ลูเซียนพูด เล่าวีรกรรมน้องสาวฝาแฝดของเธอให้ฟัง

“…”

อิงไม่ตอบอะไร นิ่งเงียบ

“ฮุ ฮึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

อิงหัวเราะออกมาดังลั่นรถ ทั้ง ๆ ที่พยายามอดกลั้นไว้เต็มที่แล้ว ลูเซี่ยนมองถลึงตาใส่อิง

“สุดยอด ฉันบอกนายตั้งแต่แรกแล้วไง เห็นอ่อนหวานดูไม่มีพิษมีภัย แต่เรื่องดื้อ หัวแข็ง ไม่แพ้ฉันหรอกน่ะ” อิงพูด

“ตรงกันข้ามต่างหาก เธอนะแค่ทำตัวเป็นคนหัวแข็ง ดูแข็งกร้าว แต่ข้างในเธอนะ อ่อนไหวง่ายมากกว่าอันซะอีก”

ลูเซี่ยนพูด อิงเงียบจ้องหน้าลูเซี่ยนไม่พูดอะไรต่อ

“แล้วทางฝั่งเธอ เขาว่าอะไรบ้าง”

“อย่างที่เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ ว่าฉันแค่เป็นผู้สังเกตการณ์เท่านั้น แกริคไม่ได้ทำอะไรฉัน อยู่ดีกินดีทุกอย่าง ถ้าเหตุการณ์ไม่ร้ายแรง ถึงขั้นปะทะ ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำอะไรเกินหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ฉันว่าแกริคก็ไม่ต้องการอยากจะใช้แผนนี้เท่าไหร่นัก เพียงแค่เขาอยากคุยกับนายเท่านั้น นายทำแบบนี้ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอลูเซี่ยน”

“… ไม่ต้องกังวล ตระกูลเฟ่ยไม่จมลงเพราะเรื่องแค่นี้หรอก เมื่อถึงเวลาตระกูลเฟ่ยคงเผชิญกับตระกูลลีด้วยตัวเอง ฉันว่า…ฝั่งเธอน่าจะต้องกังวลมากกว่าน่ะ”

“ถ้าเป็นห่วงเรื่องตำรวจละก็ไม่มีอะไรหรอก คนที่รู้เรื่องนี้ก็แค่ผู้บังคับบัญชาของฉันกับคนของฝ่ายความมั่นคงไม่กี่คน คนพวกนั้นนายก็รู้จักดี ตราบใดที่พวกนายไม่ปะทะกัน มันก็เป็นแค่เรื่องของพวกนายเท่านั้น ฉันไม่ได้บอกรายละเอียดเบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องนี้ให้ฝั่งตำรวจรู้ เพราะฉันก็ไม่รู้เรื่องอะไร คนที่น่าจะรู้ดีคืออัน นายถึงต้องมาขอร้องให้ฉันช่วยใช่ไหมล่ะ”

“…” ลูเซี่ยนกลับมาเงียบอีกครั้ง

ก่อนจะพูดต่อไปว่า

“ไม่คิดจะบอกเรื่องที่เธอเป็นใคร ให้อันรู้หน่อยเหรอ”

ลูเซี่ยนถาม อิงส่ายหน้า

“แค่นี้อันก็เป็นห่วงฉันจะแย่อยู่แล้ว  ว่าแค่ฉันโดนจับตัวไปไม่เท่าไหร่ อันก็วิ่งวุ่นจนนายหัวหมุนได้ ถ้ารู้ว่าฉันเป็นตำรวจนอกเครื่องแบบในคราบดารานักแสดงชื่อดังอีกละก็ มีหวังทั้งนายและฉันอยู่ไม่สงบสุขหรอก คอยห่วงนั้นห่วงนี้ แค่คิดก็เครียดแล้ว”

“แปลว่า นายคิดจะทำเรื่องอย่างว่ากับฉันตั้งแต่แรก”

