ตอนนั้นฉันยังไม่ได้หย่ากับฉินจวิ้นเฟยฉันอาศัยอยู่ในบ้านเขาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและความกังวลที่จะรอการให้อภัยจากเขา
ในตอนนั้นฉินจวิ้นเฟยพาจิ้นเหวินเชี่ยนกลับมาที่บ้าน แล้วร่วมรักกันอย่างมีความสุขบนเตียงแต่งงานของเรา จากนั้นก็เปิดประตูห้องเพื่อให้ฉันเข้าไปร่วมด้วย!
ในตอนนั้นกระเพาะอาหารของฉันมีอาการคลื่นไส้อย่างรุนแรง ทุกอย่างที่ฉันกินเข้าไปตอนเที่ยงก็เกิดอาการพุ่งพล่าน เมื่อมองไปที่ฉินจวิ้นเฟยที่กำลัง “รักใคร่” ต่อหน้าฉัน ฉันอยากจะคายอาหารที่กินเข้าไปแล้วออกมาพ่นใส่หน้าของฉินจวิ้นเฟย!
เขาพูดแบบนี้ออกมาได้อย่างไร? ทำไมถึงคิดว่าตัวเขาเองจะมีเสน่ห์จนทำให้ฉันไม่มีวันลืม?
“ใครมอบความกล้านี้ให้คุณเหลียงจิงหรุหรอ?” ฉันมองไปที่เขาแล้วพูดอย่างกะทันหัน
ฉินจวิ้นเฟยผงะไปชั่วขณะ “อะไรนะ?”
ฉันไม่ได้พูดอะไรอีกและสลัดแขนของฉินจวิ้นเฟยออกอย่างแรง จากนั้นก็เดินออกจากร้านกาแฟ
รถฉันจอดอยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกร้านกาแฟ ฉันปลดล็อกรถด้วยรีโมททันที ฉินจวิ้นเฟยตามฉันมาติดๆ
“ อีอี คุณ … ”
“ปล่อยฉัน” เสียงของฉันเย็นชาจนมือของฉินจวิ้นเฟยสั่นและปล่อยแขนฉันออกทันที
ฉันเปิดประตูและเข้าไปในรถต่อหน้าฉินจวิ้นเฟย จากนั้นก็สตาร์ทรถแล้วขับออกไป หางตาของฉันเห็นได้ชัดว่าเขามีท่าทางที่ช็อคและตกใจอย่างแรง
หลังจากขับรถออกมาได้ไกลพอสมควรฉันก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกแล้วหยุดรถข้างทางเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเอง
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะทำเขาตกใจหรือเปล่า ฉินจวิ้นเฟยไม่ได้ตามฉันมาอีก ฉันวางแขนบนพวงมาลัยและเอามือปิดหน้า ในหัวมีประโยคหนึ่งที่พลุ่งพล่านอยู่ตลอดเวลา
เฉิงอี้เฉินกำลังจะแต่งงานและกำลังจะแต่งงานกับสวีเฟยเฟย …
การปรากฏตัวของจิ้นเหวินเชี่ยนทำให้แผนของฉันขัดข้อง แต่คำพูดของเธอทำให้ฉันสับสนไปหมดและทำให้ฉันไม่สามารถอำลาได้อย่างสมบูรณ์
เดิมทีฉันอยากพูดกับฉินจวิ้นเฟยอย่างมีเหตุผลและใจเย็น จากนั้นก่อนจะจากกันก็แสดงศักยภาพทางการเงินของฉันให้ฉินจวิ้นเฟยเห็น ราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา วิธีนี้จะทำให้หัวใจของฉินจวิ้นเฟยถูกฉันเอาไปแขวนไว้ ซึ่งจะกระตุ้นความปรารถนาของฉินจวิ้นเฟยที่จะได้รับการยอมรับและอยากพิชิตให้ตัวเองชนะมากขึ้นเรื่อย ๆ
ฉินจวิ้นเฟยต้องการให้ฉันกลับไป ฉันรู้เรื่องนี้ดี แต่ฉันก็รู้เช่นกันว่าคนอย่างฉินจวิ้นเฟยไม่มีทางรักผู้หญิงคนใดขึ้นมาจริงๆ เพราะเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนั้น ในมุมมองเขาผู้หญิงเป็นเพียงแค่ของเล่นของเขา?
