รุ่งอรุณแห่งโลกาวินาศ ตอนที่ 62 : ดันเจี้ยนพิเศษ “โคลเวอร์ การ์เด้น’ (3)

 

ในระหว่างที่ลู่หมิงกำลังพักอยู่นั้นเขาก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบเป็นจำนวนมากมันคือข้อความของไอเทมที่ดรอปจากมาพวกเอนท์

 

เพราะก่อนหน้านี้หมิงได้ทำการปิดระบบแจ้งเตือนทิ้งไปเนื่องจากเสียงของมันทำให้รบกวนการต่อสู้ ดังนั้นลู่หมิงจึงปิดมันสะ

 

เมื่อเปิดคลังเก็บคริสตัลออกมาดูก็พบว่าภายในนั้นเต็มไปด้วยคริสตัลค่าสถานะระดับกลางและสูง จะมีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่เป็นระดับต่ำ ซึ่งทำเอาเขาตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว

 

“นี่คงเป็นผลจากบัพ 200% สินะเนี้ย”

 

สู่หมิงยิ้มออกมาก่อนจะเริ่มใช้คริสตัลค่าสถานะ ลู่หมิงนั้นเลือกที่จะอัพค่าสถานะ Int กับ Agi เป็นหลักเพื่อเพิ่มความสามารถด้านเวทมนต์ และด้านความคล่องตัว

 

เนื่องจากในตอนนี้ลู่หมิงยังใช้เวทมนต์ได้ไม่คล่องนัก การต่อสู้ส่วนใหญ่ของเขาจึงเป็นการต่อสู้ระยะประชิดและจะเสริมการต่อสู้ด้วยเวทมนต์ ดังนั้นเขาจึงต้องการความคล่องตัวเพื่อหลบหลีกการโจมตีของอีกฝ่าย

 

ส่วนค่าสถานะรองนั้นลู่หมิงเลือกที่จะเป็นค่าสถานะ Str เพราะเนื่องจากเขายังต้องพึ่งพาการต่อสู้ระยะไปอีกพักนึง ดังนั้นค่าความแข็งแกร่งของ Str จึงมีความสำคัญ

 

ส่วนค่าสถานะ Vit นั้นลู่หมิงเพียงแค่เพิ่มมันเล็กน้อยเท่านั้น เนื่องจากเขาไม่ได้เป็นอาชีพสายต่อสู้ระยะประชิดแบบเต็มตัวดังนั้นค่าสถานะนี้จึงไม่มีความสำคัญเท่าไหร่

 

หลังจากจัดสรรค่าสถานะเสร็จลู่หมิงก็เริ่มนำข้าวกลางวันออกมากินเพื่อเพิ่มพลังงานให้กับร่างกาย โชคดีที่เขานั้นได้รับสิ่งที่เรียกว่า “เลมบัส” มาจากราชินีอาเวล ดังนั้นเรื่องอาหารการกินจึงหายห่วง

 

เลมบัส นั้นเป็นอาหารประเภทหนึ่งที่เหล่าเอลฟ์นิยมพกติดตัวไว้ขณะออกเดินทางไกล ด้วยคุณสมบัติที่สามารถเก็บไว้ได้นานและมีคุณค่าทางโภชนาการสูงทำให้เพียงคุณกินมันเพียงแค่คำเดียวคุณก็สามารถอิ่มไปได้เกือบทั้งวัน

 

และที่สำคัญคือมันอร่อยมากและถ้าหากห่อมั่นด้วยใบจากต้นบรูเวิร์ดคุณก็สามารถเก็บรักษาความสดใหม่ของมันได้ยาวนานถึงสองสัปดาห์

 

หลังจากพักผ่อนและทานมื้อกลางวันเสร็จลู่หมิงก็ลุกขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปยังทางเข้าเขาวงกต เมื่อเดินมาถึงลู่หมิงก็สัมผัสได้ถึงบรรยายกาศอันน่าแปลกประหลาดที่แผ่ออกมาจากตัวเขาวงกต

 

มานาจำนวนมากผสมปนเปกันอย่างน่าสะอิดสะเอียน มันสามารถทำให้พวกที่มีพลังเวทย์ต่ำๆ อ้วกแตกได้เลย แต่สำหรับลู่หมิงนั้นเขาแสดงออกเพียงแค่รอยย่นบนใบหน้าเท่านั้น

 

“บรรยายกาศพวกนี้มันอะไรกัน ?”

