รักซ่อนร้าย นายซาตานรักผิดคน - ตอนที่ 27 คุณชายฉู่ช่วยออกโรง

“ให้ตายสิ! โจวซือฉินคิดว่าฉินซูเป็นคุณนายหญิงฉู่จริงๆงั้นเหรอ? พวกเขาทั้งบ้านวางแผนปลอมตัวเป็นลูกก็ช่างเถอะ ยังกล้ารังแกลูกถึงขนาดนี้เชียวเหรอ!”

จางเหวินด่าเสียงดัง ก้มหน้าไปค้นกระเป๋าหวังอี้หลิน

“แม่ ทำอะไรน่ะ?”

“บ้านดีขนาดนั้น จะให้โจวซือฉินนั้นอยู่ต่อไม่ได้เด็ดขาด ต้องให้คุณชายฉู่ออกโรง!! ไม่งั้นฉินซูจะได้ใจไปใหญ่”

พอได้ยินคำนี้ หวังอี้หลินก็แสยะยิ้มมุมปาก

นี่คือสิ่งที่เธอต้องการอยู่พอดี

จางเหวินไม่กล้าโทรหาฉู่หลินเฉินโดยตรง ดังนั้นจึงโทรหาเว่ยเหอ พอโทรได้แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่น้อยใจ “คุณเว่ย คุณต้องช่วยอี้หลินนะ!”

เดือนหน้าก็คือพิธีรับตำแหน่งทายาทบริษัทเครือฉู่ คงจะมีเรื่องให้ทำมากมาย

แต่หวังอี้หลินเป็นคนสำคัญ เป็นคนที่คุณชายฉู่สั่งให้ดูแลโดยเฉพาะ เรื่องของเธอ เว่ยเหอไม่กล้าไม่สนใจ

ดังนั้น ฉู่หลินเฉินพึ่งคุยธุระเสร็จ เดินออกจากห้อง เว่ยเหอก็รีบเดินไปหาทันที

เขาพูดเสียงเบาว่า: “คุณชายฉู่ คุณหนูอี้หลินถูกคนรังแกครับ”

ฉู่หลินเฉินขมวดคิ้ว ถามเขากลับว่า: “ใครบังอาจทำแบบนี้กัน?”

“แม่เลี้ยงของฉินซู โจวซือฉิน”

เว่ยเหอสังเกตมองสีหน้าเขา และพูดอย่างมีสติว่า: “ฉินซูให้โจวซือฉินสองแม่ลูกเข้าไปในคฤหาสน์ที่คุณชายซีส่งให้ คุณหนูอี้หลินเข้าไป ทั้งสองก็เกิดปะทะกัน ยังลงไม้ลงมือกันด้วยครับ……”

ฉู่หลินเฉินดวงตาเย็นชา และพูดซ้ำว่า: “ฉินซูให้สองแม่ลูกเข้าไปอยู่เหรอ?”

เว่ยเหอพยักหน้า และลังเลสักพัก “คุณชายฉู่ ฉินซูทำแบบนี้อาจจะมีเหตุผลก็ได้ จะสั่งคนไปตรวจสอบก่อนไหมครับ?”

ฉู่หลินเฉินพูดต่อว่า “ฉันว่าเธอคงเอาคฤหาสน์หลังนั้นเป็นของตัวเองแล้วล่ะ!”

“คุณชายฉู่ ฉินซูน่าจะไม่ใช่คนแบบนี้……” เว่ยเหออดไม่ได้ที่จะแก้ตัวแทนเธอ

สองแม่ลูกไล่โจวซือฉินออกไป และให้บอดี้การ์ดเก็บกวาดข้าวของ ถึงให้พวกเขาไป

พวกเธอขนของมาหมดแล้ว คืนนี้ก็นอนที่นี่แล้วกัน

จางเหวินยิ้มตาหรี่พูดว่า: “ลูกสาว ไม่ต้องกังวลหรอกว่าฉินซูจะทำลายความสัมพันธ์ของลูกกับคุณชายฉู่ได้ ดูสิ แม่โทรไปแค่สายเดียว คุณชายฉู่ก็ช่วยลูกอย่างไม่ลังเลเลย ดีกับลูกแค่ไหนคิดดูสิ!”

