ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - ตอนที่ 2233 ขายในราคาหนึ่งแสนห้าหมื่น + ตอนที่ 2234 คนหนึ่งซื้อคนหนึ่งขาย

ตอนที่ 2233 ขายในราคาหนึ่งแสนห้าหมื่น

คนที่เหมยเหมยสั่งให้จับตาดูสีอันน่าจะคอยรายงานข่าวคราวให้เธอฟังทุกวัน เมื่อได้ยินว่าถังม่านลี่ไม่เพียงแต่ช่วยสีอันน่าแล้วยังกลายเป็นเพื่อนสนิทกับเธอ เหมยเหมยก็ชักไม่เข้าใจแล้วว่ายัยนี่คิดจะทำอะไร?

เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนไม่เข้าใจยิ่งกว่า “หรือว่าถังม่านลี่จงใจพูดอย่างนั้นเพราะความจริงเธออยากปกป้องสีอันน่า? โอ้โฮ…หรือว่าเธอกับสีอันน่าคือเพื่อนสนิทกัน? ทำไมฉันถึงดูไม่ออกเลยนะ…”

เหมยเหมยส่ายศีรษะ “เป็นไปไม่ได้ ถังม่านลี่น่าจะมีแผนอะไรอยู่ เราแค่รอดูต่อไปก็พอ”

ดีที่หลังจากนั้นไม่นานก็มีละครฉากใหญ่เริ่มต้นขึ้นแล้ว

“คุณนายครับ ถังม่านลี่แนะนำให้สีอันน่าไปทำงานขายซิการ์ที่สโมสรเศรษฐีแล้วยังบอกว่าจะคุ้มครองความปลอดภัยของเธอ ธุรกิจของสีอันน่าไปได้ดี ตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณถังม่านลี่อย่างมาก” คนที่คอยจับตาดูมารายงาน

แค่เหมยเหมยฟังก็รู้ทันแผนการของถังม่านลี่แล้ว นี่คิดจะหลอกล่อสีอันน่าถลำสู่เหวลึกทีละก้าว ๆอยู่สินะ!

ช่างเป็นแผนการที่แยบยลนัก!

เมื่อก่อนสีอันน่ามักเย้ยหยันว่าเงินของถังม่านลี่ได้มาด้วยวิธีต่ำช้าสกปรกและเป็นเงินที่ได้มาจากการขายตัว ตอนนี้ถังม่านลี่เลยส่งสีอันน่าไปทำงานที่สโมสรเศรษฐีเพื่อให้เธอกลายเป็นคนแบบเดียวกันกับตน

เว้นช่วงไปอีกหลายวันก็มีความคืบหน้าจากฝั่งสีอันน่า

“ถังม่านลี่แอบประมูลขายคืนเสียตัวครั้งแรกของสีอันน่าที่สโมสรเศรษฐี ตอนนี้ประมูลถึงหลักแสนแล้วแต่สีอันน่ากลับไม่รู้อะไรเลย”

เหมยเหมยเบิกตาโต แผนการนี้ของถังม่านลี่ช่างร้ายกาจเสียจริง ทั้งแก้แค้นทั้งได้กำไรมาเป็นกอบเป็นกำ ยิงปืนนัดเดียวได้นกตั้งสองตัว!

“ลูกค้าเก่าของทางสโมสรท่านหนึ่งประมูลได้ในราคาหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน ลูกค้าเก่าคนนี้จะมีรสนิยมพิเศษหน่อย เมื่อก่อนทำเอาถังม่านลี่ลำบากไม่น้อย แถมครั้งนี้เธอตั้งใจเชิญมาโดยเฉพาะเลยด้วย” ลูกน้องรายงานเพิ่มเติมแต่พูดอย่างอ้อมค้อม

เหมยเหมยเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าถังม่านลี่เกลียดสีอันน่าเข้าไส้ คืนแรกจัดลูกค้าโรคจิตแบบนี้ให้เกรงว่าคงทำเอาปางตายแน่นอน!

แต่กลับไม่น่าเห็นใจสักนิด!

********

สีอันน่านอนหายใจโรยรินอยู่บนเตียงใหญ่ บาดแผลตามเนื้อตัวเต็มไปหมด

ทุกอย่างเมื่อคืนเหมือนดั่งขุมนรกที่เธอไม่อยากแม้แต่จะย้อนคิดถึงมัน

เสียงสวบสาบใส่เสื้อผ้าดังขึ้นข้างกายที่ทำเอาสีอันน่าใจหาย ตัวสั่นสะท้านไม่กล้าขยับตัว กลัวปีศาจตนนี้จะลงไม้ลงมือกับเธออีก

“ถึงจะดำไปหน่อยแต่ผิวกายใช้ได้ เงินหนึ่งแสนห้าหมื่นก็คุ้มอยู่…”

ชายผู้นั้นสวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยและกลับไปดูภูมิฐานดังเดิม ดูจากภายนอกมองไม่ออกเลยว่าเขาจะเป็นที่มีรสนิยมแปลก ๆแบบนี้

สีอันน่าตัวสะท้านเฮือก เงินหนึ่งแสนห้าหมื่นหมายความว่าอย่างไร?