 

สู่หมิงพยายามมองไปรอบๆเพื่อสำรวจหาอะไรบางอย่าง และเมื่อไม่พบสิ่งผิดปกติอะไรสู่หมงก็ได้เริ่มเดินหน้าเข้าสู่เขาวงกต

 

เมื่อเข้ามาด้านในบรรยายกาศชวนขนหัวลุกก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น ด้านในเขาวงกตนั้นแตกต่างจากด้านนอกอย่างสิ้นเชิงเส้นทางที่คดเคี้ยว ต้นไม้ที่สูงจนบดบังแสงอาทิตย์ ทำให้สถานที่แห่งนี้ราวกับเขาวงกตแห่งความตาย

 

ทันทีที่ลู่หมิงเริ่มเดินลึกเข้าไปในเขาวงกต เขาก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองเขาอยู่และมันจ้องมองเขาตั้งแต่ก่อนเข้ามาด้านในแล้ว นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ลู่หมิงแสดงท่าทีแปลกๆก่อนหน้านี้

 

เมื่อเดินลึกเข้ามาเรื่อยๆล่หมิงก็เริ่มรู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้ไม่น่าจะใช่เขาวงกตอย่างที่ราชินีบอกแต่แรก แต่มันน่าจะเป็นปาที่เต็มไปด้วยเส้นทางที่ซับซ้อนเสียมากกว่า

 

ต้นไม้จำนวนมากที่บดบังวิสัยทัศน์รอบด้านทำให้สถานที่แห่งนี้ยิ่งอันตราย แต่เมื่อเข้ามาแล้วจะให้ก้าวถอยหลังก็คงจะลำบากทำให้ลู่หมิงต้องจำใจเดินหน้าต่อ

 

ในขณะเดียวกันนั้นก็ได้มีเงาบางอย่างเคลื่อนผ่านด้านหลังของลู่หมิงไป แต่เมื่อลู่หมิงหันกลับไปก็ไม่พบกับอะไร มันทำให้เขาเริ่มรู้สึกไม่ดีกับสถานที่แห่งนี้ขึ้นเรื่อยๆ

 

“มันมีบางอย่างอยู่ที่นี้”

 

ลู่หมิงสามารถสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่อยู่ในนี้ แต่เขาไม่รู้ว่ามันเป็นสัตว์หรือมอนสเตอร์ชนิดไหนกันแน่ เมื่อเดินต่อมาสักระยะสู่หมิงก็เห็นว่าด้านหน้าของเขานั้นเหมือนมีอะไรบางอย่างขยับอยู่

 

สู่หมิงไม่รีบเดินเข้าไปเขารีบหลบเข้าไปด้านหลังต้นไม้ใหญ่เพื่อสังเกตุดู สายตาของลู่หมิงมองผ่านต้นไม้ไปก็พบกับหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินแทะซากของอะไรบางอย่างอยู่ เมื่อลู่หมิงเห็นมันอย่างชัดเจนเขาก็ต้องประหลาดใจ

 

“นั่นมันหมาปาโลหิต ทำมันถึงมาอยู่ในนี้ !??

 

ปกติแล้วหมาป่าโลหิตจะอาศัยอยู่ที่ทวีปเบลการ์ทซึ่งอยู่ทางตะวันออกจากคาบสมุทรอินเดียมันค่อนข้างจะเป็นมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในสถานที่ที่เจาะจง แต่ทำไมมันถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี้ ? นั่นคือสิ่งที่ลู่หมิงกำลังสงสัย

 

“แต่ดูแล้วมันยังคงไม่โตเต็มที่ น่าจะสามารถฆ่ามันได้ไม่ยาก”

 

ในขณะที่ลู่หมิงกำลังคิดอยู่นั้น

 

ฉึก !!

 

เสียงร้องของหมาป่าโลหิตดังขึ้นสู่หมิงแสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาทันทีเพราะเหตุการณ์ตรงหน้า ร่างของหมาป่าโลหิตถูกรากไม้ขนาดใหญ่แทงทะลุก่อนจะลากร่างของมันเข้าไปในมุมมืดของปาอย่างรวดเร็ว

 

ลู่หมิงรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทันที ดูเหมือนปานี่จะอันตรายมากกว่าที่เขาหลายเท่าเลยทีเดียวในขณะเดียวกันกับที่ลู่หมิงกำลังกังวลอยู่นั้นเขาก็ไม่ล่วงรู้เลยว่ากำลังมีอะไรบางอย่างจ้องมองเขาอยู่