นิยาย ระบบใช้จ่าย ระบบใช้จ่ายตอนที่ 37

 

บทที่ 37: “ไล่ตามฝันหาอัสนีบาต” โดย ลี่เนียนเหว่ย

 

ในขณะที่เพื่อนร่วมชั้นกำลังสนุกกับการเลือกสุนัขของพวกเขา ผู้คนมากมายก็เข้ามาหาหงต้าหลี่

 

เมื่อได้ยินว่าหงต้าหลี่จะจ่ายเงิน 1,000 หยวนต่อเดือน รวมถึงที่พักสำหรับคนที่จะช่วยดูแลสุนัข ตอนนี้เวทีก็แทบจะยุบลงเพราะทุกคนอยู่รวมกันบนเวทีหลายคนก็ยกมือขึ้นและตะโกนออกมาว่า

 

” เลือกฉัน เลือกฉัน! “

 

“ผมทำได้ ผมรักสุนัขที่สุด! “

 

” เลือกฉัน! ฉันขอแค่ 800 หยวน! “

 

“ฉัน… 750! “

 

ทุกคนอยากทำงานกันอย่างบ้าคลั่งไม่มีใครลดเสียงลงเลย

 

เสี่ยวหยี่เป็นคนที่ฉลาดพอ เธอสั่งการให้ลูกน้องยืนอยู่ตรงมุมและถือกระดาษไว้:

 

” มารับคิวที่นี่เพื่อสมัครงาน ผู้ที่ลัดคิวจะถูกตัดสิทธิ์! “

 

“การมารับคิวที่นี่เพื่อสมัครงาน ” ย่อมไม่ได้อะไรมากอยู่แล้ว แต่เมื่อได้ยินกันว่าคนที่ลัดคิวจะถูกตัดสิทธิ์ ทุกคนจึงตั้งใจที่จะเข้าคิวรอตามคิวของพวกเขาเอง

 

ไม่ใช่เงินเดือน 1,000 หยวนที่ผู้คนสนใจ แต่ที่ผู้คนสนใจคือที่พักฟรี นี่คือเมืองหลวงและการเช่าที่พักแค่หนึ่งคืนจะมีราคาอย่างน้อย 200 หยวน นั่นเท่ากับ 1,200 หยวนต่อเดือน นอกจากนี้ใครบ้างจะต้านทานไหว? แค่ทำงานดูแลสุนัขง่าย ๆ ให้กับอาเสี่ยอย่างหงต้าหลี่ก็ได้เงินเดือนเท่ากับพนักงานบริษัททั่วไปแถมได้ที่พักฟรี หากพวกเขาทำได้ดีมาก ๆ หงต้าหลี่ก็ไม่ลังเลที่จะจ่ายเงินเพิ่ม

 

ในไม่ช้า ไนท์คลับก็ได้เป็นที่สมัครงานและยังเป็นงานที่สุจริตด้วย ทุกคนพยายามโปรโมทตัวเองเพื่อให้ได้งานดูแลสุนัข

 

หงต้าหลี่ไม่ได้คิดเลยว่ามันจะมีผลกระทบกับการให้บริการไนท์คลับฟรี ในเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาหงต้าหลี่ไม่เคยเรียกเก็บเงินจากลูกค้า และภายในหนึ่งคืนปริมาณของผู้คนที่มาเยี่ยมชมบริเวณรอบ ๆ ไนท์คลับเพิ่มขึ้นมาถึงสามเท่า ไนท์คลับก็เต็มไปด้วยขอบกั้นพ่อค้าเร่และพ่อค้าทั่วไปเต็มท้องถนนด้านนอกไนท์คลับ ธุรกิจของพวกเขากำไรเพิ่มขึ้นอย่างน้อยห้าเท่า แม้แต่โรงอาบน้ำ ร้านอาหารและโรงแรมก็ได้รับประโยชน์จากการกระทำของหงต้าหลี่

 

ซึ่งพวกเขาในตอนนี้ไม่ได้มายุ่งอะไรกับหงต้าหลี่เลย เพราะในขณะนี้พวกเขากำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวที่เต็มไปด้วยสาว ๆ กัน

 

ในตอนนี้เอง หงต้าหลี่ก็ได้เหลือบมองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอสวยและมีเสน่ห์มาก หงต้าหลี่ตัวชาและก็เข้าใจเลยว่าทำไมเจ้าของบริษัทหัวเหว่ยจึงซ่อน เธอไว้ชื่อของผู้หญิงคนนี้คือ ลี่เนียนเหว่ย และเธอมีความสวยเกือบจะอยู่ในระดับเดียวกับถังปูซิน ไม่มีคำพูดใด ๆ ที่จะบรรยายถึงความสวยงามได้เลย เธอสวยมากจนไม่สามารถพูดออกมาได้ ถังมู่ซินเป็นหนึ่งในนั้น ลี่เนียนเหว่ยเองก็เช่นกัน

