ราชันเร้นลับ 2 : วัฏจักรแห่งชะตา (Circle of Inevitability) - ตอนที่ 499 ไพ่อาร์คาน่าเล็ก

ตอนที่ 499 ไพ่อาร์คาน่าเล็ก

…………….

จินนาเล่าให้ ‘ผู้ชำระ’ ทั้งสามฟังว่า ตนกับชาร์ล ขณะลงใต้ดินเพื่อสืบสวนเรื่องของ ‘หอพัก’ ก็บังเอิญได้พบกับพระกึ่งจักรกลจากอารามในหุบเขาลึก พบว่าอีกฝ่ายพกสีกับพู่กันจำนวนมาก โดยระหว่างการสำรวจขยายผล ก็เกิดเสียงดังราวกับแผ่นดินไหว ทั้งสองคนเผชิญกับเหตุอุโมงค์ถล่ม จนร่วงหล่นลงไปยังโลกในภาพวาด

“พวกคุณตกเข้าไปในโลกภาพวาดทั้งอย่างนั้น?” อิมเรขัดจังหวะการเล่าของจินนาด้วยความประหลาดใจ

มันฟังดูบังเอิญเกินไป!

บังเอิญจนนักเขียนนิยายขายดีก็ยังไม่กล้าเขียนแบบนี้!

วาเลนไทน์พึมพำกับตัวเอง

“หรือว่านี่จะเป็นปาฏิหาริย์จากพระองค์?”

“ใช่ค่ะ ตอนนั้นฉันรู้สึกอัศจรรย์ใจมาก” จินนาเล่าถึงสภาพของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา เมื่อครั้งได้เห็นเขตตลาดในภาพวาดครั้งแรก

อ็องกูแลมลดมือขวาลง เป็นสัญญาณให้อิมเรกับวาเลนไทน์หยุดซักถาม ปล่อยให้เชเลีย·เบลโลเล่าต่อไป

จินนาเล่าถึงประเด็นสำคัญ เช่นคำอธิบายเกี่ยวกับ ‘หอพัก’ ของซาฟารีกับกาเบรียล เล่าถึงการหนีตายของตนกับชาร์ล เล่าถึงการโจมตีของภูตสองตนและ ‘ห้อง’ อื่นๆ

หลังจากยืนยันว่า ‘หอพัก’ และ ‘ห้อง’ แทนอะไร มีความหมายอย่างไร วาเลนไทน์รู้สึกสะกิดใจ จมอยู่ในความคิด จนกระทั่งเกิดการเชื่อมโยงบางอย่างขึ้นมา

“แต่ละ ‘ห้อง’ มี ‘ผู้พักอาศัย’ หนึ่งคน เทียบเท่าการซ่อนพลังอันยิ่งใหญ่เอาไว้ภายใน โดยสามารถปล่อยออกมาบางส่วนได้…”

“สภาพแบบนี้ เคยเห็นจากไหนมาก่อนนะ…”

ภาพต่างๆ รวมถึงข้อมูลหลายช่วง วูบผ่านสมองของวาเลนไทน์ฉับพลัน จากนั้นก็เงยหน้าขึ้น ขัดจังหวะการเล่าของจินนาอีกครั้ง

“ตัวจริงของชาร์ลเป็นใคร?”

‘ผู้ชำระ’ รู้ตั้งแต่ออกหมายจับแล้วว่า ชาร์ล·ดูบัวส์เป็นตัวตนปลอม สร้างโดยพรรคซาฟาห์ ตอนนี้เจ้าหน้าที่กองบัญชาการตำรวจกำลังสอบสวนสมาชิกพรรคซาฟาห์ที่จับกุมได้ เพื่อเค้นถามถึงตัวจริงของชาร์ล·ดูบัวส์

จินนาเข้าใจดี ชาร์ลผู้มีใบประกาศจับ คงปิดบังตัวจริงได้อีกไม่นานนัก เธอชั่งใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดพลางยิ้มอ่อน

“พวกคุณยังไม่รู้หรือ?”

