ระบบเติมเงินข้ามภพ - บทที่ 491 ดาบจักรพรรดิเพลิง

บทที่ 491

ดาบจักรพรรดิเพลิง

ซู่ม!

หลังจากที่ซ่างกวานจ้งออกมาจากม่านพลังของ มหาอาคมแล้ว เขาก็ได้มุ่งหน้ามาหาเหยียนลี่หยางกับ เหยียนเสี่ยวเฟยทันที และตั้งใจที่จะจัดการกิ้งก่าทะเลลึกพร้อมกันกับพวกเขา

“ท่านผู้นำสมาพันธ์ท่านออกมาทำไม? สัตว์อสูรตัวนี้มันจัดการได้ยากมากเลยนะ ได้โปรดรีบกลับเข้าไปในเมืองด้วยเถอะ การดูแลสถานการณ์โดยรวมนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด!”

ถึงแม้ว่าคนจากสมาพันธ์พึ่งตนเองนั้นจะไม่สามารถเข้าไปในมหาอาคมได้ แต่ซ่างกวานจ้งนั้นก็รู้ดีถึงวิธีควบคุมอาคมนี้ ดังนั้นในเวลานี้จึงยังไม่สายเกินไปที่จะกลับเข้าไปในอาคม ดังนั้นเหยียนลี่หยางจึงบอกให้ซ่างกวานจ้งกลับเข้าไปในมหาอาคม ถ้าหากซ่างกวานจ้งเกิดเป็นอันตรายขึ้นมา สมาพันธ์โม่ไห่ก็จะไร้ผู้นำทันที

แต่ซ่างกวานจ้งก็ได้ส่ายหัวอย่างหนักแน่น และตอบ เหยียนลี่หยางกลับไปด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่: “ก็เพราะกิ้งก่าทะเลลึกนั้นยากที่จะจัดการนี่แหละ ข้าจึงได้ออกมาช่วยเจ้า! ในฐานะที่เป็นผู้นำสมาพันธ์แล้ว ถึงแม้ว่าข้าจะยังไม่ได้บรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพ แต่ข้าก็อยู่ในระดับสูงสุดราชันย์เทพมานานแล้ว ดังนั้นข้าไม่เป็นตัวถ่วงเจ้าหรอก!”

นับตั้งแต่ที่เย่เย่มาเข้าร่วมกับเมืองโม่ไห่ ซ่างกวานจ้งก็ไม่เคยรู้สึกว่าเลือดในกายร้อนเหมือนอย่างในเวลานี้อีกเลย เพราะความแข็งแกร่งของเย่เย่นั้นแซงเขาไปอย่างรวดเร็วมาก และใช้เวลาไม่นานนักในการบรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพ ทำให้การพึ่งพาเย่เย่ของซ่างกวานจ้งนั้นได้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งในตอนที่ฟู่เหว่ยได้พาเหล่ายอดฝีมือของสมาพันธ์พึ่งตนเองมาล้อมเมืองโม่ไห่เอาไว้ ซ่างกวานจ้งก็พลันรู้สึกได้ว่าตัวเขานั้นลืมเลือนความรู้สึกเช่นนั้นไปนานหลายปีแล้ว จนตัวเขาเกือบจะสูญเสียความกล้าที่จะต่อสู้กับศัตรูด้วยตัวเองไปแล้ว

แต่ในเวลานี้เมืองโม่ไห่นั้นไม่สามารถถอยหนีไปไหนได้อีกแล้ว และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสู้ตายเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ดังนั้นเพื่อที่จะปลุกใจเมืองโม่ไห่ให้ฮึกเหิมและในขณะเดียวกันก็ทำให้ตัวเอกออกมาจากความขุ่นมัวในใจของเขาด้วย ซ่างกวานจ้งจึงได้ออกมาจากมหาอาคมอย่างไม่ลังเล และมาหาพวกเหยียนลี่หยาง โดยตั้งใจที่จะสู้เคียงข้างกับพวกเขา

“ท่านผู้นำสมาพันธ์ ข้าเองก็แนะนำให้ท่านกลับไปที่เหมืองจะดีกว่า! ความแข็งแกร่งของกิ้งก่าทะเลลึกนั้นใกล้เคียงกับระดับจักรพรรดิเทพ ถ้าแม้แต่เหยียนลี่หยางกับข้ายังไม่สามารถสู้ได้ มีท่านมาเข้าร่างก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอยู่ดี”

