ร้ายนักนะ…รักของมาเฟีย!! [Yaoi , Boy’s love] - ตอนที่ 24

ร้ายนักนะ…รักของมาเฟีย ตอนที่ 24

 

Author: 여님  (ยอนิม)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ริมฝีปากของคิม ประกบเข้ากับริมฝีปากของกมลอย่างแนบแน่น ลิ้นร้อนของกมลสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อน มือแกร่งเลื่อนขึ้นไปจิกเส้นผมทางด้านหลังของคิมเต็มมือ ทำให้คิมรู้สึกเจ็บที่หนังศีรษะไม่น้อย แต่ก็รู้สึกได้อารมณ์ขึ้นมาเช่นกัน

 

“อื้มมมม…อือออ” เสียงครางหวาบหวิวดังออกมาจากลำคอของคิมเพราะรู้สึกซ่านไปทั่วอกและช่องท้อง  กมลจูบคิมอย่างดูดดื่ม พร้อมกับขบเม้มริมฝีปากของร่างบางอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะผละออกมา คิมหายใจหอบเหนื่อยนิดๆ

 

 

 

“รอแป๊บหนึ่งนะ” กมลพูด ก่อนจะขยับลงจากอ่างอาบน้ำ ไปหยิบผ้าขนหนูผืนยาวมาหาคิม

 

“เรามาเล่นในแบบที่นายชอบ แล้วชั้นก็ชอบดีกว่านะ” กมลบอกยิ้มๆ ก่อนจะจับแขนทั้งสองข้างของคิม ไพล่ไปทางด้านหลัง แล้วใช้ผ้าขนหนูมัดเป็นปมเอาไว้ คิมมองกมลด้วยแววตาฉ่ำหวาน กมลนั่งลงที่ขอบอ่างอาบน้ำด้านที่มีเนื้อที่วางของ แล้วให้คิมนั่งคุกเข่าอยู่ในอ่างอาบน้ำซึ่งยังคงมีน้ำอุ่นอยู่เต็มอ่าง

 

 

 

“คุณจะทำอะไร” คิมถามเสียงแผ่ว กมลคว้าเส้นผมของคิมแล้วดึงให้เข้ามาใกล้ๆกลางกายตนเอง

 

 

 

“จัดการให้ชั้นหน่อยสิทำให้ชั้นเกิดอารมณ์มากกว่านี้ แล้วชั้นจะให้ในสิ่งที่นายต้องการ” กมลบอกออกมาเสียงทุ้ม คิมหัวใจเต้นตึกตัก มือทั้งสองข้างก็ไม่สามารถมายันกายหรือมาจับต้องอะไรได้เพราะถูกมัดอยู่ด้านหลัง กมลจับเส้นผมของคิมเพื่อให้หัวของคิมอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม คิมมองแท่งร้อนที่เริ่มขยายตัวของกมลด้วยใบหน้าที่ผ่าวร้อน

 

 

 

“อ๊ะ!” คิมร้องออกมาเมื่อกมลกระตุกเส้นผมของคิม

 

 

 

“ทำสิที่รัก” กมลพูดขึ้นพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก เรื่องบนเตียง คิมยอมให้กมลคุมเกมส์ทุกอย่าง เมื่อกมลผ่อนแรงที่ดึงเส้นผมของคิม คิมจึงก้มลงไปใช้ปลายลิ้นเล็ก แตะไปที่แท่งร้อนของกมล

 

“อ่าาา” กมลครางออกมาอย่างพอใจ แค่เพียงปลายลิ้นของคิม แท่งร้อนก็แทบจะผงกหัวขึ้นมาทันที ลิ้นเล็กเลียไปจนทั่วแท่งร้อน ลากไปมาตามความยาวของแท่งร้อน พอแท่งร้อนของกมลแข็งตัวขึ้นมาเต็มที่ คิมก็ดูดเม้มตรงส่วนปลายยอด

 

 

 

“อึ่ก..เจ็บนะคุณกมล” คิมร้องบอกออกมาเมื่อกมลกระชากเส้นผมของคิมขึ้นมาอีก ถึงแม้ว่ามันจะขัดจังหวะเสียวของเขาก็ตามที่ แต่กมลเองก็ไม่ลืมว่าคิมต้องการอะไรและชอบแบบไหน

 

 

 

“เจ็บ แต่ชอบไม่ใช่รึไง” กมลถามกลับ คิมเม้มริมฝีปากนิดๆ เพราะปฏิเสธความรู้สึกของตนเองไม่ได้ว่ารู้สึกดีจริงๆ  กมลผ่อนแรงดึงอีกครั้ง คิมก็ก้มลงไปใช้ปากครอบครองแท่งร้อนของกมลอีกครั้งเช่นเดียวกัน กมลกดหัวของคิมและดึงขึ้นสลับกันเป็นระยะ ทำให้คิมรูดรั้งแท่งร้อนของกมลเข้าไปเต็มปาก

