“อิง ละครที่เธอแสดงเมื่อคืนนะมันกินใจฉันมากเลยละ รู้ไหม ฉันนะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่เลย”

เสียงปลายสายพูดเชยชมอิง

“สารวัตรค่ะ ถ้าจะมาแสดงความรู้สึกกับละครที่อิงเล่นละก็อิงขอวางสายนะคะ”

หัวหน้างานสายตำรวจ ผู้บังคับบัญชาอิงโทรเข้ามา เขาดูไม่ค่อยทุกข์ร้อนกับอะไรสักเท่าไหร่ แต่เขาเปรียบเสมือนผู้ปกครอง ผู้มีพระคุณหรือพ่อคนหนึ่งของอิง ที่คอยให้คำปรึกษาเวลาที่อิงมีเรื่องทุกข์ใจ ช่วยเปลี่ยนความคิดและการมองโลกให้ดีขึ้น อย่างที่เคยบอกว่าการที่เธอมาเป็นตำรวจเพื่อต้องการแก้แค้นคนที่ฆ่าแม่ ตอนที่มาเป็นตำรวจแรก ๆ อิงไม่ยอมเปิดใจให้ใคร สารวัตรนี่แหละที่ค่อย ๆ เปลี่ยนอิงให้เป็นผู้เป็นคนมากขึ้นและช่วยอิงตามสืบ คนที่ทำแม่เธอเสียชีวิต จนสามารถจำเขาเข้าตารางได้

“ยังเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะ หมวดอิง วันนี้มีงานให้ทำนะ”

เสียงพูดเล่นอยู่ดี ๆ กลับมาเป็นน้ำเสียงที่ดูเข้มขึ้น

“งานอะไรคะ”

“เช่นเคย เป็นบอดี้การ์ดสุดสวยในงานปาร์ตี้หรูหรา”

“…แล้วคราวนี้ต้องคุ้มกันใครละคะ”

“รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง”

“ท่านก็มีบอดี้การ์ดส่วนตัวอยู่แล้วนิค่ะ”

“งานนี้เป็นงานสำคัญจะให้บอดี้การ์ดผู้ชายไปเดินข้างกายได้ยังไงละ อย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้หญิงสวย ๆ อย่างอิงสิ เขาระบุตัวเธอมาเลยนะ”

“จะให้อิงไปเป็นข่าวหนาหูอีกแล้วเหรอคะ”

“รับทราบจ้า”

ทันทีที่วางสาย อิงรีบวิ่งเข้าไปที่บริษัทต้นสังกัดไปที่ห้องแต่งตัว หาชุดที่ดูหรูหราพอสำหรับงานที่กำลังจะเริ่มในอีกไม่ถึง 1 ชั่วโมง อิงโทรบอกนทีให้กลับไปก่อน เพราะเธอมีงานที่ต้องทำต่อ ซึ่งงานฉากหลังของเธอ ถูกเก็บเป็นความลับสุดยอด ไม่มีใครรู้ นอกจากคนระดับสูง

เธอหยิบชุดเดรสสีเงินวิบวับด้วยกากเพชรแวววาว โชว์หลังขึ้นมาใส่ ปล่อยผมยาวลงมา ยังดีที่ช่างทำผมได้ดัดผมเป็นลอนให้ตอนถ่ายรายการ อิงแค่เติมลิปสติกสีแดง ปัดแก้มเล็กน้อยแค่นั้น ก็ทำให้เธอดูสวยเด่นขึ้นมาอีกระดับ