“หนึ่งแสนห้าหมื่นอะไรกัน?” สีอันน่ายกศีรษะขึ้นและปลุกความกล้าเอ่ยถามออกไป เธอต้องถามให้รู้เรื่อง

ชายผู้นั้นเห็นสีอันน่าที่มีบาดแผลตามตัวดวงตาก็ฉายแววสนอกสนใจพลางก้มหน้ากล่าว “ถ้าเธอบริการฉันให้พอใจ ฉันก็จะบอกเธอ!”

ความละอายใจก่อตัวขึ้นในใจสีอันน่า แต่เธอก็กัดฟันปรนนิบัติผู้ชายคนนี้ ปรนนิบัติมาทั้งคืนแล้วอีกครั้งเดียวจะเป็นอะไรไป ตอนนี้เธอแค่อยากถามให้รู้เรื่องว่าเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นนั่นหมายความว่าอย่างไร

……

ชายผู้นั้นสวมกางเกงอีกครั้งอย่างพึงพอใจแล้วกระซิบข้างหูสีอันน่า “เธอเป็นคนสวยที่ฉันประมูลมาได้ด้วยเงินหนึ่งแสนห้าหมื่นเชียว แต่ฉันก็ไม่ขาดทุนหรอก ในเมื่อเป็นถึงนักศึกษาจากมหาลัยเมืองหลวง แถมยังเป็นสาวบริสุทธิ์อีกด้วย คุ้มแล้ว…ฮ่า ๆ!”

ชายผู้นั้นหัวเราะเสียงดังอย่างได้ใจแล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งไว้เพียงสีอันน่าที่หน้าตาซีดเซียวและหัวสมองยุ่งเหยิง

ใครขายเธอกันนะ?

ทั้ง ๆที่เธอแค่อยากขายซิการ์ที่สโมสรอย่างเดียว เธอไม่เคยคิดจะขายคืนแรกของตัวเองเลยด้วยซ้ำ!

สีอันน่าครุ่นคิดอย่างรอบรอบไม่นานก็นึกสงสัยในตัวถังม่านลี่ขึ้นมา เธอฝืนทนต่อความเจ็บปวดแล้วคิดจะไปสะสางบัญชีกับถังม่านลี่แต่ประตูถูกคนผลักเข้ามา ถังม่านลี่เดินยิ้มระรื่นเข้ามาแล้วกำรูปปึกหนึ่งโยนใส่หน้าเธอ

………………………….

ตอนที่ 2234 คนหนึ่งซื้อคนหนึ่งขาย

สีอันน่าหยิบรูปภาพบนโต๊ะขึ้นมา มองเพียงแวบเดียววิญญาณก็หลุดออกจากร่าง หน้าซีดไร้สีเลือดฝาด

ตัวแสดงหลักในรูปล้วนเป็นเธอที่ไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดสักชิ้นเดียว ทั้งยังบิดขยับท่วงท่าน่าอับอายจนไม่กล้ามอง สีอันน่าถามเสียงสั่น “ทำไมเธอถึงทำแบบนี้กับฉัน?”

หากจนถึงตอนนี้แล้วเธอยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำร้ายเธอ ถ้างั้นก็เสียเวลาเปล่าที่เกิดมาตั้งยี่สิบกว่าปีแล้วล่ะ

สีอันน่านึกเกลียดตัวเองที่มีตาหามีแว่วไม่ มองไม่ออกว่าถังม่านลี่มาด้วยเจตนาชั่วร้าย แถมยังหลงคิดว่าเธอจะเป็นเพื่อนที่ดีที่ยอมช่วยเธอให้หลุดจากความลำบากด้วยใจจริง เธอแค้นใจเหลือเกิน!

ถังม่านลี่แค่นหัวเราะทีหนึ่ง กระแทกรองเท้าส้นสูงเดินมาตรงหน้าสีอันน่าช้า ๆ เรือนร่างสูงเพรียวทำให้เธอสามารถก้มมองอีกฝ่ายอย่างผู้เหนือกว่าได้ บุคลิกน่าเกรงขามจนสีอันน่าเผลอยืนมือมากำผ้าปูเตียงคิดจะเอามาใช้ปกปิดเรือนร่างเปลือยเปล่าอย่างอดไม่ได้

“ปิดอะไรกัน…ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นมาก่อน…” ถังม่านลี่กอดอกเอ่ยประชดและมองด้วยสายตาสะใจ

เถ้าแก่เกาเป็นลูกค้ารายใหญ่เมื่อสามปีก่อนของเธอที่มีที่มาที่ไปไม่ธรรมดาและเป็นคนใจป้ำคนหนึ่ง แต่ไม่มีหญิงสาวคนใดยอมบริการเขาเพราะเถ้าแก่เกาคนนี้มีรสนิยมที่แปลกประหลาด แม้ไม่เอาถึงตายแต่หากได้ปรนนิบัติเขาหนึ่งคืนอย่างน้อยก็ไม่สามารถทำมาหากินได้อีกทั้งเดือน

