ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - ตอนที่ 2311 ผลลัพธ์เหนือคาด + ตอนที่ 2312 เบี่ยงเบนความสนใจ

ตอนที่ 2311 ผลลัพธ์เหนือคาด

เหมยเหมยเริ่มต้นชีวิตอยู่ดีกินดีเหมือนเลี้ยงหมูออกลูก โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วันก็ตัวกลมยิ่งกว่าเดิมจนใต้คางมีเหนียงถึงสามชั้น ผิวขาวเนียนนุ่มพร้อมน้ำหนักที่พุ่งกระฉูดขึ้นเรื่อย ๆ

“แม่เจ้า…หกสิบห้ากิโลแล้ว…”

เหมยเหมยยืนทำหน้าสิ้นหวังอยู่บนตราชั่งน้ำหนัก

ทั้งที่หนึ่งเดือนก่อนเพิ่งห้าสิบห้ากิโลเท่านั้นเอง เดือนเดียวก็หนักขึ้นถึงสิบกิโลแล้ว เธอทานเก่งยิ่งกว่าหมูเสียอีก!

ป้าฟางทำหน้าไม่แยแส “แค่นี้เอง ตอนป้าตั้งท้องลูกสาวป้าหนักตั้งเก้าสิบกิโลแหนะ ลุงเหลาอุ้มไม่ไหวด้วยซ้ำ”

ลุงเหลายิ้มแก้เก้อเพราะเรื่องนี้มันน่าอับอายอยู่บ้างจริง ๆ โชคดีที่ภรรยาร่างกายแข็งแรง ตอนอยู่โรงพยาบาลเลยไม่ต้องให้เขาอุ้มจัดการเองทุกขั้นตอน เธอไม่เหมือนสาวตั้งครรภ์คนอื่น ๆที่ทำอะไรก็ต้องมีสามีคอยปรนนิบัติเสมอ

เหมยเหมยเหลือบมองหุ่นขนาดปานกลางของป้าฟางแล้วพูดอย่างปวดใจว่า “ป้า ป้าสูงกว่าฉันมากขนาดนั้น เราเทียบกันไม่ได้หรอก”

เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยเสียงเรียบมาประโยคหนึ่ง “ผลลัพธ์เหนือคาด”

กระหน่ำจี้ใจเธอหมื่นครั้ง!

เหมยเหมยถลึงตาใส่เขาอย่างขุ่นเคืองและรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก แต่ไม่นานก็หาข้ออ้างให้ตัวเองได้เลยเถียงคอเป็นเอ็นกลับไปว่า “ตอนนี้ฉันทานคนเดียวแต่ให้สารอาหารสองคน คุณย่ากับคุณแม่ก็บอกว่าฉันผอมเกินไป!”

เหยียนหมิงซุ่นมุมปากกระตุก มองหุ่นกลมของภรรยาตนด้วยสายตาเรียบนิ่งแวบหนึ่ง ผิวขาวเนียนแดงระเรื่อดูมีชีวิตชีวา…ช่วงบนอวบอิ่มน่าชมซึ่งเป็นจุดที่เขาพึงพอใจมากที่สุดแล้ว…

แต่ความสามารถในการพูดโกหกหน้าตายของคุณย่ากับแม่ยายของเขานั้นนับวันก็ยิ่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อก่อนน้ำหนักแค่สี่สิบห้ากิโล ตอนนี้ขึ้นมาหกสิบห้ากิโล เนื้อหนังเพิ่มขึ้นจากเดิมยี่สิบกิโลอย่างไม่มีเหตุผล แล้วจะยังผอมอยู่ได้อย่างไร?

แน่นอนว่าเขาก็คิดว่าเหมยเหมยในตอนนี้สวยมาก มีความงดงามดูอวบอิ่มไปอีกแบบหนึ่งซึ่งเขาก็ชอบมากเช่นกัน แต่ปัญหาคือเขาไม่อยากคอยลดความอ้วนเป็นเพื่อนเหมยเหมยในอนาคตเลย แล้วก็ต้องทานแต่ผักผลไม้ด้วย

ยัยตัวแสบนี่มักลากให้เขาลดความอ้วนไปพร้อมกัน พอตอนทานมื้อดึกกลับทิ้งขว้างไม่สนใจเขา!

