ระบบแหวนสุดโกงสร้างตำนานในสองโลก - บทที่ 601 ข่าวลือ

บทที่ 601 ข่าวลือ

……….

บทที่ 601 ข่าวลือ

“อาจารย์อู๋ ดื่มน้ำสิครับ”

“อาจารย์อู๋ พอดีผมได้ของว่างมา สนใจมาทานด้วยกันไหมครับ?”

“อาจารย์อู๋สูบบุหรี่ไหมครับ? ผมมีของดีอยู่”

“อาจารย์อู๋ ไว้หลังเลิกงานแล้วพวกเราไปดื่มกันหน่อยเป็นไง ผมเลี้ยงเองครับ”

ที่ออฟฟิศในมหาวิทยาลัยเจียงโจว หลี่เทียนกับหวังฝูกำลังเข้ามาทักทายอู๋ฝานราวกับจะเลียขา

เนื่องจากหลี่ปิงไม่ได้มาที่มหาวิทยาลัยเจียงโจวนานหลายวันแล้ว ทั้งยังมีข่าวเรื่องที่ครอบครัวของเขาประสบอุบัติเหตุเริ่มแพร่ออกมา ทำให้หลี่เทียนและหวังฝูที่เดิมเกาะขาของหลี่ปิงเอาไว้แตกตื่นขึ้นมา

เพื่อกอดขาของหลี่ปิงเอาไว้ คนทั้งสองจึงมักจะหาเรื่องอู๋ฝานในออฟฟิศโดยการประชดประชันอยู่บ่อยครั้ง ผลลัพธ์ที่ได้ ตอนนี้ทางบ้านของหลี่ปิงประสบปัญหา ขณะที่ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่างมีความสุข อีกทั้งพวกเขายังได้ยินมาว่าอีกฝ่ายมีฝีมือค่อนข้างดี จึงกลัวจะถูกตามล้างแค้น ดังนั้นตอนที่อู๋ฝานมาออฟฟิศ คนทั้งสองจึงคอยให้ความสนใจเพื่อกลบฝังความผิดพลาดที่เคยก่อขึ้น

“ไม่เป็นไร ไปพักเถอะครับ ผมไม่ต้องการ” อู๋ฝานตอบกลับ

“ครับ ครับ” ทั้งหลี่เทียนและหวังฝูต่างเร่งรีบพยักหน้ารับพร้อมกลับไปนั่งประจำที่

เมื่อเห็นเรื่องดังกล่าว เกิ่งหย่าเฟยจึงเดินเข้ามาหาอู๋ฝานพร้อมกับเผยยิ้ม “ได้ยินว่าเมื่อคืนคุณเพิ่งไปขโมยแสงไฟที่เดิมฉายอยู่กับเจียงอวี่มา ทั้งยังแย่งผู้หญิงของเขาจากงานเลี้ยงตระกูลเจียงออกมาด้วยใช่รึเปล่าคะ?”

“ไม่ใช่สิครับ ใครมันปล่อยข่าวลือไร้สาระแบบนี้กัน ใส่ความกันชัด ๆ!” อู๋ฝานทักท้วงขึ้นมาทันที “มันไม่มีเรื่องอะไรแบบนั้นสักนิด เมื่อคืนผมเก็บตัวเงียบอย่างดีด้วยซ้ำ”

เกิ่งหย่าเฟยยิ้มตอบพลางยักไหล่ “ฉันก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าใครเป็นคนพูดออกมาเป็นคนแรก แต่คนในสังคมกำลังพูดกันอยู่แบบนี้ ได้ยินว่าเมื่อคืนเจียงอวี่โกรธจนแทบจะกระอักเลือดตาย ทำเอาฉันนึกเสียใจที่ไม่ได้ไปดูให้เห็นกับตาตัวเองเลยค่ะ ทั้ง ๆ ที่มันคงน่ารับชมไม่น้อยเลยแท้ ๆ”

“ข่าวลือน่ะครับ” อู๋ฝานตอบกลับ “ผมไปพูดคุยเรื่องธุรกิจกับสวี่จื่อฉีอย่างจริงจังต่างหาก ไม่ใช่อย่างที่คนเอาไปลือกันสักนิด”

“เรื่องอะไรกันคะ?”

“ผมมีโรงงานที่ผลิตเครื่องสำอางอยู่ เลยอยากขอให้สวี่จื่อฉีเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ครับ” อู๋ฝานตอบกลับ

“เครื่องสำอาง?” เกิ่งหย่าเฟยรับคำด้วยความประหลาดใจ “ช่วงนี้ที่คุณเงียบไปก็เพราะไปตั้งโรงงานเพิ่มขึ้นนี่เอง แต่ถ้าจะขอให้สวื่จื่อฉีเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ ก็หมายความว่าโรงงานของคุณต้องขนาดไม่เล็กแน่”

สวี่จื่อฉีคือดาราแถวหน้าของประเทศจีน ไม่มีทางที่โรงงานธรรมดาจะติดต่อขอให้เธอเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ เพราะค่าใช้จ่ายอันมหาศาลไม่ใช่อะไรที่โรงงานธรรมดาจะจ่ายได้ไหว

“ใช่ครับ” อู๋ฝานตอบรับ

ไม่นานก็ถึงคาบเรียนที่ต้องเข้าสอน อู๋ฝานจึงไปยังสระว่ายน้ำหญิงล้วนอีกครั้งหนึ่ง

แม้ไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก แต่ทุกครั้งก็มีความรู้สึกกระดากและเขินอายอยู่พอสมควร ยังไงการที่ผู้ชายสักคนจะเข้ามายังที่นี่ก็ยังถือเป็นเรื่องพิเศษ

“ได้ยินมาว่าเมื่อคืนคุณไปขโมยแสงไฟกับผู้หญิงของเจียงอวี่มาเหรอคะ?” ถังอวี่เฟยในชุดว่ายน้ำวาบหวามเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ อู๋ฝานที่ริมสระพลางเอ่ยถาม

“ข่าวลือครับ” อู๋ฝานถอนหายใจ

“แต่สุดท้ายคุณก็ออกจากงานไปพร้อมสวี่จื่อฉีนี่นา? แล้วมันจะเป็นข่าวลือได้ยังไงล่ะคะ?” ถังอวี่เฟยเอ่ยถาม

“พวกเรามีเรื่องทางธุรกิจต้องเจรจากันครับ ไม่รู้เลยว่าใครมันปล่อยข่าวลือแบบนี้ออกมากันแน่” ชายหนุ่มตอบกลับ

“คุณพาคนไปตอนกลางคืนแบบนั้น โดนเอาไปลือต่อก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกค่ะ” หญิงสาวยิ้มตอบ “แล้วเป็นยังไงคะ สวี่จื่อฉีสวยสมคำเล่าลือไหม?”

“สวยครับ งดงามมากเลยทีเดียว” อู๋ฝานตอบกลับพลางถอนหายใจ

“จะมีอะไรต่อล่ะครับ? ผมคุยธุระเสร็จก็กลับบ้านแล้ว” อู๋ฝานตอบ

“แค่นี้เลย? สวี่จื่อฉีงดงามขนาดนั้น ทำไมยอมปล่อยมือง่าย ๆ แบบนั้นกันล่ะคะ?” ถังอวี่เฟยเอ่ยถาม

“ถ้าพูดถึงความงาม คุณเองก็เป็นสาวงาม แล้วทำไมผมถึงไม่เคยมีเจตนาร้ายด้วยเลยล่ะครับ?” เขาถามกลับ

“ก็จริงนะคะ” ถังอวี่เฟยตอบรับ “พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันเองก็ไม่ได้ดูแย่อะไร ทั้งยังเสนอตัวเข้าหาด้วยซ้ำ แล้วทำไมคุณถึงไม่พิจารณาบ้างเลยล่ะคะ?“

“ผมคงกลัวว่าจะโดนคุณหลอกละมั้งครับ” อู๋ฝานตอบกลับ

“เห็นฉันเป็นคนยังไงกันคะเนี่ย?” ถังอวี่เฟยเอ่ยถาม

“อาจารย์อู๋ ดื่มน้ำก่อนค่ะ” ก่อนอู๋ฝานจะทันได้ตอบอะไร เสียงหญิงสาวพร้อมขวดชาเขียวก็ยื่นเข้ามาหาเขาแล้ว

อู๋ฝานหันหน้าไปมองอีกฝ่าย “ขอบคุณนักศึกษาหวังเหวินถิงนะครับ แต่ผมยังไม่กระหายน้ำ”

คนที่ส่งขวดน้ำให้อู๋ฝานไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเพื่อนร่วมห้องของเยี่ยเฟยเฟยอย่างหวังเหวินถิง

“หุ่นอาจารย์อู๋ดูดีมากเลยค่ะ ออกกำลังกายบ่อยสินะคะ?” เมื่อโดนอู๋ฝานปฏิเสธ หวังเหวินถิงก็ไม่เก็บมาใส่ใจ ใบหน้าของเธอยังคงยิ้มแย้ม พร้อมกับนั่งลงข้างอู๋ฝานพลางถาม

“ครับ ผมไปยิมอยู่บ่อย ๆ” อู๋ฝานตอบ

“ฉันเองก็ไปออกกำลังกายบ่อย ๆ ค่ะ อาจารย์อู๋ใช้บริการยิมไหนเหรอคะ? สนใจไปด้วยกันไหม?” หวังเหวินถิงเอ่ยถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“เยวี่ยต้งครับ” อู๋ฝานตอบกลับ

