ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน - บทที่ 57: การประกาศสงคราม (1) 2

บทที่ 57: การประกาศสงคราม (1)

 

“จูฮอน นายบ้าไปแล้วหรือไง?”

 

“ฉันไม่ได้บ้าสักหน่อย”

 

ยูแจฮาแทบจะสติแตกทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงอันเยือกเย็นของจูฮอน

 

“ทำไมถึงอยากไปเจอกับนายพลไคร่ากันล่ะ? บ้าไปแล้วหรือไง?! นายจะไปบอกเธอด้วยตัวเองงั้นเหรอ? นายคงไม่บอกเธอเรื่องของปลอมหรอกใช่ไหม? นายคงจะไม่สารภาพความจริงไปหรอกใช่ไหม?!”

 

จูฮอนหัวเราะออกมาเสียงดังทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น

 

“แน่นอนว่าไม่ ฉันมีเหตุผลที่จะไปพบกับเทพีแห่ง… ไม่สิ ไคร่า คลาร์ก”

 

นั่นเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง

 

นั่นคือเหตุผลที่จูฮอนวางแผนที่จะหลอกลวงอีกครั้ง

 

“เทพีแห่งสงครามไม่ใช่คนที่จะนัดพบได้ง่าย แต่ฉันก็จำเป็นต้องไปพบเธอ”

 

“ว่าไงนะ? ทำไมกัน?”

 

จูฮอนมองไปที่ไอรีนทันทีที่ได้ยินคำถาม

 

‘ก็เพราะเธอไง’

 

“ว่าไงนะคะ? เพราะฉัน? ทำไมล่ะ?”

 

ไอรีนรู้สึกตกใจกับคำตอบที่ไม่คาดคิด ทันใดนี้เอง จูฮอนตบไปที่โบราณวัตถุแผนที่เจิ้งเหอ จากนั้น โบราณวัตถุแผนที่ของเจิ้งเหอเผยเสียงบ่นพึมพำราวกับมันกำลังรำคาญพร้อมทั้งแปรเปลี่ยนสภาพกลายเป็นพรม

 

พวกเขาไม่ได้อยู่ในสุสานอีกต่อไป และความสามารถด้านภาษาศาสตร์ของจูฮอนยังอยู่ในอันดับต่ำ จึงทำให้เขาได้ยินแค่เสียงบ่นพึมพำเท่านั้น แต่เขาก็รู้ได้ว่ามันกำลังบ่นอยู่

 

ไม่นานนัก จูฮอนได้นำบุหรี่มาจี้ไปที่พรมเพื่อบอกให้โบราณวัตถุหุบปาก

 

“นี่ ไอ้โบราณวัตถุหน้าโง่ หุบปาก!”

 

[#$#$(@#(!!]

 

โบราณวัตถุเผยเสียงกรีดร้อง แต่ยูแจฮาที่ต้องซ่อมแซมโบราณวัตถุกลับกรีดร้องหนักยิ่งกว่า

 

“ยังไงก็เถอะ ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าฉันจะหาสุสานของไมดาสด้วยโบราณวัตถุชิ้นนี้?”

 

ไอรีนพยักหน้า

 

“แต่เธอรู้ไหมว่าสุสานของไมดาสตั้งอยู่ในสถานที่ที่ซับซ้อน?”

 

“อะไรกันที่ซับซ้อน?”

 

“มันตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งที่เทพีแห่งสงครามทำเครื่องหมายไว้”

 

“ทำเครื่องหมายไว้?”

