ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - ตอนที่ 2781 แอบลักฟัง + ตอนที่ 2782 กลั้นฉี่

ตอนที่ 2781 แอบลักฟัง

เหมยเหมยที่กำลังแอบฟังอย่างเพลิดเพลินอยู่หน้าประตูตกใจจนอ้าปากหวอเป็นรูปวงกลม โอ้โห…หนังสด!

เธอควรอ้าประตูกว้างขึ้นอีกนิดหรือเปล่า?

เหมยเหมยที่กำลังตื่นเต้นแง้มเปิดประตูอีกนิดจนช่องประตูกว้างขนาดสองนิ้ว พอจะเห็นสองคนที่กำลังตบตีกันอยู่บนโซฟา จนถึงขั้นเห็นต้นขาเปลือยของใครบางคน…

เหมยเหมยเผลอเลียปากอย่างอดใจไม่อยู่ ดูไม่ออกเลยจริง ๆว่าเพิ่งผ่านไปไม่เท่าไรสยงมู่มู่ก็ถอดกางเกงเสร็จแล้ว ดูช่ำช่องดีเหมือนกันนี่นา!

“เจ้าบ้า ออกไปนะ…ถ้ายังไม่ไสหัวไปก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจล่ะ!” เซียวเซ่อตะคอกด้วยความโกรธ แต่สิ่งที่น่าแปลกคือวันนี้ยัยนี่ดูไม่ค่อยสู้คนเท่าไรนัก จนถึงตอนนี้ยังปล่อยให้ใครบางคนคร่อมอยู่บนตัวผลักออกไม่สำเร็จสักที

จุ๊ ๆ…หรือว่าเซียวเซ่อก็กำลังเล่นตัวอยู่งั้นสิ?

“ไม่ไป…ใครให้เธอไม่ยอมรับกันล่ะ…” สยงมู่มู่พูดเสียงอู้อี้

เซียวเซ่อใช้มือกันบริเวณท้องน้อยไว้ไม่กล้าใช้แรงมากถึงถูกสยงมู่มู่คุมตัวไว้ได้ แต่เขาก็ไม่ได้เปรียบเท่าไรนักเพราะทั้งคู่หล่นจากโซฟาลงพื้นแล้วกลิ้งไปที่ข้างประตูพร้อมกัน…ซึ่งอยู่ห่างจากเหมยเหมยเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น…

เหมยเหมยเผลอสูดหายใจทีหนึ่งแล้วกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว ลอบด่าสยงมู่มู่ในใจว่าอ่อนหัดเหลือเกิน เวลาผ่านไปนานโขแล้วยังสยบไม่ได้อีก…แย่มาก!

เหมยเหมยที่เฝ้าดูด้วยความตื่นเต้นเผลอลืมไปว่าตนกำลังเป็นผู้แอบลักฟังอยู่ ลมหายใจหนักอึ้งขึ้นเรื่อย ๆพร้อมกับร่างกายที่เลื่อนไปข้างหน้ามากขึ้นเรื่อย ๆ ประตูถูกเธอแง้มเปิดจากกว้างสองนิ้วเป็นสามนิ้ว ดวงตาแพรวพราวคู่นั้นแทบจะสลักติดช่องประตูอยู่แล้ว

“ใคร…”

เซียวเซ่อหันขวับกลับมาจ้องประตูด้วยสายตาดุดัน หลงคิดว่าโจรบุกเลยเตะสยงมู่มู่ให้พ้นไปจากตัว จากนั้นก็แวบมาที่หน้าประตูอย่างรวดเร็ว เหมยเหมยยังไม่ทันตั้งตัวดีก็ถูกเซียวเซ่อกระชากคอเสื้อจากด้านหลังไว้เสียก่อน

“ทำไมเธอยังไม่กลับไปอีก?”

เซียวเซ่อเห็นโฉมหน้าของเหมยเหมยชัดแล้วถึงชักกำปั้นที่ถูกปล่อยออกไปกลับมา แต่ยังดึงคอเสื้อเหมือนเดิมแล้วหิ้วตัวลอยกลางอากาศพลางรอคำอธิบายจากเธอ

“เอ่อ…ฉัน…ฉันกลับมาเอาถ้วย…ใช่ กลับมาเอาถ้วย…ฮ่า ๆ…” เหมยเหมยนึกหาข้ออ้างอย่างหนึ่งได้ในที่สุดก็ยิ้มมองเซียวเซ่อแก้เก้อ ในใจเต้นระส่ำเหมือนรัวกลอง

“จ้าวเหมยทำไมเธอถึงลามกขนาดนี้…คิดไม่ถึงเลยว่าจะแอบฟัง…หยามสถานะนักเขียนของเธอชัด ๆ…” สยงมู่มู่มองปราดเดียวก็รู้ทันจุดประสงค์ของเหมยเหมย พานนึกถึง ‘ฉากบนเตียง’ ของเขากับยัยทอมเมื่อครู่ที่ถูกยัยตัวแสบคนนี้เห็นหมดแล้วก็กระเด้งตัวลุกมาตะคอกใส่อย่างนึกโกรธ

เหมยเหมยไม่กลัวเขาจึงถลึงตากลับไปอย่างนึกรังเกียจ “นายสวมกางเกงก่อนค่อยมาพูด ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นห่วงเซ่อเซ่อ นายนึกว่าฉันอยากเห็นนายตัวเปลือยแบบนี้หรือไง ถ้าดูของนายสู้ให้ฉันไปดูไก่ต้มยังจะดีกว่า!”

