รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] - บทที่ 136 ท่านเซียนถามว่าเจ้าชอบใคร?
บทที่ 136 ท่านเซียนถามว่าเจ้าชอบใคร?
“ทุกคนมากินข้าวต้มกันก่อน…”
หลี่จิ่วเต้าต้มข้าวต้มเสร็จแล้วก็ยกขึ้นโต๊ะให้เด็กแต่ละคน พวกเด็ก ๆ ต่างพากันกินอย่างรีบร้อน
พวกเขาต้องกินข้าวต้มให้เสร็จก่อน จากนั้นถึงจะได้ฟังเรื่องไซอิ๋ว
“ค่อย ๆ กิน ระวังจะลวกปากเอา ถ้าพวกเจ้ายังกินเช่นนี้ ข้าจะไม่เล่าให้พวกเจ้าฟังนะ”
เมื่อพวกเด็ก ๆ ได้ยินคุณชายกล่าวเช่นนั้นจึงพากันกินช้าลง
สือเฟิงถือชามข้าวต้มด้วยตัวแข็งทื่อ ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตกใจยิ่ง
ข้าวต้มหนึ่งชาม ทว่าภายในข้าวแต่ละเม็ดกลับเต็มไปด้วยสารอาหารซึ่งแฝงไปด้วยพลังชีวิตที่แข็งแกร่งนัก!
เขาไม่สงสัยเลยว่าหลังจากกินข้าวตามชามนี้ไป อายุขัยของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน กระทั่งเพิ่มอีกร้อยปีก็ไม่เป็นปัญหา!
“ล้วนแต่เป็นต้นกล้าที่ดี!”
สือเฟิงมองพวกเด็ก ๆ ที่กำลังกินข้าวต้ม พลันทอดถอนหายใจเบา ๆ ออกมา
หากพวกเด็ก ๆ ที่กินข้าวต้มข้าวชามนี้ก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งการฝึกตน ความสำเร็จของพวกเขาจะต้องน่าอัศจรรย์อย่างแน่นอน!
ข้าวต้มชามนี้นับว่าปูเส้นทางอันยาวไกลและให้อนาคตกับพวกเด็ก ๆ แล้ว!
“คุณชาย พวกเรากินเสร็จแล้ว! ”
“คุณชายรีบเล่าเรื่องไซอิ๋วให้พวกเราฟังเถิด!”
เด็ก ๆ มองหลี่จิ่วเต้าอย่างกระตือรือร้น พวกเขาอยากฟังเรื่องไซอิ๋วจนแทบบ้าแล้ว
โดยเฉพาะพวกเด็ก ๆ ที่เคยฟังเรื่องไซอิ๋วมาก่อน พวกเขายิ่งตั้งหน้าตั้งตารอคอย!
“เอาล่ะ ๆ”
หลี่จิ่วเต้าแย้มยิ้ม ให้เมื่อเขาสัญญากับพวกเด็ก ๆ ไว้แล้วก็ต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้
“ผานกู่เบิกฟ้า ราชาทั้งสามปกครองแผ่นดิน จักรพรรดิทั้งห้าสร้างศีลธรรม โลกแบ่งออกเป็นสี่ทวีป ทิศตะวันออกคือบุพวิเทหทวีป*[1] ทิศตะวันตกคืออมรโคยานทวีป*[2] ทิศใต้คือชมพูทวีป*[3] ทิศเหนือคืออุตรกุรุทวีป*[4] เรื่องราวของไซอิ๋วเริ่มต้นที่บุพวิเทหทวีป…”
เขาเล่าเรื่องอย่างช้า ๆ เริ่มตั้งแต่ตอนกำเนิดพญาวานร และพวกเด็ก ๆ แต่ละคนก็ตั้งใจฟังกันมาก
“เรื่องของฉีเทียนต้าเซิ่ง!?”
ผู้เฒ่าเมิ่งจีตกใจเป็นอย่างมาก เขาเคยได้ยินท่านเซียนบรรเลงฉินเป็นเรื่องราวของ ‘ฉีเทียนต้าเซิ่ง’ จนก่อเกิดภาพในทำนองฉินขึ้นมา
ท่านเซียนกำลังเล่าเรื่องฉีเทียนต้าเซิ่งอีกครั้ง!