“ชื่อจริงของเขาคือลูเมี่ยน·ลี ผู้ต้องหามีหมายจับเช่นกัน มาจากหมู่บ้านกอร์ตูทางภาคใต้”

ลูเมี่ยน·ลี…เปลือกตาวาเลนไทน์พลันกระตุก พบว่าข้อสงสัยของตนมาถูกทางแล้ว

จินนามองเขาครู่หนึ่ง แล้ว ‘อธิบาย’ อย่างนุ่มนวล

“ชาร์ลเข้าร่วมพรรคซาฟาห์ รวมถึงสักองค์กรที่ชื่อ ‘ชุมนุมกางเขนเลือดเหล็ก’ ก็เพียงเพื่อรวบรวมทรัพยากร ยกระดับตัวเอง และแก้แค้นเหล่าผู้รับพรเทพมาร ในเหตุการณ์คราวนี้ เขามีบทบาทสำคัญมาก หากไม่ใช่เพราะการสืบสวนของชาร์ล ‘พิธีกรรมหอพัก’ ก็คงไม่เกิดขึ้นก่อนกำหนด หายนะคงจะรุนแรงกว่านี้”

“แม้เขาจะพูดเสมอว่า ทั้งหมดทำไปเพื่อล้างบางพวกผู้รับพรเทพมาร แต่ฉันรู้ดี ตัวเขาเคยผ่านหายนะมาก่อน ย่อมไม่อยากเห็นคนบริสุทธิ์ต้องพบเจอชะตากรรมคล้ายๆ กัน”

สีหน้าของวาเลนไทน์เริ่มบรรเทาลง ไม่ปิดบังความเสียดายกึ่งโล่งใจของตน

เขาถอนหายใจแล้วพูด

“เขาศรัทธาต่อพระองค์อย่างแรงกล้า แต่ช่างน่าเสียดาย โชคชะตาและพวกชั่วช้าผลักไสเด็กหนุ่มคนนั้นเข้าสู่ความมืด”

ศรัทธาต่อพระองค์อย่างแรงกล้า…นี่เราพูดถึงชาร์ลเดียวกันอยู่หรือเปล่า? จินนาพึมพำไร้เสียง

อ็องกูแลมฟังจบแล้วยิ้มเยาะตัวเอง

“ไม่นึกเลยว่า คนที่ขัดขวางมิให้หายนะเมื่อคืนลุกลามใหญ่โต แท้จริงแล้วเป็นผู้ต้องหาตามหมายจับ เป็นสมาชิกขององค์กรชั่วร้าย”

“ไม่จำเป็นต้องอยู่ในแสงสว่าง ก็เป็นวีรบุรุษได้สินะ”

จินนาค่อนข้างเห็นด้วยกับคำนิยามนี้ เธอไม่ได้เล่าว่า พวกภูตเรียกลูเมี่ยนว่า ‘ห้องหมายเลข 1’ เพียงแต่บอกว่าพวกตนสองคน เพื่อหนีออกจากโลกในภาพวาด หลังจากพระอาทิตย์ขึ้น ก็ตัดสินใจเข้าไปในความมืดตรงตำแหน่งคาบาเร่ต์ลมเอื่อย แต่กลับไปโผล่ในทุ่งร้างนอกทรีอาร์ยุคที่สี่อย่างน่าอัศจรรย์

เธอเล่าเรื่องซากเสาหินสีเทา ร่างยักษ์ในระยะไกล นายพลฟิลิปผู้แกล้งตาย เทวรูป ‘นางมารต้นกำเนิด’ สีดำ การ์ดเนอร์·มาร์ตินในกระจก เสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัว ดวงอาทิตย์ร่วงหล่น ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีแดง ฝนเพลิงโปรยปราย รวมถึงเหตุการณ์อื่นๆ ให้พวก ‘ผู้ชำระ’ ฟัง แต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดการต่อสู้

เพื่อรักษามารยาท พวกอ็องกูแลมก็ไม่เซ้าซี้ถาม — สำหรับพวกผู้วิเศษเถื่อนแล้ว ประเด็นสำคัญของเรื่องราวล้วนเป็นข้อมูลสำหรับซื้อขายแลกเปลี่ยน แต่พลังวิเศษของตัวเอง รวมถึงแนวทางการต่อสู้ ต้องเก็บเป็นความลับให้มิดชิด

