ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] - ตอนที่ 357 หอเซียนพินาศ ยมโลกออกมือ!
ตอนที่ 357 หอเซียนพินาศ ยมโลกออกมือ!
พรึ่บ พรึ่บ!
ทันทีที่หลัวชิงเซียนหายตัวไป หนิงฝานที่กลับมาก็ลืมตาขึ้น
“หืม?!”
เมื่อเห็นฉากที่คุ้นเคยรอบตัว เขาก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง!
ข้า…ตายแล้วมิใช่หรือ!
เขาจำได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายและวิญญาณอมตะของตนถูกดาบแทง จนแม้แต่จิตสำนึกก็จมดิ่งลงสู่ความมืดมิด!
ทว่าชั่วพริบตา เขาก็กลับมาอีกครั้ง!
“จริงสิ! ชิงเซียน!”
หลังจากมึนงงอยู่ชั่วครู่ หนิงฝานก็หันมองไปรอบ ๆ ทันที
แต่เมื่อกวาดสายตาไป พื้นที่โดยรอบกลับว่างเปล่า มีเพียงจักรพรรดิสวรรค์เท่านั้นที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าเสียใจ!
“ชิงเซียน? ชิงเซียนอยู่ที่ใด!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงฝานก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในใจ
เขามองไปที่จักรพรรดิสวรรค์พลางถามว่า “จักรพรรดิสวรรค์ ชิงเซียนอยู่ที่ใด ภรรยาของข้าอยู่ที่ไหน!!”
จักรพรรดิสวรรค์เงียบปากไม่เอ่ยตอบ
“ข้าถามเจ้า! พูดออกมา!” เมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบ ลางสังหรณ์ไม่ดีในใจของหนิงฝานก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ!
“เฮ้อ!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิสวรรค์ไม่มีทางเลือกนอกจากพูดว่า “ภรรยาของเจ้า ขอให้ข้าพูดแทนว่าวาสนาของพวกเจ้าในชีวิตนี้สิ้นสุดลงแล้ว ชาติภพหน้า นางขอให้ได้เป็นภรรยาของเจ้าอีกครา!”
“อะไรนะ ไยนางจึงพูดเช่นนี้! นางไปที่ใด บอกข้ามา บอกข้าเร็ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานพลันรู้สึกหวาดกลัวจับใจ ร่างกายของเขาหยุดสั่นไม่ได้
“นางสละเต๋า แลกชีวิตของนางเพื่อเจ้า!” จักรพรรดิสวรรค์เอ่ยปาก ก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
“ว่าอะไรนะ!”
หลังจากได้ฟัง หนิงฝานราวกับถูกฟ้าผ่าลงหัวอย่างจัง
ชีวิตแลกชีวิต!
“ไม่!”
“เพราะเหตุใด!”
“ไยจึงเป็นเช่นนี้!”
“ภรรยา… เจ้าช่วยข้าทำไม ช่วยข้าเพื่ออะไร!!”
หนิงฝานเสียสติไปแล้ว ความเจ็บปวดฉายชัดบนใบหน้า เขายอมตายเองเสียดีกว่า ดีกว่าให้หลัวชิงเซียนตาย!
ตอนนี้ เขาไม่สามารถหยุดคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับหลัวชิงเซียนได้
วังจักรพรรดินี ล้างพิษ!
แดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน ต่อต้านสำนักปีศาจ
ราชวงศ์เทพขนนก นางเสาะหาวิธีแก้คำสาปให้เขา
พลังจิตวิญญาณฟ้าดินของเก้าแคว้นฟื้นคืน นางตรากตรำทำงานหนักทั้งวันคืนเพื่อพัฒนาราชวงศ์เทพ!
หมื่นเผ่าบรรพกาล พวกเขาต่อสู้กับหมื่นเผ่าด้วยกัน!
ทัณฑ์เคราะห์เซียนมาถึง นางถูกหอเซียนลักพาตัวไป!
…
“ภรรยาข้า ไยเจ้าทำตัวโง่งมเช่นนี้!”
“เจ้าไม่รู้หรือว่า เจ้าคือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับข้า เจ้าอยู่ ข้าก็อยู่ เจ้าตายไปแล้ว แม้ข้าจะมีชีวิตอยู่แต่มันกลับหาได้มีความหมายไม่!”
“ชิงเซียน!!!”
หนิงฝานแหงนหน้าคำรามใส่ฟ้า เลือดสองสายพร้อมน้ำตาหลั่งออกมาจากดวงตาของเขา แววตาปกคลุมไปด้วยกลิ่นไอความตาย
เมื่อเห็นเช่นนี้ จักรพรรดิสวรรค์ขมวดคิ้วพลางเอ่ยทันที “หนิงฝาน อย่าหุนหันพลันแล่นไป ภรรยาของเจ้าช่วยชีวิตเจ้าด้วยการเซ่นสังเวยชีวิตตนเอง หากเจ้าตายไปอีก มิเท่ากับว่านางต้องตายไปโดยเปล่าประโยชน์หรอกหรือ?”
