วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 263 ให้ของขวัญกับนาย 2

ตอนที่ 263 ให้ของขวัญกับนาย 2

มองดูถุงผ้าที่เขาทิ้งลงบนพื้น แล้วธัชชัยค่อยๆหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาบุรี

“บุรี รอให้พี่ดลของแกตื่น แล้วบอกเขาว่า: ของขวัญที่เขาให้ ฉันชอบมาก!”

บุรีตะโกน “ห้ะ? ทำไมมีของขวัญให้ท่านคนเดียว? ไม่ให้ผมด้วย? หรือดูถูกผมเหรอ!”

บุรีแค่ติดเล่นมากไปหน่อย แต่เวลาทำธุระเขาตั้งใจมาก

“แกอยากได้เหรอ? มาหยิบที่ข้างรถลุยป่านี่สิ ของขวัญอยู่ในถุงผ้า เปิดออกมาดู ถ้าชอบ ก็ให้แกล่ะ แต่ต้องล้างให้สะอาดหน่อยนะ”

ธัชชัยพูดอย่างง่ายดาย

“ได้ครับ ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้!” บุรีสงสัยมากจริงๆ ว่ามนุษย์ต่างดาวอย่างกรดลมอบอะไรให้ธัชชัย แล้วเขายังชอบอีก?

หลังจากนั้นหนึ่งนาที บุรีก็ลงมาถึงข้างล่าง เฟอรารี่คันสีดำได้แล่นไปทางบ้านศรีทองแล้ว

วัจสาตั้งใจมาช้ากว่าหนึ่งชั่วโมง ให้ทุกอย่างเข้าจังหวะกันได้ดีคาดว่าวรพลไม่ได้รอกนิษฐา หลังจากกินข้าวเสร็จก็กลับเข้าห้องบำบัดไปแล้ว การรักษามากขึ้น และต้องการใช้การพักผ่อนเข้าช่วยแม้แต่ธัชชัยและกนิษฐายังไม่อยู่ จังหวะดีเสียยิ่งกว่าอะไรวัจสานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารคนเดียว ทานอาหารกับลูกในท้องอย่างเอร็ดอร่อยป้าอ้อยเห็นว่าวัจสามีความสุข และทานได้เยอะ เธอก็รู้สึกชื่นใจ ยืนอยู่ด้านข้างแล้วพูดขึ้น “ช่วงนี้คุณนายท้องไส้ดีจังเลยค่ะ แต่อย่าเพิ่งทานมากนะคะ เดี๋ยวกลางดึกหิว ฉันค่อยทำให้ใหม่ค่ะ”วัจสามีความสุขมาก เธอตั้งท้องจึงทำให้เธอทานได้เยอะแต่ป้าอ้อยพูดเช่นนี้ เธอแอบรู้สึกเขิน แต่เธอก็อยากจะปิดบังเรื่องที่เธอท้องต่อไป ยังไงซะการที่ทานอาหารมากขึ้นเป็นสัญลักษณ์ที่เห็นได้ชัดของคนท้อง ต้องพยายามไม่ให้ป้าอ้อยจับได้วัจสานึกเหตุผลดีๆออกมา “ที่โรงเรียนจะมีการสอบสมรรถภาพร่างกายแล้ว ยิ่งฝึกเยอะ ก็จะยิ่งหิวมาก”ข้ออ้างนี้คงจะไม่มีช่องโหว่ใช่ไหม? และคงจะสมบูรณ์แบบพอ ป้าอ้อยคงจะไม่ไปเช็คที่โรงเรียนเพราะเรื่องนี้หรอกวัจสาไม่ได้อยากจะหลอกป้าอ้อย แต่มีครั้งไหนบ้างที่คนในบ้านนี้จริงใจต่อเธอ? ดังนั้นลูกในท้อง ไม่อาจให้เขาเกิดปัญหาในบ้านนี้ได้“หืม? จะอีกนานไหม? การฝึกร่างกายนี้?” ป้าอ้อยรีบถามขึ้นเพราะเธอกำลังเตรียมเรื่องที่วัจสาตั้งท้องอยู่ แต่ถ้าช่วงนี้มีฝึกล่ะก็ อาจจะไม่ท้องง่ายๆขนาดนั้นแล้วช่วงนี้คุณชายรองก็ยุ่งจนตัวเป็นเกลียว ไม่ได้นอนกับคุณนายสักวัน ทำให้ป้าอ้อยรีบเสียยิ่งกว่าอะไรวัจสาพูดขึ้น “ไม่รู้ค่ะ น่าจะถึงช่วงปิดเทอมฤดูหนาว”“ปิดเทอมฤดูหนาว?” ป้าอ้อยขมวดคิ้ว และเหมือนกับกำลังคำนวณเวลา วัจสาเงยขึ้นมาเห็นท่าทีเช่นนั้น ก็ใจหาย ป้าอ้อยคงไม่ได้กำลังคำนวณเวลาคลอดให้เธออยู่ใช่ไหม?เป็นไปไม่ได้ อย่ากลัวไป! ป้าอ้อยไม่รู้ว่าเธอท้อง จะมาคำนวณเวลาคลอดอะไรกัน! คุณป้าครั้งก่อนต้องทำให้เธอล้มเลิกความคิดนี้ไปแล้วสิ“ดูอย่างนี้ อย่างเร็วสุดที่ตั้งท้องก็น่าจะช่วงเดือนธันวาคม แล้วปีหน้าในช่วงนี้ ช่วงฤดูใบไม้ร่วงแล้วบำรุงมดลูกก็ดูไม่เลว ไม่หนาวมาก และไม่ร้อนมาก” ป้าอ้อยพูด พลางเดินเข้าห้องครัวไปวัจสาก็พลันนึกถึงที่ป้าอ้อยคอยพล่ำบอก ว่าช่วงรักษามดลูกนั้น น่าจะเป็นช่วงหน้าร้อน คงจะไม่ร้อนจนเธอและลูกน้อยสลบใช่ไหม?หลังจากที่คิดไปเรื่อยเปื่อยนั้น วัจสาก็นึกถึงเป้าหมายที่เธอตั้งใจกลับมาที่บ้าน เพื่อที่จะหาทะเบียนสมรส แน่นอน เธอจะไปขอวรพลโดยตรงไม่ได้ ไม่คงจะไม่ดีถ้าไปถามพ่อบ้านภูษิต ดังนั้น เธอจึงเข้าไปในห้องหอเอง เพื่อที่จะมันด้วยตัวเองในเมื่อเป็นทะเบียนสมรส ก็ต้องอยู่ในห้องหอสิ เป็นเรื่องปกติมากหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง เฟอรารี่สีดำของธัชชัยก็เข้ามาจอดในบ้านป้าอ้อยเก็บกวาดบ้าน พลางรอให้ธัชชัยกลับมาเมื่อเห็นธัชชัยกลับมา เธอจึงยิ้มขึ้นด้วยความเอ็นดู “คุณชายรองกลับมาแล้ว ทานอะไรมารึยังคะ?”ธัชชัยตอบตกลงด้วยท่าทางไม่ชัดเจน แล้วจึงถามขึ้น “พี่ฉันล่ะ? นอนแล้วเหรอ?”นี่เป็นเรื่องแรกที่เขากลับมายังบ้านศรีทอง เรื่องการพักผ่อนของพี่ชายเขา