รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] - บทที่ 579 หลี่จิ่วเต้า 'ผู้เฒ่าหวง ท่านต้องหัดเป็นฝ่ายรุกบ้าง!

บทที่ 579 หลี่จิ่วเต้า ‘ผู้เฒ่าหวง ท่านต้องหัดเป็นฝ่ายรุกบ้าง!’

หลี่จิ่วเต้าและจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเข้ามานั่งในศาลา ลั่วสุ่ยยกน้ำชาเข้ามา หลี่จิ่วเต้ารินน้ำชาถ้วยหนึ่งให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง

หลังดื่มน้ำชาลงไปอึกหนึ่ง จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยิ่งรู้สึกคุ้มค่า ที่เขาพยายามทำหน้าที่ในแดนสังสารวัฏสุดชีวิต มิได้ไม่มีผู้ใดสนใจ มิได้ไม่มีผู้ใดรับรู้ อย่างน้อยคุณชายรับรู้ นี่อย่างไร มีการให้รางวัลเขาแล้ว

พลังที่เจืออยู่ในน้ำชาแทบเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการออก ชาเซียนก็คงเท่านี้เองกระมัง

พลังแต่ละด้านในกายเขาล้วนถูกกระตุ้น มีการผกผัน เขาสัมผัสถึงรสชาติแห่งวัยเยาว์ พลังชีวิตทวีคูณมหาศาล คล้ายว่าสามารถย้อนเวลากลับไปในวัยเยาว์ ความรู้สึกนั้นวิเศษเป็นที่สุด

หลี่จิ่วเต้าและจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสนทนาสัพเพเหระไปสักครู่ แล้วจึงให้ลั่วสุ่ยยกกระดานหมากล้อมเข้ามา หมายจะเล่นหมากล้อมกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสักตาสองตา

“ได้!”

ลั่วสุ่ยยกกระดานและหมากเข้ามา ตั้งวางบนโต๊ะในศาลา

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเต็มตื้นอย่างยิ่งยวด เขารู้ว่าคุณชายต้องการชี้แนะเขา

หลังเริ่มตาเดิน หลี่จิ่วเต้าให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเดินหมากก่อน เขาประมือกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอยู่สองสามตาเดิน ก็ชนะจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้

“ฝีมือเดินหมากไม่เลวนี่”

หลี่จิ่วเต้าออกความเห็นยิ้ม ๆ แม้ว่าเขาชนะจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้ในไม่กี่ตาเดิน ทว่า ผู้เชี่ยวชาญออกโรง ย่อมเห็นว่ามีกึ๋นหรือไม่ เขามองออกว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีพื้นฐานหมากล้อมดีเยี่ยม และมีความเข้าใจในหมากล้อมล้ำเลิศ

หากเทียบกับตงฟางเวิ่น จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเก่งกว่าตงฟางเวิ่นยามเล่นหมากล้อมกับเขาแรก ๆ มากโข

“มา ต่อกันเลย”

หลี่จิ่วเต้าเก็บตัวหมากกลับไป เล่นกับจักรพรรดิหมากล้อมต่ออีกกระดาน

จากหมากกระดานนี้ เขาดูออกว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีพรสวรรค์ด้านหมากล้อมเยี่ยมยอด เห็นได้ชัดว่าได้บทเรียนจากกระดานก่อน ซ้ำยังเรียนรู้จากตาเดินเมื่อครู่ของเขาไปไม่น้อย

ข้อนี้ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเก่งกว่าตงฟางเวิ่น

เขาไม่สงสัยเลยว่า หากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้รับการชี้แนะสั่งสอนจากเขา ความก้าวหน้าของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงย่อมมากกว่าตงฟางเวิ่น สำเร็จได้สูงกว่า

“ไม่เลวเลย”

เขาเอ่ยยิ้ม ๆ จัดเรียงกระดานหมากใหม่ เริ่มเล่นกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอีกครั้ง

กระดานแล้วกระดานเล่า อย่าให้พูดเลยว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสะท้านใจปานใด นี่หรือคือระดับวิถีหมากล้อมของคุณชาย?

เขาได้รับประโยชน์และก้าวหน้าได้อย่างมหาศาลในแต่ละตา และคิดว่าวิถีหมากล้อมที่คุณชายแสดงให้เห็นในแต่ละกระดานนั้นคือขีดสุดแล้ว แต่ต่อมา ถึงรู้ว่าความคิดของเขาโง่เขลาเพียงใด

วิถีหมากล้อมของคุณชายไร้ขีดจำกัดอย่างแท้จริง ขีดจำกัดที่รู้สึกได้ เป็นเพียงความรู้สึกของเขาฝ่ายเดียวเท่านั้น ยังห่างจากขีดจำกัดของคุณชายอีกไกล

หลี่จิ่วเต้าเล่นหมากล้อมกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอยู่หลายตา และหลังจบไปอีกกระดาน ชายหนุ่มก็ขมวดคิ้วน้อย ๆ

