“เนื่องจาก เซี่ยปิน นางเอกของเราเกิดอุบัติเหตุกระทันหัน ทางช่องจึงเปลี่ยนตัวนางเอก เป็น เช่อเฟย นักแสดงใหม่ในสังกัดเรา” เฉิงเซียวประกาศบอกทุกคน
“ทางช่องจะปั้นนักแสดงหน้าใหม่อีกแล้วเหรอ คราวที่แล้วพี่อวี้ก็ไม่โอเคเพราะเล่นเข้าบทกับพี่อวี้ไม่รอด คราวนี้จะไหวเหรอ ไม่สู้รอ ปินปิน หายดีและกลับมาถ่ายจะไม่ดีกว่าเหรอ ไม่เสียเวลาเซ็ทฉากเซ็ทสถานที่ด้วย” ผู้กำกับทักท้วงขึ้น
“ลองดูไม่เสียหายนี่ ตามนี้นะ” เฉิงเซียวยืนกรานและไม่สนใจพวกเขาอีก
“เช่อเฟย ลองเอาบทไปท่องดูนะ พรุ่งนี้เริ่มแคส ไหวไม่ไฟวยังไงก็บอก อ่อ แล้ว พี่อวี้ เขาจะเป็นคนที่นิ่งๆ ขรึมๆ เธอก็ไม่ต้องไปใส่ใจและทำหน้าที่ของเธอไป ขอแค่บทออกมาดี โอเคนะ แล้วอีกอย่าง เราต้องไปถ่ายทำกันที่ ปักกิ่ง เธอรีบกลับไปจัดกระเป๋า พรุ่งนี้เดินทาง เจอกัน สิบโมง”
เฉิงเซียวยื่นบทละครหนาตึบให้เช่อเฟย
“ขอบคุณค่ะ พี่เซียว” เช่อเฟยรับบทมาพร้อมกับท่าทีเป็นกังวลเล็กน้อย
—–
“นี่บทละครเหรอเนี่ย ทำไมมันหนายิ่งกว่าหนังสือเรียนทั้งคาบเรียนของชั้นอีกนะ”
“นั่นสิ่ พวกนักแสดงเขาเอาสมองจากไหนมาจำบทได้เยอะขนาดนี้นะ แล้วอีกอย่าง ชั้นต้องไปปักกิ่งพรุ่งนี้”
“ไปถ่ายทำถึง ปักกิ่ง เลยเหรอ ว่าแต่ เธอได้เล่นบทอะไรอ่ะ”
“นางเอก คู่กับ พี่อวี้”
“กรี๊ดดดด เฟยเฟย เธอได้เล่นละครคู่กับพี่อวี้ เธอรู้ไหม สาวๆในเมืองคง ตาร้อนกันผ่าวๆ พี่อวี้ เทพบุตรผู้เย็นชา แม้จะดูขรึมไปหน่อย แต่ใบหน้าฟ้าประทาน หุ่นล่ำ ความสูง180อัพนั้น แค่คิดก็ฟินอ่าา ชั้นอิจฉาเธอจริงๆเลย คิดดูถ้าเป็นบทเลิฟซีน ก็ต้องใกล้ชิดกัน โอ๊ววววว ” จิ่งเกอทำท่าเพ้อฝัน
“เพื่อนรัก ชั้นว่าเธอเพ้อมากเกินไปแล้วล่ะ ”
“นั่นสิ่ ชั้นเคยอ่านเจอนะ ว่า พี่อวี้น่ะ ไม่เคยจูบจริงเลยสักเรื่อง อย่างนี้ ชั้นก็ได้เห็นฉากจูบแบบปลอมๆอ่ะดิ่”
“หึ เสียใจด้วยนะเพื่อนรัก กับความฝันที่จะเห็นบทจูบที่แสนฟินนั้นต้องพังทลายเพราะมุมกล้อง อิอิ ”
เช่อเฟยละจากจิ่งเกอและหันมาท่องบทต่อ
—–
– เช่อเฟยหอบสังขารตัวเองมาที่สนามบิน ในมือของเธอหอบบทละครและอีกมือก็ลากกระเป๋าเดินทางของตัวเองจนผรุงผรัง อีก5นาทีเครื่องก็จะออก เช่อเฟยรีบวิ่งจนสุดกำลังเพราะกลัวจะไม่ทัน ไปที่ https://th.readeraz.com เพื่ออ่านเนื้อหาใหม่ล่าสุดทุกคน! !” เช่อเฟยเงยหน้ามองผู้ชายที่ใส่หมวกและแว่นตาดำยืนมองอย่างไม่สนใจ “ซุ่มซ่าม”