เหตุผลที่เขาต้องการให้ฉันกลับไป เป็นเพราะว่าจิ้นเหวินเชี่ยนนอกใจเขา เขาไม่รักจิ้นเหวินเชี่ยนและเขาก็ไม่รักฉันเช่นกัน เหตุผลที่เขาเลือกแต่งงานกับจิ้นเหวินเชี่ยนในตอนนั้นก็เพราะว่าจิ้นเหวินเชี่ยนเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาจะไม่คัดค้านที่ฉินจวิ้นเฟยไปยุ่งกับคนอื่นข้างนอก แต่ฉินจวิ้นเฟยไม่คิดว่าจิ้นเหวินเชี่ยนจะเป็นฝ่ายไปยุ่งกับคนอื่นแถมยังหนักกว่าฉินจวิ้นเฟยอีก
ฉันวิเคราะห์ความคิดของฉินจวิ้นเฟยมาแล้ว ในตอนแรกเขาตามจีบฉันอย่างหนัก ถึงกับพยายามที่จะแต่งงานกับฉัน อันที่จริงไม่ใช่เพราะเขารักฉันมาก แต่เพราะในช่วงแรกๆฉันเอาแต่ปฏิเสธเขา ฉินจวิ้นเฟยผู้ซึ่งไม่เคยเสียเปรียบมาก่อนซึ่งทำให้เป็นแรงบันดาลใจให้เขาต้องการพิชิตและทำให้เขาลงมือทำทุกอย่างอย่างจริงจัง
มันเหมือนกับที่เขาเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าเขาจะตัดขาดการติดต่อกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อฉัน แต่ในที่สุดเนื่องจากฉันเสียความบริสุทธิ์ก่อนแต่งงาน เขาก็ติดต่อกับจิ้นเหวินเชี่ยนและคนอื่นๆอีก ทั้งหมดนี้เป็นเพียงข้ออ้างของฉินจวิ้นเฟย
เหมือนประโยคที่ว่า ประเทศนั้นเปลี่ยนแปลงได้ง่าย แต่ธรรมชาติของมนุษย์นั้นเปลี่ยนแปลงได้ยาก ฉินจวิ้นเฟยเป็นคนเจ้าชู้มาก่อน เขาไม่มีทางกลับตัวกลับใจเพื่อผู้หญิงคนไหนแน่นอน
ฉันถอนหายใจยาวและหัวใจของฉันหงุดหงิดอย่างมาก ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวแล้วหาเบอร์โทรศัพท์ของเฉิงอี้เฉิน
แต่ในที่สุดฉันก็ไม่ได้โทรออกไป
ฉันโทรหาเขาแล้วทำอะไรได้ ถามเขาว่าจะแต่งงานกับสวีเฟยเฟยงั้นหรอ?
จริงๆแม้ว่าฉันจะกังวลเกี่ยวกับปัญหานี้ แต่ฉันจะถามเฉิงอี้เฉินเกี่ยวกับปัญหานี้ในตำแหน่งความสัมพันธ์ไหน
ฉันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าและขับรถกลับบ้านฉันใช้เวลาช่วงเย็นที่เหลือกับแม่คอยเล่นกับฮั่นอี้และซีหย่า จากนั้นก็ทำอาหารและทานอาหารเย็นกับแม่ ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่ห่างหายไปนาน หลายครั้งทำให้ฉันอดไม่ได้ที่อยากจะร้องไห้
ฉันอดคิดไม่ได้ว่าถ้าชีวิตเป็นแบบนี้ต่อไปมันคงจะเป็นทางเลือกที่ดีมาก ตอนนี้ฉันมีเงินมากพอที่จะทำให้ชีวิตของฉันกับแม่อยู่อย่างสุขสบายได้และไม่จำเป็นต้องพัวพันกับอดีตอีกต่อไป
เพียงแค่ความคิดนี้ของฉันอยู่ได้ไม่นาน ก็ถูกดึงกลับสู่ความเป็นจริงด้วยเสียงกริ่งประตูบ้าน
ฉันรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเสียงกริ่ง เพราะบ้านฉันเป็นบ้านเช่าและฉันก็พึ่งกลับมาประเทศจีนได้เพียงสองวันเท่านั้น ยกเว้นตอนกรอกที่อยู่ในบริษัทรถเช่าตอนเช้า ฉันก็ไม่ได้บอกใครเลยว่าฉันอยู่ที่นี้
อีกอย่างฉันไม่มีเพื่อนในประเทศจีนเลย แล้วใครจะมาหาฉัน
พี่จางและพี่หลิว พาฮั่นอี้และซีหย่าไปอาบน้ำและพาพวกเขาเข้านอน แม่ฉันก็ขึ้นไปพร้อมกับพวกเขา แม่บอกว่าจะเรียนรู้วิธีดูแลเด็กๆอย่างถูกต้องจากพวกเขา มีฉันคนเดียวที่ยังทำงานในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง ฉันลังเลเล็กน้อยแต่ก็ปิดคอมพิวเตอร์แล้วไปเปิดประตู
เมื่อประตูเปิดออกฉันก็ตกใจทันที
“ อีอี … ”
หัวใจของฉันเต้นกะทันหัน จากนั้นฉันก็ปิดประตูเสียงดัง”ปัง”และขมวดคิ้วมองคนตรงหน้า “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่”
ฉันรู้สึกชาไปทั้งหัว ฉินจุนเฟยรู้ที่อยู่ของฉันได้อย่างไร ความรู้สึกปลอดภัยที่ฉันมีหายไปทันทีที่ฉันเห็นฉินจวิ้นเฟย ฉันไม่คิดว่าที่อยู่ในประเทศจีนของฉันจะถูกเปิดเผยเร็วขนาดนี้
“ผมโทรหาคุณแต่คุณไม่รับสาย จากนั้นผมก็ตรวจสอบหมายเลขป้ายทะเบียนของคุณ”ฉินจวิ้นเฟยมองฉันด้วยสีหน้าสงบ
เขาเหลือบมองมาที่ฉันและพูดว่า “อีอี คุณไปหาผมไม่จำเป็นต้องเช่ารถหรอก คุณรู้ผมไม่มีทางดูถูกคุณ”
ฟังคำพูดที่ “ใจกว้าง” ของฉินจวิ้นเฟยหัวใจฉันก็รู้สึกหงุดหงิดมาก
เป็นบริษัทรถเช่าจริงๆ! เขาไปตรวจสอบที่อยู่บ้านของฉันที่บริษัทรถเช่า! บริษัทนี้กำลังทำอะไรอยู่? รั่วไหลความเป็นส่วนตัวของลูกค้าแบบนี้ได้อย่างไร!
ตอนนี้อารมณ์ของฉันเกือบจะระเบิดออกมา ได้แต่เสียใจที่ตอนเช้านั้นไม่ใช้เวลาคิดให้ดีก่อนจะไปเช่ารถ อีกทั้งยังเขียนที่อยู่จริงของฉันลงไปด้วย
“ไปคุยกันที่ร้านกาแฟข้างนอกเถอะ” ฉันหายใจเข้าลึก ๆ และบังคับตัวเองให้สงบลง
ฉันไม่สามารถคุยกับฉินจุนเฟยที่หน้าประตูบ้านได้เพราะถ้าแม่ของฉันได้ยินอะไรบางอย่างแล้วมาดูขึ้นมา อาจจะทำให้เกิดการทะเลาะกันขึ้นมาก็ได้
อีกทั้งฉินจวิ้นเฟยหาบ้านฉันเจอ จิ้นเหวินเชี่ยนก็อาจจะเคยหาแล้วหรือเปล่า? ในตอนนี้ฉันปวดหัวจนรู้สึกว่ามันกำลังจะระเบิด ฉันแทบรอไม่ไหวที่อยากจะเตะฉินจวิ้นเฟยให้หายไปจากชีวิตฉัน
“โอเค ถ้างั้นลงไปคุยกันเถอะ”ฉินจวิ้นเฟยพยักหน้าและยังคงมองมาที่ฉันอย่างสงบนิ่ง
แม้ว่าอำเภอเลอยังไม่ค่อยพัฒนาสักเท่าไหร่ แต่ที่ที่ฉันเช่าอยู่นั้นก็ไม่เลว เราเข้าไปนั่งในร้านกาแฟใกล้ชุมชน ฉันมองไปที่ฉินจวิ้นเฟยที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน ความประหลาดใจในดวงตาของเขาหายไป แต่กลับมีความได้ใจและความทะเยอทะยานที่ไม่สามารถปกปิดได้
MANGA DISCUSSION