 

มันตั้งอยู่ใกล้กับชายแดนซีเรียในตะวันออกกลาง แต่นั่นเป็นหนึ่งในสถานที่ที่เทพีแห่งสงครามใช้โบราณวัตถุทำเครื่องหมายเอาไว้ เธอทำเครื่องหมายสถานที่นั้นด้วยโบราณวัตถุแผนที่ของโคลัมบัส ซึ่งมันทำงานเหมือนเป็นเรดาร์

 

“นั่นเป็นหนึ่งในโบราณวัตถุที่เธอมี แผนที่ของโคลัมบัสจะอัปเดตข้อมูลที่ทันสมัย ซึ่งเกี่ยวข้องกับสุสานหรือโบราณวัตถุที่ปรากฏในสถานที่ที่เธอทำเครื่องหมายไว้ตลอดเวลา”

 

“การให้ข้อมูลที่ทันสมัยซึ่งเกี่ยวข้องกับสุสานหรือโบราณวัตถุอยู่ตลอดเวลานั้นไม่ต่างอะไรกับการใช้เรดาร์ค้นหาตำแหน่ง”

 

“ใช่แล้ว เธอจะต้องใช้ทั้งซีไอเอและทีมขุดสหรัฐอเมริกาเพื่อไปยังจุดที่ปรากฏขึ้นบนแผนที่”

 

“แล้วถ้าเราเข้าไปใกล้หนึ่งในพื้นที่ที่ถูกทำเครื่องหมาย…”

 

“โบราณวัตถุที่เราครอบครองอยู่จะปรากฏขึ้นบนแผนที่ของไคร่า ไม่มีทางที่ไคร่าจะปล่อยพวกเราไปแน่”

 

ไคร่าได้ทำเครื่องหมายกับสถานที่หลายแห่งทั่วโลก ถึงกระนั้น เช่นเดียวกับการที่โคลัมบัสพบ ‘ดินแดนใหม่’ เธอถูกจำกัดให้ทำเครื่องหมายไว้แค่ที่ทะเลทราย มหาสมุทร ภูเขา แทนที่จะเป็นเมืองหรือสถานที่ที่ผู้คนเข้าถึงได้ยาก

 

ในอดีต จูฮอนเคยแทรกซึมเข้าไปในฐานทัพอย่างลับ ๆ เพื่อฆ่าเทพีแห่งสงคราม เขารู้จักทุกที่ที่เธอทำเครื่องหมายเอาไว้

 

จูฮอนมองไปที่ไอรีน

 

“เทพีแห่งสงครามคงจะไม่สนใจโบราณวัตถุที่พวกเรามีมากนัก มันไม่ใช่โบราณวัตถุที่ดีพอสำหรับเธอ ตอนนี้ทุกอย่างต่างออกไป บอกได้เลยว่านายพลไคร่าต้องชอบโบราณวัตถุของเธอแน่ไอรีน”

 

“!”

 

นั่นคือความจริง

 

เทพีแห่งสงครามเป็นผู้ที่เคยหลอกใช้เทพีแห่งการทำลายล้างในอดีต นอกจากนั้น เธอเคยหลอกใช้ไอรีนเพื่อทำให้เกิดสงครามสกุลเงินครั้งใหญ่

 

ดูเหมือนว่าเทพีแห่งสงครามในตอนนี้ยังไม่เคยเห็นโบราณวัตถุแห่งการทำลายล้างมาก่อน แต่เธอจะสนใจในตัวไอรีนไม่น้อยเพราะแผนที่นั่นต้องบอกเธอเรื่องโบราณวัตถุแห่งการทำลายล้างเป็นแน่

 

“อย่างที่ฉันเคยบอกเธอไป… โบราณวัตถุของเธอเป็นปรสิตที่เอาออกจากตัวไม่ได้ นายพลไคร่าต้องฆ่าเธอเพื่อที่จะชิงมันมา”

 

“ว่ายังไงนะ?!”

 

“ใช่แล้ว ไคร่าต้องฆ่าเธอแน่ ไม่ก็บังคับให้เธอเข้าร่วมทีมขุดของสหรัฐอเมริกา ทว่า อีกฝ่ายอาจจะไม่ฆ่าเธอก็ได้เพราะเธอมาจากตระกูลฮิลตัน ไคร่าคงจะหาวิธีอื่นเพื่อที่จะได้ใช้โบราณวัตถุมาแทน”

 

“!”