 

หงต้าหลี่ไม่สามารถพูดอธิบายอะไรเกี่ยวกับใบหน้าของเธอได้ หากเขาต้องหาคำพูดเพื่อจะอธิบายเธอคือ …

 

เธอคือ …

 

ไม่มีที่ติ

 

ลี่เนียนเหว่ยนั้น ภายนอกเธอก็สวยมาก ผิวพรรณของเธอเรียบเนียนไร้ที่ติและดวงตาของเธอกลมโตแวววาว ระดับความสูงของเธอ 1.68 เมตร ร่างกายของเธอดูสมบูรณ์แบบด้วยอัตราส่วนที่สมส่วน หน้าอกของเธอเต็มคือไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป เป็นขนาดที่พอเหมาะ 

 

หงต้าหลี่ชอบเสียงของเธอเป็นพิเศษเสียงของเธอช่างน่าฟัง ไพเราะและสบายหู

 

ผู้หญิงแบบนี้แทบจะทำให้ผู้ชายบ้าคลั่ง

 

นี่คือความประทับใจของหงต้าหลี่ที่มีต่อลี่เนียนเหว่ย

 

หงต้าหลี่ยังคงเหยียดขาบนโต๊ะข้าง ๆ อย่างสบาย ๆ และดื่มเครื่องดื่มที่เขามีอยู่ในมือ ” ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับเธอใช่ไหม ที่จะต้องร้องเพลงสองเพลงหลังจากนี้? โอเคใช่ไหม? คิดซะว่าเธออยู่ในสถานที่จัดคอนเสิร์ตล่ะกัน”

 

“อืม… โอเค ” ไม่มีทางให้ถอยกลับแล้ว ลี่เนียนเหว่ยมองดูหงต้าหลี่ก่อนที่จะยืนขึ้น ” ตอนนี้ฉันควรจะขึ้นไปเลย ไหมคะ? หรือค่อยไปทีหลัง? “

 

“ตอนนี้เลย ” หงต้าหลี่ได้ยืนขึ้นกับเธอ ” ไปกัน! ให้ฉันได้ยินเสียงของเธอหน่อย ฉันจะให้รางวัลกับเธอด้วยนะ ถ้าเธอร้องเพลงดี ฮิฮิ “

 

” ท่านนายน้อยต้าหลี่ ท่านจะชมฉันเกินไปแล้วนะคะ ฉันเขินนะ “ลีเนียนเหว่ยหน้าแดงขณะที่เธอติดตามหงต้าหลี่และผู้จัดการของเธอออกจากห้องไป

 

บนเวที ดีเจตะโกนใส่ไมโครโฟน: ” ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี เรามีแขกรับเชิญพิเศษคืนนี้! ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนอยู่ตรงนี้ เธอเป็นนักร้อง! เธอแสนจะน่ารักเหลือเกิน เธอน่ารักจนใครบางคนสามารถก่ออาชญากรรมได้เลย! ตัวตนของเธอเป็นความลับและเสียงของเธอจะอยู่ในใจของพวกเรา แล้วเราจะรออะไรอีก? มาต้อนรับเธอด้วยเสียงปรบมือดัง ๆ กันเถิด! “

 

ผู้ชมต่างดูอย่างมีความสุข แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังสนั่นนี่คือดินแดน ของท่านนายน้อยต้าหลี่ของตระกูลหงใคร ๆ ก็สามารถยืนบนเวที ณ สถานที่นี้ได้ แต่จะต้องมีความสามารถพิเศษ 

 

ในตอนนี้ก็ได้มีเพลงประกอบที่แสนจะหรูหราดังขึ้นพร้อมกับแสงที่ชวนให้หลงใหล ลี่เนียนเหว่ยค่อย ๆ เดินขึ้นไปบนเวทีและรับไมโครโฟนมา

 

ในพริบตา แสงไฟอ่อน ๆ ส่องไปที่ใบหน้าของเธอให้เห็นรูปร่างและใบหน้าของเธอ ที่ช่วยเสริมให้เห็นความงามขึ้นไปอีก พวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลย

 

