อย่างตอนนี้ที่เขาควบคุมอารมณ์ได้แล้ว แต่พอเห็นหน้าเธออารมณ์มันก็อยู่เหนือการควบคุมทันที ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกและมองหน้าเธอด้วยแววตาของความปรารถนา ตอนนี้ร่างกายของเขากำลังรู้สึกทรมาน “ช่วยอะไรชั้นสักอย่างได้ไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

“พี่ต้องการให้ชั้นช่วยอะไร” หญิงสาวที่อึ้งจนเริ่มทำตัวไม่ถูก

“ทำให้ชั้นรู้สึกดีขึ้น”

“ห๊ะ ” หญิงสาวรู้สึกไม่เข้าใจ แต่ชายหนุ่มไม่ฟังอะไรอีกแล้ว เขาจูบเธออีกครั้ง ก่อนจะพูดคำต่อไป “ชั้นโดนยาปลุกเซ็กส์”

คำนี้ทำให้หญิงสาวตาเบิกกว้าง และรีบถอยหลังหนีเขาทันที ชายหนุ่มยืนขึ้นตอนนี้เขาไม่มีสติเหลืออีกแล้ว เขากลายเป็นหมาป่าดวงตาของเขาเห็นหญิงสาวกลายเป็นกระต่ายที่กำลังจะโดนเขาขย้ำ

“พี่อวี้ พี่ตั้งสติหน่อยสิ่” หญิงสาวยืนตัวสั่นอยู่อีกฝั่งหนึ่งของห้อง

“อย่าเข้ามานะ ถ้าพี่ยังไม่หยุด ชั้นฟาดจริงๆด้วยนะ”เช่อเฟยหยิบแจกันขึ้นมาถือไว้ เมื่อเห็นชายหนุ่มค่อยๆเดินเข้ามาใกล้  เขาดันตัวเธอไปจนชิดกำแพง

“ก็พวกแกบอกว่าเร่ออวี้ไม่ชอบอะไรแบบนี้ ชั้นก็มาจัดการให้เพื่อไถ่โทษไง พวกแกไม่เห็นเหรอว่าผู้หญิงคนนั้นเกือบจะแย่อยู่แล้ว ”

สามหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายในความซื่อบื้อของมู่หยาง

“เคลียกันเอาเองแล้วกัน พวกชั้นไม่เกี่ยว” เสี่ยวจางพูดขึ้นเมื่อเห็นรังสีอำมหิตแผ่ซ่านอยู่ด้านหลังเพื่อน มู่หยางรู้สึกเย็นสันหลังวาบ หันไปก็พบเร่ออวี้ยืนมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยไฟของความโมโห ชายหนุ่ม

โกธรจนแทบจะพ่นไฟได้มู่หยางส่งยิ้มแหยๆให้เพื่อน “ว่าไงเพื่อน สบายดีนะ”

“อยากตายใช่ไหม” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น

เช่อเฟยเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งขึ้นไปข้างบน

มู่หยางหันมาหาเพื่อนอีกสามคนแต่ทุกคนโบกมือและถอยหลังไปคนละก้าว

“เรื่องนี้พวกชั้นจะไม่ยุ่ง” สามหนุ่มพูดพร้อมกัน มู่หยางกลืนน้ำลายลงคอค่อยๆหันไปมองเพื่อนที่ยืนจ้องมาด้วยสายตาอันดุร้าย

‘ ไม่รอดแน่เลย ‘