“นี่มัน…!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงฝานก็ผงะไป ทว่าความเจ็บปวดไม่มีที่สิ้นสุดยังคงฉายชัดไม่เสื่อมคลาย “หากไร้ซึ่งนาง ชีวิตข้าก็ไม่ต่างอันใดกับคนตาย ข้าไม่ต่างอันใดกับคนที่ตายไปแล้ว!”
ชั่วขณะหนึ่ง หนิงฝานกำลังตกอยู่ในสภาวะเป็นตาย!
…
ขณะที่หนิงฝานตกอยู่ในสภาวะเป็นตาย ตำหนักเทพ ตำหนักมารจิ่วโยว ตำหนักจักรพรรดิปีศาจ สำนักเต๋าสูงสุด และกองกำลังอื่น ๆ ก็ผลักจักรพรรดิจุนเข้าสู่สถานการณ์สิ้นหวังแล้ว!
“จักรพรรดิจุน อย่าดิ้นรนอีกเลย วันนี้เจ้าหนีไม่พ้นแล้ว!”
“หึหึ! จักรพรรดิจุน ยอมรับความตายเสียดี ๆ!”
“จักรพรรดิจุน เจ้าเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในตอนนี้ รีบวางมือเสีย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ข้าไม่คิดเลยว่าจักรพรรดิจุนซึ่งครั้งหนึ่งเคยไร้เทียมทานในสวรรค์และอาณาจักรนับหมื่น จะถูกลดระดับลงถึงเพียงนี้!”
“…”
หลังจากเสียงตะโกน กึ่งราชันจักรพรรดิได้ใช้วิธีการที่ราชันจักรพรรดิเซียนมอบให้แล้ว บางคนมีร่างวิญญาณของราชันจักรพรรดิเซียนอยู่ข้างหลัง บางคนใช้อาวุธของราชันจักรพรรดิเซียน และบางคนแสดงฝีมือที่ไม่มีใครเทียบได้!
ไอปราณอันน่าสะพรึงกลัวของราชันจักรพรรดิเซียนต้องการทำลายล้างโลกหอเซียนทั้งหมด!
ตอนนี้ กึ่งราชันจักรพรรดิทั้งหมดของหอเซียนเสียชีวิตลงในสนามรบ เหลือเพียงจักรพรรดิจุนที่ถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มคน!
“บัดซบ!”
ใบหน้าของจักรพรรดิจุนดูหมดหวังยิ่ง ขณะเดียวกัน แววตาบ้าคลั่งที่ราวกับถูกครอบงำก็ลุกโชนขึ้นมาด้วย
เขามองกลุ่มยอดฝีมือตรงหน้า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นฟ้าและตะโกนว่า “ข้าคือจักรพรรดิจุน! จักรพรรดิผู้บัญชาสวรรค์และสยบหมื่นอาณาจักร!!”
“ต่อให้ข้าตายแล้วอย่างไร ตัวตนเช่นข้าหาใช่คนที่พวกเจ้าจะดูแคลนได้อยู่ดี! เพราะฉะนั้น จงไปตายซะ!!”
สิ้นคำ พลังต้นกำเนิดราชันจักรพรรดิเซียนในร่างของจักรพรรดิจุนก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง ราวกับว่ามันกำลังจะระเบิด!
“อ๊ะ! แย่แล้ว!”
“เขาจะระเบิดตัวเอง!!”
“เร็วเข้า ถอยเร็ว!!”
“…”
เมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าเย้ยหยันของแต่ละกองกำลังก็หายไปทันที แทนที่ด้วยความตื่นตระหนกไม่รู้จบ!
ถึงอย่างไร คนตรงหน้าเขาก็คือจักรพรรดิจุน แม้อีกฝ่ายจะไม่ได้อยู่จุดสูงสุดเช่นกาลก่อน แต่หากเขาระเบิดตัวเองขึ้นมา มันก็ต้องเป็นการระเบิดตัวเองเหมือนราชันจักรพรรดิเซียนอย่างไม่ต้องสงสัย!
ตู้ม! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ยอดฝีมือทั้งหมดต่างวิ่งหนีอย่างลนลาน!
แต่…สายเกินไป!
ตู้ม!
ไม่รอให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดถอยร่นออกจากหอเซียน ร่างของจักรพรรดิจุนก็ระเบิดออกราวกับลูกโป่งแตก!
พลังทำลายล้างอันน่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ปะทุออกมา ดุจดั่งทะเลคลั่งซัดสาดไปทุกทิศทุกทาง กวาดล้างทั้งท้องฟ้าและปฐพี!
