" ทำไม? "

ฉันต้องห้ามเลือดกำเดาไหล! ต้องทำความสะอาดก่อน!

เกาซินซินรู้สึกตัวเองไม่เคยอายขนาดนี้

โกรธอยากร้องไห้

เยี่ยหลานซาน จ้องมองเธอด้วยดวงตาคู่หนึ่ง สมองหมุนอย่างรวดเร็ว อย่ายอมแพ้ "เพราะว่า … เพราะเมื่อคืนฉันนอนในโรงแรมดีๆแบบนี้เป็นครั้งแรก ในใจมีความสุขมาก อาบน้ำฟอง ตอนนี้ พื้นข้างในเต็มไปด้วยน้ำฟอง คุณจะลื่นที่นั่นแน่นอนเมื่อเข้าไป ถึงเวลาจะได้รับบาดเจ็บและเจ็บปวดเท่านั้น ความทุกข์จะเพิ่มขึ้นกว่านั้น! "

เกาซินซินเหล่เล็กน้อย ค่อนข้างสงสัย "จริงเหรอ"

"จริงๆ!"

เยี่ยหลานซานทำได้เพียงสร้างความเสื่อมเสียให้กับตัวเองในเวลานี้ เพื่อกำจัดความเหนือกว่าของเกาซินซิน”

"ฉันเป็นเด็กสาวในหมู่บ้านที่ไม่เคยเห็นอะไรในโลกมาก่อน มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ " หลังจากพูดจบ เธอยังชี้ไปที่หน้าผากของตัวเองที่ได้รับบาดเจ็บจากกงเส่าถิงเมื่อคืน "ฉันล้มลงเมื่อคืนนี้ คุณดู ตอนนี้ยังไม่หายเลย”

แท้จริงแล้ว มีรอยช้ำเล็ก ๆ ที่หน้าผากของเธอ

เกาซินซินเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง ตะคอกอย่างเย่อหยิ่ง "คนจนคือคนจน มันทำให้ครอบครัวของเราอับอายจริงๆ!"

เยี่ยหลานซานอดทนต่อความต้องการจากสายตา ดึงเธอไปที่โซฟา " มีทิชชู่เปียกบนโต๊ะกาแฟ "

หลังจากพูดจบ เขาก็หยิบทิชชู่เปียกสองผืนส่งให้เกาซินซินเช็ดมือ

เกาซินซินนั่งลงบนโซฟาด้วยใบหน้าที่มืดมน หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู

โดย!

จมูกของเธอเกือบเบี้ยวเมื่อสองปีก่อน!

ตอนนี้มันบวมเหมือนตัวตลก!

ยิ่งดูยิ่งโกรธ โมโหร้ายไม่พอใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นเยี่ยหลานซานสวมกระโปรงสายเดี่ยวสีชมพูพีชดูอ่อนโยนราวกับรอให้ใครบางคนมารับ เธอก็ไม่โกรธ

เขาจ้องมองเธอ พูดอย่างก้าวร้าว "คุณรู้สึกว่าพี่เฉียวกับแม่ไม่อยู่งั้นหรอ เลยสามารถกลั่นแกล้งฉันอย่างไม่เกรงกลัว สองสามวันไม่สามารถพบปะผู้คนได้! คุณดีใจไหม?

เยี่ยหลานซานที่ทำผิดก็ไม่ได้อธิบาย และไม่ได้อธิบายเช่นกัน

เพียงแค่ เธอปิดปาก ไม่พูดอะไร

ลับตา ลูกตาคู่หนึ่งเปรียบเสมือนเครื่องสแกน สแกนมุมห้องทีละมุม

ฉันหวังว่าเมื่อคืนไม่มีใครอยู่ในห้องของเธอ!

เกาซินซินเช็ดเลือดที่มือของเธอ หยุดเลือดกำเดาไหล โยนทิชชู่เปียกในมือต่อหน้าเยี่ยหลานซาน เริ่มกล่าวโทษ "จมูกของฉันโดยคุณทำให้มันเป็นแบบนี้ คุณจะชดเชยอย่างไร คุณรู้ไหมจมูกแพงแค่ไหน !!! "

เยี่ยหลานซานพูดไม่ออก: "คุณต้องการเท่าไหร่?"