หลังจากที่ซ่างกวานจ้งกล่าวจบแล้ว เหยียนเสี่ยวเฟยเองก็ได้กล่าวกับซ่างกวานจ้งในทำนองเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าไม่เห็นด้วยกับการที่ซ่างกวานจ้งมาเข้าร่วมการต่อสู้นี้

ถึงแม้ว่าคำพูดของเขานั้นจะดูไม่ค่อยดีไปสักหน่อย แต่ซ่างกวานจ้งก็รู้ดีว่าทั้งสองคนนั้นพูดเพื่อตัวเขาเอง แต่ทว่าในตอนที่เขาออกมาจากมหาอาคมนั้น ซ่างกวานจ้งก็ได้ตัดสินใจเอาไว้แล้ว เขาจึงได้ส่ายหัวและจากได้ยินที่เหยียนเสี่ยวเฟยกล่าว: “ในฐานะผู้นำสมาพันธ์แล้ว ถ้าหากข้าถอยกำลังใจของผู้คนในเมืองโม่ไห่ก็จะหดหายไปจนสิ้นแน่! ยิ่งไปกว่านั้นการต่อสู้ในวันนี้ก็ถือเป็นโอกาสดีของข้าเช่นกัน ข้าอาจจะใช้แรงกดดันของเจ้ากิ้งก่าทะเลลึกนี่เป็นตัวช่วยให้ข้าบรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพได้ก็ได้ แล้วสมาพันธ์โม่ไห่ของพวกเราก็จะไม่ต้องกลัวพวกเขาอีกต่อไป!”

คำพูดของซ่างกวานจ้งนั้นไม่ได้พูดเพื่อปลอบอีกฝ่ายแต่อย่างใด แต่เขานั้นตั้งใจที่จะใช้การต่อสู้นี้ช่วยเขาบรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพให้ได้จริงๆ

เพราะตัวเขานั้นได้คว้าโอกาสที่จะบรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพมานานแล้ว และได้ทานยาเพื่อช่วยเพิ่มโอกาสบรรลุคอขวดมาแล้ว แต่ทว่าเพราะศักยภาพของซ่างกวานจ้งนั้นไม่ได้ดีเหมือนกับเย่เย่หรือเหยีนนลี่หยาง จึงทำให้เขาพลาดโอกาสที่จะบรรลุไป และวรยุทธ์ของเขาจึงยังคงติดอยู่ที่ปากทางเข้าจักรพรรดิเทพ

ซ่างกวานจ้งนั้นก็รู้สึกได้รางๆขึ้นมาในใจของเขาว่าถ้าหากเขาไม่ใช้แรงกดดันจากกิ้งก่าทะเลลึกเพื่อทำให้บรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพในเวลานี้แล้ว ตัวเขาก็อาจจะไม่สามารถบรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพได้อีกเลย ดังนั้นเขาจึงได้มุ่งมั่นมากที่จะเข้าร่วมศึกนี้อย่างหนักแน่น และถูกคำพูดของเหยียนลี่หยางทำให้สั่นคลอนเลย

เมื่อเห็นสีหน้าที่แน่วแน่ของซ่างกวานจ้งแล้ว เหยียนลี่หยางกับเหยียนเสี่ยวเฟยก็ได้เลิกคิดที่จะเกลี้ยกล่อมเขาอีก

“ตกลง! ในเมื่อท่านผู้นำสมาพันธ์อยากสุดเหวี่ยงแล้ว พวกเราก็จะสู้กับเจ้าสัตว์อสูรนี่ด้วยกัน! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเมืองที่ยิ่งใหญ่อย่างโม่ไห่จะถูกสัตว์อสูรตัวเดียวต้อนให้อยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังได้!”

หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง เหยียนลี่หยางก็ได้ตะโกนบอกกับซ่างกวานจ้งกับเหยียนเสี่ยวเฟย

หลังจากที่ทั้งสามคนผงกหัวพร้อมกันแล้ว พวกเขาต่างก็หันหน้าและเหาะไปหากิ้งก่าทะเลลึกที่อยู่ไม่ไกลออกไปพร้อมกัน

“โฮก!”

