รักซ่อนร้าย นายซาตานรักผิดคน - ตอนที่ 9 ให้ฉันอยู่ที่ไหน

บทที่009 ให้ฉันอยู่ที่ไหน

สิ่งที่ตอบเธอ ก็คือดวงตาที่ลึกซึ้งไม่มีที่สิ้นสุดของฉู่หลินเฉิน และน้ำเสียงที่ไม่อนุญาตให้แสดงความคิดเห็น “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ที่อยู่อาศัยและการเดินทางของเธอฉันจะเป็นคนตัดสินใจ”

ฉินซูเงียบสนิท นึกถึงพวกนักข่าวเมื่อกี้นี้

ในช่วงเวลาถัดไปหลังจากนี้ ตราบใดที่เธอยังรับบทเป็นคุณนายหญิงแห่งตระกูลฉู่ ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการ “ดูแล” จากพวกนักข่าวได้

เธอไม่ใช่ฉินซู นักศึกษาแพทย์หญิงธรรมดาๆอีกต่อไป จะกลับไปเรียนต่อที่มหาลัยก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แล้ว

แต่ว่าฉินซูก็ยังอยากต่อสู้เพื่อสิทธิของตัวเองมากกว่านี้

“ถ้ายังงั้นมันจะเป็นการรบกวนคุณมากเกินไป ฉันอยู่บ้านก็ได้ ขอแค่ไม่ออกไปข้างนอกมั่วซั่ว…… ถ้าเกิดว่าคุณต้องการความร่วมมือของฉันตอนไหน เรียกฉัน ฉันก็ไปแล้ว”

ฉินซูพูดอย่างจริงใจมาก สายตามองไปยังใบหน้าด้านข้างของเขา

ดวงตาที่เย็นชาและลึกซึ้ง จมูกโด่ง ริมฝีปากบางแน่น……เส้นที่สมบูรณ์แบบ

ฉินซูไม่ใช่คนที่มองคนที่หน้าตา แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดจากใจ : ผู้ชายคนนี้นี่ช่างหล่อแบบ 360องศาจริงๆ

ทันใดนั้นฉู่หลินเฉินก็หันหน้ามา ฉินซูก็เก็บความคิดของตัวเองในวินาทีนั้นทันที เธอมองเขาอย่างสบายๆ

“ไม่ได้” การปฏิเสธที่เย็นชา

“ชีวิตแต่งงานของพวกเราพึ่งจะเริ่มต้น ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่โลกภายนอกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องของเธอมากที่สุด ถ้าเธอกลับบ้าน นักข่าวจะรายงานข่าวว่ายังไง? แยกกันหลังจากแต่งงานยังงั้นเหรอ? นี่มันเป็นข่าวใหญ่นะ……”

ทันใดนั้นฉินซูก็รู้สึกถึงลางไม่ดี “ถ้ายังงั้น……คุณเตรียมจะให้ฉันไปอยู่ที่ไหนล่ะ?”

ดวงตาของฉู่หลินเฉินมืดลง แล้วก็พูดออกมาสองคำอย่างง่ายๆ “บ้านฉัน”

น้ำเสียงสบายๆ แต่กลับเหมือนฟ้าร้องระเบิดอยู่ในหัวใจของฉินซู ทันใดนั้นคลื่นเป็นพันชั้นอยู่ในใจของเธอ

“บ้านคุณ?!”

เธอพูดซ้ำโดยเน้นย้ำน้ำเสียงของตัวเอง

อีกนัยหนึ่งก็คือ เธอจะต้องอยู่บ้านเดียวกับเขางั้นเหรอ?!

ไม่ใช่แค่เธอ แม้แต่เว่ยเหอที่ขับรถอยู่ ก็เหมือนถูกฟ้าผ่าด้วยคำพูดของนายตัวเองเหมือนกัน

เดิมทีนึกว่า คุณชายฉู่จะแอบจัดที่อยู่ให้ฉินซูอย่างลับๆ ใครจะไปคิดว่าเขาจะพาเธอกลับบ้าน?

คุณชายฉู่ย้ายออกมาจากบ้านฉู่ตั้งนานแล้ว มีวิลล่าหลังหนึ่งอยู่ข้างนอก

เพราะว่าไม่ชอบถูกคนอื่นกวน ในวิลล่าของเขานั้นไม่มีแม้แต่คนใช้ มีแต่คนที่จ้างมาทำความสะอาดแค่ในเวลาทำงานเท่านั้น

และในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวของคุณชายฉู่อย่างเขา จะก้าวเข้าไปได้ก็ต่อเมื่อต้องทำงานที่เร่งด่วนเท่านั้น

ตอนนี้ คุณชายฉู่กลับจะอยู่กับผู้หญิงคนนี้……

ฉินซูจ้องไปที่ใบหน้าที่เย็นชา และเต็มไปด้วยการบังคับของผู้ชายตรงหน้า เธอถอนหายใจอยู่ในใจ พยายามทำให้ตัวเองกลับมานิ่ง

