นิยาย รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ ตอนที่ 75 : พลังของดรูอิดเซนต์

ลู่หมิงวาดมือเล็กน้อยพายุขนาดเล็กๆก็ปรากฏขึ้นบนมือของเขา จากนั้นเขาก็สบัดมือพายุขนาดเล็กขยายใหญ่ขึ้นและพุ่งตรงเข้าใส่กองกําลังเสริมของอาณาจักรแดแซม

กองทัพเสริมของอาณาจักรแดแซมที่ได้เห็นพายุขนาดใหญ่กําลังมุ่งตรงมาทางนี้พวกเขาก็ตื่นตระหนกกันเล็กน้อยก่อนที่เหล่านักเวทย์ของอาณาจักรแดแซมจะเข้ามากางบาเรียเพื่อป้องกัน

ลู่หมิงมองเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาเขาสร้างพายุขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะส่งมันไปทางกองทัพของแดแซมเหล่านักเวทย์ออกมาป้องกันอย่างรวดเร็วลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นเขาก็ยิ้ม

“แปรเปลี่ยน !

เมื่อลู่หมิงเอ่ยขึ้นมาในใจพายุขนาดใหญ่ก็เปลี่ยนกลายเป็นพายน้ําแข็งทันทีพร้อมกับทําลายบาเรียของเหล่านักเวทย์อย่างง่ายดายและได้กลืนกินทหารของแดแซมไปจํานวนหนึ่ง

ลู่หมิงยังไม่หยุดเพียงแค่นั้นเขารวบรวมมานาไว้ที่มือเพื่อสร้างพายุขนาดเล็กขึ้นมาจํานวนหนึ่งและรวมพวกมันเข้าด้วยกันจากพายุขนาดเล็กที่ดูไม่มีพิษภัยตอนนี้มันกลายเป็นพายุที่ดูบ้าคลั่งน่า กลัวเป็นอย่างมาก

จากนั้นลู่หมิงก็บีบอัดเข้าพายุคลั่งน้อยๆนั้นและให้กลายเป็นเข็มวายุจํานวนมากก่อนจะปล่อยมันเข้าโจมตีใส่กองทัพของแดแซม เวทย์ลมนั้นมีความสามารถด้านการเจาะทะลวงอยู่แล้วและเมื่อลู่หมิงรวมและบีบอัดพวกมันเข้าด้วยกันทําให้เข็มวายุพวกนี้มีพลังในการเจาะทะลวงมากกว่าปกติหลายสิบเท่า

เกราะที่ดูแข็งแกร่งป้องกันได้ทุกสิ่งของทหารถูกเจาะทะลวงอย่างง่ายราวกับกระดาษทหารของอาณาจักรแดแซมล้มตายลงเป็นจํานวนมากภายในระยะเวลาอันสั้น

ทางเหล่าแม่ทัพของอาณาแดแซมที่ได้เห็นเหตุการณ์นี้พวกเขาก็ถึงกับแสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาและได้สั่งการอย่างรวดเร็ว

“รีบจัดการไอเจ้านักเวทย์นั่นซะ !!”

เมื่อได้รับคําสั่งเหล่าทหารก็กรูกันเข้ามาโจมตีใส่ลู่หมิงทันที ทั้งธนูและเวทมนต์ต่างพุ่งมาทางเขาเป็นทางเดียวกันลู่หมิง

หัวเราะแห้งๆออกมาก่อนจะสบัดมือกําแพงดินก็ปรากฏขึ้นมาป้องกันการโจมตีทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว

ลู่หมิงกระทืบพื้นกําแพงหินเมื่อครู่ก็แตกกระจายกลายเป็นเศษหินจํานวนมากจากนั้นก็บังคับพวกมันให้โจมตีเข้าใส่กองทหารของแดแซมที่กําลังพุ่งเข้ามา

เหล่าทหารของแดแซมเริ่มล้มตายมากขึ้นแต่ถึงอย่างงั้นก็มีกําลังเสริมเพิ่มเข้ามาอย่างต่อเนื่องทําเอาลู่หมิงอดสงสัยไม่ได้ว่าเจ้าพวกนี้มันขนทหารมากันเท่ากันแน่

แม้ลู่หมิงจะเป็นถึงอาร์คเมจแต่เขาก็พุ่งจะเป็นอาร์คเมจได้เพียงแค่ไม่ถึงปีการที่มาต้องเจอศึกใหญ่แบบนี้ทําให้เขานั้นค่อนข้างจะเหนื่อย