กิ้งก่าทะเลลึกก็เหมือนกับรู้สึกได้ถึงมุ่งมั่นของทั้ง 3 คน จึงคำรามเสียงดังออกมาอีกหน ราวกับกำลังเยาะเย้ยให้กับความไร้ความสามารถของทั้ง 3 คน

แต่พวกเหยียนลี่หยางนั้นก็ไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด และต่างก็โจมตีอย่างสุดกำลังทันทีหลังจากที่พวกเขาเข้ามาใกล้กิ้งก่าทะเลลึก

“เอาคืนไปบ้าง!”

เหยียนลี่หยางก็ได้ตะโกนเสียงดัง และในขณะเดียวกันเขาก็ได้กวัดแกว่งกระบี่เจ็ดดาราสะท้านเทพอย่างสุดกำลังและฟาดฟันใส่หัวของกิ้งก่าทะเลลึก ด้วยความตั้งใจที่จะดึงความสนใจของกิ้งก่าทะเลลึก เพื่อที่เหยียนเสี่ยวเฟยกับซ่างกวานจ้งนั้นจะได้ไม่ตกเป็นเป้าโจมตีของกิ้งก่าทะเลลึก

“เจ้าสัตว์อสูร ลองชิมมีดบินของข้าดูบ้าง!”

หลังจากที่เหยียนเสี่ยวเฟยมาที่ด้านซ้ายของกิ้งก่าทะเลลึกแล้ว เขาก็ได้ขว้างมีดบินทั้ง 9 เล่มออกไปทันที แล้วมีดบินทั้ง 9 เล่มนั้นก็ได้พุ่งเข้าไปหากิ้งก่าทะเลลึกทันที พลังของมีดบินนี้ทรงพลังขนาดที่แม้แต่จักรพรรดิเทพก็ยังไม่กล้าที่จะรับการโจมตีตรงๆ

ส่วนทางด้านขวาของกิ้งก่าทะเลลึกนั้น ซ่างกวานจ้งก็ได้ชักดาบจักรพรรดิเพลิงที่เป็นอาวุธวิเศษในระดับจักรพรรดิเทพออกมาและฟาดฟันใส่กิ้งก่าทะเลลึก

ตูม!

อุณหภูมิทั่วทั้งเมืองโม่ไห่นั้นก็ได้เพิ่มขึ้นสูงหลายเท่า และดาบจักรพรรดิเพลิงในมือของซ่างกวานจ้งนี้ก็ได้ลุกไหม้แล้วโจมตีใส่กิ้งก่าทะเลลึกในชั่วพริบตา

“โฮก!”

ยอดฝีมือทั้ง 3 ก็ได้ร่วมพลังกันโจมตีกัน และแม้แต่กิ้งก่าทะเลลึกที่มีพลังอยู่ในระดับใกล้ขึ้นสูงสุดจักรพรรดิเทพนั้น ก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน แต่ทว่ามันก็ไม่ได้ถอยหลบแต่อย่างใด ในขณะที่ต้านรับการโจมตีของเหยียนเสี่ยวเฟยกับซ่างกวานจ้งด้วยร่างกายของมันนั้น กิ้งก่าทะเลลึกก็ได้กระแทกใส่เหยียนลี่หยางอีกหน

ตูม!

กระบี่เจ็ดดาราสะท้านเทพกับหัวของกิ้งก่าทะเลลึกนั้นก็ได้ปะทะกันอีกหน จนเกิดเป็นลูกพลังแสงปรากฏขึ้นระหว่างทั้งสอง และระเบิดทันทีหลังจากที่ขยายขนาดอย่างรวดเร็ว

แรงระเบิดที่รุนแรงก็ได้ทำให้ม่านพลังของเมืองโม่ไห่ที่อยู่ไม่ห่างต้องสั่นสะเทือน แล้วพวกฟู่เหว่ยที่ถอยห่างออกไปนานแล้วก็ยังต้องถอยออกไปอีก แล้วมองไปที่ที่กิ้งก่าทะเลลึกอยู่ด้วยความตกตะลึง

“โฮก!”

หลังจากที่เกิดการระเบิดขึ้น ก็ได้มีบาดแผลเปิดขึ้นบนหัวของกิ้งก่าทะเลลึก และเลือดสีแดงๆก็ได้ไหลออกมาจากบาดแผลไม่หยุด

แต่กิ้งก่าทะเลลึกนั้นก็ไม่เหมือนกับไม่ได้รู้สึกบาดเจ็บ มันพุ่งใส่เหยียนลี่หยางอย่างไม่มีหยุด แล้วเปิดปากของมันหมายจะกลืนเหยียนลี่หยางเข้าไปทันที

“บ้าจริง!”