เมื่อสามปีก่อนถังม่านลี่ไม่ได้มีชื่อเสียงในสโมสรเศรษฐีมากนัก คนที่ใช้บริการล้วนมีแต่เถ้าแก่ระดับตัวน้อย ๆ ถึงแม้จะไม่ได้ขี้เหนียวอะไรแต่ก็ไม่สามารถดันเธอให้มีตำแหน่งได้เช่นกัน

ไม่ว่าสายอาชีพใดก็ถือเป็นกฎเดียวกัน เหล่าบรรดาหญิงบริการหน้าเคาน์เตอร์หนักยิ่งกว่านั้นอีก หากไม่มีใครดันก็จะเป็นเพียงหญิงบริการชั้นต่ำที่อาจมีรายได้ต่อเดือนแปดพันถึงหลักหมื่น แถมยังไม่มีสิทธิ์ในการเลือกลูกค้าอีกต่างหาก ต่อให้จะรังเกียจลูกค้ามากเพียงใดแต่หากอีกฝ่ายเจาะจงเลือกคุณ ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องรับแขกแต่โดยดี

ถังม่านลี่เคยนั่งรอรับแขกแบบนี้อยู่หลายครั้งทำเอาเธอรังเกียจแทบตาย ฉะนั้นเธอถึงพยายามไต่เต้าอย่างสุดชีวิต ขอเพียงเธอกลายเป็นดาวเด่นประจำสโมสร สโมสรก็จะปั้นเธออย่างดีและจะให้เกียรติในความคิดเห็นเธอบ้างโดยจะไม่จัดลูกค้าที่ไม่เข้าตาให้เธออีก

ดังนั้น–

เมื่อสามปีก่อนถังม่านลี่เลือกบริการเถ้าแก่เกาเอง อย่างไรเสียก็ไม่ถึงกับตายแค่ต้องทรมานสักหน่อยเท่านั้น

หากปรนนิบัติจนเถ้าแก่เกาพึงพอใจ เถ้าแก่เกาก็จะดันเธอจนมีโอกาสเลื่อนตำแหน่ง

ความจริงก็ได้พิสูจน์แล้วว่าถังม่านลี่ได้ตัดสินใจถูกต้อง

เถ้าแก่เกาพึงพอใจกับหญิงงามจากมหาวิทยาลัยชื่อดังอย่างถังม่านลี่มากพอสมควรและเลือกเธอให้มาปรนนิบัติกว่าครึ่งปี แม้จะทำให้ถังม่านลี่เจ็บเนื้อเจ็บตัวไปบ้างแต่ก็ได้ผลประโยชน์มาไม่น้อย

นับแต่นั้นมาถังม่านลี่ก็ถูกดันขึ้นสู่อันดับหนึ่งในชั่วข้ามคืน กลายเป็นดาวเด่นที่ใครหลาย ๆคนประจำสโมสรเศรษฐีต่างหมายปอง ไม่ใช่หญิงบริการนั่งรอลูกค้าหน้าเคาน์เตอร์อีกต่อไป

ถังม่านลี่เห็นรอยบาดแผลตามตัวสีอันน่าก็หวนนึกถึงความเจ็บปวดที่ตนเคยได้รับในอดีตพลันก็รู้สึกสะใจขึ้นมา เหยียดยิ้มหยันกว้างกว่าเดิม

“เถ้าแก่เกาพอใจในตัวเธอมากเลยนะ…แล้วยังบอกว่าเธอมีพรสวรรค์การเป็นหญิงขายบริการอีกด้วย…”

ถังม่านลี่จงใจพูดเช่นนี้ เมื่อก่อนสีอันน่ามักบอกว่าเธอเป็นไก่ไม่ใช่หรือ?

ถ้าอย่างนั้นตอนนี้เธอจะทำให้สีอันน่าเป็นไก่เช่นกันแล้วยังไม่ได้เงินสักแดงเดียวอีกด้วย!

“ฉันไม่ใช่หญิงขายบริการ…เธอต่างหาก…ถังม่านลี่ทำไมเธอถึงกับฉันแบบนี้…ฉันจะฆ่าเธอ!”

สีอันน่ากรีดร้องอย่างบ้าคลั่งโถมตัวเข้ามาคิดจะกัดถังม่านลี่แต่กลับไม่มีเรี่ยวแรงใด ๆ แค่ถูกถังม่านลี่ยกขาถีบก็ร่วงลงพื้นอย่างง่ายดาย คล้ายปลาขาดน้ำอ้าปากพะงาบ ๆมองเพดานอย่างสิ้นหวัง

“เธอไม่ยอมรับก็เปล่าประโยชน์นะ…ค่าเปิดซิงเมื่อคืนของเธอตั้งแสนห้าแหนะ คนหนึ่งขายคนหนึ่งซื้อ เธอว่าเธอไม่ใช่หญิงขายบริการแล้วเป็นอะไรเหรอ…เหอะ ๆ…”

ถังม่านลี่เอ่ยวาจาทำร้ายจิตใจอีกคนด้วยท่าทีเรียบเฉยจนหัวใจของสีอันน่าถูกแทงจนเลือดอาบ

………………………….