จูเสี่ยวหลิงที่นั่งอยู่ข้างถังปูซินก็ตื่นเต้นที่ได้เห็นลี่เนียนเหว่ย และพูดว่า ” ว้าว…พี่สาวมู่ซิน น้องสาวคนนี้ช่างน่ารักเหลือเกิน พี่ใหญ่ต้าหลี่ไปหาคนแบบนี้มาจากที่ไหนกันนะ? “

 

ถังปูซินยิ้มและพยักหน้า ขณะดูลี่เนียนเหว่ยบนเวที “เธอสวยมากจริง ๆ เธอเป็นนักร้องหรอ? ต้าหลี่ชอบทำอะไรไร้สาระเหลือเกิน ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปพบเธอที่ไหน บางทีนี่อาจจะเป็นเรื่องที่เขาพูดคุยกับหลิงเสี่ยวหมั้งนะ? ” ถึงมู่ซินมองลี่เนียนเหว่ยอย่างระมัดระวังและกระซิบว่า “อะ เธอน้ำตาคลอนเมื่อไม่นานมานี้งั้นเหรอ? “

 

จูเสี่ยวหลิงเองก็จ้องมองดูและพยักหน้า ” ดูเหมือนว่าจะใช่นะ เกิดอะไรขึ้นกับเธอกัน? พี่ใหญ่ต้าหลี่รังแกเธอหรือเปล่า? “

 

” ไม่หรอก ต้าหลี่ไม่มีทางจะทำอะไรแบบนั้น “หงต้าหลี่ยังไม่ได้ทำร้ายชายชราก่อนหน้านี้ที่ชนเข้ากับกระจกรถข้างของเขาเลย เขาคงไม่รังแกผู้หญิงคนนี้แน่นอน ถังปูซินคิดเรื่องนี้และพูดต่อว่า ” น้องสาวคนนี้เป็นนักร้องหรอ? อาจเป็นเพราะเจ้านายคนก่อนของเธอรึเปล่า? ที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ นั่นอาจเป็นสาเหตุที่เธอมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากต้าหลี่ก็เป็นได้ “

 

จูเสี่ยวหลิงยกย่องถึงมู่ซิน ” พี่สาวมู่ซินเป็นคนดีจริง ๆ เลยนะ ต้องเป็นอย่างนั้นล่ะ พี่ใหญ่ต้าหลี่ไม่แกล้งใครแบบนี้หรอก “

 

เพลงค่อย ๆ เริ่มขึ้น และลี่เนียนเหว่ยก็สามารถเข้าถึงอารมณ์ของเพลงได้อย่างสมบูรณ์ เธอได้กระจายออร่าออกมาบนเวทีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ในเสี้ยววินาทีนั้นเธอก็ดูเหมือนกับราชินีที่อยู่บนเวที ” สวัสดีค่ะทุกคน ชื่อของฉันคือ ลี่เนียนเหว่ย และฉันเป็นนักร้อง ฉันต้องการร้องเพลงที่ฉันเขียน “ไล่ตามฝันหาอัสนีบาต” ฉันหวังว่าทุกคนจะชอบมันนะคะ”

 

เพลงเริ่มต้นขึ้นและลี่เนียนเหว่ยก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อเธออยู่บนเวทีเธอเป็นเหมือนสายลม ฟ้าผ่า เหมือนแสงที่ส่องไปทั่วทุกทิศทาง แสงจ้าเพียงแค่ไหนก็ไม่สามารถปิดบังรัศมีที่เธอเผยออกมาได้

 

เธอเป็นเหมือนดวงอาทิตย์สว่างมากจนไม่กล้ามองเธอโดยตรง

 

ความตื่นเต้นของผู้คนที่มองลี่เนียนเหว่ยเพิ่มสูงขึ้น ทุกคนตบมือตามจังหวะเพลงและตะโกนชื่อลี่เนียนเหว่ย

 

แค่เพียงเพลงเดียวก็ทำให้คนเกือบสองพันคนในห้องโถงกลายเป็นแฟนคลับของเธอได้เลย

 

หงต้าหลี่แสดงความพึงพอใจต่อลี่เนียนเหว่ย ” ยืม … น่าสนใจ ฮ่าฮ่า ไม่เลวเลย ผู้จัดการ จากนี้ไปฉันจะพาเธอไปกับฉัน เธอทั้งสองสามารถเรียกฉันว่าท่านนายน้อยได้และหากเธอพบปัญหาใด ๆ ก็ให้ไปหาเสี่ยวหยี่ “

 

ผู้จัดการมีความสุขมาก เธอแทบกลั้นหายใจในขณะที่พูด ” ขอบคุณมากค่ะท่านนายน้อย! “