ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน - บทที่26: เธอคนนี้จะมีประโยชน์งั้นเหรอ? 2

บทที่ 26: เธอคนนี้จะมีประโยชน์งั้นเหรอ? (2)

 

“ห้าสิบล้านดอลลาร์!”

 

แม้แต่ยุนซิอูที่ยืนอยู่ข้างประธานควอนก็กระโดดขึ้นพร้อมกับตะโกน สายตาของเขาดูชัดเจนว่ากำลังตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเทพีแห่งการทำลายล้าง

 

“ห้าสิบล้าน! ไม่ต้องกังวลครับท่านประธาน! ผมจะต้องชนะการประมูลไวน์ขวดนี้ให้ได้ ถึงแม้ว่าจะต้องขายบริษัท TKBM ก็ตาม!”

 

ประธานควอนไม่มีทางเลือกนอกจากมองดูลูกเขยที่มีศักยภาพคนนี้ราวกับว่าเขาเองก็กำลังเป็นบ้าเช่นกัน

 

ใครจะโง่พอที่จะยอมขายบริษัทเพื่อทำให้พ่อตาพอใจกัน?

 

แต่ก็ต้องขอบคุณไอรีน จูฮอนที่กำลังดูอยู่ยืนขำแทบตาย เขาคงจะหัวเราะออกมาดังกว่านี้หากไม่มีคนอยู่รอบตัว

 

งานประมูลกลายเป็นความวุ่นวายอย่างที่จูฮอนคาดไว้

 

‘อย่างที่คิดไว้เลย นี่เป็นผลของเทพีแห่งการทำลายล้าง ทุกคนเริ่มเป็นบ้าเพราะของชิ้นเดียว’

 

ความจริงคือพวกเขาดูตื่นเต้นมากกว่าที่จะถูกควบคุมจิตใจ

 

สมองของพวกเขากำลังตื่นเต้นจนถึงจุดที่ทำให้พวกเขาเป็นคนโง่ มันคล้ายกับคนเมา ผู้คนที่มีอิทธิพลด้อยกว่าเทพีแห่งการทำลายล้างก็จะต้องลงเอยด้วยการได้รับผลจากความแข็งแกร่งของโบราณวัตถุไปแบบนั้น

 

“อ๊าก! เอาเงินมา! ฉันจะซื้อไวน์นั่น!”

 

“ใช่แล้ว เอาเงินมา! ไอ้โง่!”

 

“รูดบัตรไปเลย! เอางี้ดีกว่า! รูดทุกอย่างไปให้หมดเลย!”

 

ท้ายที่สุด ไวน์ขวดนั้นก็ถูกขายในราคาที่สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ ในขณะที่จูฮอน ผู้สร้างสถานการณ์นี้ขึ้นมาเป็นคนเดียวที่หัวเราะ

 

เขาได้ใช้ประโยชน์จากเทพีแห่งการทำลายล้างโดยมีจุดประสงค์เพื่อทำให้เกิดความโกลาหลในงานประมูล

 

ทำไมล่ะ?

 

เขาต้องกำจัดคู่แข่งที่ไร้ประโยชน์เพื่อให้แน่ใจว่าจะได้โบราณวัตถุที่จะปรากฏขึ้นในครึ่งหลังของการประมูล

วิธีการนั้นง่ายมาก โบราณวัตถุของเทพีแห่งการทำลายล้างปล่อยออร่าที่แข็งแกร่งออกมาทันทีที่เธอมีความสุข

 

เพราะฉะนั้น จูฮอนจึงต้องการเล่นกับอารมณ์และความรู้สึกอันบริสุทธิ์ของผู้หญิงคนนี้

 

นี่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับจูฮอน

 

‘ผลของมันยังคงอยู่อีกนาน จนกว่าโบราณวัตถุจะปรากฎ’

 

เพราะเป็นเช่นนั้น เขาจึงต้องทำให้คู่แข่งคนอื่นถอนตัวออกไป

 

น่าเสียดายที่ไอรีนที่ไม่รู้ว่าเรื่องการหลอกลวงพวกนี้ เธอกำลังเขย่าตัวจูฮอนด้วยความสิ้นหวัง

 

“นะ-นี่คุณ? เรากำลังคุยกันอยู่นะ…”

 

“เอ่อ… เรากำลังคุยกันเรื่องที่ฉันจะช่วยเธอถูกไหม?”

 

จูฮอนยิ้มอย่างอบอุ่นเพื่อให้ไอรีนมีความสุข เพราะเขายังมีคู่แข่งอีกเป็นสิบคนที่ต้องกำจัด

 

“ไวน์ไฮด์ซีค 1907 ขายแล้ว!”

 

“กระเป๋าพราด้าสีฟ้ารุ่นยูโอซีแซฟไฟร์ขายแล้ว!”

 

“ศิลปะผนังอียิปต์โบราณขายแล้ว!”

 

“เสื้อยืดวงบิทเทิลรุ่นหายากขายแล้ว!”

 

“ตุ๊กตาความคิดของบิลเกตส์ขายแล้ว!”

 

“ลูกอมแฮนด์เมดของโอปราห์วินฟรีย์ขายแล้ว!”

 

ขายแล้ว ขายแล้ว ขายแล้ว!