ฉะนั้นตอนนี้ต้องคอยห้ามยัยตัวแสบที่ไม่รู้จักควบคุมตัวเองไว้ก่อน

การได้รับสารอาหารมากเกินไปในขณะตั้งครรภ์ถือว่าไม่ใช่เรื่องดีเพราะจะทำให้ครรภ์มีขนาดใหญ่เกินไปจนทำให้คลอดยาก คนท้องก็จะเสี่ยงอันตรายไปด้วย

“ฉันจะไปหานักโภชนาการมาจัดการมื้ออาหารให้อย่างเหมาะสม” เหยียนหมิงซุ่นยื่นข้อเสนอ

ป้าฟางคิดเช่นเดียวกับคุณย่าแล้วก็คุณแม่ยายของเขาไม่มีผิดพลางคิดว่าเหมยเหมยนั้นผอมเกินไปมาโดยตลอด จึงคอยทำแต่อาหารอร่อย ๆให้ทานทุกวัน ประเคนป้อนเธออย่างกับเลี้ยงหมู สักวันเหมยเหมยต้องกลายเป็นเจ้าหมูอ้วนแน่

ตอนนี้เพิ่งจะเดือนกรกฎาคมเท่านั้นห่างจากวันกำหนดคลอดอีกตั้งสองเดือนกว่า หนึ่งเดือนสิบกิโล…เขาไม่กล้าจินตนาการต่อไปแล้ว

ถ้ากลายเป็นหมูอ้วนขึ้นมาจริง ๆ เหมยเหมยต้องเป็นโรคซึมเศร้าแน่ รีบวางแผนแต่ล่วงหน้าดีกว่า!

เพื่อวันข้างหน้าเขาจะได้ไม่ต้องคอยทานผักไปด้วย!

ในเมื่อมีเงินมีอำนาจทำอะไรก็มักสะดวก ไม่นานก็หานักโภชนาการหนุ่มหล่อวัยสามสิบกว่าที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ได้ข่าวว่าอดีตเคยช่วยดูแลเรื่องอาหารการกินให้กับดาราที่ต่างประเทศโดยเฉพาะ หลังกลับมาก็งานล้นมือ ถ้าไม่ใช่เพราะเหยียนหมิงซุ่นมีหน้ามีตาพอก็คงไม่ถึงคราวของเขาหรอก

นักโภชนาการมองเมนูอาหารของป้าฟางแวบเดียวก็ส่ายหน้าเป็นพัลวัน “สารอาหารมากเกินไป เด็กทารกรับสารอาหารไม่ได้มากขนาดนี้ สารอาหารที่เกินออกมาก็จะกลายเป็นไขมันสะสมบนร่างกายของคุณแม่ สั่งสมไปทุกวัน…แล้วก็จะกลายเป็นคนอ้วนโดยแท้จริง…”

เหมยเหมยตัวสะท้านเฮือก นักโภชนาการที่ชื่อกู้อี้หัวพูดภาษาจีนกลางได้อย่างลื่นไหล แต่สีหน้าท่าทางของเขากลับดูเกินจริงไปสักนิด ทั้งตอนพูดก็ไม่อ้อมค้อมเหมือนชาวฮวาเซี่ย เถรตรงและน่าตกใจอยู่บ้าง

“ตอนนี้ฉันอ้วนขนาดนี้แล้วจะเป็นอะไรไหม?” เหมยเหมยทำหน้าจะร้องไห้ พลันรู้สึกถึงความโหดร้ายของโลกใบนี้จึงถลึงตาใส่เหยียนหมิงซุ่นอย่างขุ่นเคือง

“ตอนฉันทานเกี๊ยวเมื่อคืนทำไมพี่ไม่ห้ามฉันบ้าง?”

เอาแต่มองเธอทานอย่างนั้นแล้วยังทานไปตั้งสี่สิบกว่าชิ้น น่าโมโหชะมัด!

………………………………….

ตอนที่ 2312 เบี่ยงเบนความสนใจ

กู้อี้หัวหันไปมองเหยียนหมิงซุ่นที่ไร้ความผิดอย่างเห็นใจแวบหนึ่ง ได้ข่าวว่าผู้ชายคนนี้มีอำนาจมากในเมืองหลวง คำสั่งเดียวสามารถทำให้ทุกอย่างกลับตาลปัตรได้ น่าทึ่งเทียบเท่าพระสันตะปาปาเลยทีเดียว

อายุน้อยหล่อเหลาเหนือความคาดหมายของเขาไปอีก

และที่เหนือคาดไปกว่านั้นก็คือนิสัยกลัวเมียนี่แหละ

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะอย่างอารมณ์ดีไม่อยากใช้เหตุผลกับเหมยเหมยเลยสักนิด การใช้เหตุผลกับหญิงตั้งครรภ์คนหนึ่งสู้ให้เขาไปเผชิญหน้ากับพวกกลุ่มก่อการร้ายติดอาวุธอาจจะสบายกว่า

“งั้นหลังจากนี้เราไม่ทานแล้ว”

เหมยเหมยสูดจมูก “ทานไม่ได้อยู่แล้วล่ะ…แต่ถ้าฉันหิวขึ้นมาจะทำอย่างไร?”

