“เปล่า ช่างเถอะ รีบกินตอนที่ยังร้อนๆ ”

“แล้วเสื้อผ้านี่คือ ?” เช่อเฟยมองชุดที่ตนใส่อยู่

“อ่อ เมื่อคืน เธออ้วก ชั้นเลยให้แม่บ้านเอาเสื้อผ้าของเธอไปซัก ส่วนกระเป๋าของส่วนตัวของเธออยู่ในลิ้นชักข้างๆ ”

“ขอโทษด้วยนะคะ ลำบากพี่แล้ว”

“ช่างเถอะ รีบกินสะ ” อวี้ชิงพูดจบก็เดินออกไปเช่อเฟยมองโจ๊กร้อนข้างๆ กลิ่นหอมของมันทำให้ท้องของเธอร้อง เธอจึงหยิบมากินอย่างไม่ลังเลด้วยความหิว “โจ๊กไข่ใส่เห็ดหอม อร่อยดีจัง ” เวลาไม่นาน เช่อเฟยก็จัดการโจ๊กชามนั้นจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่น้ำ พี่สาวคนนี้ถึงแม้ใบหน้าจะดูดุไปหน่อย แต่ลึกๆก็ใจดีมากเลย เช่อเฟยยิ้มและหยิบกระเป๋าของตัวเองออกมาจากลิ้นชัก และหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู 30 สาย 20 ข้อความ จาก จิ่งเกอเช่อเฟยรีบโทรหาเพื่อนรักทันที ตื้ดดด ‘เฟยเฟย เธอหายไปไหนมา ชั้นโทรหาทำไมไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่อ่านไม่ตอบ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า อยู่ที่ไหนเนี่ย รถเธอยังจอดอยู่ที่คลับ “เพื่อนรัก เมื่อคืนเกิดเรื่องนิดหน่อย จู่ๆ ชั้นก็มึนหัวมากกลับไม่ไหว พอดีเจอพี่สาวคนนึง เขาเลยพาชั้นมาส่งน่ะ ”

‘เธอเนี่ยนะ ชั้นเป็นห่วงแทบแย่ ให้ชั้นไปส่งตั้งแต่แรกก็จบและ’

‘จ้ะ’

—- จบการสนทนา เช่อเฟยก็รีบลงจากเตียงและเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองในทันที

—–

บ้านตระกูล เฉิน – เร่ออวี้ นั่งมองอาหารเช้าบนโต๊ะ แล้วจู่ๆสมองก็นึกถึงใบหน้าของเช่อเฟยขึ้นมา รสจูบ และ ท่าเลียปากของเธอ ทำให้ เร่ออวี้เผยลูบปากของตัวเองเบาๆ ‘เธอเป็นใครกันนะ’ มือหนากดมือถือต่อสายไปหาพี่สาวทันที ตื๊ดดดด ! ‘ฮัลโหล’

“พี่ชิง ยัยนั่นเป็นยังไงบ้าง”

‘ตื่นแล้ว กำลังอาบน้ำอยู่มั้ง’

“เธอกินอะไรหรือยัง”

‘ชั้นจัดการเรียบร้อยละ แกนี่วุ่นวายกะชีวิตชั้นจริงๆ ว่าแต่ ยัยนี่เป็นใครทำไมนายถึงพามาด้วย ปกติ ชั้นไม่เคยเห็นนายพาใครมาที่นี่เลย ฮัลโหล ๆ ๆ นี่ฟังอยู่หรือเปล่าเนี่ย ‘ ตึ๊ด มือหนากดวางสายและวางมือถือลง ซึ่งในสิ่งที่พี่สาวถามมานั้น เขาก็ตอบไม่ได้เช่นกันว่าทำไมถึงต้องพาเธอมาในที่ส่วนตัวที่ตนหวงนักหวงหนา แม้แต่เพื่อนยังไม่มีใครรู้และเคยมา เรื่องนี้ทำให้เขาตอบพี่สาวไม่ได้ แม้แต่ตอบตัวเองก็ยังตอบไม่ได้เช่นกัน