"… "

” เกาซินซินอดทนต่อความต้องการที่จะเอาชนะเธอ กัดฟัน " มีจอมอนิเตอร์ที่ทางเข้าโรงแรม มีการถ่ายวิดีโอเกี่ยวกับคุณที่ทำร้ายฉันทั้งหมด! ถ้าฉันฟ้องคุณเพราะได้รับบาดเจ็บโดยเจตนา คุณจะถูกดำเนินคดี!"

“ งั้นเชิญคุณไปฟ้องเลย ”

เยี่ยหลานซานดึงริมฝีปาก ไม่สามารถหยุดเธอได้ใช่ไหม?

“ ? ? ? ”

ปฏิกิริยาของผู้หญิงเลวนี้ไม่ถูกต้อง

เกาซินซินประหลาดใจครู่หนึ่ง ใบหน้าของเธอบูดบึ้ง พูดอย่างน่ากลัวว่า " ผู้จัดการของคุณส่งคลิปกล้องวงจรปิดสตาร์บัคส์มาให้ฉันเมื่อคืน "

" ดังนั้น? "

"แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะทำโดยผ็จัดการของฉัน ฉันไม่รู้ แต่เธอก็เป็นคนของฉัน ฉันไม่สามารถปล่อยให้เธอมีเรื่องได้ ถ้าคุณทำเป็นไม่รู้ โอ้ ก็เปิดเผย ฉากที่คุณมาแทนที่ฉันก่อนหน้านี้ คุณจะไม่ต้องรับผิดชอบอีกต่อไป ดังนั้น จมูกของฉัน … ลืมไปเลย!” เกาซินซินกัดฟันอย่างไม่มั่นใจ แต่เธอทำอะไรไม่ได้

เยี่ยหลานซานไม่ลังเล: "ตกลง!"

เกาซินซินไม่คาดคิดว่าเธอจะมีความสุขเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว เธอกลัวว่าจะฟ้องร้อง

หลังจากทำสิ่งต่างๆเสร็จแล้ว เธอก็กังวลที่จะไปโรงพยาบาล เพื่อดูจมูกของเธอ เธอก็ไม่ได้สนใจจะมองหน้าที่น่าหลงใหลของเยี่ยหลานซานอีกเลย

เธอลุกขึ้น เดินไปที่ประตู

เยี่ยหลานซาน ถอนหายใจอย่างโล่งอก

อย่างไรก็ตาม ลมหายใจออกมาอย่างสมบูรณ์ เท้าของเกาซินซินก็หยุดเดินลง

เธอมองตรงไปที่ … เตียง!

สายตาของเยี่ยหลานซานก็จ้องมองเช่นกัน

บนเตียงใหญ่ มีร่องรอยการนอนหนุนหมอนทั้งสองใบ

ม่านตาของเธอหดตัวลง เธอก็แสร้งทำเป็นอธิบายอย่างไม่ชัดเจน " กองถ่ายเป็นเจ้าถิ่นจริงๆ ฉันก็มีห้องที่ดีเช่นกัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง เตียงนี้มีขนาดใหญ่กว่าที่บ้านมาก จึงสามารถกลิ้งได้ "

“ แย่จัง! ”

เกาซินซินฮึดฮัดอย่างดูถูกเหยียดหยาม เมื่อสายตาของเขากวาดไป เขาก็ตัวแข็งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง

นั่นคือ……?

ดวงตาของเธอสว่างขึ้น เธอก็เดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เยี่ยหลานซานยังสังเกตเห็นรายละเอียดที่น่ากลัวนี้!

เมื่อคืนกงเส่าถิงอาบน้ำ เธอช่วยเขาใส่เสื้อในตู้ แต่นาฬิกาของเขา … วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงอย่างน่าประทับใจ!

เธอวิ่งไปอย่างรวดเร็ว เหมือนลมกระโชก

เมื่อเกาซินซินเดินไป เธอก็คว้านาฬิกาของกงเส่าถิงไว้ในมือ ซ่อนไว้ด้านหลัง

เกาซินซินจ้องมองไปที่มือของเธอที่ซ่อนอยู่ข้างหลังเธออย่างว่างเปล่า: "คุณกำลังซ่อนอะไรอยู่?"