“สุดท้าย พวกเราได้รับเทวรูปองค์นั้น ได้รับเศษกระจกที่การ์ดเนอร์ในกระจกทิ้งไว้ แล้วก็ออกจากผนึก กลับมายังใต้ดินปกติ” ครึ่งแรกของประโยคจินนา ไม่มีความเชื่อมโยงกับครึ่งหลังเลย แต่การพูดลักษณะนี้ย่อมทำให้คนฟังจับมาเชื่อมโยง คิดว่าพวกเขาหนีออกจากทรีอาร์ยุคที่สี่ได้ด้วยเหตุผลดังกล่าว

“เรื่องนี้ซับซ้อนเกินคาดไปมาก แถมยังเกี่ยวพันกับพลังในลำดับสูง…” อ็องกูแลมพึมพำอย่างรู้สึกทึ่ง

พวกเขายังไม่เข้าใจว่า เหตุใดเมื่อคืนดวงอาทิตย์ถึงลอยขึ้นจากอารามพระหฤทัย และไม่เข้าใจว่า เหตุใดถึงตกลงไปในผนึกของทรีอาร์ยุคที่สี่ ทราบเพียงว่ามันอาจเกี่ยวข้องกับสงครามระดับเทวทูต

“แล้วเทวรูปกับเศษกระจกล่ะ?” วาเลนไทน์ถามอย่างร้อนใจ

“ให้ฟรังก้าไปแล้ว” จินนาพูดความจริง ที่จริงกว่านี้ไม่ได้แล้ว

อ็องกูแลมพยักหน้าเบาๆ

“แล้วชุดเกราะเต็มตัวนั่นล่ะ?”

เรื่องนี้เกี่ยวพันกับการตายของสองอดีตเพื่อนร่วมงานของเขา

แน่นอน เมื่อการ์ดเนอร์·มาร์ตินตายเพราะมัน ก็ถือว่าได้ ‘แก้แค้น’ สำเร็จในทางหนึ่ง

“การทำนายด้วยกระจกวิเศษบอกว่า มันมาพร้อมกับคำสาปแห่งการทรยศอันน่าสะพรึงกลัว หลักฐานยืนยันคือจุดจบของการ์ดเนอร์·มาร์ติน พวกเราจึงไม่มีใครกล้ารับมันไว้ สุดท้ายก็ฝากไว้กับชาร์ล” แม้แต่ตอนนี้ กระทั่ง ‘แม่มด’ อย่างจินนาก็ยังรู้สึกว่า คำสาปดังกล่าวช่างน่าทึ่งและสุดโต่งเหลือเกิน

อ็องกูแลมเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า

“ถ้าคุณได้พบชาร์ลอีก บอกเขาว่า ทางเรายินดีรับซื้อชุดเกราะ”

หลังจากจินนาพยักหน้ารับ สังฆานุกรของ ‘ผู้ชำระ’ รายนี้กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ทุกข้อมูลของคุณล้วนสำคัญมาก ต้องการค่าตอบแทนแบบใด?”

“สูตรโอสถ ‘สุขสม’ กับวัตถุดิบทั้งหมด” จินนาตอบโดยยึดหลักการ ‘เสนอราคาให้สูงไว้ก่อน แล้วค่อยเจรจาต่อรองกัน’

นี่คือประสบการณ์การต่อรองตลอดหลายปีของเธอ

อ็องกูแลมจ้องหน้า ‘แม่มด’ รายนี้แล้วพูด

“คุณก็คิดจะออกจากเขตตลาดด้วยเหมือนกัน?”