นี่ทำให้เขาตื่นเต้นยิ่งนัก
ท่านเซียนเคยกล่าวไว้ว่า หลังจากฉีเทียนต้าเซิ่งสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ในวังสวรรค์ ก็ยังมีเรื่องราวมากมายต่อจากนั้นอีก เขาเองก็อยากรู้เรื่องราวต่อจริง ๆ!
หูแมวของลั่วสุ่ยตั้งขึ้นทันที นางเองก็สนใจเรื่องต่อจากนั้นของฉีเทียนต้าเซิ่งด้วยเช่นกัน
“ร้ายกาจยิ่งนัก!”
จิตใจของสือเฟิงปั่นป่วน เขาตกใจมากที่เรื่องราวของไซอิ๋วไม่ด้อยไปกว่าสถาปนาเทวดาเลย!
สำเร็จวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองอย่าง ลงวังมังกรไปยมโลก ต่อสู้ดุเดือดกับพลทหารสวรรค์นับแสน และถึงขั้นสร้างความเสียหายในวังสวรรค์!
สือเฟิงได้ยินก็สั่นสะท้านจนพูดไม่ออก เลือดในกายพลุ่งพล่านไม่หยุด
ถึงกระนั้นเรื่องราวต่อไปกลับช่างน่าสลดใจยิ่ง
พญาวานรถูกสะกดเอาไว้ใต้ภูเขาเบญจคีรีจนไม่สามารถขยับไปที่ใดได้เลยเป็นเวลาห้าร้อยปี ทั้งยังต้องสวมมงคลรัดเกล้าไว้ หากเมื่อใดพระถังซัมจั๋งสวดมนต์ มงคลรัดเกล้านี้จะทำให้พญาวานรเจ็บปวดเป็นอย่างมาก…!
“ฉีเทียนต้าเซิ่งช่างน่าสงสารนัก!”
ในใจของเด็กหนุ่มเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง แม่ทัพสวรรค์กับพลทหารนับแสนไม่สามารถทำอะไรพญาวานรได้ แต่สุดท้ายกลับถูกมนต์ของพระถังซัมจั๋งผูกมัดเอาไว้!
เรื่องราวของไซอิ๋วเริ่มเปิดฉากอย่างเป็นทางการ หลังพญาวานรสวมมงคลรัดเกล้า
พญาวานรปกป้องพระถังซัมจั๋ง ปราบปีศาจสยบมาร และฝ่าอุปสรรค 81 ครั้ง!
อุปสรรค 81 ครั้งมีความยากลำบากไม่เหมือนกัน ทั้งยากลำบากสุดแสนอันตราย แต่พญาวานรไม่เคยยอมแพ้ สุดท้ายก็ส่งพระถังซัมจั๋งที่ภูเขาหลิงซานได้!
พวกเด็ก ๆ ต่างหลงใหลไปกับเรื่องราวและยังไม่อยากให้จบง่าย ๆ เพราะเรื่องไซอิ๋วเองก็มีเสน่ห์พอ ๆ กับเรื่องสถาปนาเทวดา!
“คุณชายเจ้าคะ ช่วยวาดรูปให้ข้าได้หรือไม่เจ้าคะ?”
เด็กหญิงตัวน้อยถามหลี่จิ่วเต้าอย่างเขินอาย “คุณชายข้าชอบฉีเทียนต้าเซิ่งยิ่ง ท่านช่วยวาดภาพเหมือนฉีเทียนต้าเซิ่งให้ข้าได้หรือไม่”
“เหตุใดจะมิได้กัน คุณชายวาดให้เจ้าได้อยู่แล้ว…”
หลี่จิ่วเต้าลูบศีรษะของเด็กหญิงตัวน้อยและตอบรับว่าจะทำให้
ตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาไม่ได้เป็นเหมือนกับเด็กน้อยผู้นี้หรอกหรือ?
เช่นเดียวกัน เมื่อครั้งตอนอยู่ที่ดาวเคราะห์สีฟ้า เขาเห็นของเล่นของฉีเทียนต้าเซิ่งก็ไม่อาจละสายตาไปได้เลย…
“คุณชายขอรับ ข้าชอบตือโป๊ยก่าย*[5] ท่านวาดให้ข้าได้หรือไม่?”