 

 

 

“อือ…อือออ…” เสียงครางอือในลำคอของคิม ขณะใช้ริมฝีปากขยับรูดแท่งร้อนของกมล ดังออกมาให้ได้ยินเป็นระยะ คิมน้ำตาซึมทุกครั้งเมื่อกมลแกล้งดึงเส้นผมของคิม ขณะที่คิมกำลังใช้ปากกับแท่งร้อนของกมลอยู่

 

 

 

“ซี๊ดด…พอก่อนคิม ชั้นยังไม่อยากเสร็จตอนนี้” กมลบอกกลับ ก่อนจะขยับให้คิมถอนริมฝีปากออกมา คิมที่คุกเข่าอยู่ในอ่างอาบน้ำเงยหน้ามองกมลด้วยสายตาสั่นๆ หางตามีหยาดน้ำตาซึมออกมา กมลก้มลงไปจูบซับที่หางตาของคิมเบาๆ

 

“หน้าของนายตอนนี้ เร้าอารมณ์ชั้นสุดๆเลยรู้มั้ยคิม มันทำให้ชั้นอยากจะทำให้นายร้องไห้ออกมามากกว่านี้นะ” กมลพูดขึ้นอย่างพอใจ

 

 

 

“งั้นช่วยทำให้ผมร้องไห้มากกว่านี้หน่อยสิครับ” คิมร้องขอออกมาเสียงพร่า ทำให้กมลพอใจไม่น้อย ร่างแกร่งลุกขึ้นยืนแล้วกระชากคิมให้ยืนหันหน้าไปทางกระจกที่มองออกไปเห็นภายในห้องนอน เนื่องจากทั้งสองไม่ได้ปิดผ้าม่านในห้องน้ำ กมลทำทุกอย่างด้วยความรุนแรง  กมลกดลำตัวของคิมช่วงบนแนบไปกับกระจก ทำให้ไหล่ของคิมที่ถูกเอามือไพล่มาด้านหลังรู้สึกเจ็บยอกไม่น้อย สะโพกบางแอ่นมาทางด้านหลัง ก่อนจะถูกกมลจับขาข้างหนึ่งของคิมยกขึ้น ทำให้คิมต้องพยุงตัวเองด้วยขาข้างเดียว แถมยังถูกดันให้ติดกับกระจกจนขยับตัวไม่ได้อย่างต้องการ

 

“อื๊อออ…คะ..คุณกมล” คิมเรียกกมลเสียงสั่นพร่า กมลใช้ศอกดันลำตัวของคิมเอาไว้ แล้วใช้เข่าของตนเองค้ำขาของคิมที่ยกขึ้น ทำให้กมลมีมือข้างหนึ่งที่ว่างพอที่จะมาบีบเค้นบั้นท้ายกลมกลึงของคิม กมลเอื้อมมือไปกดสบู่เหลวที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ แล้วมาป้ายวนอยู่ที่รอบช่องทางด้านหลังของคิมไปมาอย่างเชื่องช้า เป็นการเล่นกับอารมณ์ของคิม

 

 

 

“ที่ตรงนี้ ไม่ว่าจะเคยเป็นของใครมาก่อนตาม แต่ตอนนี้มันเป็นของชั้นคนเดียว” กมลพูดบอกออกมา เขาเองก็อยากจะปลดปล่อยเต็มที่แล้วเหมือนกัน แต่ก็อยากจะเล่นกับร่างกายของคิมให้มากกว่านี้เสียก่อน คิมกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆ หัวใจเต้นระรัว เพราะไม่รู้ว่ากมลจะสอดนิ้วร้อนเข้ามาในช่องทางรักเมื่อไร นิ้วยาวยังคงลากวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น จนคิมแทบจะคลั่ง ความเสียวตีเข้ามาเป็นระลอก

 

 

 

“อ๊าาาาาาาาา” คิมร้องออกมาเมื่อนิ้วร้อนของกมลสอดเข้าไปในช่องทางรักโดยที่คิมไม่ทันตั้งตัว น้ำตาใสซึมอยู่ที่หางตาอีกครั้ง กมลยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะกระแทกนิ้วร้อนเข้าออกอย่างแรง ริมฝีปากก็ขบกัดหัวไหล่เนียนไปด้วย ทุกรอยที่กมลกัด ไม่ได้กัดเบาๆ แต่กัดจนเกิดรอย และมีเลือดซึมออกมา ทำให้คิมรู้สึกเสียววูบวาบไม่น้อย ถึงจะเจ็บ แต่ก็แฝงไปด้วยความรู้สึกดี นิ้วยาวถูกเพิ่มเป็นสองและสามอย่างรวดเร็ว ช่องทางรักตอดรัดนิ้วร้อนของกมลไม่หยุดหย่อน