“เธอ…เธอคอยดูเถอะ!” สยงมู่มู่ปั้นหน้าขึงขังแต่ก็ทำอะไรเหมยเหมยไม่ได้ ใครให้ยัยแสบนี่มีบอสผู้แข็งแกร่งอยู่เบื้องหลังล่ะ!

เขาสู้ไม่ไหวหรอก!

“โอ๊ย…เซ่อเซ่อเธอรีบปล่อยมือเร็ว เจ็บคอไปหมดแล้ว!”

เหมยเหมยแกว่งเท้าไม่หยุดพลางมองยายเซียวด้วยสายตาคาดโทษ ก็แค่ด่าไปว่าไก่ต้มเองถึงขั้นต้องแค้นส่วนตัวขนาดนี้เลยหรือ?

เซียวเซ่อส่งสายตารังเกียจให้เธอด้วยเช่นกัน ก่อนจะปล่อยมือให้เหมยเหมยล้มกระแทกพื้นอย่างจัง สยงมู่มู่มองเหมยเหมยที่แยกเขี้ยวอยู่บนพื้นด้วยสายตาสมน้ำหน้า ขณะที่ในใจกำลังเบิกบาน

ยัยทอมปากแข็งแต่ใจอ่อน ปากด่ากราดแต่ก็ปกป้องเขาอยู่เหมือนกัน!

“เอาจานแล้วก็ไสหัวออกไปได้แล้ว!” เซียวเซ่อเก็บจานบนโต๊ะเตี้ยวางซ้อนกันในไม่กี่ทีแล้วพูดสั่งเสียงเย็นชา

เหมยเหมยยิ้มตาหยีกวาดตามองประเมินเซียวเซ่อโดยเพ่งเล็งไปที่บริเวณท้องน้อยเธอเป็นพิเศษ มองจนเซียวเซ่อรู้สึกขนลุกซู่ทำตัวไม่ถูก

“เซ่อเซ่อ…เธอกำลังไม่มั่นใจว่าในท้องมีลูกน้อยอยู่หรือเปล่าใช่ไหม?”

…………………………….

ตอนที่ 2782 กลั้นฉี่

เซียวเซ่อสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่กล้าสบตาเหมยเหมยเลยตัดสินใจเบี่ยงหน้าหนี ดูไม่ต่างจากท่าทางเย็นชาเฉกเช่นปกติ แต่เหมยเหมยกลับดูออกว่ายัยคนนี้กำลังยืนตัวเกร็งและสองมือเคลื่อนไหวไปมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

บ่งบอกว่ายัยคุณหนูเซียวกำลังรู้สึกกังวลและบ่งบอกว่าเมื่อครู่เธอถามจี้ใจพอดี

เหมยเหมยยักคิ้วใส่สยงมู่มู่อย่างได้ใจ คนไร้ประโยชน์ ฝืนใจผู้หญิงไม่ใช่ความสามารถอะไร แต่การพูดประโยคเดียวทำอีกฝ่ายลนได้อย่างเธอต่างหากที่มีความสามารถอย่างแท้จริง!

“ความจริงฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอตอนนี้ได้นะ ไม่ว่าพวกเธอใครจะเป็นคนเริ่มก่อนก็ไม่ใช่ปัญหา…”

เหมยเหมยมองข้ามสายตากรุ่นโกรธของสยงมู่มู่แล้วเบี่ยงประเด็นกล่าวว่า “แต่…ถ้ามีลูกก็ไม่เหมือนกันแล้ว พวกเธอต้องรับผิดชอบ จะเพิกเฉยไม่ได้และจะเป็นฆาตกรไม่ได้ และยิ่งปล่อยให้ลูกเติบโตในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ไม่ได้…ฉันพูดถูกไหม?”

เซียวเซ่อสีหน้าอ่อนลงน้อย ๆ คำพูดของเพื่อนจี้หัวใจเธอเข้าอย่างแท้จริง ตอนนี้เธอกำลังคิดมากกับเรื่องนี้อยู่พอดี

ถ้าไม่กังวลว่าท้องเธอไม่จำเป็นต้องหนีด้วยซ้ำ นอนด้วยก็นอนด้วยสิ…แล้วอย่างไรล่ะ?

