ชั้นบนของคลับไฮโซ…
“ลูกน้องของฉันบอกว่ามีแขกคนสำคัญมาพบ ที่แท้ก็เป็นนายเองเหรอ ออสติน”
ลูเซี่ยนเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงาน เห็นออสตินยืนดูบรรยากาศด้านนอกกระจก พร้อมกับจิบแชมเปญ
“ไม่ดีใจเหรอที่ได้เจอเพื่อนเก่า”
“คนที่หาตัวจับยาก คนยุ่ง ๆ อย่างนาย ลมอะไรพัดมาละ”
“ฉันแค่อยากมาพักผ่อนที่ไทยสักอาทิตย์นึงนะ” ออสตินเดินไปนั่งบนโซฟาด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“คนทางนู้นเขาไม่ว่ารึไง”
“ฉันเคลียร์ทุกอย่างหมดแล้ว ที่เหลือฝั่งนั่นเขาจัดการได้”
“งั้นเดี๋ยวฉันเตรียมห้องที่โรงแรมให้”
“ไม่ละ ฉันเตรียมที่พักเอาไว้แล้ว”
ลูเซี่ยนในบางครั้งก็ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่ออสตินทำเท่าไหร่ ใบหน้าที่อ่อนโยน อ่อนหวาน นุ่มนวล แต่เก็บซ่อนความรู้สึกแท้จริงไว้ อย่างยากหยั่งถึง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาตครับ”
บอดี้การ์ดคนหนึ่งของลูเซี่ยนเข้ามาในห้อง ขัดจังหวะสนทนาของสองหนุ่มหล่อ
“มีอะไร”
ลูเซี่ยนถาม บอดี้การ์ดมองหน้าออสตินเล็กน้อยไม่กล้าพูดออกมา ออสตินเข้าใจบรรยากาศ เลยขอตัวกลับก่อน เขาแค่จะแวะมาทักทายลูเซี่ยนเท่านั้น
“ว่ามา”
“เกิดเรื่องที่ชั้น 22 ตรงทางเดินด้านขวาครับท่าน”
“เรื่องอะไร”
ลูเซี่ยนเดินไปดูกล้องวงจรปิด
ภาพที่กำลังเห็นตอนนี้ คืออิงกำลังถูกลูกชายรัฐมนตรีหิ้วขึ้นห้อง แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่หลงกล เลยเตะผ่าหมากเขาและทุ่มเขาลงกับพื้น ก่อนจะทิ้งลูกชายรัฐมนตรีให้นอนกองอยู่ตรงพื้นไว้เฉย ๆ เดินอย่างเชิด ๆ จากมา เหลือบมองกล้องวงจรปิดเล็กน้อย ลูเซี่ยนและบอดี้การ์ดเห็นเป็นอึ้งกันเป็นแถว ๆ ลูเซี่ยนยิ้มมุมปาก ก่อนจะให้บอดี้การ์ดเชิญตัวอิงมาที่ห้องทำงาน เธอหน้ามุ่ยบอกบุญไม่รับ แม้หน้าจะหงุดหงิดยังไง เธอก็ยังเป็นคนที่ดูมีเสน่ห์ ลูเซี่ยนรินไวน์ให้เธอ เผื่อเธอจะทำให้อิงอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง
เธอจัดการโทรหาสารวัตรรายงานถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เขาเองขอโทษกับเรื่องในครั้งนี้ ฝั่งรัฐมนตรีก็โทรมาหาเธอโดยตรง มาขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะความไม่รู้จักโตของลูกชายของเขา เมื่อทุกอย่างเคลียร์ลงตัว อิงก็อารมณ์เย็นขึ้นมาบ้าง
“ขอโทษนะที่ทำให้นายวุ่นวายไปด้วย” อิงพูด
“ไม่หรอก มันถือว่าคุ้มค่าที่ได้เห็นเธอจับผู้ชายทุ่มละนะ” ลูเซี่ยนแซวเธอ
“จ๊ะ ท่านลูเซี่ยน แล้วจะอยู่ที่ไทยถึงเมื่อไหร่เหรอ”
“อีกประมาณ 3 วัน ถ้าไม่มีอะไรคลาดเคลื่อน”
ลูเซี่ยนกับเธอคุยกันต่อถึงเรื่องราวของเขาและอันหลังแต่งงาน ซึ่งเธอก็ไม่ได้เจออันเลย ตั้งแต่กลับจากไต้หวัน
เวลาประมาณ 5 ทุ่มกว่า ลูเซี่ยนให้บอดี้การ์ดขับรถไปส่งเธอที่คอนโด เพราะอาการเหนื่อยล้ามาทั้งวัน อิงไม่ทันสังเกตว่ามีคนอยู่ในห้องของเธอ เธออาบน้ำ สระผม เตรียมตัวเข้านอนตามปกติ
อิงเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน โดยที่ไม่เปิดไฟ ล้มตัวลงนอน
พึ่บ!
