ผู้กำกับมองอย่างพอใจ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเกย์ คงกระโจนเข้าไปกอดแล้ว แต่ดูจะตรงกันข้ามกับออสตินที่ดูเหมือนจะไม่พอใจที่เห็นอิงเผยเรือนร่างที่เขาสัมผัสมากขนาดนี้ ออสตินคิ้วขมวด กระตุกมือเล็กน้อยบ่งบอกว่าตัวเองกำลังไม่พอใจ เธอกำลังยั่วยวนทุกคนให้เข้าหาเธอ มันได้ผลกับออสตินด้วยเช่นกัน จนอยากจับกดซะตรงนี้เลย อิงถ่ายคนเดียวไปจนครบเซตทั้งหมด 12 ชุด แต่แล้วนายแบบก็ยังไม่มาถึงสตูดิโอ ในขณะที่นั่งรอ อิงก็ให้ช่างแต่งหน้าค่อยเติมหน้าให้พลาง ๆ และเล่นโทรศัพท์ไปด้วย

“อะไรนะ นายแบบท้องเสียเลยมาไม่ได้” ผู้กำกับโวยวายขึ้นมา หลังมีคนมารายงาน

‘ข้ออ้างสากล คงจะรับงานซ้อนจนมาไม่ทัน’ อิงคิดในใจ

“ทีนี้จะทำยังไงดี” ผู้กำกับพูด

ผู้กำกับเหลือบไปเห็นออสตินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นที ที่กำลังพูดอยู่กันสองคน ผู้กำกับเดินเข้าไปใกล้ สำรวจตัวออสติน ออสตินเองก็มองผู้กำกับอยู่เงียบ

เขาต้องการอะไรจากออสติน อิงคิด

“นิ หนุ่มหล่อสนใจเป็นนายแบบเฉพาะกิจไหม อ๊ะ…ไม่ต้องกลัวว่า จะเห็นหน้านะ แค่โชว์เนื้อหนังวับ ๆ แวม ๆ เรียกน้ำย่อย ถอดแค่เสื้อเชิ้ตออกเท่านั้น พอดีว่าคอนเซ็ปต์คราวนี้ เราเน้นที่ตัวนางแบบเป็นหลัก นายแบบก็มีบทเหมือนถูกเธอยั่วยวนจนยากที่จะปฏิเสธ”

อิงเมื่อได้ยินผู้กำกับพยายามชักชวนออสติน

เธอรีบพูดห้ามผู้กำกับ แต่ ออสตินตอบตกลงหน้าตาเฉย นี่เธอต้องถ่ายแบบคู่กับเขางั้นเหรอ

“อิง ไม่ต้องกังวล ถ่ายเหมือนเดิมตามปกติ ส่วนนายแบบเฉพาะกิจก็เล่นไปตามอิงก็พอ พร้อมนะ เริ่ม!”  เธอเก็บอาการเอาไว้

‘ฉันคือมืออาชีพ’ อิงคิดในใจ

ดูเหมือนภาพที่ถ่ายจะเรียกเสียงฮือฮาได้ดีให้กับคนในสตู ออสตินทำหน้าที่เป็นนายแบบได้ดีเกินไป แต๊ะอั๋งเธอ ลูบไล้ จับนี่หน่อย นู้นหน่อย ทั่วเรือนร่างของอิง สร้างความรู้สึกซาบซ่านให้อิงและคนในสตูอย่างดี

‘อยากให้เสร็จเร็ว ๆ’ อันบอกกับตัวเอง

ผ่านไปเกือบ 2 ชั่วโมง จนกระทั่งถ่ายแบบเสร็จ อิงรีบเข้าไปดูภาพผลงานที่เธอกับออสติน

“สวยมากเลยอิง ขอบใจมากนะ คอลเลคชั่นนี้คงขายดีเป็นเทน้ำเทท่าอีกเหมือนเดิม ไม่สิ ดีขึ้นกว่าเก่าชัวร์” ผู้กำกับพูด

“ขอบคุณค่ะ อยู่ที่ฝีมือช่างภาพด้วยล่ะค่ะ ภาพถึงออกมาดีขนาดนี้”

“นิว่าแต่ คนที่พามาด้วยนั้นใครนะ”

ผู้กำกับเหลือบไปมองออสตินที่ยืนคุยอยู่กับนที

“เพื่อนของเพื่อนค่ะ”

“รู้หรอกนะ หวานใจใช่ไหมล่ะ ไม่ต้องมาโกหก” ผู้กำกับสะกิดเธอ

“ใช่ที่ไหน”

“อย่ามาหลอกสายตาผู้ใหญ่อย่างฉัน คงไม่มีความรักดี ๆ ได้หรอกค่ะ ไม่สิอิงไม่เชื่อในความรักมากกว่าถึงจะถูก”

อิงพูดและมองผู้กำกับด้วยสายตาเศร้าสร้อย ไม่ความหวัง เขาเงียบสักครู่หนึ่งก่อนพูดกับอิงว่า

“…”

ก่อนจะหยิบมือถือของตนขึ้นมาโทรไปหาลูเซี่ยน คนที่คิดว่าสนิทกับอิงที่สุด ในกลางดึกซึ่งรู้ว่าเขายังไม่นอน

“โทรมาตอนดึก ๆ อย่างนี้มีอะไร” ลูเซี่ยนพูด

“อิง เป็นตำรวจเหรอ”

ออสตินพูด ลูเซี่ยนได้ยิน เขาเงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดออกไป

“ใช่ รู้ได้ยังไง”

“ก็เห็นอยู่นะสิ ป้ายพก บัตรประจำตัว”

“…นายอยู่บ้านอิงงั้นเหรอ”

“อืม บอกมาหน่อยสิ”

“…เธอเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบ ฉันบอกได้แค่นี้ ถ้าอยากรู้มากกว่านี้ถามเธอเอง และอย่าคิดที่จะบอกเรื่องนี้กับใคร เพราะมันเป็นความลับสุดยอด ถ้ามีใครรู้เข้าเธออาจได้รับอันตราย ระวังไว้หน่อยก็ดี แล้ว…ว่าแต่นายไปอยู่กับอิงได้ยังไง”

ลูเซี่ยนถามในสิ่งที่สงสัย ออสตินไม่ตอบอะไร เขาเองก็พอเดาได้อยู่

“…”

“ออสติน ถ้านายคิดว่าเธอเป็นแค่เซ็กซ์เฟรนด์ก็หยุดซะ เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะมาทำแบบนี้”

“…”

“แล้วก็ ตระหนักถึงสถานะของนายเอาไว้ด้วย ออสติน นายคือคนพิเศษ ที่สำคัญนายมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ถึงทางฝั่งนู้นจะไม่ว่าอะไรนาย ที่ทำตัวสบาย ๆ เสเพลไปวัน ๆ แต่สำหรับฉันไม่ ยิ่งกับอิงด้วยแล้ว ยิ่งไม่ได้ใหญ่ อย่าทำให้เธอต้องเจ็บปวด ถ้าคิดจะเล่น ๆ กับเธอก็หยุดซะ”

“พูดซะยาวเชียว ฉันรู้อยู่แก่ใจดี ลูเซี่ยนแค่นี้นะ”

ออสตินวางสายจากลูเซี่ยน ก่อนจะให้บอดี้การ์ดสืบประวัติของอิงมาให้เขาอ่าน ในช่วงเวลาไม่กี่นาที ประวัติของอิงก็ปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ

เขานั่งอ่านมันอยู่ตรงห้องนั่งเล่น ไม่ทันสังเกตว่า อิงเดินมาอยู่ข้างหลัง

“สืบประวัติฉันงั้นเหรอ”

ออสตินหันมองหน้าอิงที่มองเขาอย่างไม่พอใจ

“… พอดีเห็นตราที่โต๊ะเครื่องสำอาง ก็เลยสงสัย”

“แล้วเป็นไงบ้าง เจออะไรบ้างไหม” อิงมีสีหน้าเรียบเฉย

“เจอ แต่…ไม่สนใจ”

ออสตินจับแขนข้างนึงของเธอ ดึงเธอขึ้นมานั่งบนตัก โยนโทรศัพท์ที่เขากำลังอ่านข้อมูลอยู่ทิ้งไป อิงหันหน้าไปมองเขา เพราะคิดว่าออสตินคงต้องการคำอธิบาย

“เพราะเธอก็คือเธอ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมอยู่แล้ว”

ออสตินพูด มันไม่มีความจริงจังในน้ำเสียงนั้นเลย เขาก้มจูบเธอเบา ๆ

คำพูดที่ดูจะไม่มีความจริงจังอะไร มันทำให้เธอเหงา เหมือนเขาจะไม่สนใจเกี่ยวกับเธอเลยสักนิด เขาแค่ต้องการร่างกายของเธอเท่านั้น อย่างน้อยต่อให้ออสตินถามขึ้นมาสักเรื่อง เธอพร้อมที่จะอธิบาย เพราะเขาคือคนที่เธอยอมให้เข้ามาอยู่ในใจ

เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ช่วงกลางคืน หลังจากที่อิงทำงานเสร็จกับช่วงเช้าที่ทำอาหารเช้ากินกันก่อนออกไปทำงานแค่นั้น เพราะเธอเป็นคนสาธารณะจะออกไปสุ่มสี่สุ่มห้าก็ไม่ได้ และเวลาของเราสองคนก็ไม่ตรงกัน

เธอสุขสม โหยหาความอบอุ่นจากกายของออสตินในทุกคืน ๆ จนเธอรู้สึกขาดเขาไม่ได้ไปเสียแล้ว มันเหมือนอยู่ในห้วงความฝัน แต่สักวันมันต้องตื่นขึ้นและแล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจริง ๆ …