ระบบวงแหวนครอบจักรวาล - บทที่ 95 อัปเกรดแหวนสรรค์สร้าง

บทที่ 95 อัปเกรดแหวนสรรค์สร้าง

“อ๊ะ! ไก่ย่างของฉันไหม้แล้ว”

เสียงร้องตกใจขัดจังหวะความคิดของหนิวลี่ เมื่อได้กลิ่นไหม้ลอยมาในอากาศ เขารีบพลิกเหล็กเสียบอย่างรวดเร็ว โรยเครื่องปรุงครั้งสุดท้าย จากนั้นจึงหยิบไก่ย่างสีเหลืองทองส่งกลิ่นหอมกรุ่น วางบนจาน

เอลฟ์น้อยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น วิ่งเข้ามาอย่างตื่นเต้น พยายามจะแย่งไก่ย่าง จนมือโดนความร้อนลวกจนสะดุ้ง แต่ก็ไม่ยอมแพ้ แค่เป่ามือทุกครั้งที่โดนลวก ก่อนที่จะฉีกไก่ย่างเข้าปากอีกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข

จ้าวหมาป่าสะบัดหางอย่างน่าสงสาร ยืนสูดดมกลิ่นหอมข้าง ๆ แต่ไม่กล้าแย่งกิน แค่มองเอลฟ์น้อยด้วยสายตาตัดพ้อ

หนิวลี่มองภาพนั้นแล้วส่ายหัว ไม่สนใจสองตัวที่กำลังกินอย่างเอร็ดอร่อย เขาหันไปมองนักบวชหนุ่ม

แต่ไม่คาดคิด นักบวชหนุ่มก็กำลังจ้องมองเอลฟ์น้อยกินไก่ย่างและ น้ำลายไหล

หนิวลี่อึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเตือนด้วยเสียงเบาๆ ว่า “นั่นมันเนื้อสัตว์นะ”

“เหล้าเนื้อผ่านคอ พระอยู่ในใจ จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้เคร่งขนาดนั้น” นักบวชหนุ่มยิ้มแห้ง ๆ สายตายังคงจ้องมองไก่ย่างบนโต๊ะ สีหน้าเต็มไปด้วยความปรารถนา

‘เวรเอ๊ย! แกคิดว่าแกเป็นจี้กงรึไง ชัดเลยว่าเป็นพระปลอม’ หนิวลี่เบ้ปาก แต่เขาก็ชอบที่อีกฝ่ายตรงไปตรงมา ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม

“มา พบกันก็ถือเป็นโชคชะตา ฉันรู้สึกถูกชะตากับนายมาก เชิญกินไก่” หนิวลี่ยื่นไก่ย่างให้นักบวชหนุ่มตัวหนึ่ง ท่ามกลางสายตาโกรธเคืองของเอลฟ์น้อย

นักบวชหนุ่มคงจะหิวมากจริง ๆ จึงรีบกล่าวขอบคุณอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคว้าไก่ย่างมาแทะอย่างตะกละตะกลามราวกับผีอดโซ แม้แต่เอลฟ์น้อยที่ถูกแย่งไก่ย่างไปก็ยังทำได้แค่เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ก่อนจะเผยสีหน้าสงสาร เด็กคนนี้ไม่ได้กินอะไรมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย

แน่นอนว่ายังมีสายตาอาฆาตแค้นของจ้าวหมาป่า มันคิดในใจ เจ้านี่โผล่มาจากไหน ถึงบังอาจมาแย่งไก่ย่างของข้า

หนิวลี่มองภาพนั้นแล้วอดหัวเราะไม่ได้ แต่ท่าทางที่ไม่เสแสร้งของนักบวชหนุ่มทำให้เขารู้สึกดี เขานำไก่อีกหกตัวออกมาจากแหวนมิติ แล้วเสียบเหล็กย่างต่อ

คราวนี้เอลฟ์น้อยถึงยอมสงบลง ไม่ได้หาเรื่องนักบวชหนุ่ม แถมยังแบ่งไก่ย่างอีกตัวให้จ้าวหมาป่า ทำเอาจ้าวหมาป่าซึ้งใจเกือบจะเข้าไปเลียเท้าเอลฟ์น้อย

ฉากแปลกประหลาดจึงเกิดขึ้น คนหนึ่งย่างไก่ อย่างสบายใจ ส่วนอีกสองคนกับหนึ่งตัวก็กินอย่างเอร็ดอร่อย

ไม่นานไก่ย่างสองตัวก็หมดเกลี้ยง นักบวชหนุ่มลูบท้องด้วยความอิ่มเอมใจ นอนแผ่อยู่บนพื้นหญ้าอย่างสบายใจ “ท่านย่างไก่เก่งมาก ไม่อร่อยน้อยไปกว่าอาจารย์ของฉันเลย!”