อิงตกใจ เอามือกอดร่างกายตนเอาไว้

“อย่าเว่อร์ ฉันรู้ตั้งแต่ก่อนที่ ส.ส.จะส่งเธอมา เพราะฉันสืบประวัติเธอไว้อยู่แล้ว พอรู้ว่ามีฝาแฝดก็อึ้งเหมือนกันนะ”

“งั้นนายก็แยก ฉันกับอันออก”

“ประมาณนั้น เธอก็น่าสนใจอยู่หรอกนะ ผู้หญิงถึก ทน ฉลาดแบบเธอ หายาก เป็นแรร์ไอเท็ม เหมาะสำหรับการใช้งานเอาไว้ข้างมือ แต่พอวันที่เธอส่งอันไปหาผมไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ แต่อันดูน่าจะเหมาะกับผมมากกว่า ดูไร้เดียงสา ไม่เสแสร้งแกล้งทำ เป็นตัวของตัวเอง ติดพี่หัวปักหัวปำ ยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอและแข็งแกร่งในเวลาเดียวกัน”

“นายก็เลยจับกด”

“จะบ้าเหรอ แต่ก็ถูกส่วนหนึ่งน่ะ เพราะเสน่ห์ของอันยั่วยวนมาก ทำเอาผมห้ามใจไม่อยู่ ความจริงผมอยากจะรู้จักพวกเธอให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะเธอ อิง อยากลองคุยดูด้วยสักครั้ง แต่สุดท้ายมันก็เลยออกมาเป็นอีหรอบนี้ ทางนี้ก็ไม่คิดเหมือนกันหรอกนะ ว่าเธอจะส่งอันมา”

“…ฉันก็ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันแหละ” อิงพูด

“ไม่คิดไม่ฝัน น่าจะทางผมมากกว่า ที่อยู่ ๆ เธอเป็นฝ่ายบุกมาหาผมถึงที่ทำงานด้วยสีหน้าโกรธ พร้อมกับชักปืนจ่อหัวผม กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง ก็ต้องสงบอารมณ์เธอนานพอสมควร เธอไม่ยอมฟังผมเลยนินะ”

“ก็ใครให้คุณทำแบบนั้นกับอันละ”

“เพราะผมสนใจอันจริง ๆ และอยากเป็นเพื่อนกับคุณด้วย เลยตัดสินใจว่าถ้าทำแบบนั้นคงจะได้ทั้งพี่ทั้งน้อง จะโทษผมอย่างเดียวไม่ได้นะอิง อันเองก็สนใจผมตั้งแต่แรกแล้วเหมือนกัน สายตาหลงใหล ไร้เดียงสาของเธอผมยังจำได้จนถึงตอนนี้”

“จ้า พ่อหนุ่มเสน่ห์แรง”

“อิง ผมขอบอกไว้อีกอย่างนะ อย่าดูถูกนักธุรกิจดีกว่านะ โดยเฉพาะคนแบบผมหรือแกริค แค่มองตาก็รู้แล้ว ว่าอีกฝ่ายคิดอะไร และจะทำอะไรต่อไปเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ บางคนไม่มีเหตุผลใจเย็นที่รอฟังคำอธิบายมากมาย ถ้าเพื่อสิ่งที่เขาต้องการ เขาจะทำได้ทุกอย่าง ระวังตัวไว้ด้วย”

ใช่ ลูเซี่ยนเป็นคนเก่ง และเฉลียวมากคนหนึ่งที่อิงรู้จัก คงไม่มีใครอยากจะเป็นศัตรูกับเขานักหรอก เพราะเหมือนพาตัวเองไปให้เขาเชือด

“วันนั้น ฉันไม่น่าพลาดเลยจริง ๆ ส่งอันที่อ่อนต่อโลก ไปหานายได้ยังไงกันนะ ถ้าฉันรอบคอบละเอียดกว่านี้อีกนิด… เฮ้อให้ตายสิ ที่สำคัญอย่าลืมของรางวัลที่สัญญากันไว้ด้วยล่ะ ดาราดังอย่างอิง ณภัสสร อุตส่าห์เล่นละครตบตาคนทั้งโลกเพื่อแผนของนายโดยเฉพาะ”

