รันนิ่งแมนกับระบบครองโลก - ตอนที่ 51 เพื่อนร่วมทีมที่เป็นดุจเทพเจ้าแห่ง ความยุ่งเหยิง

ตอนที่ 51 เพื่อนร่วมทีมที่เป็นดุจเทพเจ้าแห่ง ความยุ่งเหยิง

 

“ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะลืมมันไปก่อน” ในที่สุดเติ้งเชาก็รู้วิธีที่จะทํา อันที่จริง แม้อัลกอริทึมของเขาวุ่นวายมาก แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้ในทางคณิตศาสตร์ แต่มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย

 

เฉินเฮ่อที่ประตูเหล็กเอื้อมมือออกไปสัมผัสศีรษะของเติ้งเชาอย่างใจจดใจจ่อ

 

“ฉันจะหาทางใหม่ มันน่าจะได้ผลนะ” เติ้งเชากล่าวอย่างเข้มงวด

 

“กระต่ายแต่ละตัวยกเท้า… พี่คืนให้ผมดีกว่าไหม” เฉินเฮ่อยื่นมือออกมา ถ้าให้ตึงเชาทําต่อไป เขาว่าเขาคงได้ทรุดลงไปกองกับพื้นแน่ เลิกคิดเรื่องยกเท้ากระต่ายโอเค? อัจฉริยะผู้นี้กําลังจะล่มสลาย พี่อยากให้ผมเป็นมหาเทพหรือไง?

 

” ฉันคืนให้นายดีกว่า” เติ้งเชาทําอะไรไม่ถูก เขาคืนโน้ตและปากกาให้เฉินเฮ่อ

 

“แน่ใจนะว่าออกไปไม่ได้?” เติ้งเชาถามเฉินเฮ่อซึ่งยังคง นั่งอยู่บนพื้น

 

“เอาไขควงมาให้ผมเหอะ แล้วผมจะไขแม่กุญแจ

 

“ทําไม่ได้ฉันลองพยายามทําแล้ว” เติงเชาจัดผมของเขาซ้ําแล้วซ้ําเล่า เฉินเฮ่อทําผมเขายุ่งไปหมด หัวเขาอาจแตกหรือมีเลือดออกได้ แต่ผมของเขาก็ไม่สามารถยุ่งได้

 

“ฉันจะคํานวณใหม่ ลองคํานวณอีกที” เติ้งเชากล่าวต่อหลังจากที่ยืนขึ้น เขายังไม่ลืมโจทย์ปัญหา

 

“ไม่มีไก่กระต่ายที่ไหนจะยกเท้า” เฉินเฮ่อหัวเราะแกนๆบอกเติ้งเชา

 

“ไปเลยพี่ พี่เป็นหมูหรือไง พี่เขาอย่าบังคับฉันนะ!” เฉินเขากําลังจะเล้าหรือคนอื่น เขาเกรงว่าเติ้งเชาจะทําให้เขาขึ้น อันที่จริงเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าใครเป็นคนงี่เง่ากันแน่

 

“ไปล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า” เฉินเหอยังคงถูกเติ้งเชาเล้าหรือทําสีหน้าดูถูก

 

เติ้งเชาเอาแต่คิดถึงคําถามนั้น

 

“ดีล่ะ งั้นฉันจะไปหากุญแจก่อน” เติ้งเชาเห็นด้วย

 

“ฉันขอทําความเข้าใจก่อน และฉันจะมาสนับสนุนนายอีกที” เติ้งเชากล่าวกับเฉินเหอ

“ตรรกะของพี่ ยกเท้าขึ้นหนึ่งข้าง… “

 

“ไปให้พ้นเลย ก่อนที่ผมจะขึ้น”

 

” เพ่ย ……. นายตั้งคําถามกับความสามารถในการเรียนรู้ของฉันฐานะของปรมาจารย์งั้นหรอ?”

 

ในอีกมุมหนึ่งหวังซู่หลานที่นอนอยู่ในห้องศิลปะตื่นแล้ว ตอนนี้เขาก็เริ่มออกตามหาเบาะแสอย่างต่อเนื่อง

 

ในที่สุดหวังซู่หลานก็พบกุญแจในกล่องมันเป็นกุญแจ หวังซูหลาน สับสนเล็กน้อยเขาหยิบกุญแจและเปิดประตู จากนั้นประตูก็เปิดออกมันเป็นเรื่องง่ายสําหรับเขาที่จะหลบหนีจากคุก ของหากสมาชิกคนอื่นๆเห็นฉากนี้ พวกเขาคงต้องกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธเป็นแน่

 

หวังซู่หลานออกจากห้อง ไอหย่า นี่มันง่ายเกินไปไหม? โชคดีที่ฉันนอนอยู่บนนั้นนานมาก

 

เมื่อหวังซู่หลานออกมาเขารู้สึกประหลาดใจมาก แต่ในวินาทีต่อมาเขาก็สับสนในทันที่เขาพบกับตัวร้ายในชุดดําสองคนยืนอยู่ข้างหลังเขา

 

“ไล่ล่า”

 

หวังซู่หลานรีบวิ่งจําอ้าวทันที เขาเผ่นแนบ

 

” ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยด้วย อา … “ หวังซูหลานเอาแต่ร้องให้คนช่วย