เหยียนหมิงซุ่น…

กู้อี้หัวกลั้นหัวเราะเอ่ย “ขอเพียงคุณนายเหยียนทานตามโภชนาการของผม ทั้งเด็กทารกและทั้งคุณก็จะได้รับสารอาหารเพียงพอ ถ้าหิวคุณก็ไม่ต้องสนใจแค่หาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจไป…หรือบางทีอาจจะขอให้คุณเหยียนช่วยได้…”

เขาว่าแล้วก็ขยิบตาอย่างมีเลศนัยไปด้วยจนเหมยเหมยอดหน้าแดงไม่ได้ ชาวต่างชาติช่างกล้าพูดเหลือเกิน ไม่ว่าอะไรก็กล้าพูดอย่างตรงไปตรงมาทั้งนั้น

เหยียนหมิงซุ่นพลันใจหวั่นไหว ความคิดนี้ไม่เลว ตอนนี้เหมยเหมยท้องเจ็ดเดือนแล้วทุกอย่างคงที่ดี…สามารถทำอะไรกลางดึกได้แล้ว จะได้เบี่ยงเบนความอยากอาหารของเธอด้วย…

กู้อี้หัวมีความรับผิดชอบอย่างมาก เขาจัดเมนูอาหารสำหรับหนึ่งสัปดาห์ให้อย่างละเอียด ทั้งผลไม้ ผัก เนื้อปลากับเนื้อไก่ที่มีค่อนข้างมาก เนื้อหมูกลับมีน้อยมาก เขาให้ป้าฟางทำมื้ออาหารให้เหมยเหมยตามนูนี้อย่างเข้มงวด หนึ่งเดือนให้หลังจะเห็นผลลัพธ์อย่างชัดเจน

……

พอถึงช่วงตกดึกเหมยเหมยก็ตื่นนอนตามความเคยชิน หลังจากที่ลุกมาทานเกี๊ยวสามห่อครั้งแรกเธอก็แทบตื่นในเวลานี้เพราะความหิวทุกวัน ความอยากอาหารพุ่งกระฉูดชนิดที่สามารถกลืนโลกทั้งใบลงไปได้

“พี่…ฉันอยากทานแป้งทอดห่อเนื้อ อยากทานเนื้อย่าง…มีร้านเนื้อย่างตรงตลาดตะวันออกอยู่รสชาติดีมากเลยนะ…” เหมยเหมยพูดแล้วน้ำลายก็ไหลไม่หยุด

ช่วงเวลานี้เธอสามารถเรียกคืนความจำชื่ออาหารทานเล่นทั้งหมดที่เธอเคยทานออกมาได้ แม้จะเคยทานเพียงครั้งเดียวก็ตาม จากนั้นก็ให้เหยียนหมิงซุ่นไปหาซื้อ

ตอนนี้แค่เหยียนหมิงซุ่นหลับตาก็สามารถไปทั่วทุกตรอกในเมืองหลวงได้แล้ว นี่แหละความสามารถหลังผ่านการฝึกมาหนึ่งเดือน

“คำพูดของนักโภชนาการเธอลืมไปแล้วเหรอ หรือว่าเธออยากกลายเป็นคนอ้วน?” เหยียนหมิงซุ่นย้อนถาม

เหมยเหมยมองมือบวมเป่งเหมือนซาลาเปาที่เพิ่งเอาออกมาจากหม้อนึ่ง สติบอกตัวเองว่าทานไม่ได้แล้วแต่กลับควบคุมความหิวโหยไม่อยู่เหมือนมีหมาป่าหิวโซอยู่ในท้องตะกุยกรงเล็บต้องการเขมือบอาหารข้างนอกเข้าไปทั้งหมด

“แต่ฉันหิว…”

เหมยเหมยเบะปากอย่างน่าสงสาร เธอแค่อยากทานมื้อดึกนิดหน่อยเท่านั้น ทำไมถึงกลายเป็นว่ามีความผิดมหันต์ไปได้ล่ะ?

เหยียนหมิงซุ่นปวดใจยิ่งกว่าเดิม ทั้งที่ยัยตัวแสบเองต่างหากที่ไม่อยากอ้วน กลางวันยังบอกให้เขาช่วยคุมอย่างเข้มงวดแต่ตอนนี้กลับใช้สายตาคาดโทษมองเขาเสียอย่างนั้น

……

“พี่ทำอะไร…” เหมยเหมยเผลออุทานเพราะเจ้าตัวถูกคร่อมไว้ใต้ร่าง

“ระวัง…ท้อง…”

ไม่นานเหมยเหมยก็ถูกกระตุ้นจนเกิดอารมณ์ ร่างอ่อนปวกเปียกอ่อนแรงหอบหายใจแผ่วและร้องครางเหมือนแมวตัวน้อย…

“อืม…”

ไม่นานทั้งคู่ก็ตกสู่คลื่นอารมณ์แห่งความใคร่ ส่วนแป้งทอดห่อเนื้อกับเนื้อย่าง–

ลืมไปตั้งนานแล้ว!

………………………….