“คุณชาย ข้าชอบเจียงจื่อหยา*[6] ท่านช่วยวาดให้หน่อยได้หรือไม่?”
เด็กคนอื่น ๆ เห็นคุณชายตกลงจะวาดภาพให้เด็กหญิงตัวน้อย พวกเขาจึงขอร้องให้คุณชายวาดภาพเหมือนตัวละครแต่ละตัวที่พวกตนชอบ เพราะพวกเขาอยากเก็บเป็นของสะสม
“ได้ ๆ คุณชายจะวาดให้พวกเจ้า!”
หลี่จิ่วเต้าตอบด้วยรอยยิ้ม เขาเข้าใจความรู้สึกของเด็กเหล่านี้เป็นอย่างดี ดังนั้นจึงได้ตกลงกับพวกเขาทั้งหมด
ชายหนุ่มเดินเข้าไปในบ้านหยิบพู่กัน หมึก กับกระดาษออกมาแล้วไปที่ลานบ้าน จากนั้นก็เริ่มวาดภาพเหมือนให้พวกเด็ก ๆ เหล่านี้
เด็ก ๆ ชอบตัวละครแตกต่างกัน บางคนชอบตัวละครในไซอิ๋ว บางคนชอบตัวละครในสถาปานาเทวดา
ใช้เวลาไม่นาน หลี่จิ่วเต้าวาดภาพได้อย่างไหลลื่นและวาดจนเสร็จในคราวเดียว จากนั้นเขาก็มอบทีละภาพ ให้กับพวกเด็ก ๆ
“ขอบคุณคุณชาย!”
“คุณชายวาดสวยมาก!”
เมื่อเด็ก ๆ ได้ภาพตัวละครโปรดแล้ว พวกเขาก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
ทว่าเด็ก ๆ ไม่ได้เป็นผู้ฝึกตนจึงมองไม่เห็นจังหวะแห่งเต๋าสูงสุดที่เคลื่อนไหวอยู่ในภาพวาด กลับกันพวกลั่วสุ่ย ผู้เฒ่าเมิ่งจี และสือเฟิงต่างรู้สึกตกใจจนพูดอะไรไม่ออก
ภาพวาดแต่ละภาพล้วนเป็นสมบัติอันประเมินค่าไม่ได้ ไม่เพียงแต่มีจังหวะแห่งเต๋าสูงสุดไหลเวียนเท่านั้น แต่ยังแฝงความหมายอันลึกซึ้งของพลังเหนือธรรมชาติอีกด้วย!
หากเข้าใจความหมายอย่างแท้จริง ก็จะสามารถเข้าใจพลังเหนือธรรมชาติไม่สามัญในภาพวาดเหล่านี้ได้ด้วยอย่างแน่นอน!
ยกตัวอย่างเช่น ในภาพของฉีเทียนต้าเซิ่ง พวกเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความนัยอันลึกซึ้งของวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองอย่างที่พญาวานรบ่มเพาะ!
หากพวกเขาสามารถเข้าใจได้ พวกเขาก็จะบรรลุวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองอย่างแบบพญาวานร
“เอาล่ะ ประเดี๋ยวข้าจะทำตัวละครตัวโปรดของพวกเจ้าเป็นตุ๊กตาอีกที ไว้อีกไม่กี่วันให้หลัง พวกเจ้าค่อยมารับที่นี่กันนะ”
หลี่จิ่วเต้าบอกกล่าวกับเด็ก ๆ ทันใดนั้นพวกเด็ก ๆ ที่กำลังมีความสุขก็ยิ่งมีความสุขขึ้นไปอีก
เขาเองก็ไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้ว และเมื่อรู้ว่าเด็ก ๆ เหล่านี้ชอบอะไรก็อยากทำให้
“คุณชายดีที่สุด!”
“ข้ารักคุณชายที่สุดเลย!”
