นิยาย รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ

ตอนที่ 79 : ดีเวียนต์

ความรู้สึกราวกับร่างกายหมุนวนเกิดขึ้นกับลู่หมิง และเมื่อความรู้สึกนั้นจบลงเขาก็ได้ลืมตาขึ้น และได้เห็นว่าตัวเขานั้นมาโผล่ยังห้องโถงแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยผู้คน

มันคือห้องโถงเทเลพอร์ตซึ่งมีไว้สําหรับรองรับผู้คนที่เดินทางด้วยประตูเทเลพอร์ตมายังไซรัสแห่งนี้

ล่หมิงลบท้องของตัวเองเล็กน้อยเนื่องจากรู้สึกวินเวียนเหมือนจะคลื่นไส้ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติเนื่องจากตัวคุณนั้นได้เดินทางข้ามผ่านช่องว่างระหว่างมิติมา ทําให้ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยแต่หลังจากนั้นไม่นานก็จะกลับมาเป็นปกติ

ลู่หญิงเดินออกมาจากห้องโถงเทเลพอร์ตแสงอาทิตย์สาดส่องเข้าใส่ลู่หยิ่งทําให้เขาต้องหลี่ตาเล็กน้อย หลังจากที่สายตาของลู่หมิงดีขึ้นภาพของเมืองอันงดงามก็ได้ปรากฏสู่สายตาของเขา

ล่หมิงยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปตามถนนพร้อมกับมองไปยังผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองแห่งนี้

“ความรู้เหมือนไม่ได้มาที่นี้นานเป็นปีเลยแหะ

ลู่หมิงคิดกับตัวเองก่อนจะเดินตรงไปตามถนนตามความทรงจําของเขา เขาเดินผ่านตรอกซอกซอยจํานวนมากจนมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านขายอาวุธเก่าๆร้านหนึ่ง

เขาเปิดประตูเข้าไปด้านในก็พบกับชั้นวางและตู้โชว์ที่เต็มไปด้วยอาวุธหลากหลายประเภท ลู่หมิงเดินสํารวจอาวุธต่างๆด้วยความสนใจเนื่องจากภายในร้านนั้นเต็มไปด้วยอาวุธที่น่าสนใจทั้งนั้น ซึ่งมันมีตั้งแต่ระดับทั่วไปจนถึงระดับยูนิค

แม้ส่วนใหญ่จะเป็นระดับแรร์ก็ตาม แต่แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วสําหรับร้านอาวุธเล็กๆแบบนี้ ในขณะที่ล่หมิงกําลังเดินสํารวจร้านอยู่นั้นก็ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

“นายต้องการอะไรจากร้านเล็กๆของฉันงั้นเหรอ ?”

ชายวัยกลางคนเดินออกมาจากด้านหลังร้าน ลู่หมิงจดจําเขาได้ในทันที่เขาคือช่าง ตีเหล็กเผ่าดวอร์ฟชื่อคาการ์ เขาเป็นหนึ่งในคนที่ลู่หมิงนั้นนับถือเป็นอย่างมากเนื่องจากฝีมือการสร้างอาวุธและชุดเกราะของเขาถือว่าเป็นอันดับต้นๆในไซรัส

ในอดีตคาการ์นั้นได้ช่วยเหลือลู่หมิงเอาไว้มากมาย ทําให้เขาสามารถรอดพ้นจากวิกฤตต่างๆมาได้ เขาไอออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยกับคาการว่า

“ผมอยากจะให้คุณสร้างอาวุธสําหรับให้กับผมหน่อย”

“อาวุธสําหรับนายเพียงคนเดียวงั้นเหรอ ?”

ล่หมิงพยักหน้า คาการที่ได้เห็นแบบนั้นก็คิดสักพักก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

“ฉันไม่ได้รับออร์เดอร์สั่งทําอาวุธมานานแล้ว อาจจะไม่ถูกใจนายก็ได้ว่า แต่นายอยากได้อาวุธแบบไหนล่ะ?”

“อาวุธแบบไหนงั้นเหรอครับ ?”