“โห เป็นผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย ทำไมไร้มารยาทแบบเนี๊ยะ” เช่อเฟยรีบตามเก็บกระเป๋าของตัวเอง และรีบเดินจากไปโดยลืมมองว่า เธอลากกระเป๋าของเขาที่เหมือนกับของเธอไป เร่ออวี้มองร่างบางอย่างคุ้นเคย “ยัยเตี้ยขี้เมาวันนั้นนี่ ” เขาก้มลงไปเก็บกระเป๋าและลากมันเข้าไปทางเช็คอิน
—-
“เช่อเฟย นึกว่าจะมาไม่ทันสะแล้ว ตื่นสายเหรอ” เฉิงเซียวเอ่ยถาม
“โดนคนบ้าชนน่ะ เลยมาช้า”
“เธอว่าใครเป็นคนบ้า เธอต่างหากที่วิ่งมาชนชั้น ขี้เมาแล้วยังซุ่มซ่ามอีก” เช่อเฟยหันไปมองเร่ออวี้ที่พูดเสียงขรึมพร้อมรังสีพิฆาตจากดวงตาที่ส่งออกมานอกแว่นดำ
“อรุณสวัสค่ะ พี่อวี้ ” เฉิงเซียวทักทายชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังเช่อเฟย จนเช่อเฟยรู้สึกเหวอเมื่อรู้ว่าเขาเป็นใคร “อะไรนะ พี่อวี้ เหรอ ?” เช่อเฟยทวนคำพูดเพราะคิดว่าฟังผิด
“นี่คือพี่อวี้ พระเอกของเธอ และนี่คือ เช่อเฟย นางเอกของพี่ ทำความรู้จักกันไว้สิ่”
เช่อเฟยมองเร่ออวี้อย่างไม่อยากจะเชื่อ
‘ซวยแล้ว ซวยแล้ว ทำไมชั้นไม่ศึกษาหน้าตารูปร่างของเขามาก่อนนะ จะได้ไม่ทำเรื่องที่เสี่ยงกับอนาคตของตัวเองแบบเมื่อกี้นี้ ถ้าเขาไม่พอใจที่ชั้นว่าเขาขึ้นมาจะทำไงล่ะทีนี้’
“มองพอหรือยัง เธอขวางทางชั้นอยู่” เสียงเข้มของเขาที่เอ่ยออกมาบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจ “สะสวัสดีค่ะ พี่อวี้ ” เช่อเฟยกล่าวทักทายอย่างกล้าๆกลัวๆ แต่เร่ออวี้ไม่สนใจและเดินผ่านเช่อเฟยไปนั่งยังที่ของตัวเอง
เฉิงเซียวมองเร่ออวี้และหันมาเช่อเฟย
“ปกติพี่อวี้ก็ไม่ได้ดูน่ากลัวขนาดนี้นะ เธอมีประเด็นอะไรกับเขามาก่อนหรือเปล่า”
เช่อเฟยกำลังจะตอบแต่สัญญาณกำลังจะออกของเครื่องบินที่เตือนขึ้น เธอจึงไม่ได้พูดอะไรและรีบไปนั่งที่ ซึ่งที่ของเธอนั้น อยู่ข้าง ผู้ชายหน้าเย็นคนนั้น เช่อเฟยสูดหายใจเข้าปอดและนั่งลงข้างๆเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“พี่อวี้ เรื่องเมื่อกี้นี้ …ชั้น ..” เช่อเฟยกำลังพูดแต่พูดไม่ออก เมื่อ เร่ออวี้ ถอดแว่นดำออก เผยให้เห็นดวงตาคมและใบหน้าอันหล่อเหลาอย่างชัดเจนจนเช่อเฟยกลืนน้ำลายดังเอื๊อก ‘เข้าใจคำว่าเทพบุตรก็วันนี้แหละ’
“ชั้นต้องการความสงบ หุบปากของเธอไปซะ” เร่ออวี้หลับตาลงอย่างไม่สนใจเช่อเฟย
‘เทพบุตรอะไร ซาตานล่ะสิ่ไม่ว่า ดับฝันชะมัด ชิ ”
MANGA DISCUSSION