 

 

 

“แค่นิ้ว พอมั้ยคิม” กมลแกล้งถามขึ้น คิมหายใจหอบเหนื่อย รู้สึกชาไปทั้งตัวเพราะถูกตรึงเอาไว้ไม่ให้ขยับ ขาข้างที่ยืนค้ำสั่นระริก

 

 

 

“มะ..ไม่พอ..อ๊ะ” คิมบอกออกมาเสียงพร่า พร้อมกับสะดุ้งเมื่อกมลกระแทกนิ้วเข้าไปขณะที่คิมพูดตอบออกมา

 

 

 

“แล้วนายอยากได้อะไรต่อล่ะ” กมลถามอีก  คิมหายใจกระเส่าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ

 

 

 

“ผมอยากได้ของคุณ เอามันเข้ามาสักทีเถอะ…อื๊อออ” คิมพูดพร้อมกับส่งเสียงครางจากแรงกระแทกของนิ้วไปด้วย

 

 

 

สวบ..

 

 

“อ๊าาาาาาาา” คิมร้องออกมาลั่นห้องน้ำ เมื่อกมลถอนนิ้วออกมาแล้วจับแท่งร้อนของตนเองสอดเข้าไปแทนที่นิ้วยาวทั้งสาม พร้อมกับกระแทกเข้าไปอย่างแรง จนคิมผวาเฮือกความจุกแน่นที่ท้องน้อยเกิดขึ้นมาทันที คิมรู้สึกเหมือนตัวเองจะหายใจไม่ทัน

 

 

 

“หึหึ” เสียงหัวเราะของกมลดังขึ้นทางด้านหลัง กมลใช้แขนข้างที่ว่างไปรั้งขาของคิมที่ยกขึ้นแทนหัวเข่าของตนเอง ทำให้คิมรู้สึกถึงความโล่งตรงกลางกาย

 

 

 

ปึ่ก..ปึ่ก…ปึ่ก

 

 

แรงกระแทกทางด้านหลัง ทำให้คิมเสียววูบๆ ที่ท้องน้อยและแก่นกายของตนเอง ลำตัวช่วงบนของคิมกระแทกเสียดสีไปกับกระจกของห้องน้ำ

 

“อ๊ะ..อ๊า..อ๊า” คิมร้องครางพร้อมกับหายใจหอบออกมา กมลก็ส่งเสียงคำรามออกมาจากลำคอเช่นเดียวกัน ความทรมานที่เกิดขึ้น ทำให้คิมรู้สึกดีและมีอารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะการที่ไม่สามารถขยับอะไรได้ มันทำให้เกิดความทรมานขึ้นมาไม่น้อยเลย กมลเองก็เสียววูบที่ปลายแท่งร้อนแบบสุดๆ เพราะช่องทางรักของคิม ตอดรัดแท่งร้อนของกมลถี่รัว

 

 

 

“ซี๊ดดด….ขอเสร็จในห้องน้ำสักรอบก่อนนะคิม..อ่าา” กมลพูดขึ้น เพราะเริ่มจะคุมตัวเองไม่อยู่ ร่างแกร่งกระแทกสะโพกไม่ยั้ง จนลำตัวของคิมเสียดสีกับกระจกจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าด คิมเองก็รู้สึกเสียวตรงส่วนปลายแก่นกายไม่น้อยเหมือนกัน ทั้งๆที่กมลยังไม่ได้แตะต้องมันเลยสักนิด

 

 

 

สวบ สวบ สวบ

 

 

เสียงสอดใส่ดังขึ้นถี่รัว สักพัก ร่างบางของคิมก็เกร็งไปทั้งตัว

 

“อื๊อออออออ…ฮ้าาาาาาาาาา” คิมครางลั่นพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มกระจก ส่วนกมลก็กระแทกสะโพกแรงๆอีกไม่กี่ครั้งก็ตัวเกร็งกระตุกเช่นเดียวกัน

 

 

 

“ซี๊ดดดดด” กมลครางด้วยความเสียวเมื่อปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักของร่างบาง

 

 

 

พรึ่บ..

 

 

ไม่ได้รอให้คิมพักแต่อย่างไร กมลถอนแท่งร้อนออกมา ก่อนจะอุ้มคิมที่ยังคงมีน้ำรักไหลเปรอะหน้าขา และยังถูกมัดออกมาจากห้องน้ำ แล้วเหวี่ยงลงไปบนเตียง

 

 

ปึ่ก..

 

 

แรงเหวี่ยงจากกมลถึงแม้ว่าจะเจ็บ แต่คิมก็รู้สึกดี ร่างบางถูกเหวี่ยงคว่ำหน้าไปกับเตียงนอน

 

“อื๊อออ” คิมร้องออกมาเมื่อกมลตามมาคร่อมด้านหลัง พร้อมกับจิกเส้นผมของคิมให้เอี้ยวหน้าหันมารับจูบรุนแรงของกมล

 

 

 

“ฮึ่มมมมม” กมลคำรามออกมาจากลำคอเพราะความต้องการในร่างกายยังคงมีอยู่ แท่งร้อนของกมล ยังคงดุนดันบั้นท้ายของคิม ไม่มีทีท่าว่าจะลดขนาดลงแต่อย่างไร ก่อนที่กมลจะพลิกให้คิมนอนหงายอีกครั้งอย่างแรง ทำเหมือนคิมเป็นตุ๊กตาที่จับพลิกคว่ำพลิกหงายได้ตามใจชอบ และใช่ว่าคิมจะไม่ชอบในสิ่งที่กมลทำ คิมรู้สึกวูบไหวในอก ด้วยความตื่นเต้นและต้องการความรุนแรงนี้ไม่น้อย ตอนนี้แขนทั้งสองข้างยังคงถูกมัดอยู่ด้านหลัง และคิมก็นอนทับแขนตัวเองอยู่ กมลเอาหมอนอิงลูกหนึ่งมารองสะโพกของคิมเอาไว้ แล้วลุกไปหยิบบางอย่างที่กระเป๋า คิมมองตามด้วยสายตาฉ่ำปรือ กมลหยิบริบบิ้นผ้าที่ใช้ผูกกล่องขนม มาที่เตียง คิมไม่รู้ว่ากมลจะทำอะไร

 

“นายชอบความทรมานใช่มั้ยคิม” กมลถามยิ้มๆ คิมก็นอนหายใจหอบเหนื่อย ไม่ได้ตอบออกมา แต่กมลก็รู้ดีว่าคิมจะตอบว่าอะไร กมลจับแก่นกายของคิมขึ้นมาแล้วใช้ริบบิ้นผ้า ผูกแก่นกายของคิมตรงรอยหยักเอาไว้แน่น

 

 

 

“อื๊อออออออ..เจ็บ” คิมร้องออกมาทันที เพราะรู้สึกเจ็บและอึดอัด

 

 

 

“มันสวยดีนะ ว่ามั้ย” กมลบอกพร้อมกับยิ้มหื่น มือทั้งสองข้างของกมล ล็อคสะโพกของคิมเอาไว้ ก่อนจะก้มลงไปที่กลางกายของคิม แล้วใช้ลิ้นร้อนแตะเบาๆที่ปลายยอดแก่นกายของคิม ทำให้คิมผวาเฮือก เพราะรู้สึกเหมือนความอึดอัดมันไปออกันอยู่ตรงที่ถูกมัด

 

 

 

“คะ..คุณกมล…ผมอึดอัด” คิมบอกเสียงสั่นเครือ

 

 

 

“ก็ชั้นอยากให้นายทรมานไงล่ะคิม” กมลพูดบอก ก่อนจะรั้งสะโพกคิมอีกครั้ง แล้วจ่อแท่งร้อนไปที่ช่องทางรัก

 

 

 

สวบ…

 

 

“อื๊อออออออออออ” ครั้งนี้แท่งร้อนสอดใส่เข้าไปได้ง่าย เพราะยังคงมีน้ำรักของกมลที่ปลดปล่อยเข้าไปข้างในร่างกายของคิมหลงเหลืออยู่ ซึ่งช่วยในการหล่อลื่นได้ดี  คิมนอนดิ้นไปมาไม่ได้ดั่งใจ สีหน้าเหยเกด้วยความเสียวที่ช่องทางด้านหลัง และความอึดอัดที่แก่นกาย

 

 

 

“อ่าาาา..อืมมม” กมลครางเสียงทุ้มต่ำ พร้อมกับมองหน้าคิมไปด้วย คิมบอกไม่ถูกว่าตนเองเสียวถึงขั้นไหน แต่คิมรู้สึกเหมือนตนเองเสียวแบบไม่สุด เสียวแบบทรมาน น้ำตาใสเริ่มมาเอ่อคลอที่ดวงตา ความทรมานทำให้คิมหายใจหอบๆ กมลยังคงขับเคลื่อนสะโพกไม่หยุดพัก เสียงเนื้อเสียดสีไปมาดังให้ได้ยินอยู่ตลอด ส่วนปลายยอดของคิมสั่นระริก มีหยาดน้ำใสๆปริ่มอยู่

 

 

 

“ฮึก…คุณกมล..อ๊ะ..อ๊าา…อึ่ก..ทรมาน” คิมร้องออกมาเสียงสั่นเครือ หยาดน้ำตาเริ่มไหลลงมาอาบแก้ม

 

 

 