แต่ถ้ามีลูกจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เธอต้องรับผิดชอบต่อเด็ก เธอจะไม่ทำตัวไร้ความรับผิดชอบเหมือนพ่อแม่เธอเด็ดขาด!

แต่เธอไม่อยากมีข้อผูกมัดเป็นโซ่ตรวนของชีวิตด้วยการแต่งงานจริง ๆ ยิ่งกว่านั้นเธอสงสัยว่าตัวเองมีความสามารถที่จะรับภาระเรื่องลูกได้หรือไม่…สองเรื่องนี้กลายเป็นต้นตอแห่งความสับสนของเธอ

เหมยเหมยมองสีหน้าของเธอปราดเดียวก็รู้ว่าตนเดาถูกเลยถอนหายใจโล่งอกไปทีอย่างอดไม่ได้ เจอสาเหตุก็ง่ายล่ะ

“ฉะนั้น…ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือเธอท้องหรือเปล่า ใช่ไหม?” เหมยเหมยเริ่มหลอกล่อจนเซียวเซ่อเผลอใจแล้วพยักหน้าเล็กน้อย

เหมยเหมยแอบปรบมือให้ตัวเองในใจ ทำไมเธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าตนช่างพูดช่างเจรจาเก่งขนาดนี้ สมแล้วที่คนเรามีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด ไม่แน่อนาคตเธออาจจะปลดล็อกศักยภาพที่มากยิ่งกว่านี้ก็ได้!

ตอนนี้ต้องจัดการคู่กัดสองคนนี้ก่อน

เหมยเหมยกระแอมเสียงไอแล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เรื่องนี้ไม่ยาก…มีกระดาษตรวจครรภ์เยอะแยะไป ฉันจะไปซื้อตอนนี้เลย เซ่อเซ่อเธอต้องกลั้นฉี่ไว้นะ ถ้าไม่มีก็ดื่มน้ำเยอะ ๆ รอฉันกลับมาล่ะ!”

เธอรีบวิ่งหุนหันออกไป หน้าปากซอยนี้มีร้านยาอยู่พอดี ใช้เวลาไม่นานก็ซื้อกลับมาได้แล้ว

สยงมู่มู่ลูกตาหมุนไปมาพลางเหลือบเห็นมีน้ำดื่มลังหนึ่งอยู่ตรงมุมกำแพงซึ่งนาน ทีจะเห็นว่าไม่ถูกเก็บเข้าตู้เย็น เขาฉุกคิดถึงสาเหตุได้อย่างรวดเร็ว เซียวเซ่อเปลี่ยนนิสัยความเคยชินกับรูปแบบการใช้ชีวิตเดิม ๆเพราะคำนึงถึงลูกน้อยในท้องอย่างแน่นอน ไม่สิ…คำนึงถึงโซ่คล้องใจของพวกเขา

บ่งบอกว่ายัยทอมไม่เคยคิดจะเอาเด็กคนนี้ออก ยิ่งบ่งบอกว่ายัยทอมมีเขาอยู่ในใจ!

สยงมู่มู่วาดฝันถึงชีวิตอันแสนสุขในอีกห้าสิบปีข้างหน้าจากน้ำดื่มหนึ่งลังนี้ได้อย่างรวดเร็วจึงฉีกยิ้มแป้น เขาวิ่งไปหยิบน้ำดื่มอย่างมีความสุขก่อนจะยื่นให้เซียวเซ่อด้วยท่าทีขยันขันแข็ง

เดิมทีเซียวเซ่อตัดสินใจดื่มน้ำเพื่อกลั้นฉี่อยู่แล้วเลยรับเอาไว้ แต่ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็รู้สึกว่ารอยยิ้มของสยงมู่มู่ช่างขัดหูขัดตานักจึงถลึงตาใส่แล้วเดินหลบไปอีกทาง เห็นเจ้าหมอนี่ทีไรก็รำคาญทุกที

สยงมู่มู่รู้ทันความคิดของเซียวเซ่อก็ไม่ลุกลี้ลุกลน เรียบนิ่งใจเย็นอย่างไม่คิดสนใจท่าทีของเธอ ใช้สายตาดั่งคุณแม่ผู้เมตตา…ดั่งสายลมอุ่นในฤดูใบไม้ผลิมองไปที่ท้องน้อยของเซียวเซ่อเป็นระยะ ๆ มองจนเธอรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวและคันฝ่ามือยุบยิบ

อยากจับเจ้าหนุ่มหน้าหวานนี่โยนลงจากตึกชั้นสิบแปดเหลือเกิน!

“ฉันกลับมาแล้ว…เซ่อเซ่อฉี่หรือยัง…รีบไปห้องน้ำเร็ว!”

เหมยเหมยวิ่งกลับมาไวปานสายลมแล้วยื่นกระดาษตรวจครรภ์ให้เซียวเซ่อไป สยงมู่มู่ยื่นศีรษะมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นแต่กลับถูกฟาดกลับมาสองทีด้วยความรำคาญใจแทน

……………

Related