เหยียนลี่หยางที่ถูกทำให้ถอยออกมาด้วยแรงระเบิดนั้น ก็ได้สายเกินไปที่จะทรงตัวแล้ว เมื่อเห็นกิ้งก่าทะเลลึกพุ่งมาหาเขาอีกครั้งอย่างเต็มกำลังแล้ว เหยียนลี่หยางก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกวัดแกว่งกระบี่ของเขาเพื่อต้านรับ

เมื่อเห็นเหยียนลี่หยางกำลังจะถูกกิ้งก่าทะเลลึกเขมือบอยู่นั้นเอง เหยียนเสี่ยวเฟยกับซ่างกวานจ้งที่อยู่ด้านข้างก็ได้โจมตีใส่หัวของกิ้งก่าทะเลลึกที่มีแผลอยู่อย่างสุดกำลังพร้อมกันทันที หมายที่จะขัดขวางมันไม่ให้ไล่ตามเหยียนลี่หยาง

“เจ้าสัตว์อสูร ข้าจะส่งเจ้าไปยมโลกเอง!”

สีหน้าของเหยียนเสี่ยวเฟยก็ได้อำมหิตขึ้นมา และไม่สนว่าจะต้องใช้วิญญาณของเขา เขาได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมให้มีดบินสีดำที่อยู่ในระดับจักรพรรดิเทพนั้นรวมตัวกันจนกลายเป็นกระบี่สีทองแล้วพุ่งเข้าใส่แผลที่หัวของกิ้งก่าทะเลลึกแล้วฟันใส่อย่างรุนแรง

ตูม!

เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นมาอีกหน การโจมตีของ เหยียนเสี่ยวเฟยนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าการโจมตีของยอดฝีมือระดับจักรพรรดิเทพเลย และได้ทำให้กิ้งก่าทะเลลึกนั้นต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและรีบหันหน้ามาและพ่นลูกพลังใส่ เหยียนเสี่ยวเฟยอย่างดุดัน

ฟิ่ว!

ความเร็วของลูกพลังนี้รวดเร็วอย่างสุดๆ และการโจมตีเมื่อสักครู่ของเหยียนลี่หยางนั้นก็ใช้พลังมากเกินไปทำให้เขาไม่สามารถหลบได้เลย

ตูม!

หลังจากที่เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงขึ้น ร่างของ เหยียนเสี่ยวเฟยก็ได้กระเด็นลอยจากพื้นด้วยลูกพลังของกิ้งก่าทะเลลึก

“อุ่ฟ!”

หลังจากที่ตกลงพื้นเหยียนเสี่ยวเฟยก็ได้กระอักเลือดออกมาและมีหน้าซีดเผือดอย่างสุดๆ

แต่กิ้งก่าทะเลลึกนั้นก็ไม่คิดที่จะปล่อยเขาไปง่ายๆ ในตอนที่เหยียนเสี่ยวเฟยตกลงพื้นนั้นเอง มันก็ได้ยกขาหน้าและย่ำใส่เหยียนเสี่ยวเฟยที่นอนกองกับพื้นทันที

ถ้าหากโดนย่ำเข้าไป อย่าว่าแต่เหยียนเสี่ยวเฟยที่เป็นแค่ระดับสูงสุดราชันย์เทพเลย ต่อให้บรรลุขึ้นเป็นจักรพรรดิเทพก็ตายได้สถานเดียวได้

“ไอ้สารเลว! บังอาจ!”

ในชั่วขณะนั้นเอง ซ่างกวานจ้งที่อยู่ใกล้กับเหยียนเสี่ยวเฟยที่สุดก็ได้รีบตะโกนออกมาเสียงดัง และในขณะเดียวกันดาบจักรพรรดิเพลิงในมือของเขานั้นก็ได้ราวกับกำลังโกรธ ในขณะเดียวกันกับที่ซ่างกวานจ้งฟาดฟันดาบใส่กิ้งก่าทะเลลึกอยู่นั้น ก็ได้มีมังกรไฟพร้อมเขี้ยวและกรงเล็บพุ่งออกมาจากดาบจักรพรรดิเพลิง และกระแทกเข้าใส่กิ้งก่าทะเลลึกทันที

“โฮก!”