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ไม่ว่าพวกเขาจะผ่านไปที่ใด ท้องฟ้าล้วนแหลกลาญ แผ่นดินล้วนพังทลาย ความว่างเปล่ามลายหายไป ผู้คนของแต่ละกองกำลังส่งเสียงกรีดร้อง ก่อนจะถูกกลืนหายไปด้วยพลังทำลายล้างนี้!
“แย่แล้ว!”
ในเวลาเดียวกัน เมื่อเห็นจักรพรรดิจุนระเบิดตัวเอง จักรพรรดิสวรรค์ก็เข้าไปในร่างของหนิงฝานทันที พลังไร้ที่สิ้นสุดของจักรพรรดิสวรรค์พลันลุกโชติช่วงขึ้นมา ห่อหุ้มหนิงฝานที่กำลังตกอยู่ความเป็นความตาย!
ตู้ม!
ระเบิดครานี้ดังกึกก้องไปทั่วสวรรค์ โลกหอเซียนที่ใกล้พังทลายอยู่แล้วก็พังทลายลงในที่สุด และกลายเป็นความว่างเปล่าอันไร้ซึ่งสิ่งใด!
จนถึงตอนนี้…
หอเซียน!
อดีตผู้ปกครองสวรรค์และอาณาจักรนับหมื่น หลังจากผ่านไปหลายสิบล้านปีก็จบสิ้นลง เมื่อหวนกลับมาอีกคราเพียงแค่ร้อยปี ก็พังพินาศลงอีกครั้ง!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
หลังจากหอเซียนพังทลาย ก็ยังคงมีพลังทำลายล้างไม่สิ้นสุดปะทุอยู่ในอากาศ!
ทว่าเวลานี้ ผู้คนจากกองกำลังทั้งหมดที่อยู่ห่างไกลจากโลกแห่งหอเซียนได้รอดพ้นจากหายนะโดยบังเอิญ ล้วนส่งเสียงดังโหวกเหวก!
“เฮือก! จักรพรรดิจุนสิ้นแล้ว! หอเซียนพินาศอย่างสมบูรณ์แล้ว!”
“หลังจากผ่านไปหลายสิบล้านปี หอเซียนก็พังทลายลงอีกครั้ง หรือว่านี่คือชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของหอเซียน!”
“ไม่เพียงจักรพรรดิจุนเท่านั้นที่ตาย แต่ยอดฝีมือคนอื่น ๆ ก็ตายไปด้วยเช่นกัน!”
“จุ๊จุ๊ หลายปีมานี้ การต่อสู้วันนี้น่าจะเป็นการต่อสู้ที่น่ากลัวที่สุดแล้ว!”
“…”
ทุกคนมองไปยังหอเซียนที่พังทลาย ต่างถอนหายใจและอุทานออกมา!
“หืม? ยังมีคนไม่ตาย!”
จู่ ๆ ก็มีคนร้องขึ้นมา
ทุกคนรีบมองไป เห็นเพียงร่างที่พุ่งออกมาจากพลังงานมหึมา!
อีกฝ่ายแต่งกายด้วยชุดคลุมธรรมดา แสดงถึงความยิ่งใหญ่อันน่าสะพรึงกลัวของราชันจักรพรรดิเซียน นั่นคือหนิงฝาน!
“เป็นเขา! หนิงฝาน! ชายผู้เอาชนะจักรพรรดิจุนได้!”
“อาจกล่าวได้ว่าการล่มสลายของหอเซียนในวันนี้เกิดจากน้ำมือของหนิงฝานผู้นี้!”
“เฮือก! ทุกคนตายหมดแล้ว แต่เขายังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนสุดท้าย ทั้ง ๆ ที่เขาอยู่เพียงขอบเขตจักรพรรดิเซียนขั้นสุดเท่านั้น!”
“หนิงฝาน! จากนี้ไป สวรรค์และอาณาจักรนับหมื่นคงจะจดจำชื่อนี้เอาไว้!”
“…”
เมื่อมองไปยังร่างของชายหนุ่ม ผู้คนจากกองกำลังทั้งหมดก็ล้วนประหลาดใจและส่งเสียงเอะอะ!
“ชิงเซียน!!”
“ข้าต้องทำอย่างไรดี!”
เวลานี้ หนิงฝานยังคงอยู่ระหว่างความเป็นและความตาย เขาไม่ต้องการอยู่คนเดียว แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ชิงเซียนเสียสละโดยเปล่าประโยชน์เช่นกัน
ตู้ม!
ตอนนี้เอง พลันมีเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวในความว่างเปล่าอันไกลโพ้น ตามมาด้วยเสียงกัมปนาทเลือนลั่น
“ยมโลกออกมือ คนที่มีชีวิตอยู่ถอยไป!!”