วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 18 เรามานอนด้วยกันเถอะ
ตอนที่ 18 เรามานอนด้วยกันเถอะ
วัจสารู้สึกถึงความร้อนแรงจากหลังเขา “ ใช่… กลัวนิดหน่อย ”
ในความเป็นจริงเธอกลัวที่จะพูดออกมา ถ้าวรพลเป็นสัตว์ร้ายขึ้นมาละ
“ อย่ากลัว ไม่ต้องทำตัวแข็งทื่อขนาดนั้น ไม่เช่นนั้นเธอจะนอนไม่ได้นะ ฉันไม่แตะต้องเธอ ”เขาพูดเสียงแหบแห้ง
วัจสาละอายใจ มือที่กอดใต้ราวหน้าอกของเขา ที่อยู่ในอ้อมแขน เธอไม่สามารถแตะมันได้
กลิ่นของเขาเหมือนกลิ่นสมุนไพรและกลิ่นนี้เป็นกลิ่นของธัชชัย ในที่สุดเธอก็คิดขึ้นมาได้
แต่เขาอาจจะใช้เจลอาบน้ำกลิ่นเดียวกัน
วัจสาคิดถึงมันและร่างกายก็ยังเคลื่อนไหวต่อไป
ธัชชัยถูกดึงดูดด้วยกลิ่นหอมของเธอ เขาจึงกอดเธอไว้
วัจสาถูกร่างกายที่ร้อนของเขารัดแน่น จนมีเหงื่อออกมา “ วรพล คุณออกไปหน่อยฉันร้อน ”
“ เรียกสามีซิ ”เขาพูดด้วยเสียงแหบแห้งน่ากลัว
วันนี้เธอรู้สึกว่าอารมณ์ของวรพลนั้นไม่มั่นคง แต่คิดแล้วก็เข้าใจได้ เกี่ยวกับการที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส อารมณ์ยังผันผวนมาก ดังนั้นจึงเชื่อฟังเขา
เธอพูดเบาๆว่า “ สามี… คุณต้องการให้ฉันนอนบนโซฟาไหม ”
ธัชชัยปิดปากของเธอ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการให้เธอพูด
เธอรู้สึกว่าแขนของเขามีแรงมากขึ้น ไม่เหมือนกับคนที่ได้รับบาดเจ็บ แต่หลังจากกลับมาไม่ควรถามแบบนี้ เธอรีบกำจัดความคิดนั้นออกไปโดยเร็ว
“ มันร้อนจริงๆนะ คุณไม่ร้อนหรอ ” หรือการเผาผลาญของคุณไม่ดี ถึงแม้ว่าจะเปิดแอร์แล้วแต่ เธอยังคงร้อน
“ฉันไม่ได้รู้สึกร้อน ข้างในก็ปกติ แต่ถ้าเธอรู้สึกร้อนก็ถอดเสื้อผ้าสิ ถอดเดี่ยวมันก็เย็นเอง ”
ธัชชัยมากระซิบข้างหูของเธอ แบบติดตลก
“ หรือว่าจะให้ฉันช่วยเธอถอด ”
ได้ยินคำพูดของเขาเธอดึงมือเขาออกอย่างรวดเร็ว รีบดึงคอเสื้อให้แน่น ฉันไม่รู้สึกร้อนแล้วมันวิเศษมาก
เขายิ้มออกมาแห้งๆ และคิดว่ามันเป็นเหตุผลที่แย่จริงๆเธอฟังเสียงเขาหายใจ ภายในใจเริ่มเต้นแรงและเขาก็ไม่ยอมให้เรียกชื่อเขา “ สามีเธอปล่อยฉันหน่อยได้ไหม ฉันรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ”เสียงของเธอไม่อาจต้านทานได้ ธัชชัยจึงผ่อนแรงบางส่วน ทำให้เธอรู้สึกสบายขึ้นความเป็นจริงธัชชัย นั้นไม่ได้คิดจะไปไหนอยู่แล้วทั้งสองคนเงียบไปเป็นเวลานาน เธอเรียกเขาและคิดว่าเขาหลับไปแล้ววัจสา “ เธอรู้สึกยังไงกับธัชชัย เขานิสัยเสียไปไหม ”วัจสาประหม่าริมฝีปากแห้งแดง “ พวกเรามีความเห็นที่ไม่ตรงกันแต่ฉันรู้ว่าเขา เป็นห่วงพี่ชายของเขามาก ที่เขาทำทุกอย่างเพราะกังวลเกินไป และแน่นอนว่าฉันไม่มีอะไรจะว่าเขาได้ ”ได้ยินวัจสาพูดภายในใจของธัชชัยนั้นอบอุ่น ผู้หญิงคนนี้ทำให้ใจของเธอไม่ได้เกลียดเขา หวังว่าเธอจะดีกับเขามากกว่านี้ธัชชัยพูดจบถึงเพิ่งรู้ว่าพูดอะไรออกไปเพราะจิตใต้สำนึกคิดว่าเธอมีความคิดแบบนั้นกับเขา ต่อหน้าพี่ใหญ่เธอแสนดี อยู่กับเขาแทบอยากจะฆ่ากันให้ตายวัจสาพยักหน้า และคิดว่าเขามองไม่เห็นจึงพูดว่า “ เป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะฉันเป็นพี่สะใภ้เขา ”“ หุปปาก ” อย่าพูดคำนี้ ธัชชัยทำโทนเสียงต่ำคืนนี้วัจสาถูกทำให้ตกใจหลายครั้ง ในที่สุดเขาก็ไม่พูดอะไรออกมาหลังจากผ่านไปซักพัก “คุณจะต้องดีขึ้น ไม่เช่นนั้นเขาจะเป็นห่วงคุณและโทษตัวเองเรื่องแบบนี้คุณไม่อยากจะเห็นใช่ไหม ”ใจของเขากำลังถูกปลอบประโลม เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้เข้าใจเขาดี“ นอนเถอะ ” ธัชชัยไม่พูดอะไรต่อบรรยากาศผ่อนคลายลง แต่เธอยังนอนไม่หลับ ดูเหมือนว่าเขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างวัจสาขยับตัวไปมา เพื่อต้องการที่จะอยู่ห่างๆเขาแต่กลับถูกนำกลับกอดมาเหมือนเดิม“ อย่าขยับไม่อย่างนั้นจะถูกกิน ” ชายที่อยู่ข้างหลังเขาถอนหายใจวัจาสาถูกทำให้กลัว แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยรู้อะไร แต่เธอรู้คำว่าถูกกินหมายถึงอะไรแต่ร่างกายวรพลถูกไฟไหม้ แต่ยังคิดเรื่องแบบนี้ได้เธอได้แต่ถอนหายใจและหวังว่าจะเช้าๆเร็วๆ“ กลัวฉันหรอ ” คนกระซิบถามเธอ “ เชื่อฟังก็ไม่เป็นไรแล้ว ”ที่จริงธัชชัยไม่ได้ต้องการทำอะไรเธอ แค่คิดว่าเธอจะพยายามเข้ามาในบ้านหลังนี้เลยทำให้เขาอึดอัดเธอไม่ได้อยากเชื่อฟังเขา เธอคิดว่าคืนนี้คงไม่ได้นอนแน่ ดังนั้นเธอคิดว่าวรพลคงไม่ได้ใส่ใจเลยลุกจากเตียงไปที่โซฟา“ คุณชาย ให้ฉันไปนอนที่โซฟาเถอะ ”เธอไม่สามารถยอมรับมันได้ใบหน้าที่ถูกไฟไหม้ยังอยู่ในหัวของเธอ เป็นการยากที่จะยอมรับมันได้โดยไม่รู้สึกตอนนี้แขนของธัชชัยว่างเปล่า หัวใจเขาก็เหมือนกัน “ ไม่ต้องกลัว ฉันไม่อยากนอนกับเธอแล้ว พนค่อยเริ่มใหม่ ”“ คุณจะไปไหน ” เธอถาม ด้วยสภาพร่างกายนี้เขาจะออกไปไหน“ ฉันต้องไปทำกายภาพบำบัด คุณต้องเชื่อฟัง อย่าทำเรื่องไม่ดี ” ธัชชัยพูดด้วยเสียงติดตลก“ แล้วใครจะไปดูแลคุณ ”“ มีหมอภาคิน ไม่ต้องกังวล ” ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะสนใจพี่ของฉันขนาดนี้“ ฉันไปดูแลคุณข้างในได้ไหม ” วัจสาคิดแล้วเพียงพูดออกมาเท่านั้น“ ไม่จำเป็น ” ตอนนี้เธอไม่รู้สภาพที่แท้จริงของพี่ชายเขา เขาทำท่าครุ่นคิด“ แล้วธัชชัยล่ะ เขาเข้าไปได้ใช่ไหม ” เธอพูดแบบบ่นๆออกมาเห็นเธอพูดถึงเขา เลยยักคิ้ว “ เธอหมายถึงอะไร ”“ ฉันแค่แปลกใจว่าทำไมฉันเข้าไปไม่ได้ ” เธอบ่นออกมาเขางงเล็กน้อยที่เธอหึงตัวเขาเอง เพราะน้องเข้าไปได้แต่เธอที่เป็นภรรยาเข้าไปไม่ได้“ ไม่มีอะไรทั้งนั้น ความรู้สึกเรายังไม่ถึงจุดที่จะสามารถให้คนอื่นเห็น เขากลัวเธอจะกลัว ”ผู้หญิงที่อยู่บนเตียงคนนี้น่าสนใจใจจริงๆเป็นเวลานานมากที่ไม่มีผู้หญิงแบบนี้ เธอทำให้เขาสนใจมาก“ วัจสา ”เดิมทีเธอหลับไปแล้ว แต่ธัชชัยยังคงพูดทำให้เธอตื่น เธอถามว่า “ มีอะไรขึ้น ”“ ฉันไม่อยู่ อย่าทะเลาะกับธัชชัย อย่างที่พูดไปพยายามเข้าใจกันและอย่าวิ่งกลับบ้านอีก ”เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้แต่ไม่อยากทำให้เขาโกรธ เธอพูดออกมาว่า “ รู้แล้ว ”แต่ในใจของเธอคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะเขาทำเรื่องแบบนั้น เธอก็ไม่ต้องอับอายแบบนี้ที่เขาพูดแบบนี้เพราะไม่อยากให้พี่ชายต้องไปบ้านเดิมขุนทดให้อับอายขายหน้าวัจสาที่นอนอยู่รู้สึกไม่เต็มใจ และคิดทำไมต้องปล่อยคนที่รังแกฉันไป“ วรพล เราย้ายไปอยู่ชั้นหนึ่งกันไหม ”“ ทำไม ” เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไร“ ฉันคิดว่าน้องชายคุณเขาอาจชอบห้องน้ำของเรา ” ยกให้เขาไปเถอะเขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ผู้หญิงคนนี้คุยเรื่องอาบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกมองออกได้ง่าย ไม่มีอะไรจะเสียแล้วแต่ตอนนี้คิดว่าท่าทางของเธอน่ารักดีและสนุกกับการเล่นที่จริงเขาอยากถามเธอแต่เขากลับบอกว่า “ ไม่ต้องเปลี่ยน วันหลังฉันจะพูดกับเขาไม่ให้เขาเข้ามาก็พอ ไม่งั้นเราจะเสียเปรียบได้ ”ใครกันที่จะเสียเปรียบฉัน?หรือน้องชายเขา? น้องที่หยิ่งจองหองกับพี่ชายที่รักใคร่แล้วเขาจะไปไหนได้แม้ว่าเธอไม่สามารถสู้ธัชชัยได้แต่เธอยังปลอบตัวเองว่าคนที่เขาชอบยังเป็นพี่กนิษฐาไม่ใช่เธอและเธอก็นอนหลับไปนอนหลับบนโซฟาแต่มีบางคนที่นอนไม่หลับ นอนไม่หลับทั้งคืน