 

ผู้คนจำนวนมากเริ่มซื้อสินค้าในราคาที่สูงเกินตัวโดยไม่คิดถึงสินค้าที่จะปรากฏในครึ่งหลังในการประมูลเลย

 

พวกเขาทำอะไรไม่ได้ เพราะทั้งหมดเป็นเพราะโบราณวัตถุ

 

‘ความสามารถของเทพีแห่งการทำลายล้างยอดเยี่ยมเสียจริง’

จูฮอนเริ่มหัวเราะ คู่แข่งที่แข็งแกร่งส่วนใหญ่หายไปแล้ว รายการเหลืออยู่คือรายการจำพวกที่ไม่ยังไม่มีใครประมูลชนะได้

 

นอกจากนี้ก็ยังมีประธานควอน

 

‘ไอ้แก่นั่นถือว่าโชคดี’

 

ถึงกระนั้น มันก็ไม่สำคัญ ทุกอย่างเป็นไปตามที่จูฮอนคิดไว้แล้วว่าเขาจะมาที่งานประมูลนี่

 

และมันก็เป็นเช่นนั้น

 

โบราณวัตถุที่จูฮอนรอคอยก็เริ่มปรากฏขึ้นในช่วงครึ่งหลังของการประมูล

 

จู       ฮอนประมูลชนะทุกรายการที่เขาต้องการ เขาเสนอเพิ่มราคาให้กับของที่ไม่จำเป็นก่อน เพื่อทำให้ประธานควอนประมูลแย่งไปอีกที

 

รายการหนึ่งคือมีดของคนขายเนื้อ

 

‘ไอ้โง่เอ้ย แกซื้อโบราณวัตถุขยะเกรด C ที่คอยสาปแช่งผู้ใช้ในราคาสองล้านดอลลาร์เนี่ยนะ’

 

จูฮอนแอบหัวเราะ

 

จูฮอนประมูลโบราณวัตถุชนะสามชิ้น

 

ประมวลกฎหมายของฮัมมูราบี ปากกาของเชกสเปียร์และสร้อยคอของมารี อ็องตัวแน็ต

 

ประธานควอนคิดว่าสิ่งของพวกนี้คือขยะ แต่แท้จริงแล้วมันคือโบราณวัตถุเกรด A (ระดับสมบัติล้ำค่า) ที่จูฮอนจะเอามาใช้งานเพราะประสิทธิภาพของมัน

 

ตอนนี้จูฮอนมีเงินเหลืออยู่ประมาณห้าหมื่นล้านวอน จากจำนวนเดิมคือเจ็ดสิบพันล้านวอน

 

‘เราเกือบจะได้โบราณวัตถุที่ต้องการครบแล้ว’

 

ต้องขอบคุณไอรีนที่ทำให้เขาชนะคู่แข่งเกือบทั้งหมด ซ้ำเขายังมีเงินเหลือมากกว่าที่คาดไว้อีกด้วย

 

จูฮอนเตรียมตัวที่จะออกไปจากที่นี่ทันทีที่ได้ของที่ต้องการครบ

 

แต่ทว่า ใบหน้าของไอรีนที่นั่งข้างเขาดูไม่ค่อยดีนัก

 

“เอ่อ…”

 

มันเป็นท่าทีที่ชัดเจน จูฮอนทำเหมือนกับว่าจะช่วยเธอ แต่ก็เมินเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

 

จะให้รู้สึกดีได้อย่างไรหากโดนเมินใส่แบบนั้น?

 

มันเป็นความจริงที่ว่าจูฮอนหลอกใช้ไอรีน ตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาต้องการจากเธอ

 

‘ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบถ้าเราชิงโบราณวัตถุของเทพีแห่งการทำลายล้างมาได้’

 

“เราน่าจะต้องคุยกันยาว เดี๋ยวเราไปคุยกันที่อื่นดีกว่านะ”

 

“เอ่อ… โอเคคะ!”

 

ไอรีนรีบหยิบกระเป๋าขึ้นมา จูฮอนแอบหัวเราะทันทีที่เห็นไอรีนรีบเร่ง

 

‘เราว่าเรารู้วิธีที่จะควบคุมเทพีแห่งการทำลายล้างแล้วแหละ’

 

แต่ทว่า บางอย่างที่ทำให้จูฮอนกังวล

 

‘โบราณวัตถุะดับเทพเจ้าในคำทำนายไม่ได้เป็นหนึ่งในรายการประมูลเลย’

 

เขากำลังคิดถึงโบราณวัตถุระดับเทพเจ้าที่ถูกกล่าวถึงในบันทึกแห่งอนาคต

 

คำทำนายทำให้ดูเหมือนกับว่ามันจะปรากฏขึ้นมาในงานประมูลและก็จะไปตกอยู่ในมือของประธานควอน

 

‘โบราณวัตถุระดับเทพเจ้าจะโผล่มาหลังจากการปรากฎของสุสานครั้งใหญ่งั้นเหรอ?’

 

ทันใดนั้นเอง…

 

“เอาล่ะครับทุกท่าน! ในวันนี้ เราจะนำเสนอสินค้าประมูลที่น่าประหลาดใจที่สุดให้ทุกคนได้ดูกัน!”

 

จูฮอนหันหน้ากลับมาพร้อมจ้องมองอย่างสับสน

 

‘สินค้าประมูลที่น่าประหลาดใจงั้นเหรอ?’

‘แต่ก็อาจจะเป็นของที่ไร้ประโยชน์…’

 

แต่ทว่า ใบหน้าของจูฮอนแข็งทื่อทันทีที่เห็นรายการที่ปรากฏบนเวที

 

เขามั่นใจ

 

นั่นคือโบราณวัตถุ

 

นอกจากนั้น มันไม่ใช่โบราณวัตถุระดับทั่วไปอีกด้วย

 

‘เกรด SS (ระดับเทพเจ้า)’

 

ผู้จัดประมูลเริ่มอธิบายเกี่ยวกับสินค้าในไม่ช้า

 

“เอาล่ะครับทุกท่าน รายการสุดท้ายของวันนี้ก็คือ…”

 

ในตอนนั้นเอง ทั้งจูฮอนและประธานควอนต่างก็ยกมือขึ้นพร้อมกันก่อนที่คำอธิบายจะจบลง