“พวกนายมาก็ดี ฟังนะ พวกนายไปคอยช่วยพี่เซียว ได้เรื่องแล้วให้รีบโทรบอกชั้น ”

ตอนนี้เขาเริ่มเสียเวลามากแล้ว

จึงไม่ได้บอกอย่างละเอียด จากนั้นก็รีบขับรถออกไป

“เดี๋ยวสิ่ แล้วตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น นี่เขารีบร้อนไปไหนเนี่ย ? ” มู่หยางหันมาถามเฉิงเซียว “รีบมาเถอะ เดี๋ยวชั้นเล่าให้ฟัง”

เฉิงเซียวบอกและรีบเดินนำออกไป ทั้งหทดก็รีบตามไป

” ชั้นจะฆ่าเธอแล้วเอาศพเธอทิ้งไว้ในป่านี้ แต่ชั้นก็ไม่ใจร้ายขนาดให้เธอตายไปเฉยๆหรอกนะ ก่อนตายชั้นจะมอบความสนุกให้เธอ นี่น่ะ นางเอกดังเชียวนะ ดูใบหน้าและรูปร่างที่แสนจะงดงามนี้สิ่ พวกแกอยากได้ไหม ? ”

จิงอีถามขึ้น ชายสองคนจึงรีบพยักหน้า พร้อมมองเช่อเฟยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกาม ” จัดการมัน ! ”

เมื่อแขนเป็นอิสระแล้ว เธอก็ข่วนหน้าของชายคนนั้นอีกที และหยิบท่อนไม้มาตีเขาจนหัวแตก เมื่อเห็นชายคนนั้นนอนดิ้นทุรนทุราย เธอจึงโยนไม้ทิ้งและเตรียมจะวิ่งหนี

จิงอีรีบขว้างมือถือลงไปบนพื้น และ ตามมากระชากผมของเธอ

“มานี่เลยนังตัวดี ร้ายไม่เบาเลยนะ ” เพี๊ยะ !

เมื่อทำให้เธอหันมาได้แล้ว จิงอีก็ตบไปที่หน้าของเธอ ก่อนจะผลักเธอให้ลงไปนอนอยู่บนพื้น จากนั้นจิงอีก็ลงไปคล่อมเธอไว้ และ เอามีดออกมาและแทงลงไป แต่ เช่อเฟยจับมือของจิงอีเอาไว้ทัน พร้อมกับออกแรงต้านสุดชีวิต มีดค่อยๆ เข้ามาใกล้หน้าของเธอ เช่อเฟยจึงกำหมัดและต่อยเข้าไปที่หน้าของจิงอีอย่างจัง จนเธอผงะไป จากนั้นเช่อเฟยจึงใช้แรงเฮือกสุดท้าย ผลักจิงอีจนกระเด็นออกไปจากตัว เช่อเฟยรีบลุกขึ้น จิงอีก็วิ่งพรวดเข้ามาและจ่อปลายมีดมาที่เช่อเฟย แต่ก็ไม่ทันเช่นเดิม เพราะเช่อเฟยคว้ามีดไว้ได้ทันก่อนที่มันจะถึงตัว เธอกำมีดไว้แน่นจนมือแดงฉ่ำไปด้วยเลือด จิงอีออกแรงดันมีดเข้ามา เช่อเฟยทนไม่ไหวจึงปล่อยมือ มีดเล่มนั้นก็พุ่งมา เธอเบี่ยงตัวหลบแต่ไม่พ้น ปลายมีดถากมาโดนที่สีข้างของเธอจนเสื้อขาดเป็นทางยาวเลือดสีแดงค่อยๆซึมออกมาจนชุ่ม เมื่อรู้ว่าแทงพลาด จิงอีก็หันปลายมีดมาอีกครั้ง เช่อเฟยอาศัยความไวเข้าไปแย่งมีดกับจิงอีสองสาวยื้อแย่งกันไปมา จนสุดท้าย ฉึก ! เช่อเฟยแย่งมีดมาได้สำเร็จ แต่ มันดันปักอยู่ที่ท้องของจิงอี เลือดสีแดงค่อยๆไหลออกมาจนกางเกงของจิงอีชุ่มไปด้วยเลือด

เช่อเฟยเบิกตากว้างอย่างตกใจ และรีบเอามือออกจากด้ามมีด เธอมองมือสั่นเทาที่โชกเลือด ใบหน้าเริ่มซีดเซียว ปากเริ่มสั่น

นี่เธอกำลังจะเป็นบ้าใช่ไหม ! เช่อเฟยรู้สึกช็อคจนแทบคลั่ง !

จิงอีเริ่มหมดแรงทำได้เพียงนอนกุมท้องอยู่บนพื้น “แกทำร้ายชั้น แกงจะฆ่าชั้น ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย ! ” จิงอีส่งเสียงร้องตะโกนให้คนช่วย เช่อเฟยที่ยังช็อคอยู่ก็รีบดึงสติและวิ่งหนีไปเพราะกลัวว่าชายสองคนนั้นจะลุกขึ้นมาจับเธออีก

“ไอ้พวกโง่ มัวทำอะไรอยู่ รีบตามไปจับมันมาสิ่ ! ” จิงอีตะโกนสั่ง ชายสองคนนั่นที่ยังไม่คลายความเจ็บปวด ก็รีบพยุงตัวขึ้นและวิ่งไปตามคำสั่ง จิงอีเอามือกดแผลไว้

“บ้าเอ๊ย ! ” เธอสบถออกมาอย่างหัวเสีย และค่อยๆคลานไปหยิบมือถือที่ตกอยู่บนพื้น แต่ไม่ทันจะถึง เธอก็หมดสติไปก่อน