ลูเซี่ยนยิ้ม

“ไม่ต้องห่วงผมเตรียมเอาไว้ให้แล้ว ห่วงตัวเองก่อนเถอะว่าจะโดนอันต่อว่าอะไรบ้าง”

ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนิทสนม เป็นกันเอง ราวกับเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมานาน จนถึงโรงแรมของลูเซี่ยน

ลูเซี่ยนกับอิง รู้จักกันตั้งแต่แรกก็หลังจากวันที่อิง ทำพลาดส่งอันไปรับรองลูเซี่ยนตามคำสั่งเบื้องบนฝั่งสายตำรวจ วันนั้นความจริงแล้วอิงต้องเป็นฝ่ายไปด้วยตัวเอง แต่เพราะมีงานอีกงานหนึ่งที่สำคัญซ้อนเข้ามา อิงเลยตัดสินใจส่งอันไปงานนี้แทน เพราะแค่ไปกินข้าว และคอยฟังเรื่องที่คุยเจรจาต่อรองธุรกิจกัน เพราะสายเบื้องบนบอกมาว่า ส.ส.คนนั้นกำลังทำเรื่องที่ไม่น่าไว้วางใจ แต่เรื่องมันกลับตาลปัตรเพราะอิงพึ่งรู้ทีหลังว่า ส.ส. คนนั้นต้องการส่งคนไปแค่เพิ่มสีสันในการเจรจาต่อรองธุรกิจให้มันผ่านไปอย่างราบรื่นจริง ๆ ไม่มีอะไรอยู่ในกอไผ่ และมันก็ผ่านไปด้วยดีจนทำให้อันต้องถูกลูเซี่ยนจับกด เธอโกรธและโมโหลูเซี่ยนมาก วันนั้นหลังจากที่อันบุกมาหาเธอถึงที่ทำงาน ร้องห่มร้องไห้ อิงก็ไม่อยู่เฉย รีบถ่ายละครให้เสร็จและตรงไปที่ทำงานของลูเซี่ยนทันที เธอตั้งใจจะฆ่าเขาให้ตายจริง ๆ ที่กล้ามาแตะต้องน้องสาวของเธอ แน่นอนลูเซี่ยนก็พยายามพูดเหตุผล อธิบายทุกอย่าง กว่าที่อิงจะเย็นลงได้ เหนื่อยเอาการอยู่เหมือนกัน

หลังจากวันนั้นทั้งสองคนก็ติดต่อกันอยู่ตลอด เพราะเขาบอกกับอิงอย่างหนึ่งว่า เขาสนใจอันมาก ๆ และอยากให้อันอยู่ข้างกายเขา อิงเธอก็ไม่ว่าอะไรเพราะลูเซี่ยนแสดงความจริงใจออกมาให้เธอเห็น อิงคอยสังเกตอันมาตลอดเหมือนกันว่าอันแอบมีใจให้ลูเซี่ยนเช่นกัน แต่เพราะเขากำลังจัดการเรื่องบางอย่างที่สำคัญเอามาก ๆ เลยอยากขอแรงอิงให้มาร่วมเล่นละครตบตากับเขาสักหน่อย เพราะลูเซี่ยนไม่อยากให้ใครจับจุดอ่อนได้ ว่าเขามีอันอยู่ข้างกาย และอิงก็ร่วมเล่นละครอย่างเต็มใจ แต่ต้องมีของแลกเปลี่ยน ในบางครั้งอิงก็เล่นละครเกินความจำเป็นไปบ้างจนลูเซี่ยนปวดหัว ตัวอย่างที่เห็นชัดที่สุดคงจะเป็นเรื่องที่อิงจูบกับลูเซี่ยนหน้าลิฟต์ ที่รู้ทั้งรู้ว่าอันกำลังจะขึ้นมาหาตน