เหมือนกับว่าเธอเข้าใจนิสัยของผู้ชายคนนี้แล้ว ความเอาแต่ใจขั้นสุดของเขา ไม่สามารถเถียงได้

เธอเลยพูดออกไปว่า “อยู่ด้วยกันได้ แต่ฉันหวังว่าจะแยกห้องนอนกันนะ”

ฉู่หลินเฉินหรี่ตาที่เยือกเย็นของเขา เมื่อได้เห็นแววตาระมัดระวังของเธอ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามันน่าขำ

“ดูเหมือนว่าเธอมั่นใจในตัวเองมากนะ เธอคิดว่า ฉันจะกินเธอลงยังงั้นเหรอ?”

ระหว่างที่พูด เขาก็กวาดตามองฉินซู

ฉินซูรู้สึกได้ถึงการถากถางของเขา

“หวังว่าคุณชายฉู่จะพูดคำไหนคำนั้น!”

เธอหันหน้าหนี ไม่คุยกับเขาอีก

รถมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออกของเมือง

เมืองไห่เฉิง เป็นเมืองชายฝั่งทะเลที่มีทะเลอยู่ทางทิศตะวันออก

รถจอดนิ่งสนิท

“คุณชายฉู่ ถึงแล้วครับ”เว่ยเหอพูด

ฉินซูมองไปที่วิลล่านอกหน้าต่าง อดไม่ได้ที่จะตะลึงไป

ตอนนี้เอง มีมือเรียวยาวยื่นมือตรงหน้าเธอ นิ้วเรียวยาวที่ข้อต่อชัดเจนหนีบการ์ดสีดำอยู่

“นี่คือการ์ดเข้าประตู ลงรถไปซะ”

เสียงทุ้มต่ำดังมาจากด้านข้าง

ฉินซูดึงสติกลับมา รับการ์ดเปิดประตู แล้วก็ลงจากรถ

เห็นได้ชัดว่าฉู่หลินเฉินไม่ได้มีวี่แววว่าจะลงจากรถ เขานั่งไขว่ห้างอยู่บนรถ เสียงที่ไม่แยแสดังขึ้นมาจากด้านใน “ก่อนที่ฉันจะกลับมา เธอห้ามไปไหนทั้งนั้น”

มองดูรถที่ขับออกไป ฉินซูก็ถือการ์ดประตูและหันกลับมา

อาคารสีขาวที่มีกลิ่นอายของการออกแบบอย่างดีปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ

สวนสีเขียวขจี ผนังสีขาว หน้าต่างกระจกสีน้ำตาลอ่อน ฉากหลังเป็นท้องฟ้าใสและน้ำทะเลสีฟ้า

นกนางนวลสีขาวบินอย่างอิสระในอากาศ

หันหน้าเข้าทะเล ดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิบานสะพรั่ง……

นี่คือวิลล่าติดทะเลในฝันของฉินซู!

ในเมืองไห่เฉิงที่คึกคัก วิลล่าแบบนี้ ราคามันคงประเมินค่าไม่ได้เลย

เธอทำงานตลอดชีวิตก็ไม่มีทางซื้อได้

ฉินซูกำการ์ดในมือแน่น เธอจะตั้งใจหาเงิน ต้องมีวันหนึ่งที่เธอสามารถซื้อ……อพาร์ทเมนต์วิวทะเลได้!

เธอแตะบัตรเพื่อเข้าไปในวิลล่า การตกแต่งภายในเหมือนกับที่ฉินซูคาดการณ์ไว้ ดูเคร่งครัด โทนสีขาวนวล สอดคล้องกับบุคลิกของฉู่หลินเฉิน!

แต่ว่าฉินซูไม่ชอบสไตล์ที่หดหู่แบบนี้

ฉู่หลินเฉินให้เธอแค่รอ แต่ว่าไม่ได้จัดแจงที่อยู่ไว้ให้เธอ

หลังจากเธอมองดูห้องรับแขกแล้ว ฉินซูก็เดินไปนั่งลงที่โซฟา

แม้ว่าเธอจะชอบการออกแบบภายนอกของวิลล่าแห่งนี้ แต่ว่าเธอไม่ได้อยากสอดส่องการใช้ชีวิตภายในของเขา

ในรถ

มองไปที่จอมอนิเตอร์ ฉินซูนั่งเงียบๆอยู่ที่โซฟา สุดท้ายเว่ยเหอก็อดไม่ได้ที่จะถามความสงสัยในใจของเขา

“คุณชายฉู่ ในเมื่อคุณสงสัยว่าเธอมีปัญหาอะไร แล้วทำไมต้องพาเธอกลับมาที่นี่ด้วยล่ะครับ?”