เขาเอ่ย “พอมองออกว่าผู้เฒ่าหวงมีสภาวะจิตใจค่อนข้างมั่นคง ข้อนี้สะท้อนให้เห็นจากตาเดินหมากล้อม แน่นอนว่า ความมั่นคงนั้นดี ทว่าบางครั้ง มั่นคงเกินไปยิ่งง่ายต่อการเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ควรต้องเป็นฝ่ายรุกบ้างเมื่อสบจังหวะ ชิงหัวใจสำคัญมาได้ แล้วถึงมีอำนาจควบคุมการวางหมากทั้งกระดาน”

จากนั้น เขายกตัวอย่างให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงโดยอ้างอิงจากกระดานหมากล้อมที่เล่นไปก่อนหน้านี้ ในกระดานก่อนหน้านี้ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีโอกาสยึดจุดได้เปรียบกว่า ผลสุดท้ายกลับสูญเสียโอกาสเพราะฝักใฝ่ความมั่นคง กลับกลายเป็นทิ้งขว้างสถานการณ์อันได้เปรียบของตน จนนำไปสู่ความพ่ายแพ้

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยักหน้ารัว ด้วยการยกตัวอย่างจากคุณชาย เขาพบจุดด้อยของตัวเอง เขาฝักใฝ่ในความมั่นคงเกินไปจริง ๆ กลับกลายเป็นสร้างความเสียเปรียบให้ตนเอง

หากมิได้คุณชายชี้ให้เห็น เขาคงยังไม่ตระหนักถึง

เดี๋ยวก่อน…

นี่จะเป็นคำสั่งที่คุณชายมีต่อเขาขณะชี้แนะฝีมือหมากล้อมของเขาไปด้วยหรือไม่

เขานึกไปถึงเหตุการณ์ในแดนสังสารวัฏ

ที่มาคราวนี้ นอกจากเยี่ยมเยียนคุณชาย เขายังคิดอยู่ว่าคุณชายจะมีรับสั่งอื่นใดหรือไม่

นึกถึงประสบการณ์คราวก่อนของเขา ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ คุณชายมิเคยเอ่ยสิ่งใดโจ่งแจ้ง กระทั่งครั้งก่อนที่ส่งเขาไปปฏิบัติหน้าที่ในแดนสังสารวัฏ คุณชายยังมิได้เอ่ยบอกเขา เพียงแต่เล่นหมากล้อมด้วยกระดานหนึ่งแล้วจากไป

บัดนี้ลองไตร่ตรองดูแล้ว เป็นไปได้ว่าหนก่อนคือบททดสอบเขาจากคุณชาย ทดสองดูว่าเขาเข้าใจความนัยได้หรือไม่ และทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายได้ดีหรือไม่

เขาเข้าใจดี ทั้งยังสำเร็จลุล่วงในภารกิจที่คุณชายมอบหมายเขาได้เรียบร้อย ยามนี้ ก็ได้รับการยอมรับจากคุณชายเพราะเหตุนี้

“การเดินหมากล้อมเป็นเช่นนี้ ชีวิตคนเราหาได้ต่างออกไปไม่ การฝักใฝ่ความมั่นคงนั้นไม่ผิด เพียงแต่ไม่ควรพลาดโอกาสอันดี ควรเชี่ยวชาญในการเป็นฝ่ายรุก เช่นนี้จึงจะประสบความสำเร็จ”

หลี่จิ่วเต้าเอ่ยด้วยความสะท้อนใจ

หมากนั้นเสมือนชีวิต ชีวิตคนเราแตกต่างที่ไหน คนมากมายเสียโอกาสอันยอดเยี่ยมไปมากเพราะฝักใฝ่ความมั่นคงจนเกินไป

ความมั่นคงนั้นดีแล้ว กระนั้นไม่ควรใฝ่หาแต่เพียงความมั่นคงอย่างเดียว ควรต้องหัดเป็นฝ่ายรุกเสียบ้าง

เข้าใจแล้ว!

แจ่มแจ้งแล้ว!

นี่คือคำสั่งจากคุณชายจริง ๆ!

หลังได้ฟังคำกล่าวของคุณชาย จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงหมดสิ้นข้อกังขา หากถ้อยคำของคุณชายก่อนหน้านี้ยังชัดเจนไม่พอ เช่นนั้นท่อนหลังนี้เท่ากับเอ่ยกันซึ่งหน้า!

ชีวิตคนเราหาได้ต่างออกไปไม่!

ชีวิตคนเรา!

คุณชายกล่าวถึงชีวิตคนเราแล้ว ชัดเจนจนไม่อาจชัดเจนไปกว่านี้ได้อีกแล้ว!

“เป็นฝ่ายรุกหรือ?”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงท่องในใจ

คุณชายเน้นการเป็นฝ่ายรุกอยู่ตลอด แล้วการเป็นฝ่ายรุกที่ว่ามีความหมายอย่างไร?