หวังอี้หลินปกปิดใบหน้าที่ได้ใจของเธอ กระตุกมุมปาก แต่ก็ยังรู้สึกเสียดายอยู่ดี “เสียดายคุณชายฉู่ไม่ได้มาเอง”

จางเหวินหัวเราะ ส่ายหน้าพูดว่า: “ก็ไม่สะดวกไง? ตอนนี้มีคุณชายฉู่คอยปกป้อง พวกเราอยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากอยู่คฤหาสน์ก็อยู่ ชีวิตแบบนี้ ก็ดีแล้วนี่นา?”

หวังอี้หลินขมวดคิ้ว และพูดช้าๆว่า: “แต่ยังไงฉันก็ไม่ใช่คุณนายหญิงของตระกูลฉู่”

ไม่มีตำแหน่ง ยังไงก็เห็นแสงสว่างไม่ได้หรอก

จางเหวินมีรอยยิ้มบนใบหน้า ไม่นานก็มีสีหน้าจริงจังขึ้นมา “ลูกพูดมาก็ถูก จะต้องให้ฉินซูออกไปโดยเร็ว……ใช่สิ ก่อนหน้านี้ลูกโอนไปให้เธอแปดปสน ได้ใช่ไหม? อย่าโอนไปแล้วไม่ได้คืนมานะ!”

“วางใจเถอะ ฉันตั้งใจทำให้บัญชีเธอถูกระงับเอง เงินก้อนนั้นเธอไม่ได้แตะหรอก และอีกอย่าง”

สายตาหวังอี้หลินมืดมาลง “นั่นเป็นแค่ขั้นแรกที่ให้คุณชายฉู่ไล่เธอออกไป ต้องให้คุณชายฉู่เกลียดเธอมากขึ้น จนทนไม่ได้……”

เสียงเธอเบาลงช้าๆ ในใจคิดแผนการใหม่อยู่

โจวซือฉินด่าทอฉินซูในโทรศัพท์สารพัด และยังข่มขู่ให้เธอต้องจัดการเรื่องนี้ ไม่งั้นคงจะมีเรื่องไม่คาดคิดตามมา

ฉินซูกังวลว่าโจวซือฉินจะทำอะไรลงไปโดยไม่คิด จึงต้องไปหาพวกเขาก่อน

เธอพึ่งเดินออกมาจากประตู ฉู่หลินเฉินก็กลับมาพอดี รถจอดอยู่ตรงหน้าเธอนิ่ง

ฉู่หลินเฉินลงจากรถอย่างโมโห สายตาเย็นชา “จะไปไหน?”

ฉินซูพอคิดได้ว่าเขาเอาบอดี้การ์ดไปไล่โจวซือฉินสองแม่ลูกออกไป สีหน้าก็เปลี่ยนไปมาก และพูดอย่างเรียบเฉยว่า: “ฉันไปหาที่อยู่ให้โจวซือฉินสองแม่ลูกก่อนนะ”

พูดจบ ก็จะออกไป

ฉู่หลินเฉินพูดเสียงเย็นชา: “หยุดนะ ฉันอนุญาตให้เธอออกไปแล้วเหรอ?”

ฉินซูมองเขาอย่างไม่สนใจ “นายไม่ถามเหตุผลก็ไล่คนออกไปเลย ฉันก็ต้องไปหาที่อยู่ให้พวกเขาหน่ะสิ?”

พอพูดจบ โจวซือฉินก็โทรเร่งอีกรอบ:

“ฉินซูฉันจะบอกเธอให้นะ นักข่าวมาพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว ถ้าเธอยังไม่ไสหัวออกมาอีก ฉันจะเปล่าประกาศเรื่องที่เธอเข้าตระกูลฉู่ให้หมดเลย!”