ราชันย์จอมโจรปล้นสุสาน - บทที่ 36: รู้จักความต้านทานไหมล่ะ? 2

 บทที่ 36: รู้จักความต้านทานไหมล่ะ? 2

 

ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันเองทันทีที่พูดถึงเรื่องอีกา

 

ถึงกระนั้น โบราณวัตถุอะนูบิสที่กำลังวิตกกังวลเริ่มพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

[นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาทะเลาะกันเองนะเว้ย!]

 

ถึงกระนั้น โบราณวัตถุเซตและโอไซริสเริ่มที่จะคำรามและชี้กงเล็บใส่กัน ทำให้อะนูบิสถึงกับต้องเดาะลิ้น

 

โบราณวัตถุอะนูบิสดูเหมือนจะเป็นสิ่งเดียวที่ไม่ถูกล้างสมองในสถานการณ์นี้

 

‘ไม่มีทางเลือกแล้ว ต้องทำเองแล้ว เราจะต้องสร้างบททดสอบขึ้นมา’

 

การทดสอบของอะนูบิสเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

 

‘ไม่มีทางที่มนุษย์คนใดจะผ่านด่านทดสอบของเราไปได้’

 

เมื่อออร่าทำอะไรมนุษย์หน้าโง่ไม่ได้ วิธีเดียวที่จะฆ่าเจ้ามนุษย์นี่ก็คือการใช้บททดสอบ

 

‘เราจะฆ่าไอ้มนุษย์นี่ด้วยบททดสอบของสุสาน’

 

โบราณวัตถุอะนูบิสไม่รู้ตัวเลยว่าการทำเช่นนี้ จะเพิ่มโอกาสที่มันจะถูกจูฮอนยึดครอง ทันในนั้น มันจึงมองไปที่จูฮอนและตะโกน

 

[เอาล่ะ เจ้ามนุษย์ รอดออกมาให้ได้ก็แล้วกัน!]

 

ประธานควอนได้ยินเสียงนี้เช่นกัน ประธานควอนที่ได้ยินเสียงโบราณวัตถุเริ่มสับสน แต่ทว่า จูฮอนกลับเผยยิ้มขึ้นมา

 

‘ถ้าผ่านบททดสอบ ก็ชิงมันมาครอบครองได้ ‘

 

เขาบังคับให้โบราณวัตถุระดับเทพเจ้ายอมจำนนไม่ได้ แต่เขาพิชิตสุสานเพื่อครอบครองมันแทนได้

 

สุนัขจิ้งจอกสีดำเผยฟันและปล่อยพลังที่แข็งแกร่งออกมา พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของจูฮอนหายไป ทันในนั้นเขาจึงร่วงหล่น แต่มันก็ไม่นานนัก

 

ในไม่ช้า เขาก็ร่วงลงมาอยู่บนจานขนาดใหญ่ ไม่ใช่ มันไม่ใช่จาน

 

‘นี่คือ?’

 

มันคือตาชั่ง จูฮอนร่วงหล่นมาอยู่บนตาชั่ง ประธานควอนอาจตกลงไปอยู่ที่อื่น

 

อีกด้านของตาชั่งเป็นขนนกขนาดเล็ก

 

เขามั่นใจ

 

นั่นคือขนนกแห่งความจริง

 

และนี่คือ…

 

‘ห้วงการตัดสินของคนตาย หรือที่เรียกว่าการตัดสินของจิตใจ’

 

กล่าวคือมันเป็นการตัดสินว่าบุคคลนี้เป็นคนดีหรือเลว

 

ในประวัติศาสตร์ของอียิปต์ หัวใจของมนุษย์นั้นจะถูกวางไว้ด้านหนึ่ง และขนนกแห่งความจริงก็จะอยู่อีกด้าน และบุคคลนั้นจะถือว่าเป็นคนดีหากทั้งสองมีความสมดุล จากนั้น พวกเขาจะได้ไปสู่ชีวิตหลังความตายอย่างปลอดภัย

 

แต่ทว่า หากหัวใจหนักกว่าขนเพราะบาปที่บุคคลนั้นเคยทำ หัวใจของบุคคลนั้นจะถูกกินโดยสัตว์ประหลาด และจะต้องอยู่ในนรกไปชั่วกัปชั่วกัลป์

 

อะนูบิสเป็นผู้รับผิดชอบการชั่งจิตใจ

 

บททดสอบของสุสานนี้ก็ควรจะคล้ายกัน

 

‘ถ้าผ่านไปได้ มันก็เป็นของเรา’

 

การทดสอบของโบราณวัตถุเริ่มขึ้นในไม่ช้า

 

อะนูบิสและสมาชิกคณะลูกขุนสี่สิบสองคนที่ถูกเรียกมาได้ล้อมจูฮอนและประธานควอนเอาไว้ จากนั้น อะนูบิสจึงเริ่มพูดขึ้น

 

[การตัดสินกำลังจะเริ่มขึ้น เจ้าจะได้รับคำถามสี่สิบสองข้อ]

 