“แสดงว่านายไม่ได้แอบกินคนเดียวสินะ” หนิวลี่ยิ้มเยาะ

นักบวชหนุ่มเพิ่งรู้ตัวว่าเผลอหลุดปากเรื่องลับออกไป แต่เมื่อคิดว่าหนิวลี่ไม่ใช่คนในพุทธศาสนา แม้แต่ที่ตั้งของวัดเขายังไม่รู้ จึงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “จริง ๆ แล้วฉันถูกอาจารย์บังคับ ท่านไม่ถือศีลข้อนี้ แถมยังมีภรรยาด้วย แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครว่าอะไรท่าน”

“ฮ่า ๆ แบบนี้ถ้าเขาบอกว่ากินเนื้อสัตว์ได้ นายก็กินงั้นสิ! หรือว่าถ้าวันไหนเขาบอกว่านายแต่งงานได้ นายก็จะไปหาภรรยามาแต่งงานด้วย?” หนิวลี่หัวเราะลั่น

เขาไม่ได้คาดคิดว่านักบวชหนุ่มจะพยักหน้าอย่างจริงจังพร้อมกับกล่าวว่า “อาจารย์ลุงผู้ดูแลวัดบอกว่า อีกสองปีผมก็สามารถแต่งงานได้แล้ว”

เสียงหัวเราะของหนิวลี่หยุดชะงัก ถูกนักบวชหนุ่มเอาชนะด้วยคำพูดอันแสนจะไร้เดียงสา นี่เขาไม่โง่แต่กำเนิดก็คงเป็นคนซื่อตรงจนไม่รู้เรื่องรู้ราวของโลกภายนอก

“ฮ่า ๆ เอาเถอะ เรื่องของพวกเขา ฉันขี้เกียจยุ่ง แต่นายมาที่เมืองเอชทำไม หรือว่าก็มาตามหาจอมยุทธ์ระดับเซียนสวรรค์เหมือนกัน” หนิวลี่ถามขึ้นอย่างไม่ใส่ใจพลางปรายตามอง

นักบวชหนุ่มส่ายหน้าพลางกล่าวว่า “ผมไม่รู้หรอกว่าใครคือจอมยุทธ์ระดับเซียนสวรรค์ ผมออกมาเปิดหูเปิดตา แต่ผู้อาวุโสโหลฮั่นบอกว่าผมยังไม่เก่งพอ ไม่อนุญาตให้ผมตามมา ผมก็เลยแอบหนีออกมาเอง”

“นายไม่กลัวเจอคนไม่ดีเหรอ” หนิวลี่ถามด้วยความอยากรู้

“กลัวสิ” นักบวชหนุ่มตอบอย่างหนักแน่น จากนั้นก็เผยสีหน้ายินดีออกมา “แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว เจอคนดีอย่างพี่แบบนี้ ผมต้องไปถึงเมืองเอชอย่างปลอดภัยแน่นอน”

หนิวลี่ถึงกับพูดไม่ออก มองรอยยิ้มไร้พิษภัยของนักบวชหนุ่ม ในใจกลับรู้สึกแปลก ๆ

ถึงแม้ว่าเขาจะดำรงตำแหน่งเป็นประมุขสำนักมังกรฟ้า แต่เขาก็ไม่ได้ทำคุณประโยชน์อันใดให้กับสำนักมังกรฟ้าเลย แล้วยังจะออกคำสั่งให้คนอื่นมาเชื่อฟังเขาอีก นี่มันเกินไปหน่อย

แต่ถ้าเขาฝึกฝนคนบางคนแล้วมอบให้หลี่เตาปา พวกเขา กำลังของสำนักมังกรฟ้าต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่ ๆ แถมยังมีคนไว้ใช้งานมากขึ้น การทำอะไรในภายภาคหน้าก็คงจะง่ายขึ้น

หนิวลี่ยิ้มเยาะอย่างพอใจกับความคิดอันชาญฉลาดของตัวเอง เขาจ้องมองนักบวชหนุ่มอย่างเจ้าเล่ห์ ปล่อยเสียงหัวเราะในลำคออย่างพึงพอใจ

น่าสงสารนักบวชหนุ่มที่คิดว่าหนิวลี่เป็นคนดี ถูกไก่ย่างสองตัวหลอกให้ยอมตกเป็นเบี้ยล่างโดยไม่รู้ตัว

“ติ๊ง! พลังงานขั้นที่หนึ่งเต็มแล้ว ต้องการเปิดใช้งานฟังก์ชันการสร้างหรือไม่”

ในขณะที่หนิวลี่กำลังคุยเล่นกับนักบวชหนุ่มนั่นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในใจ

“เหลิงต้าน”

หนิวลี่รู้สึกสงสัยกับคำพูดของมัน จึงรีบใช้จิตสัมผัสเชื่อมต่อกับเหลิงต้านผ่านแหวน

“นายท่าน”

ตอนนี้เหลิงต้านได้เปิดใช้งานสถานะร่างกายอย่างสมบูรณ์แล้ว มีรูปร่างเหมือนหุ่นยนต์ แต่กลับสูงเพียงแค่เด็กเจ็ดแปดขวบ

ได้ยินคำถามของหนิวลี่ เสียงเย็นชาของเหลิงต้านก็ดังขึ้น “นายท่าน พลังงานสำรองขั้นแรกของแหวนสรรค์สร้างมีจำนวนหนึ่งพันห้าร้อยจุดเต็มแล้ว ไม่สามารถดูดซับพลังงานต่อไปได้”

“พลังงานเต็มแล้ว เป็นไปได้ยังไง แหวนสรรค์สร้างไม่ใช่ว่าต้องใช้พลังงานพื้นฐานหนึ่งพันจุดในการเริ่มต้นเหรอ ทำไมถึงเต็มที่หนึ่งพันห้าร้อยจุด” หนิวลี่ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

รู้ไหมว่าช่วงนี้ฉันลำบากแค่ไหน ปกติฉันก็นอนบนเตียงนุ่ม ๆ อุ่น ๆ ในโรงแรม แต่ตอนนี้ฉันต้องทิ้งความสบายมานั่งตากลมดูดซับพลังปราณจากสวรรค์และผืนดินอยู่ริมทะเลสาบหลิงกวง ฉันใช้เวลาหลายวันเพื่อดูดซับพลังงานจนคิดว่าคงไม่มีเรื่องอะไรให้กังวลใจอีกแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเจ้าสิ่งนี้จะมาทำให้ฉันปวดหัวอีกครั้ง!

“การสร้างมิติใช้พลังงานพื้นฐานหนึ่งพันหน่วย สามารถคงการทำงานพลังงานต่ำได้นานสิบปี นอกจากกระบวนการสร้างแล้ว การใช้พลังงานพื้นฐานจะขึ้นอยู่กับเผ่าพันธุ์ที่สร้าง ในขณะนี้มิติที่สร้างขึ้นยังอยู่ในระดับต่ำสุด พลังงานถูกสำรองไว้เต็ม และสามารถอัปเกรดได้! นายท่านต้องการอัปเกรดหรือไม่!”

คำอธิบายของเหลิงต้านนั้นสมเหตุสมผล แหวนวงนี้มันสุดยอดมากอยู่แล้ว ถ้าไม่มีข้อจำกัดอะไรเลย มันจะเกินไปหน่อย

แต่คำอธิบายนี้มันเกินความคาดหมายของหนิวลี่ไปมาก เขาไม่คิดเลยว่าแผนการที่รอบคอบของตัวเองจะมาสะดุดกับแหวนวงเล็ก ๆ แบบนี้ จึงโมโหจนหน้าแดงตัวสั่นไปหมด

แต่ยังไงก็ต้องหาวิธีแก้ไข ไม่ใช่เอาแต่ใช้พลังงานไปเรื่อย ๆ โดยที่เติมไม่ได้แบบนี้ มันไม่ใช่สไตล์ของเขาเลย

“อัปเกรด! บัดซบ! ถ้ามิติที่อัปเกรดแล้วไม่ได้ดีอย่างที่ฉันคิด ฉันคงขาดทุนน่าดู” หนิวลี่ตัดสินใจออกคำสั่งด้วยความเจ็บปวด

กำลังอัปเกรดมิติ…

ส่งออกพลังงานพื้นฐาน 1,500 หน่วย!

การเติมพลังงานเสร็จสิ้น กำลังอัปเกรดอุปกรณ์สร้าง

เสียงเครื่องจักรดังขึ้นต่อเนื่องกันภายในมิติที่ถูกสร้างขึ้น จากนั้นจิตสัมผัสของหนิวลี่ก็รู้สึกได้ว่ามิติที่ถูกสร้างขึ้นนั้นเปลี่ยนไป เหมือนกับว่าท้องฟ้าและผืนดินกำลังขยายออกไปทุกทิศทาง ท่ามกลางเสียงดังกึกก้อง มิติที่ถูกสร้างขึ้นก็ถูกขยายใหญ่ขึ้นเป็นสี่เท่า!

นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น เมื่อมิติขยายใหญ่ขึ้น เครื่องจักรที่เคยเงียบสงบก็เริ่มขยับเขยื้อน พลังงานพื้นฐานถูกใช้ไปอย่างรวดเร็ว ถ้าใครไม่รู้ คงคิดว่าเครื่องจักรพวกนี้มันมีชีวิต

เครื่องจักรทุกอย่างกำลังขยายใหญ่ขึ้น สวยงามขึ้น ท่อส่งพลังงานก็ใหญ่ขึ้นเป็นสองเท่า

ไม่นานนัก มิติภายในแหวนก็หยุดการเปลี่ยนแปลง ทุกอย่างกลับมาเงียบสงบเหมือนเดิม

หนิวลี่ถามเหลิงต้านด้วยความงุนงง “แบบนี้ถือว่าเสร็จแล้วเหรอ?”

“การอัปเกรดขั้นต้นของแหวนเสร็จสมบูรณ์แล้ว ขณะนี้อยู่ที่ระดับ 2 พลังงานที่สามารถสำรองได้ 15,000 หน่วย! ปัจจุบันพลังงานคงเหลือ 0 หน่วย!”

“ตรวจพบพลังงาน ความบริสุทธิ์ของพลังงาน 75% สามารถดูดซับได้”

“เปิดใช้งานฟังก์ชันการดูดซับพลังงาน กำลังดูดซับพลังงาน”

เสียงเครื่องจักรดังขึ้นอีกครั้ง จากนั้นหนิวลี่ก็รู้สึกได้ถึงความแตกต่าง พลังปราณจากสวรรค์และผืนดินรอบทิศไหลมารวมกันจนกลายเป็นหมอกหนาทึบในพริบตา!

“นี่มัน!!!”

หนิวลี่อ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง มันเวอร์เกินไปแล้ว แค่อัปเกรดขึ้นมาแค่ระดับเดียว แหวนวงนี้ก็ดูดซับพลังงานได้มากขึ้นเป็นสองเท่า จากที่เคยดูดซับได้แค่ในรัศมีร้อยเมตร ตอนนี้ขยายเป็นสี่ร้อยเมตรแล้ว!

หนิวลี่รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า พลังปราณจากสวรรค์และผืนพิภพในรัศมีสี่ร้อยเมตร กำลังไหลมารวมกันอย่างรวดเร็ว

แหวนสรรค์สร้างนั้นก็เปรียบเสมือนกับหลุมลึกไร้ก้นบึ้ง ที่กำลังดูดซับพลังปราณสวรรค์และผืนพิภพเหล่านี้อย่างบ้าคลั่ง

ขณะเดียวกัน พลังปราณสวรรค์และผืนพิภพที่อยู่ไกลออกไป ก็ยังคงลอยมาอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าประสิทธิภาพในการดูดซับนั้น แทบไม่ด้อยไปกว่าการดูดซับที่ก้นทะเลสาบหลิงกวงที่มีพลังปราณอันเข้มข้นเลยแม้แต่น้อย

“อัปเกรดแล้วมีประโยชน์จริง ๆ ด้วย!” หนิวลี่ดีใจจนเนื้อเต้น