“ค่ะ” จินนายิ้มเจือความเศร้า พลางเยาะหยันตัวเอง “‘แม่มด’ นำมาซึ่งหายนะ ฉันไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้คนแถวนี้ พอโตแล้วถึงได้เข้าใจ ว่าทำไมแม่มดในนิทานต้องอาศัยอยู่ในป่ามืด ห่างไกลผู้คน แต่ฉันจะกลับมาเป็นครั้งคราว ยังคงเป็นสายข่าวให้พวกคุณ เรายังติดต่อกันด้วยวิธีเดิมได้”

รอยยิ้มเจือความเศร้าของเธอ ทำให้อิมเรอยากหลบตาโดยสัญชาตญาณ กลัวว่าจะถูกดึงดูดเข้าไป

“ไว้เรายืนยันความถูกต้องของข้อมูลได้เมื่อไร จะช่วยยื่นคำขอสูตรและวัตถุดิบของโอสถ ‘สุขสม’ ให้คุณ แต่ผมไม่ขอรับประกันความสำเร็จ สิ่งของระดับนี้ พวกเราตัดสินใจกันเองไม่ได้ ต้องผ่านการอนุญาตจากเบื้องบนเสียก่อน” อ็องกูแลมให้คำมั่นสัญญา โดยไม่ได้ต่อรองราคา

หลังจากบอกลา ‘ผู้ชำระ’ จินนาถือกระเป๋าเดินทาง ขึ้นรถม้าไปยังบ้านลับของฟรังก้าในเขตหอรำลึก

จนกระทั่งสะสางแหล่งกบดานใหม่เสร็จ เธอครุ่นคิดเล็กน้อย แล้วตัดสินใจแวะไปยังวิหาร ‘เดอะฟูล’ ตรงท่าเรือลาวีน เพื่อขอบคุณองค์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ตอบรับคำวิงวอน ส่งชาร์ลเข้าไปในโลกในภาพวาดเพื่อช่วยเธอ

นี่คือจุดเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ในการนับถือมิสเตอร์ฟูลของเธอ

ในวิหารเรียบง่าย หน้าต่างใสสะอาด แสงสว่างดี จินนานั่งอยู่ริมเก้าอี้ยาวแถวสุดท้าย หลับตาลง ประสานมือตรงหน้าอก ก้มหน้าสวดมนต์

ท่ามกลางความสงบเงียบ อันเป็นเอกลักษณ์ของสถานที่ทางศาสนา หญิงสาวราวกับเข้าสู่ภวังค์ ปล่อยวางความคิด มีเพียงการสรรเสริญ

อย่างคลุมเครือ เธอรู้สึกเหมือนมีคนมานั่งข้างๆ

จินนามิได้แยแส เพียงจดจ่อสมาธิอยู่กับการสวดมนต์

ผ่านไปสักพัก เธอจึงลืมตา เห็นสตรีร่างเล็กคนหนึ่งกำลังสวดมนต์อยู่ด้านข้าง

สตรีผู้นี้ เรือนผมสีเหลืองยาวประบ่า กางเกงขายาวทะมัดทะแมง เสื้อเชิ้ตค่อนไปทางทรงผู้ชาย สวมทับด้วยเสื้อนอกสีน้ำตาลตัวเล็ก

แม้อีกฝ่ายจะหลับตาอยู่ แต่เพียงมองจากด้านข้างก็เห็นได้ชัดเจนว่า เส้นคิ้ว เส้นริมฝีปาก และเส้นจมูกของเธอช่างประณีต ร่างเล็กแต่มีบรรยากาศสงบนิ่ง น่าเกรงขามในแบบฉบับตัวเอง

สัมผัสถึงสายตาของจินนา ผู้เหลือบมองอย่างไม่ตั้งใจ สตรีผู้นี้เลิกเปลือกตาขึ้น หันมายิ้มพลางพูดว่า

“จินนา?”

“ใช่ค่ะ…คุณคือ?” จินนาทั้งสงสัยทั้งระแวง แต่ก็คิดว่าในวิหารของมิสเตอร์ฟูลคงไม่มีอันตราย

สตรีผู้มีรูปลักษณ์อ่อนกว่าวัยอย่างเห็นได้ชัด กล่าวแนะนำตัวเอง

“ฉันคือมาดาม ‘จัดจ์เมนต์’ อาร์คาน่าใหญ่ของ ‘สองถ้วย’ หรือที่คุณเรียกว่าฟรังก้า”

“วันนี้ฉันแค่มาสวดมนต์ ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณ บางที นี่อาจเป็นฟ้าลิขิตก็ได้ สนใจจะลองจั่วไพ่อาร์คาน่าเล็กสักใบไหม?”