[เจ้าจะผ่านการทดสอบหากคุณสามารถตอบ <ใช่> ทั้งสี่สิบสองข้อได้]

 

[แต่ทว่า หากเจ้าโกหก คำโกหกจะถูกเปิดเผยและถูกสัตว์ประหลาดกินเข้าไป]

 

จูฮอนเริ่มหัวเราะ

 

‘เราเคยได้ยินมาหมดแล้ว’

 

จูฮอนเคยเจอกับผู้ใช้โบราณวัตถุอะนูบิสมาแล้วในอดีต

 

จูฮอนไปหาผู้ใช้โบราณวัตถุอะนูบิสเพื่อชวนเข้ามาอยู่ในทีมปล้นสุสาน และเขาเคยได้ยินวิธีที่ผู้ใช้คนนั้นพิชิตสุสานมาแล้ว

 

ผู้ใช้โบราณวัตถุอะนูบิสเป็นแค่เด็ก เขาจำอะไรไม่ได้มาก แต่เขาบอกให้พูดตามนี้

 

‘มันเป็นคำถามที่ต้องตอบว่า <ใช่>’

 

ด้วยเหตุนั้น เด็กคนนั้นจึงตอบ <ใช่> ทุกคำถาม นั่นเป็นวิธีที่เขาพิชิตโบราณวัตถุอะนูบิส

 

[เริ่มจากข้อแรก]

 

จูฮอนเริ่มยิ้ม

 

‘เด็กคนนั้นบอกว่าคำถามไม่มีอะไรมาก มันต้องเป็นอะไรที่ตอบว่า <ใช่> ได้แน่นอน’

 

ในตอนนั้นเอง…

 

[เจ้าเคยขโมยของหรือไม่?]

 

จูฮอนเริ่มขมวดคิ้วทันที

 

‘บ้าน่า?!’

 

น่าเสียดายที่จูฮอนเป็นผู้ใหญ่ที่แย่มากถึงขั้นไม่สามารถตอบว่า <ใช่> ได้ตั้งแต่ข้อแรก

 

จูฮอนปวดหัวทันที มันเป็นเพราะคำถามเหล่านั้น

 

[เจ้าไม่เคยขโมยของเลยงั้นหรือ?]

 

เขาเคย ซ้ำยังบ่อยอีกด้วย

 

[เจ้าเคยโกหกหรือเปล่า?]

 

เขาโกหกค่อนข้างบ่อย เขาโกหกเพื่อหลอกลวงผู้คน

 

[เจ้าไม่เคยฆ่าใครเลยใช่ไหม?]

 

เขาเคยทำเช่นนั้น แต่แน่นอนว่ายังไม่ถึงระดับแจ็คเดอะริปเปอร์

 

[เจ้าเคยชกต่อยกับใครหรือไม่?]

 

เขาเคยเช่นกัน เพื่อให้คนอื่นเชื่อฟังเขา

 

[เจ้าไม่เคยทำลายทรัพย์สินของผู้อื่นจริงหรือ?]

 

เขาเคยทำเช่นนั้นบ่อยมาก หากโบราณวัตถุถือว่าเป็นทรัพย์สิน

 

.

.

[เจ้าไม่เคยมีความต้องการทางเพศเลยงั้นเหรอ?]

 

‘บ้าเอ้ย มนุษย์บ้าที่ไหนจะไม่มีความต้องการทางเพศ?’

 

คำถามทั้งหมดจะประมาณนี้ สำหรับจูฮอน… เขาเป็นคนที่แย่ที่สุดเพราะไม่สามารถตอบ <ใช่> ได้เลยสักคำถาม

 

แท้จริงแล้ว ใครก็ตามที่เป็นคนธรรมดาก็ต้องตอบไม่ได้ตั้งแต่ข้อแรกแล้ว

 

อะนูบิสเริ่มหัวเราะและตะโกนราวกับคาดคิดไว้แล้ว

 

[อย่างที่คาดคิดไว้ มนุษย์จอมโง่เขลา! หัวใจเจ้าหนักยิ่งกว่าเหล็กเสียอีก จงตกไปสู่นรกชั่วนิรันดร์เสียเถอะ!]

 

พลังแห่งนรกที่ท่วมท้นพยายามดึงจูฮอนลงไป พลังชั่วร้ายกำลังพยายามกลืนกินร่างกายของจูฮอนและเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นมัมมี่

 

จูฮอนถึงกับเดาะลิ้น

 

ในตอนนั้นเอง…!

 

[อำนาจของใครบางคนกำลังเพิ่มระดับความต้านทานให้คุณชั่วคราวในระดับก้าวกระโดด]

 

[ร่างกายของคุณกำลังได้รับการปกป้อง]

 

ในตอนนั้น… เขาคิดว่าได้ยินเสียงเจ้าอีกา

 

[ดูเหมือนจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ค่อนข้างลำบากนะ มนุษย์ผู้โง่เขลา]

 

เจ้าอีกาจอมโรคจิตที่เขาลืมไปแล้วกลับปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง