ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] - ตอนที่ 411 ฆ่าอสูรร้ายป่าเถื่อน เล่นให้เต็มที่!
ตอนที่ 411 ฆ่าอสูรร้ายป่าเถื่อน เล่นให้เต็มที่!
“อาจารย์ ท่านจะเคลื่อนไหวหรือ?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฝูเทียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เหล่ายอดฝีมือทั้งหมดก็ดีใจเช่นกัน!
เมื่อครู่นี้พวกเขาเห็นความแข็งแกร่งของหนิงฝานจริง ๆ แล้ว แม้เขาจะอยู่ในขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่เท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งกลับไกลเกินกว่าขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นห้าเสียอีก สามารถต่อสู้กับขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นหกได้ด้วยซ้ำ!
และเมื่อมองไปที่ด่านที่สิบทั้งหมด มีเพียงหนิงฝานเท่านั้นที่สามารถช่วยผู้พิทักษ์โบราณได้!
“ในเมื่อเจ้าเรียกข้าว่าอาจารย์ แน่นอนว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าตายอยู่ที่นี่มิได้!”
“รอเสีย!”
ชิ้ง!
สิ้นเสียง หนิงฝานกลายเป็นลำแสงกระบี่ ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที เสียงกระบี่ดังก้องไปทั่วด่านที่สิบ!
ชั่วพริบตา หนิงฝานก็พุ่งออกจากกำแพง
ห่างออกไปไกล ผู้พิทักษ์โบราณกำลังต่อสู้กับสัตว์ร้ายสองตัว ทั้งร่างเปื้อนเลือดกระดูกแตกหัก!
ราวกับคันศรที่โก่งจนสุดจะทน!
ครืน!
เมื่อเห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มปล่อยกงล้อโชคชะตาออกมาไว้เหนือหัวของเขา ลำแสงวิถีอันยิ่งใหญ่ทั้งสี่ตกลงมาในทันใด
บึ้ม!
หลังจากแขวนกงล้อโชคชะตาไว้บนศีรษะแล้ว หนิงฝานก็ถือกระบี่ต้าหลัว พุ่งตรงไปยังใจกลางสนามรบทันที!
บึ้ม!
ในระยะไกล ผู้พิทักษ์โบราณถูกสัตว์ประหลาดดุร้ายสองตัวโจมตีอีกครั้ง เลือดจำนวนมากสาดกระเซ็นไปทั่ว!
โฮก!
ลมหายใจต่อมา สัตว์ประหลาดยักษ์ดุร้ายสองตัวตวัดกรงเล็บยักษ์ขนาดเท่าภูเขา ตัวหนึ่งไปทางซ้ายและอีกตัวไปทางขวา ตั้งใจจะฆ่าผู้พิทักษ์โบราณให้สิ้น!
“ชีวิตข้าจบลงแล้ว!”
ผู้พิทักษ์โบราณซึ่งถูกโจมตีอย่างหนักเผยความสิ้นหวังออกมา!
ทว่าในตอนนี้เอง!
บึ้ม!
ทันใดนั้น แสงกระบี่ยาวหนึ่งหมื่นจั้งฉีกผ่านความว่างเปล่าและฟันกรงเล็บยักษ์ทั้งสองที่ตะปบลงมา!
ฟึ่บ! ฟึ่บ!
แสงกระบี่สาดประกายเจิดจ้า กรงเล็บยักษ์สองอันขนาดเท่าภูเขาหักออก และเลือดสัตว์ร้ายจำนวนมากก็ไหลลงมาราวกับห่าฝน!
พลั่ก! พลั่ก! จากนั้นภายใต้การปะทุของแสงกระบี่ สัตว์ร้ายทั้งสองก็ปลิวหายไป!
“หืม?!” ผู้พิทักษ์โบราณที่หมดหวังก่อนหน้านี้เผยสีหน้าตกใจ!
จากนั้นเขาก็หันกลับไปมอง เห็นเพียงชายหนุ่มในชุดธรรมดาเดินเข้ามาหาเขา แผ่กลิ่นอายของกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่ออกมาทั่วร่าง และแสงสีเลือดพร่างพราวที่เปล่งประกายอยู่ภายนอกร่างกายของเขา!
“เจ้าคือใคร?” ผู้พิทักษ์โบราณประหลาดใจ
ที่น่าตกใจคือ บุคคลนี้เป็นเพียงกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่ แต่กลับสามารถต่อกรสัตว์ดุร้ายสองตัวที่อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นหกด้วยกระบี่เดียว สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือคนผู้นี้เป็นนักล่าโลหิตที่ผู้คุมกฎต้องการตัว!
“หนิงฝาน!”
ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“หนิงฝาน? หนิงฝานที่อยู่ในรายชื่อหมายจับโลหิตลำดับที่เก้าน่ะหรือ?” ผู้พิทักษ์โบราณตกตะลึง ในฐานะผู้พิทักษ์เขารู้เรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับผู้คนในรายชื่อล่าโลหิต
“ใช่แล้ว”
หนิงฝานยอมรับอย่างตรงไปตรงมา เมื่อเห็นว่าผู้พิทักษ์โบราณต้องการถามคำถามเพิ่มเติม เขาจึงขัดจังหวะ “ถ้าเจ้าต้องการถามข้าเกี่ยวกับฐานะนักล่าโลหิต ไว้ค่อยพูดกันทีหลัง!”
“ตอนนี้ ขอข้าจัดการกับสัตว์ประหลาดสองตัวนี้ก่อน!”
บึ้ม! ฟิ้ว!
พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าหาสัตว์ประหลาดทั้งสองพร้อมกระบี่ในมือ
“นี่มัน..!”
“สัตว์ร้ายยักษ์สองตัวนี้รับมือยากนัก ให้ข้าช่วยเจ้า!”
ผู้พิทักษ์โบราณไม่มีเวลาคิดมากมาย เขาอดทนต่ออาการบาดเจ็บ และต้องการพุ่งไปข้างหน้าเพื่อต่อสู้กับศัตรูพร้อมหนิงฝาน
“ไม่ต้องหรอก เจ้าดูแลตัวเองไป!”
แต่หนิงฝานปฏิเสธ ภายใต้การจับจ้องอย่างประหลาดใจของผู้พิทักษ์โบราณ เขาก็ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดทั้งสองแล้ว
ครืน! กึก กึก!
แม้รูปร่างของหนิงฝานจะเล็กเท่ามดเมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสอง แต่เขาก็กล้าหาญมาก ทุกครั้งที่ฟันด้วยกระบี่ จะสร้างความเสียหายอย่างมากต่อสัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสอง!
โฮก! โฮก! โฮก!
หลังจากนั้นไม่นาน สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองก็แหงนหน้าขึ้นไปบนฟ้า เปล่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว เลือดไหลอาบทั่วร่างกาย พวกมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหนิงฝานเลย!
“เฮือก! เด็กคนนี้อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่ แต่เขาสามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดยักษ์สองตัวที่อยู่ขอบเขตกึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นหกได้ น่ากลัวมาก!!”
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้พิทักษ์โบราณก็ตกใจกับความแข็งแกร่งของหนิงฝาน!
ไม่ใช่แค่เขา สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในด่านที่สิบต่างตกใจกับหนิงฝาน!
ดวงตาแต่ละคู่ซึ่งแต่เดิมสิ้นหวัง พลันค่อย ๆ เปล่งประกายด้วยความสดใส มองเห็นความหวังแห่งชีวิตได้อย่างชัดเจน!
“ฆ่า!!”
เสียงตะโกนดังกึกก้องจากความว่างเปล่านอกอาณาเขต แล้วหนิงฝานก็ฟันกระบี่ไปที่สัตว์ประหลาดดุร้ายทั้งสอง!
บึ้ม!
เมื่อกระบี่นี้ฟาดฟันออกไป พลังของสี่วิถีอันยิ่งใหญ่และวงล้อแห่งโชคชะตาล้วนได้รับโบนัสพิเศษ!
ทันทีที่กระบี่ทั้งสี่วิถีออกมา พื้นที่รอบนอกทั้งหมดก็เดือดราวน้ำเดือด และสุดท้ายก็มอดไหม้!
กระบี่เล่มนี้ทรงพลังมาก!
โฮก! โฮก!
เมื่อเห็นกระบี่นี้ สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองพลันแหงนหน้าขึ้นฟ้าและปล่อยเสียงคำรามออกมา
จากนั้นคลื่นโลหิตอันน่าสะพรึงกลัวสองระลอกก็พุ่งออกมาจากร่างกาย กลายเป็นสองพลังที่น่ากลัวสกัดกั้นแสงกระบี่!