ลู่หมิงคิดเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยความต้องการของเขา

“ผมอยากได้อาวุธที่สามารถใช้กับเวทมนต์และพลังธรรมชาติได้”

คาการ์ที่ได้ยินแบบนั้นก็คิดเล็กน้อยก่อนจะแสดงสีหน้าแปลกๆ พร้อมกับเอ่ยถามกับลู่หมิง

“นายเป็นดีเวียนต์งั้นเหรอ ?”

“ดีเวียนต์ ? มันคืออะไรงั้นเหรอครับ ?”

ลู่หมิงถามกลับด้วยความงุนงง อาการที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับแสดงสีหน้าตกใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมาและอธิบายเกี่ยวกับดีเวียนต์ให้ลู่หมิงได้ฟัง

“เจ้ารู้ใช่ไหมว่าปกติแล้ว ผู้คนในโลกใบนี้สามารถใช้ความสามารถได้เพียงแค่หนึ่งอย่างเท่านั้น”

ลู่หมิงพยักหน้า

“เคยได้ยินมาบ้างครับ”

“เมื่อเด็กอายุได้ 7 – 8 ขวบความสามารถของพวกเขาจะตื่นขึ้น และโดยส่วนใหญ่นั้นเส้นทางจะถูกแบ่งออกเป็นสองเส้นทางก็คือ 1. ผู้ใช้เวทมนต์ และ 2. ผู้เสริมพลัง”

“ผู้ใช้เวทมนต์นั้นก็ตรงตัวเลยพวกเขาคือนักเวทย์นั่นแหละ ส่วนผู้เสริมพลังนั้นจะถูกเรียกว่าผู้ใช้ออร่า และผู้ที่สามารถใช้ความสามารถทั้งสองสายนั้นได้ก็จะถูกว่าดีเวียนต์ที่นี้เข้าใจหรือยัง ?”

ลู่หมิงพยักหน้าก่อนจะคิดตาม นี้เป็นครั้งแรกเลยที่เขาได้ยินคําว่า ดีเวียนต์ แม่ในอดีตจะเคยได้ยินชาวเอเดนพูดอยู่บ้างแต่ตัวเขาก็คิดว่ามันเป็นเพียงค่าที่ชาวเอเดนใช้เรียกผู้เล่นเท่านั้นไม่คิดว่ามันจะมีความหมายแบบนี้

งั้นพลังปราณในร่างกายของเขาจะถูกนับว่าเป็นสายเสริมพลังได้หรือเปล่านะ ? ลู่หมิงคิดในใจ

หลังจากคิดอยู่สักพักลู่หมิงก็ตอบกลับคาการ์ไปว่า

“บางที่ผมอาจจะเป็นดีเวียนต์ก็ได้ ว่าแต่คุณสามารถสร้างอาวุธแบบนั้นได้ไหมครับ

คาการ์ที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าก่อนจะพูดด้วยท่าที่ล่าบากใจว่า

“มันก็ได้อยู่หรอกนะ แต่อาวุธสําหรับดีเวียนต์น่ะมันไม่เหมือนกับอาวุธสําหรับนัก เวทย์หรือพวกนักรบหรอกนะ เนื่องจากพวกดีเวียนต์สามารถใช้พลังได้ถึงสองสายจึงจําเป็นจะต้องใช้วัสดุชนิดพิเศษที่สามารถรองรับพลังของทั้งสองสายด้วยเช่นเดียวกัน”

ลู่หมิงพยักหน้า คาการ์จึงพูดต่อว่า

“หากนายต้องการจะสร้างมันจริงๆก็จําเป็นจะต้องหาวัสดุบางอย่างมาให้ฉันด้วย”

“เข้าใจแล้วครับ ว่าแต่คุณต้องการอะไรบ้างล่ะ ?”

คาการได้ยินแบบนั้นก็คิดเล็กน้อยคิดก่อนจะเดินไปหยิบกระดาษและดินสอมา เพื่อจดรายการวัสดุต่างๆสําหรับการสร้างดาบให้กับลู่หมิง ก่อนจะยื่นมันมาให้กับเขา

เมื่อลู่หมิงรับมาเขาก็อ่านมันทันที่ที่ละรายการก่อนจะแสดงสีหน้าตกตะลึงออกมา เพราะแต่ละอย่างนั้นเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะหายากเลยทีเดียว