นิยาย รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ ตอนที่ 74 : สงครามนองเลือด

ทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกันทหารเอลฟ์ นั้นแข็งแกร่งกว่าอย่างเห็นได้ชัด ส่วนกองทัพของทางอาณาจักรแดแซมนั้นอาศัยกําลังทหารที่มีมากกว่าถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน

เมื่อเวลาผ่านไปเริ่มมีคนล้มตายมากขึ้น ในตอนนี้เหล่านักเวทย์ของทั้งสองฝ่ายเริ่มเข้ามามีบทบาทรวมถึงตัวลู่หมิงเองด้วยเช่นเดียวกัน

นักเวทย์ของทางฝ่ายอาณาจักรแดแซมมีจํานวนมากกว่าร้อยคน พวกเขายืนเรียงแถวกันพร้อมกับร่ายเวทย์ยิงลูกไฟออกมาโจมตีใส่กองทัพทหารเอลฟ์

นักเวทย์ของทางฝั่งเอลฟ์ที่ได้เห็น แบบนั้นก็ไม่รอช้า รีบกระโดดออกไป และกางบาเรียทันที การโจมตีของทางอาณาจักร

แดแซมแทบจะไร้ผลเมื่อเจอบาเรียของเหล่าเอลฟ์

แต่เนื่องจากจํานวนนักเวทย์ที่มีหลายร้อยคนพวกเขาได้สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันโจมตีใส่บาเรียอย่างต่อเนื่อง ทางด้านลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นก็อยู่เฉยไม่ได้ เขาได้พุ่งตัวขึ้นไปบนอากาศก่อนจะยิงหอกน้ําแข็งขนาดใหญ่ไปทางกองทัพนักเวทย์ของอาณาจักรแดแซม

เหล่ากองทัพนักเวทย์ของอาณาจักร แดแซมเมื่อได้เห็นการโจมตีของลู่หมิง พวกเขาก็ตกใจเล็กน้อย ก่อนจะช่วยกันกางบาเรียเพื่อป้องกันโจมตีของลู่หมิง

ตูม!!

การโจมตีของลู่หมิงปะทะเข้ากับบาเรียของกองทัพนักเวทย์ ลู่หมิงจ้องมองบาเรียเล็กน้อยก่อนจะขมวดคิ้ว

“บาเรียนั่นแข็งแกร่งไม่น้อยเลย คงจะเจาะยากสักหน่อย

เขาบ่นออกมาเล็กน้อยก่อนจะสบัดมือ หอกน้ําแข็งจํานวนมากก็โผล่ออกมาด้านหลังของเขา จากนั้นลู่หมิงก็สั่งให้มันเข้าโจมตีใส่บาเรียทันที

ดูม ตูม ตูม !!

เหล่ากองทัพนักเวทย์ของอาณาจักร แดแซมป้องกันการโจมตีของลู่หมิงอย่างสุดกําลังด้วยการร่วมมือกันเสริมพลังไปที่บาเรีย แต่ถึงอย่างงั้นด้วยการโจมตีต่อเนื่องของลู่หมิงก็ทําให้บาเรียเกิดรอยร้าวเล็กๆขึ้น

ลู่หมิงที่สังเกตุเห็นมันก็ไม่รอช้า ก็ได้เรียกลูกบอลสายฟ้าออกมาและเปลี่ยนมันให้กลายเป็นหอกก่อนจะปามันเข้าไปตรงรอยร้าวนั่น

หอกสายฟ้าพุ่งไปด้วยความเร็วอันน่าตกตะลึง ทันทีที่มันปะทะเข้ากับบาเรีย มันก็ได้เกิดการระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นทันที บาเรียของเหล่านักเวทย์อาณาจักรแดแซมแตกกระจาย

แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด ยังมีคนที่โดนลูกหลงอีกจํานวนหนึ่งถูกสายฟ้าผ่าจนกลายเป็นขี้เถ้าไปหลายคน เหล่านักเวทย์ตกใจก่อนจะรีบจัดขบวนกันอย่างรวดเร็ว และโจมตีสวนกลับมา

ลู่หมิงสบัดมือกางบาเรียขึ้นมาเพื่อรับการโจมตี แต่เนื่องจากการโจมตีจํานวนมากของเหล่านักเวทย์ทําให้ลู่หมิงไม่สามารถต้านทานได้นานนัก

แต่โชคยังดีที่เขาสามารถคาดการณ์เอาไว้ได้ จึงได้สร้างบาเรียเอาไว้ก่อนหน้านั้นอีกหลายชั้น ทําให้เขารอดจากการโจมตีนั้นได้อย่างสบายๆ

แต่ดูเหมือนเหล่านักเวทย์จากทางอาณาจักรแดแซมจะไม่ยอมให้เขามีช่องว่างไว้หายใจ พวกนั้นโจมตีใส่ลู่หมิงอย่างบ้าคลั่ง
ลู่หมิงตั้งรับด้วยความยากลําบากเล็กน้อยเพราะไม่มีช่องว่างให้โจมตีกลับเลยแม้แต่น้อย ลู่หมิงคิดหาวิธีอยู่สักพัก ก่อนจะตัดสินใจพุ่งออกไปด้านหน้า ฝ่าการโจมตีจํานวนมากและลงไปที่กลางสมรภูมิ

ดูเหมือนการอยู่บนอากาศจะเป็นเป้าโจมตีมากเกินไป เขาจึงตัดสินจะมาลงที่พื้นดินแทน ลู่หมิงชักดาบออกมาและเข้าโจมตีใส่ทหารของแดแซมที่กําลังพุ่งเข้ามา

ลู่หมิงตวัดดาบฟันเข้าใส่ทหารคนนั้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับพุ่งตรงไปหาอีกคนทันที ลู่หมิงผสมผสานการโจมตีด้วยดาบและเวทมนต์ทะลวงเข้าไปใจกลางกองทัพของศัตรูอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้เขากลายเป็นทหารที่ออกรบแนวหน้าไปเสียแล้ว ลู่หมิงยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้แต่ถึงอย่างงั้นดาบในมือของเขาก็ยังคงสังหารศัตรูตรงหน้าอย่างต่อเนื่อง

เลือดและซากศพปรากฏขึ้นทุกหนทุกแห่งไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือเอลฟ์ แต่ถึงอย่างงั้นก็ยังไม่มีใครคิดจะถอยเลยแม้แต่น้อย ยิ่งสู้ก็ยิ่งดุเดือด

เลือดไหลนองไปทั่วบริเวณ ตัวของลู่หมิงเองก็เต็มไปด้วยเลือดจากฝ่ายตรงข้าม แต่ถึงแม้ลู่หมิงจะสังหารทหารของแดแซมไปมากเท่าไหร่ จํานวนของพวกมันก็แทบจะไม่ลดลงเลยมีแต่จะเพิ่มขึ้น

จนมีที่สุดรอบข้างของลู่หมิงก็เต็มไปด้วยทหารของแดแซม ลู่หมิงตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าทหารของแดแซมจะมีจํานวนมากขนาดนี้

“ชิ พวกมันมีเยอะเกินไป”

ลู่หมิงสบถในใจแต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ยังต่อสู้อย่างไม่เหน็ดเหนื่อยในตอนนี้ค่า สถานะ vit มีแสดงผลของมันแล้ว ความอดทนและความอึดที่มากกว่าคนทั่วไป ทําให้เขาสามารถต่อสู้ได้นานกว่าคนอื่นๆไม่เว้นแม้แต่พวกเอลฟ์

ลู่หมิงสาดศรน้ําแข็งใส่เหล่าทหารของแดแซมที่อยู่ด้านหน้า ทันทีที่พวกเขาถูกศรน้ําแข็งแทงทะลุร่าง ร่างกายของพวกเขาก็ถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็วทันที

เมื่อรู้ศึกว่าตัวเองเริ่มถลําลึกเข้าไปในดงของศัตรูมากเกินไป ลู่หมิงก็บินขึ้นไปบนอากาศ และถอยกลับมาอยู่แนวหน้าเพื่อช่วยเหลือทหารเอลฟ์

การต่อสู้ดําเนินไปเป็นเวลานานจํานวนทหารของแดแซมเริ่มลดน้อยลง แต่ถึง

ท่าที่จะสั่งถอยทัพ ทําให้ลู่หมิงรู้สึกสงสัย

เขาจ้องมองไปตรงเนินเขาที่อยู่ไม่ไกลก็เห็นว่ามีทหารสวมเกราะที่อยู่บนหลังม้าจํานวนหนึ่งกําลังอยู่บนเนินเขา พวกนั้นจ้องมองมายังสนามรบด้วยท่าที่เรียบเฉยราวกับกําลังรออะไรบางอย่าง
ทันทีใดนั้นก็ได้มีกองทัพจํานวนมากปรากฏขึ้นมาด้านหลังเนินเขา ลู่หมิงตกใจเล็กน้อยก่อนจะเข้าใจสถานะการณ์ทุกอย่าง

กองทัพหลายแสนที่อยู่ตรงหน้าของเขานั้นเป็นเพียงเหยื่อล่อ เพื่อหวังจะลดทอนกําลังของกองทัพทางฝั่งเอลฟ์ และเมื่อมั่นใจว่าสงครามกําลังจะสิ้นสุดลง พวกมันก็จะใช้กองทัพอีกกองทัพหนึ่งที่รออยู่เข้ากระหน่าโจมตีซ้ํา

และเอลฟ์ที่กําลังหมดแรงจากการต่อสู้ก่อนหน้าก็จะกลายเป็นเพียงชิ้นเนื้อให้กองทัพที่สองเข้าโจมตีและบดขยี้อยู่ฝ่ายเดียว
ลู่หมิงที่เห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะกัดฟัน พวกมันยอมสละทหารหลายแสนนายของตัวเอง เพื่อที่จะบั่นทอนกําลังของศัตรูงั้นเหรอ ? เจ้าพวกนี้มันต่ําช้าเกินไปแล้ว

“ฉันไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด !”