ระบบวงแหวนครอบจักรวาล - บทที่ 18 กาสิโนชั้นแปด

บทที่ 18 กาสิโนชั้นแปด

บทที่ 18 กาสิโนชั้นแปด

“ผม…”

เจ้ามือทำหน้าเศร้า อยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา เขาสามารถยืนยันได้ว่าหนิวลี่ โกงอย่างแน่นอน แต่ประสบการณ์ที่สั่งสมมาหลายปีของเขาก็ไม่สามารถมองเห็นร่องรอยใด ๆ ได้เลย ช่างน่าตกใจจริง ๆ

ตอนนี้สิ่งที่น่าอึดอัดใจที่สุดคือเจ้ามือไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี สี่แสนบาทต้องจ่ายแน่นอน แต่ถ้าปล่อยให้คนแบบนี้อยู่บนโต๊ะของเขาต่อไป วันนี้ไม่ต้องพูดถึงกำไร อาจจะต้องเสียทุนเก่าของตัวเองไปด้วยก็ได้

แต่กฎของบ่อนคือทุกคนที่เข้ามาคือพระเจ้า พวกเขาเอาเงินมาให้ ไม่สามารถไล่พวกเขาออกไปได้! ถ้าทำแบบนั้น ใครจะมาเยี่ยเยี่ยหลายอีก ปล่อยให้คนแพ้อย่างเดียว ไม่ยอมให้ใครชนะเลย นี่มันบ่อนอะไรกัน!

“รีบจ่ายเงินเถอะ พี่ชายเตรียมเล่นใหญ่กว่านี้อีกนะ” หนิวลี่ ขยิบตาให้เจ้ามืออย่างลึกลับ ทำให้เจ้ามือยิ่งหน้าซีดเผือด

‘เล่นใหญ่กว่านี้ ไม่ใช่แปดแสนบาทใช่ไหม!’

‘พระเจ้า ช่วยไล่ผีร้ายตนนี้ไปเถอะ’

ไม่ใช่แค่หนิวลี่เท่านั้น แม้แต่นักพนันรอบข้างก็ตื่นเต้น จดจ่อไปที่เขา

‘ตามคนเก่งไปนี่แหละดีที่สุด’

“หนุ่มน้อยคนนี้โชคดีจริง ๆ เห้อ~ โต๊ะเล็ก ๆ แบบนี้ ไม่คู่ควรกับที่สูงส่งอย่างนี้หรอก ไปเล่นข้างบนดีกว่าไหม”น้ำเสียงยียวนของชายคนหนึ่งดังขึ้น ชายวัยกลางคนที่หล่อเหลา สวมสูท ท่าทางสุภาพเรียบร้อย เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม

หนิวลี่ชำเลืองมองชายวัยกลางคนที่หล่อเหลา หรี่ตายิ้มแล้วพูดว่า “ผมไม่ไป ผมชอบที่นี่”

“ฮ่า ๆๆ”

คุณหนูหลงเอ็นดูเสียงเหมือนเด็กของหนิวลี่ หัวเราะจนท้องหดเกร็ง ตบอกของหนิวลี่เบา ๆ แล้วพูดว่า “เด็กน้อย ผู้จัดการสวีให้เกียรติเธอแล้ว อย่าดื้อเลยน้า~”

หนิวลี่ถอนหายใจอย่างจนใจ ในเมื่อไม่ใช่เงินของตนเอง ก็ได้แต่มองคุณหนูหลงด้วยความเสียดาย “งั้นก็ช่างเถอะ ในเมื่อพี่สาวพูดแล้ว ง้นพวกเราขึ้นไปเล่นข้างบนกันดีไหม?”

“ขึ้นไปข้างบน?” คุณหนูหลงมองหนิวลี่ด้วยสีหน้าประหลาด “น้องชายโชคดีขนาดนี้ ก็ต้องขึ้นไปเล่นข้างบนสิ ไม่งั้นพี่สาวคงเสียใจตายแย่”

หนิวลี่ยิ้มเก้อเขิน “โชคดี อืม โชคดีจริง ๆ”

“ดีละ ในเมื่อคุณหนูหลงสนใจ งั้นพวกเราก็ขึ้นไปชั้นบนกันเถอะ คืนนี้พอดีมีโต๊ะโป๊กเกอร์ระดับท็อปด้วย” ชายวัยกลางคนหน้าตาดีพยักหน้าให้คุณหนูหลงอย่างให้เกียรติ จากนั้นหันไปบอกพนักงานสาวข้างตัว “ไปที่เคาน์เตอร์ด้านหน้าถอนชิปห้าสิบล้านให้คุณหนูหลง”

“ห้าสิบล้าน!”

หนิวลี่ตกใจเกือบสะดุ้ง แต่พอเห็นคุณหนูหลงมองตัวเองด้วยสายตาประหลาดมากขึ้น ก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที เขาลูบจมูกอย่างเก้อเขิน แต่ในใจกลับรู้สึกหนักอึ้ง

โป๊กเกอร์ระดับท็อปชั้นแปดของเยี่ยเยี่ยหลาย ดูเหมือนจะต้องใช้เงินลงทุนอย่างน้อยห้าสิบล้าน ดูท่าว่าต่อจากนี้จะเป็นการละเล่นที่น่าตื่นเต้นทีเดียว

หนิวลี่ลุกจากโต๊ะพนันอย่างเสียดาย คุณหนูหลงเกี่ยวแขนหนิวลี่ ตามผู้จัดการสวีเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวมุ่งหน้าสู่ชั้นแปด

เมื่อลิฟต์ถึงที่หมาย หนิวลี่ก็ใช้สายตากวาดสำรวจไปรอบ ๆ พื้นที่ของชั้นนี้ไม่เล็กเลย การออกแบบยิ่งใหญ่อลังการ ตกแต่งด้วยสไตล์คลาสสิกผสมผสานสไตล์โมเดิร์นได้อย่างลงตัว

ทั้งชั้นแปดมีเพียงห้องโถงใหญ่ห้องเดียว ตรงกลางเป็นโต๊ะยาวขนาดใหญ่ มีเก้าอี้เล็ก ๆ ล้อมรอบ

ตอนนี้มีคนนั่งอยู่ที่โต๊ะราวเจ็ดถึงแปดคน อายุต่างกัน มีทั้งคุณลุงอ้วนท้วม สตรีวัยกลางคนใส่แว่นขอบทองท่าทางเคร่งขรึม และหนุ่มที่ดูหน้าอ่อนเกินวัย แต่ละคนมีเหรียญม่วงกองพะเนินอยู่ตรงหน้าเป็นตั้ง ๆ

หนิวลี่อ้าปากค้าง ‘พระเจ้า มีแต่รวย ๆ ทั้งนั้นเลย ถ้าจู่ ๆ มีโจรปรากฏตัวออกมาอุ้มพวกเขาสักสองสามคนไปเรียกค่าไถ่ คงคุ้มค่ากว่าปล้นธนาคารเสียอีก’

การมาถึงของพวกหนิวลี่ดึงดูดความสนใจจากคนในวงพนันไม่น้อย

การที่สามารถเข้ามาที่นี่ได้ เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกสถานะด้วยตัวมันเองว่านี่คือเศรษฐี

เกมโป๊กเกอร์ดำเนินมาได้สักพักแล้ว ตอนนี้ยังสามารถเข้าร่วมได้ทัน แสดงว่าคนที่มานั้นมีสถานะไม่ธรรมดา

เมื่อเห็นหนิวลี่ ทุกคนไม่ได้แสดงความประหลาดใจ ในยุคนี้ลูกชายเศรษฐีที่มีเงินและอำนาจมีอยู่มากมาย ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย แต่เมื่อเห็นคุณหนูหลง มีบางคนตื่นเต้นขึ้นมา

โดยเฉพาะสองหนุ่มที่ข้างกัน พวกเขาหน้าตาดีทั้งคู่ ใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งตัว ดูมีออร่ามาก นับว่าเป็นหนุ่มในฝันของสาว ๆ ทั่วไป

เมื่อเห็นคุณหนูหลง หนุ่มผมบลอนด์คนหนึ่งตาสว่างวาว อุทานชมโดยไม่รู้ตัวว่า “สวยชะมัด ไม่เคยเห็นคนสวยขนาดนี้ในเมืองเอชมาก่อนเลย!”

หนุ่มผมสั้นอีกคนที่นั่งข้าง ๆ มองหนุ่มผมบลอนด์อย่างดูแคลนแล้วพูดว่า “คุณหยวน เมืองเอชมีสาวสวยมากมายขนาดไหน นายจะสังเกตได้กี่คน”

“นี่มันเปรียบเทียบกันไม่ได้หรอก บางคนก็ซ่อนออร่าความสวยไม่มิดอยู่แล้ว อย่างคนนี้ ผมกล้ารับประกันเลยว่าเธอไม่ใช่คนของเมืองเอชแน่นอน ไม่งั้นป่านนี้ต้องเป็นหนึ่งในฮาเร็มของผมไปแล้ว” คุณหยวนผมบลอนด์พูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ มองคุณหนูหลงด้วยแววตาที่เปล่งประกายอะไรบางอย่าง รู้สึกสนใจขึ้นมา

“เฮอะ ผู้หญิงพวกนั้นของนายก็แค่แจกันดอกไม้กลุ่มหนึ่งเท่านั้นแหละ แต่คุณหยวน ในฐานะที่รู้จักกันมานาน ผมขอเตือนนายหน่อยนะ คนที่เข้ามาที่นี่ได้ไม่ใช่คนธรรมดาทั้งนั้น นายอย่าหาเรื่องใส่ตัวเองเลย” หนุ่มผมสั้นพูดเบา ๆ ประโยคหนึ่งแล้วก็เงียบไป

ตอนนี้หนิวลี่โอบเอวคุณหนูหลงเดินมาถึงโต๊ะแล้ว

ผู้จัดการสวียิ้มทั้งพยักหน้าเล็กน้อย พูดขึ้นว่า “แขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ วันนี้เพื่อนจากฮ่องกงคนนี้เป็นคนที่บอสของพวกเราแนะนำมา หวังว่าจะเล่นกันอย่างมีความสุขนะครับ”

เมื่อผู้จัดการสวีพูดจบ ทุกคนต่างจับจ้องไปที่หนิวลี่และคุณหนูหลงด้วยสายตาที่ประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม ฮ่องกงห่างจากเมืองเอชมากเกินไป ต่อให้เป็นเศรษฐีหรือเจ้าพ่อในฮ่องกง อิทธิพลของพวกเขาก็แผ่มาถึงเมืองเอชไม่ได้ นับประสาอะไรกับบอสใหญ่เบื้องหลังของเย่เย่หลายที่เป็นเหมือนผู้ยิ่งใหญ่ปกครองเมืองเมืองหนึ่ง

ดังนั้นความเป็นไปได้เดียวก็คือ คนตรงหน้าทั้งสองคนนี้อาจจะเป็นคนจากตระกูลลับบางตระกูลในฮ่องกง

พวกที่มีอำนาจและอิทธิพลมหาศาล แค่กระทืบเท้าก็สั่นสะเทือนไปทั้งแผ่นดิน มีคนไม่น้อยที่มาจากตระกูลลับ พึ่งพาอำนาจของตระกูลเบื้องหลังในการกดดันผู้อื่น ดังนั้นทุกคนถึงได้มองทั้งสองคนด้วยสายตาประหลาดใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมากเกรงว่าจะไปทำให้ไม่พอใจโดยไม่จำเป็น

หนุ่มผมสั้นชำเลืองมองหนุ่มผมบลอนด์ด้วยสายตาที่เหมือนจะบอกว่า ‘เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าไม่ธรรมดา’

แต่หนุ่มผมสั้นกลับประเมินความหื่นกระหายของหนุ่มผมบลอนด์ต่ำไป ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจคำแนะนำของผู้จัดการสวีเลย กลับคิดแผนร้ายในใจไม่หยุด

“เฮ้ ๆ ทุกคนเป็นพี่น้องกันทั้งนั้น ผมแค่มาเล่นเป็นเพื่อนพี่สาวเฉย ๆ สมานฉันท์กันไว้นะ” หนิวลี่ยิ้มเบา ๆ ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย ทำให้คุณหนูหลงที่ยืนเกาะแขนเขาอยู่มีแววตาประหลาดยิ่งขึ้น เผยรอยยิ้มบาง ๆ โดยไม่รู้ตัว คิดคำนวณอะไรบางอย่างในใจ

คุณหนูหลงไม่ได้สังเกตเห็นว่า รอยยิ้มของเธอนั้นทำให้ชายคนหนึ่งหลงใหลจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง ตราตรึงในใจของชายผู้นั้นจนถอนตัวไม่ขึ้น

ผู้จัดการสวีจัดให้คุณหนูหลงนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง แต่เธอกลับให้หนิวลี่นั่งลงแทน ‘มีคนที่ ‘โชคดี’ ขนาดนี้อยู่ในมือ จะไม่ใช้ให้คุ้มค่าได้ยังไง!’

ผู้จัดการสวีรู้จักตัวตนของหนิวลี่ดี อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่กล้าใช้ความรู้เดิมมองอีกฝ่ายอีกต่อไป เพียงแค่เด็กหนุ่มเล่นไม่กี่รอบในกาสิโนชั้นล่างก็แสดงให้เห็นแล้วว่าหนุ่มน้อยที่มาขายตัวคนนี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

เมื่อผู้จัดการสวียิ้มแล้วเดินออกจากห้องไป เกมไพ่บนโต๊ะพนันก็ดำเนินต่อไป

หนิวลี่ก้มลงมองไพ่บนโต๊ะตรงหน้าหลังจากแจกไพ่ไปได้สองสามรอบ ใช้พลังจิตส่องดูทั่วทั้งโต๊ะ มุมปากค่อย ๆ ยกยิ้มน้อย ๆ สายตามองไปที่หนุ่มผมบลอนด์ที่ถือไพ่ใบใหญ่ที่สุดบนโต๊ะ