กิ้งก่าทะเลลึกก็เหมือนจะกลัวมังกรไฟขึ้นมา เป็นครั้งแรกของมันที่เห็นมังกรไฟเช่นนี้ จึงได้ไม่สนใจเหยียนเสี่ยวเฟยที่นอนอยู่ที่พื้นและรีบออกข้างหลบมังกรไฟที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

แต่มังกรไฟนั้นอยู่ใกล้กับกิ้งก่าทะเลลึกมากเกินไปแล้วในตอนที่มันเห็นมังกรไฟ จึงได้ถูกมังกรไฟกระแทกใส่จากข้างหลังทันที!

ตูม!

ก็ได้เกิดการระเบิดที่ด้านหลังของกิ้งก่าทะเลลึกขึ้นมาทันที และร่างของกิ้งก่าทะเลลึกต้องเซและเกือบจะล้มลงกับพื้นในชั่วขณะต่อมา

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว เหยียนเสี่ยวเฟยก็ได้รีบพุ่งขึ้นฟ้าด้วยความกลัวว่าตัวเองอาจจะโดนร่างของกิ้งก่าทะเลลึกทับจนกลายเป็นเศษเนื้อได้ แต่ในขณะที่เขากำลังตกใจ กิ้งก่าทะเลลึกก็ได้ต้านทานมังกรไฟได้และกลับมาหยุดอยู่ตรงกลางระหว่างทั้ง 3 คนอีกครั้งได้

เพียงแต่กิ้งก่าทะเลลึกนั้นก็ได้ต้องมองไปที่ซ่างกวานจ้งด้วยความโมโหและชิงชัง และรู้สึกหงุดหงิดยิ่งกว่าตอนโดน เหยียนเสี่ยวเฟยโจมตีใส่เมื่อสักครู่เสียอีก ทันทีที่มันตั้งหลังได้ มันก็ได้หันกลับมาและพุ่งเข้าหาซ่างกวานจ้งทันที

“โฮก!”

โดยปราศจากซึ่งการพูดพร่ำทำเพลง กิ้งก่าทะเลลึกก็ได้พ่นลูกพลังใส่ซ่างกวานจ้งทันที ราวกับว่ามันต้องการที่จะขัดขวางไม่ให้ซ่างกวานจ้งหนีไปได้

เมื่อเห็นเช่นนี้ซ่างกวานจ้งก็ได้มีสีหน้าอำมหิตขึ้นมา และกวัดแกว่งดาบจักรพรรดิเพลิงในมือของเขาอย่างสุดกำลังอีกหน และปล่อยมังกรไฟออกไปกระแทกใส่ลูกพลัง!

ตูมมมม!

พลังทั้งสองที่ปะทะกันก็ได้เกิดระเบิดกลางอากาศ ปรากฏเป็นแสงสว่างจ้าขึ้นมาทำให้ทุกคนต้องหลับตา

อาศัยโอกาสนี้ซ่างกวานจ้งก็ได้คิดที่จะหนีออกไปจากระยะโจมตีของกิ้งก่าทะเลลึกในทันที แต่ทว่าตัวเขาก็ยังช้ากว่าในตอนที่เขาปกติเนื่องจากสูญเสียพลังไปอย่างมากเมื่อสักครู่ และก่อนที่ซ่างกวานจ้งจะได้หายไปจากสายตาของกิ้งก่าทะเลลึกนั้นเอง มันก็ได้พุ่งฝ่าระเบิดมาและมาปรากฏอยู่ตรงหน้า ซ่างกวานจ้ง

“โฮก!”

กิ้งก่าทะเลลึกที่พุ่งผ่านระเบิดมาและเห็นซ่างกวานจ้งนั้น ก็ได้กระโดดลอยขึ้นกลางอากาศหมายที่จะกระแทกใส่ ซ่างกวานจ้ง เจตนามุ่งร้ายที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของมันก็ได้แรงกล้าอย่างสุดๆ

ในตอนที่ซ่างกวานจ้งกำลังจะตะโกนว่าแย่แล้วอยู่นั้นเอง เหยียนลี่หยางก็ได้ทะยานลงมาจากฟ้าและฟันใส่หัวของกิ้งก่าทะเลลึกอย่างสุดกำลังของเขา!

“เจ้าสัตว์ร้าย ตายเสียเถอะ!”