สัมผัสถึงน้ำเสียงเป็นมิตรของอีกฝ่าย จินนาพยักหน้ารับท่ามกลางบรรยากาศอันชวนให้เคลิบเคลิ้ม

“ดิฉันยินดีค่ะ มาดามจัดจ์เมนต์”

ถ้าเป็นอาร์คาน่าใหญ่ใบอื่น เธออาจกังวลและหวาดกลัวโดยสัญชาตญาณ เพราะเป็นผู้แข็งแกร่งที่ไม่รู้จักมาก่อน แต่สำหรับมาดามจัดจ์เมนต์กับมาดามเมจิกเชี่ยน จินนาเคยได้ยินฟรังก้ากับลูเมี่ยนพูดถึงอยู่เป็นประจำ จึงเกิดความรู้สึกดีๆ และไว้วางใจโดยธรรมชาติ

มาดามจัดจ์เมนต์หยิบสำรับไพ่ทาโรต์ออกจากถุงสีดำใบเล็กที่ห้อยอยู่ตรงเอว สับไพ่ส่งๆ สองสามครั้ง แล้วยิ้มพลางยื่นให้

“จั่วเลย”

จินนาตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก มองอยู่ครู่ใหญ่จึงยื่นมือขวาออกไปเลือกไพ่อาร์คาน่าเล็กหนึ่งใบ

บนหน้าไพ่มีถ้วยเจ็ดใบ ลอยอยู่ในเมฆหมอก ด้านล่างเป็นหัวกะโหลกกับคน กำลังมองดูถ้วยเหล่านี้

“เจ็ดถ้วย” มาดามจัดจ์เมนต์หัวเราะในลำคอ “มันแสดงถึงความสับสน ความงุนงง ความฝัน ภาพลวงตา และการเลือก แต่แน่นอน เรื่องพวกนี้มิได้สลักสำคัญ สิ่งสำคัญคือ ‘นางมาร’ สองคนของ ‘ชุมนุมทาโรต์’ ต่างก็จั่วได้ไพ่ถ้วย”

ขณะพูด เธอก็หยิบไพ่ทาโรต์อีกใบออกมา ด้านหน้าวาดภาพเทวทูตกำลังเป่าแตรนำวิญญาณผู้ตาย

อาร์คาน่าใหญ่ ‘จัดจ์เมนต์’!

“ไพ่ใบนี้คุณเก็บไว้ เมื่อเผชิญอันตรายเกินกว่าจะรับมือไหว ให้หยิบมันออกมา ใช้ภาษาเฮอร์มิสท่อง ‘ขอการพิพากษา’ ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในกรุงทรีอาร์ ก็จะให้ความช่วยเหลือได้แน่นอน แต่ระหว่างสวดคาถา คุณก็ต้องอยู่ในทรีอาร์เช่นกัน อา…ยกเว้นสถานที่อย่างทรีอาร์ยุคที่สี่ ถ้าเป็นในนั้นฉันไม่ได้ยินหรอกนะ” มาดามจัดจ์เมนต์พูดหน้านิ่ง

“ขอบคุณค่ะ มาดามจัดจ์เมนต์” จินนารับไพ่อาร์คาน่าใหญ่มา พลางกล่าวอย่างจริงใจ

มาดามจัดจ์เมนต์พยักหน้าแผ่วเบา

“งานของคุณในตอนนี้คือ ร่วมมือกับ ‘สองถ้วย’ เพื่อทำภารกิจของนิกายนางมาร แต่ทิศทางต่างกัน คุณต้องหลีกเลี่ยงนิกายนางมาร สืบสวนโลกในกระจกพิเศษเหล่านั้นแทน โดยมีจุดเริ่มต้นจาก ‘นางมารหายนะ’ กริสโมนา ผู้ร่วงหล่นในยุคที่สี่”

“พระองค์เป็นลูกของ ‘นางมารต้นกำเนิด’ จึงเป็นสตรีโดยกำเนิด เป็นนางมารเพศหญิง ซึ่งจุดนี้เหมือนกับคุณ”

……………………………………………………..