 

ชายชุดดําสองคนไล่ตามเขา หวังซูหลานล้มลง หลายสิบวินาทีต่อมาเขาถูกจับ ชายชุดดําลากเขาเข้าไปในห้องอีกครั้ง

 

“พี่ชายทั้งสอง หยุดที่นี้ได้ไหม” หวังซู่หลานจะร้องไห้แล้ว

 

อีกด้านหนึ่งของอาคาร ในที่สุดเบบี้ก็พบความลับในขณะนี้เธอพบว่ามีตัวเลขอยู่บนคีย์เปียโน

 

75277 … อิหยา … 5277 …”

 

เบบี้หมุนรหัสล็อกเป็น 5277 อย่างตื่นเต้น แล้วล็อคก็เปิดออก

 

“อัจฉริยะจ้า… “ เบบี้ทําสัญลักษณ์แห่งชัยชนะ ด้วยวิธีนี้ฉันเชื่อมั่นในสติปัญญาของตัวเอง

 

หลังจากที่เบบี้ออกไปแล้ว เธอก็เดินต่อไปอย่างระมัดระวัง ในทางกลับกันเติ้งเชาก็เดินช้าๆ คิดคํานวณปัญหาขณะเดิน

 

ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็พุ่งเข้าหาเติ้งเชา เติ้งเชาตกใจและวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วร่างนั้นคือหวงเสี่ยวหมิง

 

สองคนไล่ล่ากัน เติ้งเชารีบหายตัวหนีไป

 

“เฮ่อ มันน่าเสียดายที่เขาวิ่งหนีแบบนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็ยังเป็นเพื่อนร่วมงานที่สอนอยู่ในมหาวิทยาลัย We are family ด้วย” หวงเสี่ยวหมิงพูดกับกล้อง เขาพบว่าเคราของเขาเต็มร่วงเต็มพื้น เขาเกือบจะสะดุดแล้ว และหวงเสี่ยวหมิงก็เก็บเคราของเขาขึ้นมา

 

” แต แตะ แต้

 

” หวงเสี่ยวหมิงโพสต์ท่าใส่หนวดเครา

 

ในห้องอื่น เฉินเฮ่อก็เห็นฉากนั้นเช่นกัน เขาพูดกับตากล้องว่า: “ฉันเห็นพี่ชายใหญ่ถูกไล่ล่าโดยหวงเสี่ยวหมิง แม้ว่าหวงเสี่ยวหมิงจะมีเคราปลอม แต่ฉันก็ยังจําเขาได้”

 

“หวงเสี่ยวหมิง พี่เสี่ยวหมิงอยู่ที่นี่หรือ พระเจ้า…ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นตัวร้ายที่ใหญ่ที่สุด” เฉินเฮ่ออุทาน

 

“มีใครบางคนกําลังไล่ตามฉัน หวงเสี่ยวหมิง, หวงเสี่ยวหมิงกําลังไล่ตามฉัน” เติ้งเชาตะโกนขณะที่เขาวิ่ง เขาจําหวงเสี่ยวหมิงได้ หลังจากเคราของหวงเสี่ยวหมิงหลุดไปเขาก็จําหวงเสี่ยวหมิงได้ทันที

 

“ พี่น้อง คุณอยู่ที่ไหน” เบบี้เริ่มตะโกนเสียงดังกลับมาจากชั้นหนึ่งด้านล่าง

 

“ที่นี่ ฉันอยู่ที่นี่เบบี้” เติ้งเชาได้ยินเสียงของเบบี้จากนั้น เติ้งเชาและเบบี้ก็รวมกลุ่มกัน

 

“เบบี้ฉันเห็นหวงเสี่ยวหมิงล่ะ” เติ้งเชาเตือนเบบี้

 

“โอ้ เป็นงี้นี่เอง” เบบี้ไม่แปลกใจเพราะเธอรู้จากลู่เฟยล่วงหน้าแล้ว

 

“เขากําลังจะฉีกป้ายชื่อของฉัน ฉันวิ่งใจแทบขาด” เติ้งเชาพูดต่อ

 

“จริงเหรอคะ นั่นน่ากลัวเกินไปแล้ว” เด็กน้อยถอนหาย

 

“ปัญหาการปลดล็อกของเฉินเฮ่อฉันคิดออกแล้ว หรือเธอจะขึ้นไปบอกเฉินเฮ่อ ฉันกลัวนิดหน่อย ตอนนี้ฉันเหนื่อยใจแทบขาด” เติ้งเชามองไปที่เบบี้และพูด

 

“โอ้ว แล้วคําตอบคืออะไรคะ”

 

“สมมติว่าไก่ยกเท้าขึ้นมาควรมีไก่น้อยกว่า 70 ตัวและเหลือขา 24 ข้างบนพื้นดิน 24 ตัวหารด้วย 2 คือกระต่าย 12 ตัว ถ้าทั้งหมดมี 35 ตัวมีกระต่าย 12 ตัวแสดงว่ามีไก่ 23 ตัวดังนั้นรหัสถ้าไม่ใช่ 1223 ก็เป็น 2312” (มั่วแต่แม่มเลือกถูก)

 

เบบี้งง เละเทะไปหมดตรรกะอะไรเนี่ย ยกเท้าไก่กับกระต่ายขึ้น?