รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก - ตอนที่ 58 การล้าง ตัด เป่า คือรักแท้

รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก : Running Man’s H…

ตอนที่ 58 การล้าง ตัด เป่า คือรักแท้

หลังจากได้ยินคําของเบบี้แล้ว โอดี้ก็ไม่คิดที่จะซ่อนทีมของตัวเองอีกต่อไป

 

Lady And Gentlemen ต่อจากนี้ไป ท่านจะได้พบกับ…”

 

มือของโอดี้ในตอนนี้เริ่มถอดเสื้อโค้ทของเขาออกอย่างช้าๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าภายใต้เสื้อโค้ทนั้นเป็นเครื่องแบบของเขา

ท่ามกลางความสนใจของทุกคนโอดี้ทิ้งเสื้อโค้ทของเขาให้ดูเท่แล้วก็เป็นเครื่องแบบสีแดงตามที่เบบี้พูดไว้

 

“เย้..”

“ว้วว

“ สมาชิกทีมรันนิ่งแมนหลายคนตะโกนพร้อมกัน

 

และนั่นก็ทําให้ทีมสีแดงได้มีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นมา เสื้อของเขาเป็นคําว่า มอบหมาย พอรวมกันสามคนก็กลายเป็นคําว่า เทพเจ้ามอบหมาย

 

โอดี้เดินมาหาลู่เฟยกับเบบี้และจับมือกับพวกเขา

” ทันทีที่เห็นคุณ ฉันก็รู้ทันทีว่าคุณอยู่ทีมเดียวกับเรา เพราะฉันมีดวงตาเนตรเพลิงทอง” (ตาของซุนหงอคง) เบบี้ยิ้มไปที่โอดี้

“เทพเจ้ามอบหมาย โยโย่, โยโย่” ลู่เฟยเริ่มโบกมือแรปโยู่ด้วยความตื่นเต้น เบบี้ที่อยู่ข้างๆ เขาก็กระโดดโย่ๆ ตามเช่นกันโอดี้ก็เริ่มออกสเต็ปตอนนั้นเอง

โอดี้แสดงสตรีทแดนซ์สั้นๆ ต่อหน้าทุกคนอย่างรวดเร็วสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดคือโอดี้เต้นสตรีทแดนซ์ได้อย่างทรงพลัง ซึ่งทําให้ทุกคนประหลาดใจ

 

“ว้าว”

 

“ว้าวเยี่ยมมาก”

“ เริ่มแล้วๆ ไอ้สามคนนี้หยุดไม่ได้เลย”

มีผู้คนอย่างน้อยหนึ่งพันคนเฝ้าดูนอกวงล้อมในระยะไกลทุกคนปรบมือให้

โอดี้ หยุดหลังจากการแสดง

 

“ โอเคๆ ครับ ก็คูลพอแล้วครับ” ลู่เฟยกล่าวชมโอดี้

ณ

” ขอบคุณขอบคุณทุกคน” โอดิ์ยิ้มและโบกมือให้

“ฉันคิดว่าสมาชิกในทีมของเราน่าจะสวยมาก” เฉินเฮ่อพูดในเวลานี้เขาเหลือบมองไปที่ลี่เฉินและกล่าว

“ ใช่มันควรจะเป็นเช่นนั้น” หลี่เฉินตอบเห็นด้วย

ทันทีที่พวกเขาพูดจบไพ่นกกระจอกขนาดใหญ่อีกอันที่อยู่ด้านหลังก็ระเบิด

 

“ตุ้ม …”

ก็มีเสียงดัง

“ว้าว…”

 

“ว้าว..น่าเกรงขามมาก..”

“ ใครๆ สวยจุงเบย…” หวังจู่หลานถามด้วยความประหลาดใจ

 

” ว้าว..

แน่นอนว่าเป็นผู้หญิงที่ออกมา หญิงสาวสวมชุดทีมสีน้ําเงินโดยมีคําว่า ซักล้าง เขียนอยู่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทีมสีน้ําเงินคือ เทพเจ้าผู้ ล้างบาปสาวสวยคนนี้เธอคือซ่งเจีย ซึ่งเจียเป็นนักแสดงหญิงที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักในประเทศจีน

* งาม งดงามจริงๆ สมแล้วที่ฉันเป็นอัจฉริยะ …” เฉินเฮ่อแสดงท่าทางตื่นเต้นด้วยท่าทางแห่งชัยชนะ (พี่แกน่าจะหมายถึงตอนที่เดาออกว่าเป็นสาวสวยน่ะครับ)

 

ภายใต้เสียงปรบมือของทุกคนซึ่งเจียเดินไปที่ด้านข้างของทีมสีน้ําเงิน

“สวัสดีทุกคนฉันคือซ่งเจียค่ะ ฉันมีความสุขมากที่ได้มาร่วมแสดงรายการครั้งนี้” ซึ่งเจียเริ่มแนะนําเธอ

