ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) - ตอนที่ 48 ไม่อาจยุ่งเรื่องของมนุษย์

เขาเดินวนอยู่สองสามรอบกระทั่งหยุดยืนอยู่ที่จุดหนึ่ง ผู้นำหมู่บ้านออกมาพร้อมบุรุษสี่ห้าคนเมื่อเห็นกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ แต่ละคนมีม้าอยู่ข้างกาย พวกเขาทั้งหมดแต่งกายด้วยชุดสีแดงอ่อนอันเป็นเครื่องแบบของสำนักซินเซวียนเขาจึงดีใจเป็นอย่างยิ่ง

ตามคนมามากเพียงนี้ย่อมสามารถจับปีศาจตัวใหญ่ที่ลักพาตัวหญิงสาวได้เป็นแน่ สตรีในหมู่บ้านของเขามีมากที่ยังหลุดรอดเงื้อมมือมารก็ต่างอยู่อย่างหวาดผวา

ในครั้งแรกสำนักซินเซวียนส่งคนมาพวกเขาสามารถจับได้เพียงแต่ปีศาจตัวเล็ก ๆ ไม่อาจยับยั้งเหตุลักพาตัวได้ เมื่อเห็นคนมามากเช่นนี้ หัวหน้าหมู่บ้านย่อมดีใจเป็นอย่างมาก

เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ ผ่านกลุ่มคนที่ยืนเรียงกันเป็นระเบียบถึงคนจะมากแต่สามารถจัดการได้ดีเป็นอย่างยิ่ง แต่ละคนล้วนองอาจผ่าเผย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาดูแล้วต่างจากมนุษย์ธรรมดาที่ไร้ซึ่งตบะเซียนอย่างเห็นได้ชัด

เพราะเช่นนี้สำนักเซียนจึงได้รับการกราบไหว้ด้วยของบูชาประดุจเทพเจ้าจากสวรรค์ก็ไม่ปาน

ชายชราเดินเข้าไปใกล้ กระทั่งพบคนผู้หนึ่งสวมใส่อาภรณ์สีแดงเลือดหมู ใบหน้าขาวหล่อเหลาเกลี้ยงเกลา บุคลิกโดดเด่นสง่างาม มองไกล ๆ ประดุจว่าเท้าของเขาไม่เหยียบแตะพื้น ยิ่งเดินเข้ามาใกล้เห็นเครื่องหน้าที่งดงามยิ่งทำให้เขานึกไปถึงผู้ที่หลุดออกมาจากแดนสวรรค์ สูงส่งและน่าเลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง

สวรรค์เมตตาพวกเขาแล้ว

ถงถงที่แปลงกายเป็นศิษย์ผู้หนึ่งก้าวออกมายืนเคียงข้างหลี่จิ้ง เขาเอ่ยออกมาว่า

“นายท่านทิศตะวันตกขอรับ”

“ใช่ เข็มทิศนี้ก็จับได้ทิศนั้นเช่นกัน”

เพียงถงถงกล่าวคำนี้ออกมาเขาก็กระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง หลี่จิ้งถ่ายพลังทิพย์ให้เขาสายหนึ่งแล้วเอ่ยว่า

“เจ้าไม่อาจร่วมมือกำจัดปีศาจได้ อย่าได้ชี้แนะหรือทำสิ่งใดอยู่ห่าง ๆ คอยปกป้องเป่ยฟางหรงให้ดีหาไม่เจ้าจะโดนอาคมย้อนกลับ เจ้าไม่ได้มาจุติเป็นมนุษย์อย่างไรก็ยุ่งเรื่องนี้ไม่ได้ยังไม่เข้าใจหรือ”