“เยวี่ยต้งนี่เอง ฉันรู้จักค่ะ เคยเห็นที่นั่นตอนไปในเมืองครั้งก่อนแล้วได้ใบปลิวมา” หวังเหวินถิงตอบกลับ “บังเอิญจัง อาจารย์อู๋ ฉันว่านี่จะต้องเป็นโชคชะตาของพวกเราแน่เลยค่ะ”

“อ่า นะ… นั่นสินะครับ” อู๋ฝานชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับ

ถังอวี่เฟยที่อยู่ใกล้ ๆ และเห็นถึงกับต้องเลิกคิ้วขึ้นสูง จากคำพูดของหวังเหวินถิง เธอก็คาดเดาได้แล้วว่าอีกฝ่ายคิดอะไร เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายก็หมายปองชายหนุ่มจึงเตรียมหาทางเข้าไปเกี่ยวพันในชีวิตประจำวัน

“อาจารย์อู๋ ถ้าไปยิมเมื่อไหร่ ขอฉันไปด้วยคนนะคะ ที่เยวี่ยต้งก็ค่อนข้างดี ฉันเองก็มีบัตรสมาชิกค่ะ” หวังเหวินถิงตอบกลับ

“อันที่จริงผมก็ไม่ได้ไปบ่อยขนาดนั้นหรอกครับ” อู๋ฝานตอบกลับ

“ไม่เป็นไรค่ะ ไว้ให้อาจารย์อู๋มีเวลาก่อนก็ได้ ฉันมีเวลาให้และพร้อมจะรอค่ะ” หวังเหวินถิงตอบรับ

“คือ…” อู๋ฝานอยากจะหาข้อแก้ตัว

ตอนนี้เองที่เสียงกริ่งบอกว่าจบคาบเรียนดังขึ้น มันเสมือนเสียงช่วยชีวิต ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนพร้อมตะโกนบอกกับนักศึกษาทุกคนในสระ “คาบเรียนจบแล้ว ทุกคนขึ้นจากน้ำกันได้แล้วครับ!”

เอ่ยคำจบ เขาก็หันกลับไปบอกหวังเหวินถิง “นักศึกษาหวังเหวินถิง ไว้ค่อยคุยกันอีกครั้งโอกาสหน้านะครับ ตอนนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน คาบเรียนจบลงแล้วครับ”

หลังจบคำเขาก็หันหน้าหนีเพื่อเร่งให้ทุกคนขึ้นจากน้ำโดยไม่สนใจหวังเหวินถิงอีก

หวังเหวินถิงยืนนิ่ง ท่าทีไม่ทุกข์ไม่ร้อน สายตามองเพียงอู๋ฝาน

“เป็นไงบ้าง? ดึงความสนใจอาจารย์อู๋ได้ไหม?” ถังอวี่เฟยเดินเข้ามาข้างกายหวังเหวินถิงพลางเอ่ยถามขณะเช็ดน้ำจากเส้นผม

“ฉันไม่แน่ใจว่าเธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่” หวังเหวินถิงตอบกลับ

“เธอก็รู้ว่าฉันพูดถึงเรื่องของหัวใจ” ถังอวี่เฟยตอบกลับ “แต่ว่านะ …ฉันขอบอกด้วยความหวังดี อย่ามีความหวังมากนัก เธอไม่คู่ควรกับเขาหรอก”

“ฉันไม่คู่ควร แล้วเธอเป็นคนเดียวที่คู่ควรกับเขางั้นเหรอ?” หวังเหวินถิงถามกลับมาอย่างไม่พอใจ

“ฉัน?” ถังอวี่เฟยมองอู๋ฝานที่อยู่ไม่ไกล สายตาราวกับสับสนและสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันเองก็ไม่คู่ควรกับเขาเหมือนกัน”

หวังเหวินถิงค่อนข้างประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าคำตอบของถังอวี่เฟยเกินกว่าที่เธอคาดเดาไว้

“เหอะ! แค่เพราะว่าเธอไม่คู่ควร ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่คู่ควรสักหน่อย” หวังเหวินถิงตอบกลับ น้ำเสียงของเธอยังคงดูหนักแน่น

ถังอวี่เฟยมองตอบก่อนจะหัวเราะ “โง่ดีจริง ๆ”

หลังพูดจบเธอก็เมินหวังเหวินถิง ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องล็อกเกอร์

หวังเหวินถิงได้แต่ยืนนิ่งมองอีกฝ่าย จากนั้นก็หันไปมองทางอู๋ฝานก่อนจะกระซิบกับตัวเอง “ฉันจะกระชากเขามาให้ได้!”

……….