บึ้ม!
เมื่อแสงกระบี่ฟันลงมา เสียงคำรามดังก็ปะทุขึ้นในความว่างเปล่าทั้งหมด จากนั้นไอโลหิตที่ไร้สิ้นสุดก็ถูกแสงกระบี่กำจัดออกไปจนหมด และห่อหุ้มสัตว์ประหลาดดุร้ายทั้งสองไว้!
บึ้ม! บึ้ม!
สัตว์ประหลาดทั้งสองตัวระเบิดออกเป็นหมอกเลือดไร้ที่สิ้นสุด ณ จุดนั้น และตายตกอย่างสมบูรณ์!
“ฟู่ว! ตายแล้ว!”
ผู้พิทักษ์โบราณที่อยู่ไม่ไกลอดไม่ได้ที่จะพ่นลมหายใจออกมา
ต้องรู้ว่า เขาต่อสู้กับสัตว์ร้ายยักษ์สองตัวนี้มานานแล้วแต่ ไม่เคยเอาชนะพวกมันได้เลย ทว่าหนิงฝานกลับฆ่าพวกมันทั้งสองตัวได้ในระยะเวลาอันสั้น!
“โอ๊ะ ตายแล้ว!”
“ลูกพี่สุดยอดมาก!”
“อาจารย์สุดยอดมาก!”
เวลานี้บนกำแพงเมือง คนจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังส่งเสียงตะโกนโห่ร้อง
ดวงตาของฝูเทียนเป็นประกาย เต็มไปด้วยความเคารพอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ขณะเดียวกัน ขวัญกำลังใจของผู้คนที่เหลือก็เพิ่มขึ้นมากเช่นกัน!
“สารเลว!!”
“กึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่ กล้าทำลายผลงานของข้า!”
ทว่าตอนนี้เอง ร่างลึกลับในกระแสน้ำวนเอ่ยเสียงดังลั่น
เห็นเช่นนี้แล้วทุกคนก็ตกใจ!
พลันเข้าใจแล้วว่ามีผู้บงการลึกลับอยู่เบื้องหลังฝูงสัตว์ร้าย!
“ผู้ใดซ่อนตัวอยู่ เจ้าคือใคร”
หนิงฝานหันกลับมา มือถือกระบี่มองร่างลึกลับในกระแสน้ำวน แม้คนคนนั้นจะไม่ได้อยู่ที่นี่จริง ๆ แต่ยังคงทำให้เขารู้สึกได้ถึงความอันตรายอย่างยิ่ง
“หึ!”
“กึ่งราชันจักรพรรดิเซียนสวรรค์ขั้นสี่เช่นเจ้า ไม่คู่ควรที่จะรู้นามของข้า!”
ร่างลึกลับในกระแสน้ำวนพูดอย่างเย็นชา คำพูดของเขาหยิ่งยโสอย่างมาก ราวกับราชันจักรพรรดิเซียนที่ก้มหน้ามองเหยียดหยามมดตัวเล็ก
เขาพูดต่อไปว่า “เจ้าทำให้ข้าโกรธจนได้ ต่อสู้เก่งนักใช่หรือไม่ เช่นนั้นข้าจะเล่นสนุกกับเจ้าเอง!”
พูดจบ เสียงขลุ่ยแปลก ๆ ก็ดังออกมาจากกระแสน้ำวนอีกครั้ง!
พร้อมกันกับเสียงขลุ่ย ฝูงสัตว์ร้ายเหล่านั้นที่พุ่งเข้าหาด่านราชันจักรพรรดิอย่างบ้าคลั่งพลันหยุดลง จากนั้นพวกมันทั้งหมดก็คลานเข้าไปในความว่างเปล่านอกอาณาเขต ราวกับว่าพวกเขากำลังรอต้อนรับ…ราชาของพวกมัน!!
บึ้ม! บึ้ม! บึ้ม!
ลมหายใจต่อมา เห็นเพียงความว่างเปล่าทั้งแปดทิศนอกอาณาเขต ที่จู่ ๆ ก็ระเบิดออกมาพร้อมกับไอปีศาจที่น่ากลัวอย่างหาสิ่งใดเปรียบมิได้
มีแปดระลอก และแต่ละกลิ่นอายนั้นแข็งแกร่งกว่าสัตว์ประหลาดที่ตายไปถึงสามส่วน!