นิยาย ระบบใช้จ่าย ระบบใช้จ่ายตอนที่ 40

บทที่ 40: นี่คือแม่แท้ๆของฉัน

ในตอนนี้สภาพร่างกายของหงต้าหลี่ดีขึ้นแล้ว พูดได้เลยว่าเป็นเหตุการณ์ที่สําคัญที่สุดที่เกิดขึ้นในบ้านพักหงวูในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา และคืนนี้บ้านพักหงวู ทั้งหมดคึกคักเป็นพิเศษ พวกเขาต่างสังสรรค์ฉลองให้กับหงต้าหลี่ เนื่องจากเขามีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น งานเลี้ยงเต็มไปด้วยแสงไฟหลากสี หลานรุยชีปรุงอาหารด้วยฝีมือตัวเองถึงสี่จานและทั้งสามคนในครอบครัวก็รับประทานอาหารค่ําด้วยกันอย่างมีความสุข หงเหว่ยกมี ความสุขมากและนั่นทําให้เขาได้ดื่มไวน์นิดหน่อย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูด อะไรมากนักในระหว่างมื้ออาหาร แต่หง เหว่ยกและหลานรุยชีก็ยิ้มแย้มเมื่อมองดู หงต้าหลี่

” ต้าหลี่ แกลองกินอันนี้ดูสิ นี่ถือว่าเป็นเรื่องที่พิเศษมากเลยนะที่แม่แกทําอาหารให้ เพราะแม่แกไม่ค่อยทําอาหารแบบนี้เลย แม้แต่กับฉันก็เถอะ “หงเหว่ยกยังคงตักอาหารเพิ่มลงในจานของหงต้าหลี่ จนกระทั่งมันซ้อนกันเป็นภูเขาขนาดเล็ก ๆ ” กินอีก ๆ ผู้ชายน่ะเปรียบเสมือนเหล็ก ในขณะที่ข้าวเปรียบเสมือนเศษเหล็ก ถ้าแกไม่กินให้มากขึ้น ร่างกายของแกก็จะไม่พัฒนานะ ”

สําหรับหลานรุยชี เธอก็คอยให้ คําปรึกษากับหงเหว่ยกู ” คุณกําลังคิดอะไรอยู่น่ะ? ดูนี่สิ อาหารของลูกซ้อนกันเกือบเท่าตัวลูกแล้วนะ ใครจะกินได้มากขนาดนั้น…ต้าหลี่กินช้า ๆ นะลูก ถ้าคุณชอบอาหารที่ฉันทํา เดี๋ยวฉันจะทําอาหารให้คุณทุกวันเลย ระวัง ๆ ค่อย ๆ กินอย่าสําลักละช้า! ”
ปากของหงต้าหลี่เต็มไปด้วยอาหารอร่อย ในขณะที่รับประทานอาหาร เขาพู ดว่า ” พ่อไม่ต้องช่วยผม ผมตักอาหารเองได้ … ผมกินไม่ไหวแล้ว ผมตัวจะแตกแล้ว ผมคงอิ่มจนนอนไม่ได้แน่ ๆ ถ้าท้องยังแน่นอยู่แบบนี้! ”

สภาพร่างกายของลูกชายคนเดียวของ พวกเขากลับมาดีขึ้น มันดีกว่าสิ่งอื่นใด แม้ว่ามันจะถึงเวลาสําหรับหงต้าหลี่ที่จะต้องเข้านอน แต่หงเหว่ยกและหลานรุยชีก็ยังไม่หายตื่นเต้น หลังจากหงต้าหลี่เข้านอน พวกเขายังคงรับประทานอาหารและพูดคุยกันจนถึงประมาณตี 3 ก่อนที่จะเข้านอนในที่สุด