เขายังคิดไม่ได้

“มา ๆ ต่อกันเถิด”

หลี่จิ่วเต้าคลี่ยิ้ม เล่นหมากล้อมกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงต่อ

ความสามารถในการเรียนรู้ของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงนั้นเยี่ยมยอดอย่างแท้จริง เข้าใจได้ว่องไว ระหว่างการเล่นหมากล้อมหลังจากนั้น เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเปลี่ยนแปลงไปไม่น้อย ไม่เอาแต่ฝักใฝ่ในความมั่นคง รู้จักเป็นฝ่ายรุก ฝีมือหมากล้อมเก่งกาจขึ้นกว่าก่อนนี้เยอะมากอย่างเห็นได้ชัด

เวลาล่วงเลยผ่านไปเรื่อย ๆ ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง

“ผู้เฒ่าหวงอยู่กินมื้อเย็นด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับเถิด หลังจบมื้อเย็น เราค่อยเล่นกันต่ออีกสักตาสองตา”

หลี่จิ่วเต้าขอให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอยู่กินข้าวที่บ้าน

“ได้!”

จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงรีบพยักหน้ารับ แค่ชาถ้วยเดียวที่คุณชายให้เขาดื่มยังสูงส่งวิเศษปานนี้ มิได้ด้อยไปกว่าชาเซียน มื้อเย็นที่ได้กินย่อมต้องสูงส่งวิเศษยิ่งกว่าน้ำชานั้น

เขาเต็มตื้นยิ่งขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย รู้ดีว่าตนเองกำลังจะได้รับประโยชน์มโหฬาร

เดี๋ยวก่อน!

เวลานั้นเอง เขาพลันตระหนักถึงบางอย่าง

มาคราวนี้ คุณชายทั้งให้เขาได้ดื่มชาเซียน ทั้งชี้แนะฝีมือหมากล้อมให้เขารอบแล้วรอบเล่า ท้ายสุดยังรั้งให้เขาอยู่กินมื้อเย็นด้วยกันอีก

หลังเสร็จกิจทั้งหมดนี้ พลังของเขาย่อมต้องทวีคูณเป็นเท่าตัว!

คุณชายตั้งใจเพิ่มพูนความสามารถให้เขาหรือนี่!

มิฉะนั้น คุณชายไม่จำเป็นต้องรั้งให้เขาอยู่กินมื้อเย็นด้วยกัน ก่อนนี้ให้เขาดื่มชาเซียน ทั้งยังชี้แนะฝีมือหมากล้อมของเขารอบแล้วรอบเล่า รางวัลเท่านั้นเพียงพอแล้ว หรืออาจเกินควรด้วยซ้ำ

นี่ยังรั้งให้เขาอยู่กินมื้อเย็นด้วยกัน เขารู้สึกจากใจจริงว่ารางวัลที่คุณชายให้เขานั้นมากเกินไป เกินความจำเป็น!

เห็นได้ชัดว่า คุณชายหมายใจยกระดับพลังให้เขา

‘ยกระดับพลัง หัดเป็นฝ่ายรุก…’

เขาท่องเงียบ ๆ ในใจ ก่อนจะเข้าใจแจ่มแจ้ง

‘คุณชายตั้งใจให้ข้าเหนื่อยเพียงครั้งเดียว จัดการปัญหาในแดนสังสารวัฏจนราบคาบ!’

เขาคิดในใจ

คุณชายปรีชาสามารถทุกอย่าง ย่อมรู้ดีว่าเขามาด้วยเหตุอันใด

แม้ว่าบัดนี้ เขามีตำแหน่งสูงในแดนสังสารวัฏ แต่อย่างไรก็อยู่ใต้บัญชาผู้อื่น เบื้องบนยังมีสมาชิกระดับสูงคอยออกคำสั่ง และแดนบรรพโกลาหลใกล้ปรากฏออกมาในอาณาจักรนี้ อีกไม่นาน สมาชิกระดับสูงแห่งแดนสังสารวัฏก็จะมาเยือนอาณาจักรนี้ด้วย

เมื่อถึงครานั้น ประโยชน์ของเขาย่อมมีจำกัด สมาชิกระดับสูงในแดนสังสารวัฏจะบงการทุกสิ่ง

‘คุณชายยกระดับพลังข้าเพียงนี้ ซ้ำยังย้ำอยู่หลายหนว่าต้องหัดเป็นฝ่ายรุก หมายความว่าให้ข้าเป็นฝ่ายจู่โจมแดนสังสารวัฏใช่หรือไม่’

เขาเข้าใจแล้ว เอ่ยขึ้นในใจ

‘สังหารนายตำหนักหลัก ข้าก้าวขึ้นตำแหน่งนายตำหนักหลักด้วยตัวเอง!’

เขาแน่ใจในแผนการทันที

หลังเขาได้ครองตำแหน่งนายตำหนักหลัก ปัญหาทุกอย่างในแดนสังสารวัฏย่อมคลี่คลายลงในบัดดล