มานาของเขาลดลงอย่างรวดเร็วจากการใช้โจมตีและป้องกันการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามในระหว่างนั้นเอลฟ์แนวหลังของสนามรบก็ได้มีเอลฟ์สองคนในชุดคลุมอันงดงามปรากฏตัวขึ้น

เมื่อพวกเขาสองคนปรากฏขึ้นมากเรียกความสนใจของลู่หมิงได้ทันทีเพราะพวกเขาคือดรูอิดที่ได้รับคลาสดรูอิดเซนต์

เอลฟ์สองคนมองกันเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าจากนั้นร่างกายของเอลฟ์คนหนึ่งก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

ร่างกายของเขาถูกปกคลุมด้วยหมอกควันเมื่อควันจางหายไปร่างกายของเอลฟ์คนนั้นก็เปลี่ยนไปร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยหนังสีดําสนิทมีเพียงดวงตาสีเหลืองทองเท่านั้นที่ปรากฏอยู่หู และหางปรากฏขึ้นมา

“นั่นคือ ทักษะผสานร่างอสูรของดรูอิดงั้นเหรอ ?

ลู่หมิงอดไม่ได้ที่จะแปลกใจ เพราะเขาไม่เคยเห็นดรูอิดใช้ทักษะพวกนี้มาก่อนเพียงแต่เคยได้ยินเท่านั้นผสานร่างอสูรนั้นจะทําให้ผู้ใช้สามารถผสานร่างกายเข้ากับเจตจํานงของสัตว์อสูรพันธสัญญาได้และจะได้รับพลังทักษะและลักษณะพิเศษของสัตว์อสูรตัวเหล่านั้นได้

แน่นอนว่าไม่ได้มีเพียงแค่ดรูอิดเท่านั้นที่ใช้ได้เผ่าพันธุ์อื่นหรือผู้ที่มีอาชีพอื่นๆก็สามารถใช้ได้เช่นกันแต่นั่นต้องการพิธีกรรมอันยุ่งยากเสียก่อนซึ่งและจําเป็นจะต้องฝึกฝนอีกเป็นเวลาหลายปี

จะมีเพียงแค่ดรูอิดและเผ่ามนุษย์สัตว์หรือบีสเท่านั้นที่สามารถใช้ได้โดยไม่ต้องผ่านพิธีกรรมหรือการฝึกฝนหลายคนจึงมองว่าคุณไม่ใช่คนที่อยู่ในสองจําพวกนี้ให้เอาเวลาไปใช้ฝึกฝนทักษะอื่น เสียจะดีกว่า

และดูเหมือนว่าเอลฟ์คนนั้นจะสามารถใช้พลังของพยัคฆ์ทมิฬได้

เมื่อดรูอิดคนนั้นผสานร่างอสูรเสร็จเขาก็พุ่งเข้าสู่กลางสนามรบทันทีด้วยลักษณะพิเศษของพยัคฆ์ทมิฬที่มีจุดเด่นในด้านความเร็วมันทําให้เอลฟ์คนนั้นเข้าโจมตีเหล่าทหารได้โดยที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ทันตั้งตัว

แต่ลู่หมิงนั้นไม่ได้สนใจเอลฟ์คนนั้นมากนักเขากลับสนใจดรูอิดเซนต์อีกคนมากกว่าด้วยมานาอันแข็งแกร่งที่อยู่ภายในร่างกายของเขาแสดงให้เห็นว่าเขานั้นไม่ธรรมดาเลยที่เดียว

เอลฟ์คนนั้นถอนหายใจเล็กน้อยเล็กน้อยก่อนที่ร่างของเขาจะถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงเปลวเพลิงลุกไหม้ทั่วร่างกายของเขาก่อนที่จะขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่าตัว

จากนั้นแขนขนาดใหญ่ที่เต็มไปเกล็ดสีแดงและกรงเล็บอันเหลมคมก็โผล่ออกมาจากเปลวเพลิงนั้นและเข้าโจมตีเข้าใส่กองทหารของแดแซมทันที

ฮัมมมมมมมมมมมมมมมม

เสียงคํารามอันดังลั่นปรากฏขึ้นทําเอาสนามรบแทบจะหยุดนิ่งไป หัวของมังกรขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากเปลวเพลิงไม่ช้าร่างกายขนาดใหญ่ของมันก็ค่อยๆปรากฏสู่สายตาของคนทั่วทั้งสนามรบ
ลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเหยเกออกมา

“ต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ…”