 

“ว้าว ” ทุกคนอุทานอีกครั้งและทีมงานรายการจะเริ่มแนะนําตัวตนของซ่งเจียและซีรีส์ทีวีที่เธอแสดง ในช่วงหลังการถ่ายทํา

หลังจากซ่งเจียทักทายทุกคนสักพักผู้กํากับเฉินซิงก็ปรากฏตัว

“ทุกคนธีมของการถ่ายทําของเราในวันนี้ คือการต่อสู้ของเทพเจ้า R เติ้งเขาที่มคุณอยู่ในกลุ่มเทพเจ้าคํานวน มันเป็นข้อได้เปรียบของคุณที่จะสามารถหาวิธีที่ดีที่สุดในการเอาชนะไฟที่ซับซ้อน ที่สุด”

ผกก.ยังมองไปที่ลู่เฟย: “ลู่เฟย คุณได้รับตําแหน่งเทพเจ้ากําหนดคุณจะเก่งในการวาดไฟและสามารถแตะไพ่ที่คุณต้องการได้อย่างรวดเร็ว”

“OK” ลู่เฟยยิ้มเขาโอดีกับเบบี้ที่อยู่ข้างๆ เขาทําท่าทางวาดไฟเมื่อพวกเขาแนะนําพวกเขาภาพนั้นดูจริงจังและน่ารักพวกเขาทั้งสามคนจะเล่นไพ่นกกระจอกอย่างเป็นธรรมชาติตอนนี้เกมแบบนี้ทุกคนเชื่อว่าต้องทํา

หลี่เฉินจากทีมสีน้ําเงินอีกด้านหนึ่งเริ่มหัวเราะและพูดว่า: “เราแค่สับไพ่ตามชื่อที่แนะนํา” ซึ่งเจียทําภาพไพ่ที่สับอยู่หน้ากล้ องในตอนนั้นภาพในเลนส์กล้องนั้นสวยงามมากจริงๆ ใบหน้าของซึ่งเจียนั้นงดงาม

“คุณอยู่ในกลุ่มเทพเจ้าสุ่มและเก่งในการสับไฟ” ผู้กํากับอธิบายอย่างเรียบง่ายและหยาบคายมาก สิ่งนี้ช่วยไม่ได้ที่จะทําให้ซ่งเจียสาวงามหัวเราะ

“การล้าง ตัดเปาคือรักแท้หรอ?” หลี่เฉินคิดเงียบๆ

(อันนี้น่าจะเกี่ยวกับไพ่นกกระจอก)

 

* ไฟสับด้วยมือคุณ” ผกก.พูดต่อ

 

“ สะอาดหมดแล้วใช่ไหม” ซึ่งเจียถามด้วยรอยยิ้ม

” คุณสามารถจั่วไพ่ให้เร็วที่สุด” ผกก.ให้คําอธิบายสุดท้าย

“นั่นคือเราใช้สมองและสติปัญญาของเราใช้ไหม”เติ้งเชาเทพเจ้าคํานวณชี้ไปที่ศีรษะที่หลงตัวเองมากและถาม

เจิ้งข่ายและหวังจู่หลานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

“มันไม่ใช่ความแข็งแกร่งทางกายภาพ “ เติ้งเขายืนยันข้อดีของพวกเขาอีกครั้ง เขาชี้ไปที่ซ่งเจียและทีมสีน้ําเงินของพวกเขา

“คุณหมายถึงใครคะ?” ซึ่งเจี้ยถามเติ้งเขาด้วยรอยยิ้ม เธอไม่พอใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เติ้งเขาพูด

 

“เติ้งเซาฉันถามคุณหน่อย ปัญหาคณิตศาสตร์ 39 คูณ 2 ได้เท่าไหร่ ตอบฉันเร็วเข้า” ซึ่งเจี้ยถามเติ้งเขาอย่างรวดเร็ว

“ ฮ่าฮ่าฮ่า …”

 

“ฮ่าฮ่า

” ทุกคนหัวเราะเมื่อดูเรื่องตลกของเติ้งเขา

 

“อ่าให้ฉันคํานวณเลข 2×9 = 18 แล้วก็ ” เด็กเรียนเติ้งเขาอยู่ที่นั่น พยายามนึกสูตรคูณด้วยความลําบากใจ

 

“สองสามคือหก …” เติ้งเขายังคงคิดเลขในใจ

 

“ เอิ่ม 76?” เติ้งเขายังคงคิดไม่ออก (มันคูณตัวหลังได้ 8 แล้วไปโผล่ 76 ได้ไงฟระ)

 

“จัดง่าว 78 เจิ้งข่ายเพื่อนร่วมทีมข้างๆ เติ้งเชาเตือนเขา

“เย้! ดูสิทุกคน” ซึ่งเขี่ยหัวเราะกระโดดชู 2 นิ้ว ทุกคนหัวเราะ