ปาร์ตี้ของเมื่อวานกินเวลาตลอดทั้งคืน ดังนั้นหงเหว่ยกและหลานรุยชีจึงให้ สิทธิ์พิเศษแก่คนรับใช้ให้พักหนึ่งคืน เพื่อให้พวกเขาสามารถสังสรรค์กันให้พอใจ อาหารและเครื่องดื่มก็มีให้บริการในบ้านพัก ในโอกาสที่มีความสุขเช่นนี้ ผู้คนต่างกินและดื่มกันอย่างพอใจ

อย่างไรก็ตามเมื่อหงต้าหลี่ตื่นขึ้นเพื่อไปโรงเรียนในวันถัดไป นอกเหนือจาก คนขับรถและผู้ติดตามทั้งเก้าของเขา ตอนนี้ที่บ้านพักก็ได้มีแต่ขยะบนพื้นและบ้านพักทั้งหลังก็ได้มีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์ แม้กระทั่งเมื่อเขาลงบันได เขาได้ยินเสียงหัวเราะของแม่และพูดว่า ” ดูสิ พวกเธอทุกคนเนี่ย ดื่มกันเยอะมากเลยนะ ไม่เป็นไร ไม่ต้องเร่งรีบ พวกเธอพักผ่อนกันได้เลยอย่างเต็มที่ ร่างกายของต้าหลี่เองก็ฟื้นตัวแล้ว ฉันมีความสุขมาก ๆ เลย ดังนั้นฉันจะให้พวกเธอพักอีกสักครึ่งวัน นอกจากนี้ก็ให้ทิปทุกคน 10,000 หยวน เพื่อที่ต้าหลี่ของฉันจะได้เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศอันแสนมีความสุข! ”

หงต้าหลี่ยืนอยู่ที่บันไดและเดินลงมา ” แม่ ผมจะไปโรงเรียนแล้วนะ!”

“เอ๋ มาแล้วเหรอเจ้าตัวน้อย !!! ” เมื่อ ได้ยินเสียงของหงต้าหลี่ หลานรุยชีก็หันมาและพูดอย่างมีความสุข “เจ้าตัวน้อยของแม่ แกเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยแล้วสินะ อย่าลืมสวมใส่เสื้อผ้าหนา ๆ วันนี้ลมแรงมาก อย่าเป็นหวัดล่ะ โอ้ ใช่ เอาเงินไปเผื่อไหม? เงินของแกพอรึป่าว? เมื่อเช้านี้ฉันได้ยินมาจากเสี่ยวหยี่ว่าแกใช้เงินไปบ้างแล้วเมื่อวานนี้ ฉันจะขอให้พ่อแกเติมเงินให้อีกห้าล้านหยวนในภายหลังนะ”

“ใช่ครับ … แต่ดูจะไม่พอเท่าไหร่ ” หงต้าหลี่เช็ดจมูก ” เมื่อวานนี้ผมใช้เงิน ไปเท่าไหร่นะ? ผมคิดว่าผมใช้เงินไป ประมาณ 2.4 ล้านหยวน ผมได้ซื้อเว็บไซต์และเซ็นสัญญากับศิลปินผู้หญิงคนหนึ่งครับ แม่ครับ ผมวางแผนที่จะจัดตั้งบริษัทสื่อบันเทิง เพื่อถ่ายทําภาพยนตร์และผลิตเพลงเพื่อความสนุกสนาน มันน่าสนใจมากเลย ถ้าไม่มีอะไรให้ผมเล่น ผมก็สามารถดูภาพยนตร์ของผมได้ ”

” โอเค แกสามารถทําสิ่งที่แกต้องการได้เลย พ่อกับแม่ได้รับเงินมากอยู่แล้ว ถ้าไม่ใช้เงินเลยก็คงจะดูเสียเปล่าไปมาก ” หลานรุยชีขึ้นไปหาเขาและจัดเสื้อผ้าของหงต้าหลี่ให้เรียบร้อย เพื่อให้เขาดูดี ” ถ้าแม่ต้องการจะดูภาพยนตร์ พวกเราก็จะถ่ายทําภาพยนตร์ด้วยฝีมือพวกเราเอง ” หลานรุยชีก็ได้พูดต่อว่า ” แต่แกมีนักแสดงไม่เพียงพอใช่ไหม? แกต้องการให้แม่ช่วยหาให้ไหมล่ะ?”