ฉู่หลินเฉินนั่งอยู่ข้างหลังด้วยใบหน้าที่มีความลับ ดวงตาที่มืดครึ้มจ้องมองหญิงสาวในหน้าจอ

“คุณย่าเป็นคนใจดี สามารถโดนหลอกได้ง่าย ให้ฉันเอาเธอไว้ที่นั่นฉันไม่สบายใจ ถ้าเกิดว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรจริงๆล่ะก็……”

ฉู่หลินเฉินยังไม่ทันจะพูดจบ เว่ยเหอกลับรู้สึกหนาวสั่นอย่างบอกไม่ถูก

ที่จริงแล้ว ช่วงเวลาที่ฉินซูปรากฏตัวที่ตระกูลฉู่มันน่าบังเอิญเกินไป

คุณชายฉู่พึ่งจะโดนยา ซึ่งเกิดปัญหา แต่ฉินซูก็ถือหลักฐานและปรากฏตัวที่ตระกูลฉู่ตามมา……ข้างหลังเธอจะมีคนคอยบงการอยู่หรือไม่?

พอคิดได้แบบนี้ เว่ยเหอก็พูดว่า “คนที่วางยาคุณในคืนนั้นสืบได้แล้วนะครับ เขาคือถังป่าวเย่รอง

ผู้อำนวยการบริษัทkcกรุ๊ป หลายครั้งก่อนหน้านี้เขาอยากจะให้ลูกสาวเขาเข้าหาคุณ น่าจะเป็นเพราะว่ารู้ว่าคุณจะได้เป็นคนรับช่วงบริษัทกลุ่มฉู่ต่อ ถึงได้กล้าวางแผนแบบนี้กับคุณ สร้างโอกาสให้กับลูกสาวของตัวเอง”

ฉู่หลินเฉินได้ยินดังนั้น ก็หรี่ตาลง “ลูกสาวของเขาเป็นยังไง?”

แน่นอนว่าเว่ยเหอรู้ดีว่าคุณชายฉู่ไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนั้น ก็เลยพูดตามความจริง “ตามที่ได้สืบมา ลูกสาวของเขาเป็นคนชอบเข้าสังคม เอาแต่คบกับพวกลูกคนรวยไปทั่ว”

ฉู่หลินเฉินกอดอก สายตาเยือกเย็น “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ส่งของขวัญชิ้นใหญ่ให้ลูกสาวเขาหน่อยแล้วกัน อย่าลืมทิ้งรูปไว้ด้วยนะ”

“ครับ” เว่ยเหอพยักหน้า แล้วถามต่อ “จัดไปสองคนเหรอครับ?”

“อย่างน้อยก็แปด” ฉู่หลินเฉินน้ำเสียงเย็นชา “ในเมื่อเธอชอบเล่น ก็ให้เธอเล่นจนพอใจเลย”

เว่ยเหอเหงื่อตก เจ้านายของตัวเองก็โหดเหี้ยม แปดคน……ภาพนั้นเขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ!

แต่ว่ากล้ามาวางแผนคิดร้ายกับคุณชายฉู่ ถือว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง

ฉู่หลินเฉินไม่สนใจพ่อลูกคู่นั้นเอง เปลี่ยนหัวข้อคุย “แล้วเรื่องที่เกิดเรื่องขัดข้องกับเฮลิคอปเตอร์สืบแล้วเป็นยังไงบ้าง?”

เว่ยเหอมีสีหน้าลำบากใจทันที “เรื่องนี้ ……ตอนนี้ยังสืบไม่ได้ว่าใครเป็นคนลงมือกับเครื่องยนต์เลยครับ”

“ให้เร็วที่สุด” เพียงแค่ประโยคสั้นๆ เผยให้เห็นว่าเขาไม่พอใจกับคำตอบนี้

เว่ยเหอรู้สึกหนาว “ครับ!”

“คุณชายฉู่ คุณกับฉินซูแต่งงานกันแล้ว ถ้ายังงั้น ยังจะแต่งงานกับคุณอี้หลินอยู่ไหมครับ?”

“แต่ง”

สิ่งที่เขาสัญญาไว้แล้ว พูดได้ก็ต้องทำได้

ยิ่งไปกว่านั้น เธอคือผู้หญิงคนแรกของเขา ความหวานของเธอ ทำให้เขาอยากจะลิ้มรสอีก

ยัยของปลอมฉินซูคนนั้น ต้องกำจัดทิ้งให้เร็วที่สุด

แววตาของฉู่หลินเฉินนั้นมืดลง “นายไปเล่าสถานการณ์ให้เธอฟังหน่อย ช่วงนี้ฉันไม่สะดวกจะไปหาเธอ ถ้าเกิดว่าเธอมีความต้องการอะไร ก็ให้ทำตามที่เธอต้องการ”

“ครับ คุณชายฉู่”