‘แล้วตอนที่ให้สัมภาษณ์กับนักข่าวตอนนั้นคืออะไรอ่ะ’

‘นางสะตอไงจ้ะ’

‘ไม่น่าล่ะ เล่นเรื่องแรกก็ดังเปรี้ยง เพราะพระเอกสุดหล่อคอยอุ้มชูนี่เอง’

‘หน้าไม่อาย โกหกหน้าด้านๆ’

‘เกลียดนางเช่อเฟย’

‘#นางเอกจอมสะตอลวงโลก’

เช่อเฟยอ่านข่าวพร้อมกับเลื่อนอ่านคอมเม้นท์ หมื่นกว่าคอมเม้นท์ที่ทุกคนกระหน่ำด่าเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกนอยด์กับสิ่งที่เกิดขึ้น

“ทำไมถึงด่าแรงขนาดนี้วะ ” มู่หยางอ่านคอมเม้นท์ไปพร้อมกับขมวดคิ้วไป

“ส่วนมากคนที่ด่าน่าจะเป็นแฟนคลับของเร่ออวี้นั่นแหละ แบบรับไม่ได้ที่ไปยุ่งกับดาราคนโปรดไรงี้” อาเล่ยเสริม

“คนพวกนี้ก็แปลก จะไม่ให้เขามีความรักเลยหรือไง” อู๋ซินพูด

“มันได้ขึ้นมาเป็นนางเอกเทียบกับชั้นในสังกัดเดียวกัน และ ที่สำคัญคือ พี่อวี้ชอบมัน ”

“ถึงจะได้เป็นนางเอกในสังกัดเดียวกัน แต่เธอก็ยังถือว่าเป็นเบอร์หนึ่ง ส่วนเร่ออวี้น่ะ แกก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ สวยๆแบบแกหาแฟนหล่อๆได้สบายอยู่แล้ว จะยึดติดกับแค่ผู้ชายคนเดียวไปทำไม”

“ชั้นเป็นเบอร์หนึ่งและต้องเป็นนางเอกคนเดียวของช่องเท่านั้น ใครที่มันหวังจะขึ้นมาเทียบกับชั้น ชั้นก็จะกดมันไปทุกทาง จนกว่ามันจะจมลงไปในที่สุด ไม่ว่าพี่อวี้หรือนางเอกเบอร์หนึ่ง ทุกอย่างเป็นของชั้น ใครก็แย่งไปไม่ได้ทั้งนั้น”

ไป๋หลันรู้สึกไม่เข้าใจกับความคิดของเซี่ยปิน แต่ที่เซี่ยปินพูดออกมาวันนี้มันทำให้เธอนึกย้อนไปถึงเรื่องราวหลายปีก่อน ในสังกัดมีดาราหน้าใหม่เกิดขึ้นหลายคน แต่พอได้รับบทนางเอกปุ๊บ ดาราพวกนั้นก็ขอยกเลิกสัญญาและหายออกไปจากวงการทีละคน จนเหลือแค่เซี่ยปินคนเดียว ไป๋หลันเริ่มรู้สึกว่าต้องมีอะไรที่ตนยังไม่รู้แน่นอน

ช่วงสายวันนี้ เช่อเฟยเลือกที่จะไม่สนใจ ข่าวพวกนั้น แต่เธอก็ทำไม่ได้

วันนี้ทั้งวันเธอไม่มีสมาธิในการทำงานเลย

เธอโดนผู้กำกับว่าหลายครั้งจนเธอรู้สึกเครียดหนัก เธอมองหาคนๆนึงที่อาจจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น แต่วันนี้ทั้งวันเธอไม่เห็นเขาเลย

เช่อเฟยหลบมานั่งอยู่คนเดียวสักพัก “เฟยเฟย มาอยู่นี่เอง ชั้นตามหาตั้งนาน” จิ่งเกอเดินเข้ามาหาทันทีที่เห็นเธอ

“เพื่อนรัก ฮืออออ” เช่อเฟยเห็นจิ่งเกอบ่อน้ำตาก็แตกทันที เธอจึงรีบโผลกอดเพื่อน

“หลังจากคุยกับเธอเสร็จชั้นก็รีบบินกลับมาหาเธอเลย ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องร้อง ชั้นอยู่นี่แล้ว ” จิ่งเกอปลอบใจเพื่อนที่กำลังร้องไห้อย่างหนัก