 

ใบหน้าของไอรีนซีดเซียวทันทีที่ได้ยินคำพูดของจูฮอน

 

ในตอนนั้นเอง…

 

“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ยอมส่งเธอให้กับนายพลไคร่าบ้าบอนั่นหรอก ฉันจะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บปวด เป้าหมายของฉันคือต้องทำให้เธอมีความสุขกับครอบครัว”

 

มันเป็นเรื่องราวที่เห็นได้ชัด

 

‘เทพีแห่งการทำลายล้างเป็นของเรา ไม่มีทางที่เราจะส่งมอบไอรีนให้กับเทพีแห่งสงครามเป็นแน่’

 

นั่นไม่ใช่สิ่งเดียว

‘ความร่ำรวยของตระกูลฮิลตันก็เป็นของเราเช่นกัน’

 

จูฮอนเผยใบหน้าชั่วร้ายทันทีที่คิดเช่นนั้น

 

ตราบใดที่จูฮอนควบคุมออร่าของโบราณวัตถุได้ เขาจะใช้ความมั่งคั่งและความสามารถในการทำลายล้างของไอรีน รวมถึงความมั่งคั่งของตระกูลฮิลตันเพื่อผลประโยชน์ของตน

 

ไม่นานนัก บริษัทของประธานควอนก็จะไม่ต่างกับบริษัทขายโทรศัพท์ข้างถนน

 

ถึงกระนั้น ไอรีนก็เข้าใจสิ่งที่จูฮอนต้องการจะสื่อ เธอมองไปยังจูฮอนด้วยท่าทางที่โล่งใจ

 

ในไม่ช้า ยูแจฮาเริ่มถามคำถาม

 

“แล้วเราจะเข้าไปยังสุสานของไมดาสได้ยังไง? นายบอกว่าไอรีนต้องไปกับพวกเราด้วยนี่”

 

“เธอต้องไปกับพวกเรา นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องนัดพบกับนายพลไคร่า”

 

“ว่าไงนะ?”

 

“ไม่มีอะไรต้องคิดมาก ฉันแค่ต้องการทำลายโบราณวัตถุแผนที่ของผู้หญิงคนนั้น”

 

ไอรีนและยูแจฮาถึงกับตกใจกับคำพูดเหล่านั้น

 

‘เขาพูดอะไรออกมานะ?’

 

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของไอรีนเท่านั้น จูฮอนคิดว่าโบราณวัตถุของเทพีแห่งสงครามนั้นเป็นอะไรที่น่ารำคาญ

 

ทำไมกัน?

 

เป็นเพราะโบราณวัตถุประเภทแผนที่นั้นมีประสิทธิภาพมากเกินไปในการถือครอง พวกมันเป็นโบราณวัตถุที่บอกผู้ใช้ได้ว่าที่ตั้งของสุสานและโบราณวัตถุชิ้นอื่นอยู่ที่ไหน เป็นโบราณวัตถุที่มีประโยชน์ไม่น้อย!

 

ในตอนนั้นเอง…

 

‘เราแค่ต้องการรู้ว่าสุสานและโบราณวัตถุอยู่ไหน’

 

จูฮอนหวนนึกถึงอดีตและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสุสาน ด้วยเหตุนี้ เขาจะอนุญาตให้ผู้อื่นใช้โบราณวัตถุประเภทแผนที่เพื่อค้นหาข้อมูลเหล่านั้นได้อย่างไรกัน?

 

นั่นเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้

 

เขาจะไม่ปล่อยให้มันเป็นเช่นนั้นแน่

 

‘นั่นคือสาเหตุที่เราต้องทำลายโบราณวัตถุประเภทแผนที่ของเทพีแห่งสงครามทั้งหมด’

 

จูฮอนเผยยิ้มชั่วร้ายทันทีที่คิดเช่นนั้น

 

เขาจำเป็นต้องพบกับเทพีแห่งสงครามเพื่อที่จะทำลายโบราณวัตถุ และเขาก็ต้องใช้เอ็ดเวิร์ดเพื่อนัดพบกับบุคคลที่ยากจะเจอตัว