“อ่า…ร้องอีกสิคิม…ชั้นชอบ” กมลบอกออกมาอย่างพอใจ ที่ทำให้คิมร้องไห้ออกมาได้ คิมปวดร้าวไปทั่วหัวไหล่ เพราะถูกเอามือไพล่หลังถมยังงนอนทิ้งน้ำหนักทับลงไปอีก แต่มันก็ไม่เท่ากับการถูกมัดแก่นกายด้วยริบบิ้น

 

“ซี๊ดดด…พอนายยิ่งร้องไห้ นายยิ่งรัดชั้นแน่น อ่าาาา รู้ตัวรึเปล่า…อือออ” กมลบอกออกมาอย่างพอใจสุดๆ

 

 

 

“ผะ…ผม…ฮึก…มันทรมาน….แก้ริบบิ้นออกทีสิครับ” คิมร้องขอออกมา กมลยังคงกระแทกสะโพกไม่หยุด มีแรงเท่าไรร่างแกร่งถาโถมหนักเท่านั้นกมลโน้มตัวลงไปจูบซับและเลียหยาดน้ำตาของคิม

 

“คุณกมล…ฮึกก..ได้โปรด…ผมไม่ไหวแล้ว” คิมรู้สึกทั้งสุขเสียว แต่เป็นสุขเสียวที่ค้างคา คิมไม่สามารถไปแก้มัดแก่นกายของตนเองได้ ใบหน้าหวานสะบัดไปมาพร้อมน้ำตา

 

 

 

“ชั้นจะแก้มัดให้ แต่นายต้องสัญญาก่อน…อ่าาาา….ว่า…ซี๊ดด..จะเป็นเด็กดีของชั้นตลอดไป” กมลพูดไปสลับกับส่งเสียงครางไปด้วย คิมพยักหน้ารับทันที ร่างบางโยกไหวตามแรงกระแทก

 

 

 

“คะ…ครับ…อื๊อออ…ผมจะเป็นเด็กดีของคุณตลอดไป อื๊ออ” คิมร้องบอกออกมาในทันที กมลแก้มัดริบบิ้นออก ทำให้คิมรู้สึกเหมือนบางอย่างมันแล่นไปทั่วร่างกาย  กมลสอดมือเข้าไปใต้แผ่นหลังคิม พร้อมกับปลดผ้าขนหนูที่มัดมือของคิมออก ทำให้คิมเป็นอิสระ คิมยกมือโอบรอบคอของกมลทันที เมื่อกมลยกตัวคิมให้นั่งบนตักของเขา กมลใช้มือข้างหนึ่งรูดแก่นกายของคิมให้อย่างเอาใจ คิมเองก็ทนไม่ไหวต้องโยกตัวบนตักแกร่งของกมลอย่างรวดเร็ว

 

 

 

“ซี๊ดด..เก่งมากคิม…โอยยย…ซี๊ดด” กมลครางออกมาอย่างพอใจสุดๆ

 

 

 

“อื๊อออ…อ๊าาา…มะ..ไม่ไหวแล้ว…” คิมร้องบอก ก่อนที่ร่างบางจะซุกหน้าไปกับไหล่แกร่งของกมล พร้อมกับปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง  กมลเองก็ปลดปล่อยเข้าในร่างกายของคิมอีกครั้งเช่นเดียวกัน ความอุ่นวาบในช่องท้องทำให้คิมแทบหมดแรง เสียงหายใจหอบเหนื่อยของทั้งสองสลับกันไปมา กมลจูบซับไปตามเส้นผมเปียกชื้นเหงื่อของคิม ร่างบางของคิมสั่นระริกเพราะไม่ได้ขยับมาช่วงหนึ่ง

 

 

 

“หมดแรงแล้วเหรอ หืม” กมลถามขึ้นเสียงอ่อนลง ต่างจากก่อนหน้านี้ลิบลับ คิมพยักหน้ารับ ไม่ได้พูดอะไรออกมา

 

“งั้นเดี๋ยวชั้นพานายไปอาบน้ำอีกรอบนะ แล้วเราจะได้มานอนกัน” กมลพูดขึ้น ก่อนจะอุ้มคิมกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง แล้วจัดการอาบน้ำให้คิมและตัวเอง

 

 

 

เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสองก็มากอดกันบนเตียงกว้าง คิมตาเริ่มปรือลงทีละนิด เพราะทั้งเหนื่อยกับบทรักและเพลียจากการร้องไห้

 

“ฝันดีนะ” กมลพูดขึ้น พร้อมกับจูบหน้าผากของคิมเบาๆ ความจริงเขาอยากจะรังแกคิมอีกสักรอบ แต่ก็เห็นใจร่างบางที่ต้องนั่งรถกลับกรุงเทพฯพรุ่งนี้

 

 

 