“……”

ท่าทางที่เงียบงันของเธอนั้นน่าสงสัยจริงๆ เกาซินซินเอื้อมมือไปคว้าแขนของเธอ

เยี่ยหลานซานอดไม่ได้ที่จะใส่ร้าย ผู้หญิงคนนี้ฉลาดเมื่อไม่ควรจะฉลาด ไม่ควรฉลาดก็ดันฉลาด!

เธออ้าปากทำท่าตกใจพร้อมกับสีหน้าตกใจ: "อา ซินซิน คุณ … จมูกของคุณเบี้ยว!"

เกาซินซินจับมือของเยี่ยหลานซานไว้ชั่วขณะ

เธอรีบปล่อยผ้าปิดจมูกขอตัวเอง เธอไม่รู้ว่านั่นเป็นการแสดงออกของเยี่ยหลานซานที่ทำให้เธอมีเงาทางจิตใจ มันยังคงเป็นเหตุผลทางจิตวิทยา เธอรู้สึกว่าจมูกของเธอเบี้ยวจริงๆ

เยี่ยหลานซานเพิ่มไฟอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม "ฉันจำวันเกิดครบรอบ 50 ปีของประธานเฉียว เหลือเวลาอีกแค่สามวัน คุณเป็นแบบนี้ … กลัวว่าคุณจะไม่สามารถเข้าบ้านของได้ล่ะสิ?"

เกาซินซินทรุดตัวลง โดยไม่สนใจที่จะขุดขุ้ยความเป็นส่วนตัวของเยี่ยหลานซานอีกต่อไป จากไปด้วยความตื่นตระหนก

เยี่ยหลานซานจับนาฬิกาของกงเส่าถิงได้ทัน ล็อกประตู พิงประตูเพื่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก "โชคดี คนที่มาวันนี้คือเกาซินซิน … "

แม้ว่าเธอจะขัดแย้งกับน้องสาวคนนี้ แต่เธอก็ค่อยๆเข้าใจบุคลิก กับประสบการณ์การต่างๆในอดีต

เกาซินซินประเมินคุณค่าโดยการดู!

ให้คุณค่าเฉียวเฟยฝานด้วย!

ดังนั้น ฉันสามารถหลอกลวงเธอได้สำเร็จ

ถ้าเปลี่ยนกันเป็นคนอื่น เรื่องนี้ในวันนี้100% ต้องขอความช่วยเหลือแน่

……

กงเส่าถิงอยู่ในห้องน้ำกำลังรอการปรากฏตัวที่ดี ส่งผลให้ ความคาดหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ในใจของเขาล้มละลาย

เขาไม่รู้จริงๆว่า ควรจะบอกว่าเยี่ยหลานซานฉลาดพอๆกัน หรือเกาซินซินโง่เกินไป นี่เต็มไปด้วยข้อบกพร่อง สามารถทำให้เสี่ยวเยี่ยหลานซานยังหันกลับมาได้ ยังพอมีทางหลบหนีได้!?

มีความนิ่งอยู่บ้างในดวงตาที่ลึกล้ำ

ส่งข้อความไปเตือนโจวไท่ [? ]

เสียงเตือน ติง

ข่าวกลับมาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ด้วยเครื่องหมายวรรคตอนเดียวกัน

[ ！]

ริมฝีปากของกงเส่าถิงกระตุก ผลักประตู เดินออกไปอย่างมั่นใจ

ด้านนอกห้องน้ำ เยี่ยหลานซานยังคงต่อสู้อย่างประหม่าในแนวหน้าเพื่อปกปิดความจริง

ถ้าเกาซินซินค้นพบความจริง ไปและกลับมา เธอและลุงจะไม่สามารถซ่อนความจริงที่ว่า นอนร่วมเตียงเดียวกันเมื่อคืนนี้!

เธอไม่ได้คิดเรื่องนี้ เมื่อกงเส่าถิงเดินผ่านไป เธอก็หยิบเสื้อของเขาออกมาจากตู้ ส่งให้เขาพร้อมกับนาฬิกา "ลุง เกาซินซินอาจจะกลับมาอีกสักพักก็ได้ คุณแต่งตัวแล้วรีบไป "

กงเส่าถิงเหลือบมองไปที่หน้าต่างอย่างแผ่วเบา "ถ้าเปิดหน้าต่างตอนกลางวันแสกๆ จะถูกส่งไปที่สถานีตำรวจ?"

เขาไม่ไป

เขาก็จะไม่ไป