หงต้าหลี่คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า ” ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นหรอกครับ ผมจะ หานักแสดงอย่างช้า ๆ ด้วยตัวผมเอง หากผมตั้งใจทํางาน ร่างกายของผมก็อาจฟื้นตัวได้เร็วขึ้น ” เขาต้องใช้จ่ายด้วยตัวเอง เพราะเงินที่ใช้โดยตรงจากครอบครัวของเขาจะไม่ถูกนับเข้าระบบ เนื่องจากเงินในกระเป๋าของเขายังไม่ขาดแคลน เขาจึงไม่ได้รีบเท่าไหร่นัก

” โอเค ไว้แม่จะโทรหาแกภายหลัง โอ้ ใช่แล้ว แม่ได้ยินมาว่าศิลปินผู้หญิง เมื่อวานนี้ร้องเพลงได้ค่อนข้างดีเลย แกจะไม่เปิดคอนเสิร์ตให้เธอหน่อยหรอ?” หลานรุยซีคว้าแขนของหงต้าห ลี่ให้เข้ามาหาและบ่นพร้อมกับพูดต่ออีกว่า ” ในเช้านี้ แม่ไปตรวจสอบเธอมา เธอเป็นนักร้องที่ดีเลยนะ หาได้ยากมากด้วย แล้วไอ้การที่เธอไม่มีแฟนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็เป็นเรื่องแปลกมาก แม้ว่าเธอจะแก่กว่าก็ตามเถอะ ทําไมไม่พาเธอมาเป็นผู้หญิงของแกไปเลยล่ะ? แม่เองก็ต้องการหลานชายเร็ว ๆ นะ ..

หงต้าหลี่รู้สึกประหลาดใจ เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่แม่พูด ” แม่ ผมอายุ 18 ปีเอง นะ แม่ไม่ใจร้อนเกินไปหน่อยหรอครับ? ตอนนี้ผมก็มีซินซินอยู่แล้วไม่ใช่ว่าผม

“ซินซินน่ะหรอ ซินซินไม่ได้นึกถึงลู กต้าหลี่ของแม่เลยนะ แกคิดว่าแม่ไม่เห็นรึไง? ความสัมพันธ์ที่ถูกบังคับมันจบไม่สวยหรอก วันนั้นตอนที่พวกเขามาเยี่ยม แม่ก็รู้แล้วว่าการหมั้นเป็นเรื่องปลอม ๆ การยืมเงินต่างหากคือเรื่องจริง” หลานรุยชีกล่าวอย่างรื่นเริง ” ที่จริงแล้วด้วยความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของเรา การให้ยืมเงินแค่หนึ่งหรือสอง ร้อยล้านหยวนแก่พวกเขานั้น มันไม่มีอะไรเลยจริง ๆ ปัญหาหลักคือลุงถังไม่ ชอบที่จะเป็นหนี้บุญคุณใคร เขาจึงคิดแผนการหมั้น ฉันเข้าใจเขา เขารักศักดิ์ศรีของเขามากกว่าสิ่งอื่นใด ครอบครัวของเราเองก็สนิทกันมาหลายปีแล้ว แม่เข้าใจ ”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ หลานรุยซีก็จับมือของ หงต้าหลี่แล้วพูดว่า ” แกไม่ควรจริงจัง เกินไป มีผู้หญิงที่ดีอยู่ทุกที่ หากซินซิน คนนั้นเต็มใจที่จะแต่งงานกับแกในภาย หลังจากนั้น เมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ ค่อย แต่งงานกับเธอ ถ้าเธอไม่เป็นอย่างนั้น ก็เป็นการดีที่จะยกเลิกการแต่งงานด้วย แม่เองก็วางแผนที่จะหาภรรยาอีกสักสองสามคนให้แก เพื่อให้แกมีลูกเพิ่มขึ้นอีก หึหึ”

หนังศีรษะของหงต้าหลี่ชาไปหมด นี่คือแม่แท้ๆ ของเขาอย่างแท้จริง ถ้าเธอพูดต่อไป เธอก็คงจะพูดถึงภรรยาของหลานชายของเธอแล้วมั้ง เขาจึงรีบวิ่งหนีไปทันทีและพูดว่า ” โอเค ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไปโรงเรียนแล้วครับตอนนี้!”

ในรถ หงต้าหลี่ถามหลิงเสี่ยวหยี่ว่า ” โอ้ ใช่ เสี่ยวหมี่เว็บไซต์ที่ฉันซื้อเมื่อวานนี้มันเกี่ยวกับอะไร? ฉันลืมถามในตอนนั้น ”

หลิงเสี่ยวหยี่พูดไม่ออก เขาใช้เงิน 2.4 ล้านหยวน เพื่อซื้อเว็บไซต์ แต่เขาไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับอะไร สถานการณ์แบบนี้คงเกิดขึ้นกับเขาบ่อย แม้ว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในใจของเธอ แต่ปากของเธอก็ตอบกลับไปว่า ” ท่านนายน้อย เว็บไซต์นี้เรียกว่า หลิงเตียน มันไม่ได้รับความนิยมมากนัก มันเป็นเว็บไซต์ที่สร้างเกี่ยวกับนวนิยายออนไลน์ ”

“เว็บไซต์สําหรับนวนิยายออนไลน์? นั่นมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ “หงต้าหลี่ พึมพํา ” เว็ปไซต์หลิงเตียน ฟังชื่อแล้วมันดูไม่ไพเราะเลย ไหน ๆ เราก็ซื้อเว็ปไซต์มาแล้วเปลี่ยนชื่อเป็นจงเตียน ละกัน และเว็ปไซต์นี้ก็จะยิ่งใหญ่ขึ้น ยิ่งในอนาคตก็จะไม่มีใครกดออกจากเว็บไซต์ของเราแน่ ถ้าพวกเขาได้เข้าสู่เว็บไซต์ของเราแล้ว! ”

” โอเคค่ะ ท่านนายน้อย” หลิงเสียว หยี่บังคับตัวเองไม่ให้หัวเราะ ” งั้นหลิง .. เว็บไซต์จงเตียน เราจะจัดการกับมันอย่างไรดีคะ? ปล่อยให้มันพัฒนาด้วย ตัวเองหรือลงทุนไปกับมันและทําโฆษณา หรือว่าเราจะทําอะไรบางอย่าง? ”

” ผลาญเงิน เราต้องผลาญเงินให้มากขึ้น! ” หงต้าหลี่ตัดสินใจได้ในทันที ” ฉันต้องการถลุงเงิน! โอกาสทองแบบนี้มันมาถึงแล้ว ถ้าฉันใช้เงินจัดการแบบโปรยเงินลงมาจากท้องฟ้า แน่นอนว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดีแน่ ๆ ”

หลังจากคิดบางอย่าง หงต้าหลี่ก็ได้ถามว่า “เออ แล้วทําไมผู้ชายคนนั้นถึงต้องการขายเว็บไซต์นี้? ฉันไม่ได้สนใจเขาเลย ตอนที่เขาพูด ”

หลิงเสี่ยวหมี่ได้ตอบว่า ” นั่นเป็นเพ ราะคู่แข่งของเขา ร้านหนังสือตุรกีของ ตระกูลหลิวร้านหนังสือตุรกี ปัจจุบันเป็นเว็บไซต์นวนิยายออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุด ในประเทศของเรา เว็บไซต์จงเตียนนี้ที่ท่านนายน้อยได้ซื้อมา แพ้พวกเขาในทุกด้าน ดังนั้นปริมาณการเข้าใช้เว็บไซต์จงเตียนจึงลดลงอย่างมาก ทําให้เขาต้องขายเว็บไซต์ค่ะ ”