“ฝัน…ดี..ครับ” คิมพูดออกมาเสียงแผ่วๆ ทั้งๆที่หลับตาลงไปแล้ว กมลยิ้มออกมานิดๆ ก่อนจะหลับตามคิมไปช้าๆ

 

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

“ไหวรึเปล่า หืม ชั้นให้ดายกข้าวเช้ามาให้ กินกันบนห้องล่ะกันนะ” กมลพูดขึ้น เมื่อเห็นคิมเดินออกมาจากห้องน้ำในตอนเช้าด้วยท่าทีอ่อนแรง เช้านี้กมลกับคิมไม่ได้ลงไปกินข้าวเช้าพร้อมกับคนอื่น เพราะคิมตื่นสายกมลเลยรอกินพร้อมกับคิมทีเดียว

 

 

 

“ไหวครับ” คิมตอบกลับ ก่อนจะเดินไปแต่งตัวช้าๆ กมลยิ้มขำนิดๆ

 

 

 

“แปลกแหะ วันนี้ไม่เห็นโวยวายว่าชั้นทำให้นายเป็นแบบนี้เลย” กมลแกล้งถามขึ้น คิมมองค้อนกมลนิดๆ

 

 

 

//โวยไป เดี๋ยวก็ย้อนกลับมาบอกว่าผมเรียกร้องอีก// คิมพูดพึมพำเบาๆเพราะรู้สึกเขินไม่น้อย

 

 

 

“หืม นายว่าอะไรนะ” กมลได้ยินแล้ว แต่แกล้งถามไปอย่างนั้นเอง

 

 

 

“หยุดพูดหยุดถามเลยนะคุณกมล” คิมหันมาว่าเสียงเข้ม แต่ไม่ได้จริงจังนัก ว่าแก้เขินเสียมากกว่า

 

 

 

“หึหึ รู้สึกว่าชั้นจะเป็นใหญ่ได้แค่บนเตียงสินะเนี่ย” กมลพูดขึ้นมาลอยๆ

 

 

 

“คนบ้า” คิมว่าออกมาอย่างเสียไม่ได้ กมลก็หัวเราะขำในลำคอเบาๆ เมื่อคิมแต่งตัวเสร็จแล้วก็มานั่งกินข้าวกับกมลที่ระเบียงห้อง เพราะวันนี้แดดไม่แรงมากนัก

 

“วันนี้เราก็กลับกันแล้วสินะครับ” คิมพูดขึ้นลอยๆ

 

 

 

“ทำไม ไม่อยากกลับเหรอ หืม” กมลถามขึ้น

 

 

 

“ไม่เชิงหรอกครับ ผมรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ ตอนที่ตื่นมารู้สึกหน่วงในใจบอกไม่ถูก อีกใจก็อยากอยู่ต่อ อีกใจก็อยากกลับ” คิมพูดขึ้นเสียงแผ่วๆ เพราะเขารู้สึกแบบนี้จริงๆ

 

 

 

“นอนไม่พอรึเปล่า หรือว่ายังเพลียอยู่” กมลถามอย่างเป็นห่วง เพราะคิดว่าอาการที่คิมเป็นมันน่าจะเกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ

 

 

 

“ไม่รู้เหมือนกันครับ” คิมตอบออกมา ก่อนจะถอนหายใจ กมลจับมือคิมเอาไว้แล้วบีบเบาๆ

 

 

 

“ถ้าเป็นอะไร หรือไม่สบายตรงไหนต้องรีบบอกชั้นนะ รู้มั้ย” กมลพูดเสียงจริงจัง คิมพยักหน้ารับแล้วยิ้มอ่อนๆ  ก่อนที่จะนั่งกินข้าวกันต่อจนอิ่ม แล้วคิมก็ไปเก็บเสื้อผ้าและของใช้ใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมตัวกลับในตอนบ่าย แล้วเก็บกระเป๋าให้กมลด้วย

 

..

 

..

 

..

 

..

 

..

 

“เช็คสัมภาระเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย”  กมลถามทุกคนเมื่อมารวมตัวกันที่รถ เพื่อเตรียมกลับกรุงเทพ

 

 

 

“ครับ” ลูกน้องของกมลตอบรับ ก่อนจะพากันขึ้นรถและนั่งกันตามเดิมเหมือนกับขามา

 

 

..

 

..