วาจาของเด็กน้อยเหล่านี้หวานปานน้ำผึ้ง คนหนึ่งพูดเพราะแล้ว อีกคนพูดไพเราะยิ่งกว่า
หลังจากฟังเรื่องไซอิ๋วแล้ว พวกเขาก็ได้ภาพวาดเหมือนของตัวละครโปรด อีกทั้งหลังจากนั้นคุณชายยังบอกว่าจะทำตุ๊กตาให้พวกเขาอีก
แต่ละคนต่างดีใจกล่าวลาคุณชาย และออกจากร้านไปอย่างมีความสุข
ลั่วสุ่ย ผู้เฒ่าเมิ่งจี กับสือเฟิง ต่างก็มองพวกเด็ก ๆ ที่ออกไปด้วยความอิจฉา ภาพวาดเหมือนที่เด็ก ๆ เหล่านี้ได้รับนั้นช่างชวนให้ผู้คนอัศจรรย์ใจยิ่ง!
แต่แน่นอนว่า พวกเขาไม่กล้าคิดทำเรื่องไม่ดีสักนิดเดียว!
สิ่งนี้เป็นท่านเซียนมอบให้กับพวกเด็ก ๆ พวกเขาจะกล้าคิดไม่ดีได้อย่างไร?
พวกเขาย่อมไม่กล้า!
“เรื่องไซอิ๋วสนุกหรือไม่?”
หลี่จิ่วเต้าถามสือเฟิง เขาคิดว่าเรื่องไซอิ๋วไม่น่าทำให้สือเฟิงผิดหวัง เพราะไซอิ๋วเองก็สนุกมากเช่นกัน!
“สนุกมากขอรับ สนุกมากจริง ๆ!”
สือเฟิงกล่าวจากก้นบึ้งของหัวใจ
ตอนฟังเรื่องไซอิ๋ว เขารู้สึกเคลิบเคลิ้มไม่น้อย นี่บ่งบอกได้จริง ๆ ว่าเรื่องของไซอิ๋วนั้นสนุกมาก!
เห็นท่าทางของสือเฟิงแล้ว หลี่จิ่วเต้าก็ยิ้มออกมา เรื่องไซอิ๋วไม่ทำให้สือเฟิงผิดหวังจริง ๆ ด้วย
“ตัวละครในเรื่องไซอิ๋วกับสถาปนาเทวดา เจ้าชอบใครที่สุดหรือ? “
เขายิ้มถามสือเฟิง
ความสนิทสนมถือได้ว่าเป็นโชคชะตาอย่างหนึ่ง สือเฟิงก็เป็นคนดีเช่นกัน แม้ว่าเขาจะวาดภาพไปไม่น้อยแล้ว แต่ย่อมไม่เป็นไรหากจะต้องวาดภาพเพิ่มอีกภาพสองภาพ
เขาว่าจะให้ภาพเหมือนกับสือเฟิงเป็นที่ระลึกไว้สองภาพ
ได้ยินท่านเซียนกล่าวเช่นนั้นแล้ว หัวใจของสือเฟิงพลันเต้นแรงขึ้นมาทันที!
ท่านเซียนจะมอบภาพเหมือนให้แก่เขา!
ภาพวาดของเขาไม่เพียงแต่มีจังหวะแห่งเต๋าเท่านั้น ทว่ายังมีพลังเหนือธรรมชาติต่าง ๆ อีกด้วย!
นี่นับเป็นโชคครั้งใหญ่ที่สวรรค์ประทานมาให้เขาจริง ๆ!
[1] บุพวิเทหทวีป คือ ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป 1 ใน 4 ทวีป
[2] อมรโคยานทวีป คือ ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป 1 ใน 4 ทวีป
[3] ชมพูทวีป คือ ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศใต้ของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป 1 ใน 4 ทวีป
[4] อุตรกุรุทวีป คือ ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศเหนือของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป 1 ใน 4 ทวีป
[5] ตือโป๊ยก่าย คือ ตัวละครในเรื่อง ไซอิ๋ว เป็นหนึ่งในศิษย์ของพระถังซัมจั๋งที่ไปยังแดนชมพูทวีป เพื่ออัญเชิญพระไตรปิฎก และทำความดีไถ่บาปที่ได้ก่อไว้ในงานชุมนุมท้อเซียนของซีหวังหมู่
[6] เจียงจื่อหยา คือ ตัวละครในเรื่อง สถาปนาเทวดา เป็นผู้สั่งประหารนางต๋าจีซึ่งเป็นนางจิ้งจอกพันปีแปลงกายมาล่อลวงองค์จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ซางให้หลงในอำนาจและกามารมณ์ จนนำไปสู่การก่อรัฐประหารโค่นล้มราชวงศ์