ลิขิตรักราชินีปีศาจ NC25 (ป่วนหัวใจยัยปีศาจ) - ตอนที่ 36 อย่าได้แพร่งพราย

ถงถงเถียงออกมาจนหลี่จิ้งพูดไม่ออก เขากระแอมแล้วพูดเสียงเบาลง

“พาคนออกไป”

“อาจารย์นี่ไม่ใช่ปีศาจหรือเจ้าคะ”

เมื่อเห็นใบหน้าหวาดกลัวของศิษย์สาวทั้งสอง หลี่จิ้งจึงเอ่ยว่า

“ไม่ต้องกลัว เขาเป็นคนของข้าพวกเจ้าออกไปก่อนเรื่องนี้ไม่อาจแพร่งพรายได้เข้าใจหรือไม่”

“เข้าใจเจ้าค่ะ”

เห็นอาจารย์พูดเช่นนั้นเสี่ยวซิงและเสี่ยวซูก็วางใจแล้ว ถงถงคลายจุดให้พวกนางและพาออกไปจากเรือนของเป่ยฟางหรง

เสียงของนางอ่อนแรงเป็นอย่างยิ่ง หลี่จิ้งตรวจชีพจรพบว่าเส้นลมปราณของนางใกล้ขาดแล้วเขาจึงรีบถอดอาภรณ์ของตนเองออกอย่างว่องไว

เมื่อตนเองอยู่ในเรื่องเปลือยเปล่าเขาจึงหลับตาช่วยเป่ยฟางหรงถอดอาภรณ์เช่นกัน ไม่ช้าคนทั้งคู่ก็ไร้สิ่งใดขวางกั้น เป่ยฟางหรงซบลงที่อกของเขา

หลี่จิ้งกอดนางเอาไว้แนบร่างกายของตนเองทุกส่วนให้สัมผัสกับนาง เริ่มร่ายอาคมสลายไอน้ำแข็งที่จับอยู่ในร่างกายของนาง

เป็นเพราะตบะของเขายังน้อยนิดเมื่ออยู่ในร่างของมนุษย์ หากตอนนี้เขาเป็นเทพอัคคีและมีพลังเทพเพียงฝ่ามือเดียวก็ช่วยรักษานางได้ แต่ตอนนี้ไม่สามารถทำได้แล้ว

การส่งผ่านลมปราณเพื่อช่วยนางจึงมีเพียงวิธีนี้เท่านั้น

ร่างนุ่มนิ่มที่แนบอยู่บนอกแข็งแกร่ง ความนุ่มอ่อนยวบของปทุมถันคู่นั้นเป็นผู้ใดบ้างจะไม่รู้สึก หลี่จิ้งประทับริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากของนางส่งผ่านลมปราณร้อนจากร่างเข้าไปภายใน

เป่ยฟางหรงอ้าปากรับเหมือนว่าลิ้นของนางจะกระทบกับลิ้นของเขาเล็กน้อย เพียงเท่านั้นถึงกับทำให้นางครางออกมา

“อ๊า อาจารย์…”