 

“คิม เป็นอะไร” กมลถามขึ้นเสียงเครียด เมื่อเห็นคิมมองออกไปนอกรถด้วยท่าทีเหม่อๆ คิมหันมามองกมลพร้อมกับยิ้มอ่อนๆ

 

 

 

“เปล่าครับ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย” คิมตอบกลับ ก่อนจะเอนหัวไปพิงไหล่แกร่งของกมลเอาไว้ คิมรู้สึกแปลกๆ รู้สึกเหมือนว่า การกลับกรุงเทพครั้งนี้ มันให้ความรู้สึกหวิวๆอย่างบอกไม่ถูก ครั้นจะบอกกับกมลถึงความรู้สึกของตนเองก็กลัวว่ากมลจะหาว่าคิมคิดมาก

 

 

 

“เดี๋ยวเราแวะซื้อของไปฝากคนที่อยู่ที่บ้านด้วยดีมั้ย” กมลพูดชวน คิมยิ้มออกมาได้พร้อมกับพยักหน้ารับ และระหว่างทาง กมลก็ให้แวะร้านของฝากดังๆไปเรื่อยทาง ทุกคนต่างหอบหิ้วของกลับกันไปหลายอย่าง กมลให้เงินลพไปซื้อของฝากให้ลูกน้องที่อยู่เฝ้าบ้าน ให้ครบทุกคน

 

 

 

“คุณกมล ลองชิมสิครับ อร่อยนะ” คิมจิ้มผลไม้แช่อิ่มที่ทางร้านจัดไว้ให้ชิม ขึ้นมาจ่อที่ปากของกมล กมลก็อ้าปากรับแต่โดยดี

 

 

 

“อืม อร่อยจริงๆ ซื้อกลับไปด้วยสิ” กมลพูดบอก พร้อมกับส่งเงินให้คิมซื้อกลับไปบ้าน ทั้งสองเดินเลือกซื้อของสักพักก็มานั่งที่เก้าอี้ ที่จัดเอาไว้ให้ลูกค้านั่ง สักพักคมก็เดินหน้าเครียดเข้ามาหา

 

 

 

“เอ่อ..นายครับ ผมขอคุยด้วยหน่อยสิครับ” คมพูดขึ้นอย่างเกรงใจเพราะเห็นว่ากมลนั่งอยู่กับคิม กมลมองหน้าคมนิ่งๆ ก่อนจะหันไปหาคิม

 

 

 

“เดี๋ยวชั้นมานะ” กมลพูดบอก

 

 

 

“คุยเรื่องงานรึเปล่าครับ ถึงคุยตรงนี้ไม่ได้” คิมถามขึ้น คิมรู้สึกว่าตนเองอยากจะรับรู้เรื่องราวของกมลแทบจะทุกเรื่อง

 

 

 

“เรื่องงานครับ” คมตอบกลับ คิมนั่งนิ่งสักพัก ก่อนจะพยักหน้ารับ กมลจึงลุกเดินไปคุยกับคมห่างออกไปนิดๆ

 

 

 

“มีอะไร” กมลถามคมกลับไป

 

 

 

“นายปิดโทรศัพท์เอาไว้ใช่มั้ยครับ” คมถามเสียงจริงจัง

 

 

 

“ใช่ ทำไม” กมลถามกลับ

 

 

 

“คือ..คนของเราที่เฝ้าบ้านแอบโทรเข้ามาหาผมเมื่อกี้ ว่า..ที่บ้านเรามีแขกมาเยือนครับ” คมบอกเสียงเครียด กมลขมวดคิ้วเข้าหากัน

 

 

 

“แขก? ใคร” กมลถามเสียงเข้ม

 

..

 

..

 

..

 

“คุณดานิลครับ” คมตอบกลับ ทำให้กมลยืนนิ่งไปนิด ก่อนจะกัดฟันกรอด

 

 

 

“ดานิลมาแค่คนเดียวใช่มั้ย” กมลถามกลับไป

 

 

 

“คนของเราบอกว่า คุณดานิล มากับบอดี้การ์ดอีก 2 คน เท่านั้นเองครับ” คมตอบกลับ ทำให้กมลยกยิ้มมุมปากอย่างเยาะๆ

 

 

 

“หึ มันต้องมาโดยไม่ได้บอกอีวานแน่ๆ” กมลพูดขึ้นมา

 

 

 

“แล้วนายจะโทรคุยกับคุณอีวานมั้ยครับ” คมถามต่อ

 

 

 

“ยัง ตอนนี้อีวานติดธุระเรื่องค้าเพชรกับทางอาหรับ ไม่รับสายใครทั้งนั้น ชั้นถึงรอให้อีวานเสร็จธุระ แล้วถึงจะบินไปคุยด้วยนี่ไง” กมลบอกออกมาเสียงเครียด

 

 

 

“แล้วนายจะทำยังไงกับคุณดานิลล่ะครับ แล้วยิ่งถ้าเรากลับไป คุณคิมต้องเจอกับคุณดานิลแน่ๆ” คมบอกกลับมาอีก กมลนิ่งคิด

 

 

 

“เดี๋ยวชั้นหาโอกาสบอกทุกอย่างกับคิมก่อน หวังว่าคิมคงจะเข้าใจชั้น” กมลพูดขึ้น

 

 

 

