วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 199 อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง 2
ตอนที่ 199 อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง 2
" งั้นคุณอยากกินอะไรอีกหล่ะ? ผมก็ยังไม่กินข้าวเย็นเลบ ไม่กินด้วยกันนะ" ธัชชัยยุ่งมาทั้งวันเวลากินข้าวก็ไม่มีก็ไปรอหญิงสาว พอเจอเธอเข้า เธอก็กระโดดขึ้นรถผู้ชายหนีอีก
"ไม่เป็นไร ฉันเพิ่งจะกินอิ่มเนี่ย" วัจสารีบปฏิเสธทันที ใครจะไปรู้หล่ะว่าเขาจะเธอไปกินที่ไหน?
ในขณะที่พูดก็มีแม่คนนึงเดินจูงลูกชายตัวน้อยผ่านข้างๆ ป้ายรถเมล์ เด็กดูเหมือนจะหิวจะให้แม่ของเขาซื้ออะไรให้เขากิน ซึ่งแม่วัยรุ่นคนนั้นก็ดูไม่มีฐานะเสียเท่าไหร่ เธอกระซิบบอกเด็กชาย "เดี๋ยวแม่กลับไปทำให้กินนะอร่อยกว่าแน่นอน"
เจ้าตัวน้อยกลับไม่ยอม เขาร้องไห้งอแง แม่วัยรุ่นมองพวกเขาเชิงขอโทษ ก่อนจะพากันเดินหายออกไปจากสายตาของพวกเขา
วัจสาถามขึ้นด้วยความสงสัย" ธัชชัย คุณชอบเด็กมั้ย? "
พอพูดไปได้เท่านั้นเธอก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไป นี่เธอบ้าไปแล้วหรือไงนะ? ไปถามธัชชัยเขาแบบนั้นหน่ะ ไม่โดนตีก็บุญแค่ไหน
"ไม่ชอบ" เขาตอบกลับมาดูเหมือนไม่ได้คิดด้วยซ้ำ
คำเพียงสองคำนั่นราวกับลูกศร ที่ดิ่งมาปักที่กลางหัวใจของเธอ เธอเจ็บไปหมดทั้งหัวใจ ร่างๆ ทั้งร่างสั่นเทิ้ม
เขาไม่ชอบเด็ก แต่เธอกลับอุ้มลูกของเขาอยู่วัจสาปิดท้องของตัวเองเธอจะไม่ให้เจ้าตัวน้อยได้ยินคำพูดที่แสนเย็นชาของพวกของเขาไม่ชอบเขาเด็กขาดแต่ว่าไม่ว่ายังไงเธอผู้เป็นแม่ก็จะรักหนู และดูแลหนูอยู่ดี"แล้วคุณหล่ะ? " ธัชชัยหันหน้ามาหาเธอพรางถาม "คุณชอบเด็กมั้ย? "วัจสาตะลึงงันไป เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าธัชชัยจะมาถามคำถามประเภทนี้กับเธอในเวลานั้นก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะตอบไปว่ายังไงหากบอกไปว่าไม่ชอบ วัจสาก็ค่อนข้างจะรับไม่ได้ เอาเข้าจริงเด็กตอนที่อยู่ในท้องสามารถรับรู้ได้ถึงโลกภายนอก เด็กน้อยก็ต้องมีการเรียนรู้ของทารกในครรภ์อยู่แล้ว และเมื่อกี้เขาเพิ่งบอกว่าเขาไม่ชอบเด็ก หากตัวเธอเองบอกไม่ชอบอีก เจ้าเด็กน้อยในท้องคงจะเจ็บปวดใจมากเลยทีเดียว เธอเพิ่งจะบอกเจ้าตัวเล็กไปเองว่าเธอรักเขาแต่หากบอกว่าชอบ ไม่รู้ว่าธัชชัยจะคิดเยอะรึเปล่า? เขาจะสงสัยมั้ยว่าเธออาจจะมีลูก? เธอไม่อยากจะคิดเลย หากเขารู้ว่าเธอท้อง เขาคงจะลากเธอไปโรงบาลและทำร้ายลูกของเธอ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ หล่ะก็ฆ่าเธอให้ตายไปเลยจะดีเสียกว่าพอเห็นว่านานแล้วเธอก็ยังไม่ตอบ ธัชชัยจึงพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ช่างมันเถอะ ไม่รู้ว่าคุณจะชอบหรือไม่ชอบเด็ก แต่ที่มันแน่นอนเลยก็คือคุณไม่ชอบแน่ๆ ที่จะมีลูกกับผม”มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินเขาพูดจาในลักษณะนี้ ลักษณะที่ดูจะดูถูกตัวเองเล็กน้อย “ไม่งั้นคุณก็คงไม่รีบวิ่งแจ้นไปกินยา Levonorgestrel Tablets หลังจากที่เสร็จกิจกับผมหรอก”วัจสาเงียบลง มันจะดีกว่าที่จะไม่พูดอะไรออกมาเลย ไม่อย่างนั้นจะให้เธอพูดอะไรได้อีกหล่ะ? หากบอกว่าไม่ใช่นะ ฉันยินดีที่จะมีลูกกับคุณอย่างเนี้ยหรอ? หรือว่าจะให้พูดไปทำนองไม่เต็มใจ ใช่แล้วหล่ะ ชาตินี้ฉันไม่มีวันมีลูกกับคุณหรอกธัชชัย แบบเนี้ย?แต่เธอยังใคร่ครวญไม่แล้วเสร็จ ตัวของชายที่อยู่ข้างๆ ก็ก้มโค้งลง มือทั้งสองจับไปที่ท้องของตัวเองสีหน้าแสดงความเจ็บปวดอย่างสุดแสนวัจสาตกใจขึ้นมาทัน มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดทำให้เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี รีบถามเขาออกไปในทันที “ธัชชัยคุณเป็นอะไรหน่ะ? ”“ไปเอายาที่เธอซื้อมาให้ครั้งที่แล้วบนรถให้ทีเร็ว! มันอยู่ในกล่อง….”ลมหายใจของธัชชัยไม่คงที่ ราวกับว่าเขาทรมานมาก ใบหน้าเต็มไปด้วยผุดเหงื่อยาครั้งที่แล้ว! ยาโรคกระเพาะที่เธอซื้อให้ เขาปวดท้องอีกแล้วอย่างนั้นหรอ? นั่นมันทำให้เธอรู้สึกกังวลใจอย่างช่วยไม่ได้วัจสารับเอากุญแจรถจากมือชายหนุ่ม ก่อนจะเดินตรงไปยังที่เขาจอดรถเอาไว้ เปิดรถออกและหยิบกล่องยาออกมาให้เขาวัจสาเปิดกล่องยาออกก็พบว่ายามในแผงก็ถูกเขากินเกือบจะหมดแล้ว อาการปวดท้องของเขานับวันยิ่งเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งยังเป็นบ่อยอีกด้วย ไม่คิดจะไปโรงพยาบาลบ้างเลยอย่างนั้นหรอ?วัจสาเห็นเขาเป็นแบบนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจขึ้นมาตุบๆ รีบเอา2เม็ดจากแผงป้อนเข้าไปในปากของเขาธัชชัยกลืนยาลงไปโดยไม่ต้องใช้น้ำ เขาโฮลลมหายใจอยู่สักพัก ความเจ็บปวดก็ค่อยๆ คลายลงไป“ทำไมคุณถึงไม่ไปโรงบาลให้หมอตรวจดูสักหน่อย? ทำไมปล่อยให้มันเป็นมานานขนาดนี้ เป็นเทวดารักษาตัวเองได้รึยังไงฮะ”วัจสาตะวาดขึ้นมาทันที“ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปโรงบาลก็ไม่ได้หมายความว่าที่บ้านไม่มีหมอดีๆ มั้ยหล่ะ? แค่เรียกหมอภาคินเข้ามาดูก็ได้แล้วมั้ย? ”การระเบิดอารมณ์ของวัจสาทำให้เขาตกตะลึงเล็กน้อย แต่ก็ค่อยๆ ยิ้มออกมาช้าๆเขาถามด้วยเสียงแหบๆ จากความเจ็บปวดที่ฟังดูมีเสน่ห์ “ทำไมหล่ะ? เป็นห่วงผมหรอ? ”วัจสาที่อยู่ๆ ก็ถูกเขาถามแบบนั้นก็ไม่รู้จะตอบว่ากลับไปว่ายังไง เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง และไม่พูดอะไรออกมาอีก ปกติเธอพูดอะไรเขาเชื่อที่ไหนหล่ะ ต้องให้ตกใจก่อนถึงจะได้รู้!