เหมือนมีแรงหนึ่งกระชากดึงเธอเข้าไปกอด อิงสะดุ้งตัว แล้วรีบวิ่งไปเปิดไฟ
“โอ๊ย นี่ต้องถึงขึ้นเตะกันเลยเหรออิง”
ออสตินพูดพร้อมเอามือลูบหน้าท้องที่อิงเตะ เธอตกใจ เขาเข้าห้องเธอมาได้ยังไง แถมยังอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน จ้องมองมาที่อิง แล้วยิ้มให้เธอ
“ออสติน” เธอตกใจ
“ครับ”
“เข้ามาในห้องได้ยังไง”
“ขอกุญแจจากข้างล่างมา”
“เขาก็ให้งั้นเหรอ”
“ใช่”
“เอ๊ะ ยังไง”
“ก็บอกว่าเป็นแฟนของอิง เอารูปให้เขาดู เขาก็เลยให้มา”
“ห๊า ฉันไปเป็นแฟนของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมถึงอยู่ในสภาพแบบนั้น” อิงพูด มองสำรวจตัวออสติน
“งั้นถ้าไม่เป็นแฟนก็เป็นสามีของเธอแล้วกันและกำลังเตรียมตัวเข้านอนกับคุณภรรยา”
“คุณ…”
อิงไม่พอใจในสิ่งที่เขาพูด ออสตินดึงแขนอิงเข้ามา ก่อนโอบกอดเธอไว้ อิงดิ้นอยู่พักหนึ่งก่อนหยุดดิ้น เธอคิดถึงกลิ่นกายของเขา อิงยืนให้ออสตินกอดอยู่อย่างนั้น
“มาทำไม” อิงถาม
“ก็มาหาคุณไง ผมรีบเคลียร์งานให้เสร็จแล้วมาหาคุณทันที ผมบอกแล้วนิว่าเดี๋ยวเจอกัน”
อิงนึกย้อนไปถึงคำพูดนั้น คิดว่าเขาพูดพอเป็นพิธีแล้วจากไป
“ก็ไม่คิดว่าจะมาจริง ๆ”
“ผมไม่อยากพูดแล้ว ผมขอนอนกอดคุณหน่อยนะ อยู่นิ่ง ๆ เป็นหมอนข้างของผมซะ”
ออสตินพูด พาอิงเดินไปที่เตียง ก้มหน้าจูบเธออย่างดูดดื่ม ก่อนจะหลับไป เขาคงเหนื่อยมากที่รีบเคลียร์งานเพื่อมาหาอิง
“คนอะไรเขาจูบหมอนข้างบ้างละ ออสตินบ้า”
อิงพูดหน้าแดงก่อนนะหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าเช่นกัน
เช้ารุ่งขึ้น อิงนอนสลบไสลอยู่บนเตียง ออสตินที่ตื่นนอนก่อนถือแก้วกาแฟหอมกรุ่น เดินมานั่งที่เตียง ดูเธอหลับอยู่สักพักนึ่งก่อนจะปลุกเธอให้ตื่น
“อิง ตื่นได้แล้ว วันนี้ไปทำงานกี่โมง”
อิงค่อย ๆ ขยับตัว แต่ยังไม่ตื่นสักทีเดียว ออสตินจุมพิตตรงหน้าผากเธอเบา ๆ
ปิ้ง ป่อง
เสียงออดดังขึ้น เหมือนมีคนมาหาอิงตั้งแต่เช้า
“ท่าทางมีคนมาหานะอิง เดี๋ยวผมไปเปิดให้น่ะ”
ออสตินถือแก้วกาแฟเดินไปเปิดประตูให้กับแขกที่มาเยือน โดยใส่แค่กางเกงท่อนล่าง ท่อนบนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นผิวขาวและมัดกล้ามเนื้อที่จัดเรียงกันอย่างสวยงาม
อิงได้สติถึงสิ่งที่ออสตินพูด เธอรีบลุกขึ้นจากเตียงในสภาพที่หัวยังยุ่ง ๆ เพื่อบอกว่าอย่าพึ่งเปิด แต่ดูเหมือนจะไม่ทันแล้ว
นทีผู้จัดการส่วนตัว ยืนอึ้งอยู่หน้าประตู ก่อนเอามือปิดปาก มองออสตินตาไม่กะพริบ
‘นี่นะเหรอธุระด่วนที่อิงพูดเมื่อวาน’ นทีคิดในใจ
MANGA DISCUSSION