“คุณคิมอาจจะเข้าใจนาย แต่คุณดานิลล่ะครับ รายนี้ยิ่งเข้าใจอะไรยากอยู่ด้วย ผมเกรงว่าคุณคิมจะเดือดร้อน” คมบอกออกมาจากความรู้สึกจริงๆ

 

 

 

“ถ้าดานิลมันกล้าทำให้คิมเดือดร้อน ก็ลองดู” กมลบอกเสียงเข้ม ก่อนจะเดินกลับมาหาคิม ที่ตอนนี้นั่งมองกมลกับคมไม่วางตา แต่ไม่ได้ยินที่ทั้งสองคุยกัน

 

 

 

“งานมีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ” คิมถามขึ้นเสียงจริงจัง เพราะเห็นว่าทั้งกมลและคม มีสีหน้าเครียดๆ

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอก อืม คิม คืนนี้เราไปนอนที่คอนโดนายกันดีมั้ย นายเองก็ไม่ได้กลับคอนโดนายนานแล้วนี่” กมลพูดชวน คิมมองกมลอย่างจับผิด

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าครับ ถึงได้ชวนไปคอนโดของผม” คิมถามอย่างคาดคั้น กมลถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

 

 

“ชั้นมีเรื่องอยากจะคุยกับนาย แล้วชั้นอยากจะคุยกับนายตามลำพัง” กมลบอกเสียงเรียบ

 

 

 

“ก็กลับไปคุยกันที่บ้านของคุณก็ได้นี่ครับ เราไปคุยกันในห้องก็ได้ ไม่มีใครเข้าไปกวนหรอก” คิมตอบกลับมา

 

 

 

“ชั้นอยากจะคุยกับนาย ก่อนที่จะเข้าบ้านชั้น” กมลบอกออกมาอีก ทำให้คิมหน้าเครียดไม่น้อยเหมือนกัน

 

 

 

“ก็ได้ครับ” คิมตอบกลับ ตอนนี้คิมไม่กล้าที่จะพูดอะไรกับกมลมากนัก เพราะกมลเองก็หน้าเครียด นิ่งเงียบไปทันที

 

เมื่อทุกคนมากันครบแล้ว ก็พากันขึ้นรถกลับ เข้าเขตกรุงเทพ ฟ้าก็มืดแล้ว กมลให้คนขับรถพามาส่งที่คอนโดของคิมก่อน

 

 

 

“นายแน่ใจนะครับ ว่าไม่ให้ผมอยู่ด้วย” คมถามย้ำอีกครั้ง เมื่อลงมาส่งกมลกับคิมที่ข้างรถ ตอนนี้คิมกำลังยืนคุยกับใบบุญอีกทางอยู่

 

 

 

“ไม่เป็นไร ถ้าแกกลับไปแล้วดานิลถามหาชั้น บอกไปว่าชั้นจะกลับพรุ่งนี้ ถ้ามันอาละวาดอะไร ให้แกโทรเข้ามาที่เครื่องของคิม ห้ามให้ดานิลรู้ก่อนเด็ดขาดว่าชั้นอยู่ที่ไหน” กมลพูดสั่งกับคมอีกครั้ง

 

 

 

“ครับ” คมตอบรับ ก่อนจะขึ้นรถ ส่วนกมลก็พาคิมขึ้นมาบนห้องพักในคอนโด  ทั้งคิมและกมลต่างนิ่งเงียบไม่ได้พูดอะไรกันมากนัก

 

 

 

“ไม่ได้กลับมาตั้งนานไม่รู้ว่าจะมีฝุ่นรึเปล่านะครับ” คิมพูดขึ้นเสียงเรียบ เมื่อเข้ามาในห้องพัก คิมเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องนอน กมลก็เดินตามเข้าไป คิมเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ เดินออกมาก็พบว่ากมลถือผ้าขนหนูผืนเล็กเตรียมพร้อมเอาไว้ให้แล้ว ร่างแกร่งเป็นฝ่ายเช็ดหน้าให้คิมอย่างอ่อนโยน คิมมองหน้ากมลพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากันนิดๆ

 

“บอกผมได้รึยังครับ ว่ามีเรื่องอะไรจะคุยกับผม” คิมถามเสียงจริงจัง กมลถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะดึงคิมมาที่เตียงนอน แล้วนั่งลงที่ปลายเตียงคู่กัน

 

 

 

“ชั้นมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง และชั้นก็อยากให้นายเข้าใจและเชื่อมั่นในสิ่งที่ชั้นจะเล่า” กมลบอกกลับเสียงเรียบ

 

 

 

 

2   Be   Con

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

เฮ้อ เอนซีซ้ำซาก ป่วงมาก = =

 

ขอโทษด้วยนะคะ ที่เอนซีไม่ค่อยดีนัก