วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 270 แจ้งตำรวจจับธัชชัย
ตอนที่ 270 แจ้งตำรวจจับธัชชัย
ตอนที่วัจสาเก็บห้องเสร็จ ก็เป็นหลังจากที่เรื่องราววุ่นวายนั้นเกิดขึ้นมาสองชั่วโมงแล้ว
เธอเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วลงไปด้านล่าง
ในห้องรับแขกมีเพียงป้าอ้อยคนเดียว ป้าอ้อยเห็นเธอเดินลงมา ก็รีบเดินเข้าไปรับ ด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ
“คุณนาย คุณ…”
วัจสาห้ามไม่ให้ป้าอ้อยพูด แล้วรีบพูดปลอบป้าอ้อยแทน “ป้าอ้อย ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ฉันไม่เป็นอะไร จริงๆ ไม่ต้องเป็นห่วง”
เธอพูดจบก็เดินไป ทานอาหารบนโต๊ะจนหมด รีบทานให้ลูกในท้องอิ่ม แล้วเธอจึงให้ภูผาไปส่งที่โรงเรียน
ทำทุกอย่างเหมือนลมที่พัดผ่านไป ก็คงไม่รู้สึกแย่แล้ว
เสียดายที่วัจสาอายุยังน้อย หัวใจของเธอกลับผ่านอะไรมาตั้งมากมาย แต่ก็ไม่มีใครอยากจะพูดถึง เหมือนกับขังตัวเองอยู่ในห้องมืด เหมือนสัตว์ตัวน้อยที่บาดเจ็บ มีแต่ตัวเองที่ใช้น้ำลายรักษาแผลตัวเอง
หลังจากลงรถ ภูผาก็ขับรถกลับไป วัจสาก็มองเห็นร่างสะโอดสะองที่คุ้นเคยยืนอยู่ใต้ต้นไม้
ผู้หญิงคนนี้คงจะมาหาเรื่องเธอผู้หญิงสวยงามย่อมเป็นจุดสังเกตเป็นธรรมดา ต่อให้เธอกำลังนั่งเล่นหิน ก็ยังเป็นที่ดึงดูดเสมอ นักเรียนเดินผ่านไปมาต่างสนใจในตัวเธอวัจสาดูท่าทางของเธอ แล้วจับไปที่หน้าท้องตัวเอง สูดลมหายใจลึก เหมือนกับกำลังปรับอารมณ์กนิษฐาก็มองวัจสาที่กำลังเดินเข้ามา สายตาของทุกคนต่างจดจ้องมาที่หญิงสาวทั้งสองเมื่อเห็นว่าวัจสาไม่เดินเข้ามา กนิษฐาจึงโยนหินในมือทิ้ง แล้วเดินเข้าไปหา“วัจสา เธอยังมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม?”เสียงของกนิษฐาเหมือนผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหน่วง ดวงตายังคงแดงก่ำ วัจสารู้ว่าเธอคงร้องไห้มา“ถ้าฉันจะบอกว่าฉันเป็นผู้ถูกกระทำ เธอจะเชื่อไหม?”เธอไม่ได้แก้ตัวว่าไม่มีอะไรกับธัชชัย ไม่รู้ทำไม วัจสาไม่อาจพูดแก้ตัวออกไป ตาของเธอมองทอดไปยังบาดแผลบนมือของกนิษฐา มีรอยเลือดเปื้อนอยู่เต็มไปหมด เหมือนเป็นรอยสีน้ำตาลเข้ม เธอไม่ได้ล้างมันออก“เธอว่าฉันจะเชื่อไหม?”กนิษฐาพูด แล้วตบไปที่หน้าของวัจสาอย่างแรง เธอชาไปทั้งหน้า และไม่ได้คิดจะหลบแต่อย่างใด ไม่คิดว่ากนิษฐาจะกล้าตบเธอกลางที่สาธารณะแบบนี้“ตบนี้ ฉันตบแทนวรพล ตบเธอนังเมียไม่รักดี!”“และยังมีอีกทีหนึ่ง ฉันตบเพื่อธัชชัย ที่เธอไม่ให้ท่าเขา!”กนิษฐายังไม่ทันฟาดฉาดที่สองลงไป ก็ถูกวัจสาจับเอาไว้ก่อนตอนนั้นวัจสาก็รู้สึกอยากยิ้มเหมือนกัน เธอรู้สึกเหมือนชีวิตตัวเองเป็นสงครามในวัง ที่เอาแต่แย่งความรักกัน ฆ่ากันอย่างเลือดเย็นเพื่อได้ใจชายหนุ่มผู้ชายที่ได้เปรียบนั้นก็สบายไป ส่วนผู้หญิงที่น่าสงสารก็มาตบตีกันเอง!“ฉันรับตบแรกแล้ว เพราะฉันรู้สึกผิดต่อวรพล! แต่ครั้งที่สอง เธอเก็บไว้ให้ธัชชัยเถอะ ฉันเป็นแค่ผู้ถูกกระทำ เธอยังอยากจะทำร้ายฉันอีกเหรอ? แค้นนี้มีเจ้าของ ก็รบกวนเวลาเธอไปหาเขา ตบเขาสักฉาดสองฉาด! ฉันจะขอบคุณมาก”วัจสาพูดด้วยความห้าวหาญ ตอนนี้เธอทำเป็นผู้ถูกกระทำเพื่อเผชิญหน้ากับกนิษฐาเมื่อเทียบให้กนิษฐาไปหาธัชชัยแล้ว เธออันตรายกว่าเยอะ ยังไงซะกนิษฐาก็รักธัชชัยมาก เธอโกรธขนาดไหนก็คงไม่ลงมือกับเขาแต่เธอไม่เหมือนกัน ตัวเองบาดเจ็บได้ แต่ลูกในท้องจะเป็นอะไรไปไม่ได้ เธอไม่ยอมให้เขาถูกทำร้าย จึงโยนภาระทั้งหมดไปที่ธัชชัย ถือว่าเป็นการรักษาลูกในฐานะพ่อ“เธอบอกว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ? เธอไม่เคยชอบธัชชัยเลยหรือไงกัน? วัจสาเธอหลอกใครกัน?”เมื่อกนิษฐาปลดปล่อยออกมา เธอไม่กล้าที่จะชม แต่วัจสารู้สึกว่าที่เธอพูดก็มีเหตุผล เหมือนกับเธออ่านใจออก ทุกคำพูดมันเสียดแทงวัจสาตะลึงกับการจับผิดของเธอ“ทางที่ดีเธออย่าปฏิเสธดีกว่า ว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะฉันไม่เชื่อ นอกเสียจาก…”กนิษฐาพูด พลางลากวัจสาไปหน้าประตูโรงเรียน“กนิษฐา เธอกำลังอยากทำอะไร?” วัจสาสะบัดออกอย่างแรง แต่ก็ไม่ออก“พวกเราไปโรงพยาบาล ไปดูว่าข้างในมีของของธัชชัยอยู่ไหม?”วัจสาตัวสั่น เธอรู้ดีว่ากนิษฐาหมายถึงอะไร ไปตรวจที่โรงพยาบาลล่ะก็ เพื่อไปดูว่ามีร่องรอยของน้ำเชื้อหลังจากการเสพสุขหรือไม่!