“ชั้นเป็นนางเอกของพี่นะ” เธอเอ่ยเสียงดัง

“ก็แค่ในจอ และ เรื่องนี้ก็จะเป็นเรื่องสุดท้าย” เขาเริ่มรู้สึกรำคาญเสียงแหลมๆของเธอ

“ชั้นจะบอกให้นะ นังนั่นน่ะ อยู่ในวงการได้อีกไม่นานหรอก ชั้นจะไม่ยอมให้มันสมหวัง ทั้งบทนางเอก และ พี่ คอยดูก็แล้วกัน ” พูดจบเธอก็หมุนตัวเดินจากไป

“หน้าช้ำหมดเลยเพื่อนชั้น เมื่อกี้เธอไม่น่าห้ามเลย ไม่งั้นนะป่านนี้หน้าปลอมๆของยัยนั่นคงเละคามือชั้นแล้ว พูดแล้วก็โมโห”

“ใจเย็นน่า คนอื่นเลว เราก็ไม่จำเป็นต้องเลวตาม ”

“จ้าาา แม่พระ” จิ่งเกอจะเอาเจลเย็นประคบให้เพื่อน แต่เธอก็ต้องชะงักมือเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามายืนอยู่ด้านหลัง เช่อเฟยที่ยื่นหน้าค้างอยู่เห็นเพื่อนไม่ประคบสักทีและจ้องมองอยู่ด้านหลัง เธอจึงหันไปมอง คนๆนั้นทำเอาดวงตาของเธอเบิกกว้าง ใจเต้นตุบตับ

“พี่อวี้” ชายหนุ่มเดินเข้ามายืนตรงหน้าเธอ จิ่งเกอเห็นดังนั้นก็รีบเดินออกไป เพื่อปล่อยให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน

เขาเอาเจลเย็นมาประคบที่แก้มของเธอโดยที่ไม่พูดอะไร เธอมองหน้าเขาและน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว

เขาดันตัวเธอออกและถามซ้ำเพราะคิดว่าฟังอะไรผิดไป “หืม เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ”

“ยกโทษให้ชั้นเถอะ” เธอตอบแบบขมวดคิ้ว

“ไม่ใช่” ส่ายหน้า

“โกธรก็โกธร” ขมวดคิ้วสงสัย

“ไม่ใช่” เหมือนเดิม

“ชั้นรักพี่” เธอตอบพร้อมเลิกคิ้วเชิงถามว่าใช่คำนี้หรือเปล่า ตอนนี้เธอดูใจกล้ามากเกินไปแล้ว ให้ทำอะไรก็ได้ แม้แต่คำบอกรักก็ยังพูดออกมาอย่างง่ายดาย และไม่เขินอายสักนิด

เมื่อได้ยินคำว่ารักที่เธอยืนยันอย่างชัดเจน เขาก็ยิ้ม พร้อมกับดึงเธอเข้าไปกอด

“ยัยเซ่อ” เขาโอบกอดเธอพร้อมกับก้มลงไปจูบที่ปากเธออย่างอ่อนโยน เธอก็กอดและจูบตอบเขาเช่นกัน