จริง ๆ แล้วเธอคือตำรวจนอกเครื่องแบบที่แฝงตัวเข้ามาทำงานในวงการบันเทิง เริ่มแรกเธออยากเป็นตำรวจเพื่อต้องการจะจับคนร้ายที่ชนแล้วหนี คนที่ทำให้แม่เธอต้องตาย แต่ถูกชักชวนให้มาเป็นดาราเสียก่อน เธอเลยเป็นดารา และสมัครเรียนตำรวจไปด้วย เธอได้รับมอบหมายให้คอยจับตาวงการชั้นสูง เพื่อคอยรายงานสิ่งผิดปกติและคอยเป็นบอดี้การ์ดให้กับคนสำคัญ ๆ หลายคน จนมีเรื่องเข้าใจผิดอยู่บ่อยครั้งว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่าบ้าง ประจบคนดัง หวังรวยทางลัดบ้าง แต่เธอไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ เธอรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร อิงไม่อยากให้ใครรู้ในอีกฉากหนึ่งของเธอ โดยเฉพาะอัน เพราะคนร้ายอาจจะใช้เธอเป็นจุดอ่อนกำจัดอิงก็เป็นได้ ซึ่งคนที่รู้เรื่องนี้ส่วนใหญ่จะเป็นระดับสูงที่ไว้ใจได้ และลูเซี่ยนเท่านั้น

งานปาร์ตี้สุดหรูถูกจัดขึ้นที่คลับไฮโซของลูเซี่ยน แน่นอนว่าเขาก็มาร่วมงานนี้ด้วยเช่นกัน อิงกำลังเป็นที่จับจ้องของทุกสายตาในงานปาร์ตี้ เพราะความสวยมีเสน่ห์ของเธอนั่นเอง คนที่เธอควงมาคอยแนะนำเธอให้รู้จักกับแขกหลาย ๆ คนในงาน เขาเป็นถึงรัฐมนตรีกระทรวงการคลังที่มีหน้ามีตาในสังคม ใช่ที่กันละ! ลูกชายรัฐมนตรีกระทรวงการคลังต่างหาก ที่อยู่ดี ๆ ก็เปลี่ยนใจให้ลูกชายมาซะงั้น แถมยังพยายามแต๊ะอั๋งเธออีก

อิงปลีกตัวออกมาหยิบของกิน ปล่อยให้ลูกรัฐมนตรีจอมแต๊ะอั๋งพูดคุยกันกับแขกในงาน เธอคอยมองอยู่ห่าง ๆ ยิ้มให้บางครั้งที่ลูกรัฐมนตรีกระทรวงการคลัง หันมายิ้มให้เธอ

‘ฉันไม่ใช่คนที่คนอย่างนายจะมาควงหรอกนะ’

อิงหน้ามุ่ย เธอคิดในใจ หยิบของกินขึ้นมากินอย่างเพลินปาก

“ทำไมสีหน้าเป็นอย่างนั้นซะละ ฮึ! ไม่คิดว่าเธอจะมางานนี้ด้วย เป็นคนควงของเขารึไง”

ลูเซี่ยนเดินเข้ามาทักทายอิง พูดเชิงกวน ๆ ใส่อิง เพราะลูเซี่ยนดูออกว่าอิงไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่นัก เพื่อไม่ให้ผิดสังเกต เขาเลยพูดแบบยิ้ม ๆ ซึ่งตรงข้ามกับสายตาที่ดูดุดัน อิงเองก็ยิ้มตอบกลับ แต่น้ำเสียงแสดงถึงความหงุดหงิด

“แหม เป็นงานอารักขานะ แต่เหมือนคนที่ต้องอารักขาให้ กลับส่งอีกคนมาแทน”

“ชีวิตของอิง ณภัสสร คงลำบากแย่เลยนะ” ลูเซี่ยนจ้องอิง ก่อนยกแชมเปญขึ้นมาดื่ม

“ประมาณนั้น” อิงยิ้มและถอนหายใจ

“อันอยู่ไต้หวันเหรอ”

“อืม ให้เรียนรู้งานอยู่ที่นั่นไปก่อนนะ” อิงพยักหน้ารับ ก่อนขอตัวไปยืนข้าง ๆ ลูกชายของรัฐมนตรีกระทรวงการคลังต่อ