ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] - ตอนที่ 183 เผ่าปีศาจบรรพกาล คงกระพันตลอดกาล!
ตอนที่ 183 เผ่าปีศาจบรรพกาล คงกระพันตลอดกาล!
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!
ขณะหลัวชิงเซียนนำกลุ่มผู้ฝึกยุทธ์มุ่งหน้าเข้าสู่ชั้นที่หนึ่งของถ้ำปีศาจบรรพกาล ทุกคนก็พลันขมวดคิ้วแน่น
ทั้งหมดมองเห็นชั้นที่หนึ่งของถ้ำปีศาจบรรพกาลชัดเจน แม้สถานที่แห่งนี้จะไม่มีเผ่าปีศาจบรรพกาล แต่มันกลับเต็มไปด้วยปราณปีศาจโชติช่วงไร้ที่เปรียบ ปราณปีศาจนี้แข็งแกร่งกว่าที่เคยปรากฏออกมาหลายเท่า ซ้ำแล้วมันยังสามารถฉีกกระชากร่างของผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตปราชญ์ยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย แม้ขอบเขตเทพยุทธ์ก็ยังยากจะต่อต้าน ทว่าหากเป็นมนุษย์จะไม่สามารถอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้นานนัก พวกเขาย่อมต้องถูกกัดกร่อนจนเลือนหายไปในที่สุด
“ปราณปีศาจในสถานที่แห่งนี้น่ากลัวกว่าที่สามีข้าเคยบอกเล่าไว้มาก การเปลี่ยนแปลงประหลาดปรากฏขึ้นแล้วในถ้ำปีศาจบรรพกาลแห่งนี้!” จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนกล่าวพึมพำ
และราชวงศ์เทพด้านหลังก็พยักหน้ารับ จากนั้นมีเสียงหนึ่งกล่าวขึ้นมาว่า “ท่านหนิงฝานเคยพิชิตปีศาจบรรพกาลในชั้นสามและสี่สำเร็จ เหตุใดพวกเราจึงไม่ลองไปถามมันดู!”
“อืม!”
หลัวชิงเซียนพยักหน้ารับ ก่อนจะใช้ป้ายคําสั่งผ่านทางที่หนิงฝานเคยมอบไว้ให้ เข้าสู่ชั้นที่สองทันที
ตู้ม!
เมื่อทั้งหมดมาถึงชั้นที่สอง สีหน้าของพวกเขาก็แปรเปลี่ยนทันที ปราณปีศาจภายในชั้นที่สองน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าเดิมเสียอีก แม้แต่บุคคลที่เป็นกึ่งเซียนแล้วยังลอบอึดอัดเล็กน้อย
ทว่าพวกเขาอยู่ชั้นที่สองไม่นานนัก ทั้งหมดก็ก้าวเข้าสู่ชั้นที่สามทันที
ทั้งหมดเคยได้ยินหนิงฝานกล่าวถึงเผ่าปีศาจในชั้นที่สามของถ้ำปีศาจบรรพกาล ไม่ช้าหลัวชิงเซียนก็พาทุกคนมาพบกับผู้ทวารบาลและผู้นำปีศาจทั้งเจ็ด
“มนุษย์?”
เมื่อเห็นหลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ มาเยือน ผู้ทวารบาลและผู้นำเผ่าปีศาจทั้งเจ็ดพลันเผยความเป็นปฏิปักษ์ในทันที
ตอนนี้เอง หลัวชิงเซียนสบถถ้อยคำเย็นชา “หนิงฝานคือสามีของข้า บอกข้ามาว่าเหตุใดถ้ำปีศาจบรรพกาลนี้จึงเปลี่ยนแปลงไป?”
เมื่อได้ยินนามของหนิงฝาน ผู้ทวารบาลและปีศาจตนอื่น ๆ ก็ล้มเลิกความคิดต่อสู้ทันที ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “กล่าวตอบนายท่าน พวกเราก็ไม่อาจทราบได้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นภายในถ้ำแห่งนี้เช่นกัน!”
“เจ้าไม่รู้งั้นหรือ?” เหลียงอิ้นหยวนกล่าวเสียงเย็นพร้อมกับก้าวไปด้านหน้าทันที ตอนนี้เขาเป็นกึ่งเซียนแล้ว แน่นอนว่าทั้งผู้ทวารบาลและคนอื่น ๆ ล้วนเผยความหวาดหวั่นออกมาอย่างไม่ปิดบัง
อย่างไรก็ตาม ปีศาจทั้งหมดยังคงส่ายศีรษะ “พวกเราทั้งหมดอยู่ในชั้นที่สาม และไม่เคยเข้าสู่ชั้นที่สี่เลย พวกเราจึงไม่ทราบว่าเวลานี้เกิดอะไรขึ้น!”
เมื่อเห็นว่าเหลียงอิ้นหยวนและคนอื่น ๆ ต้องการถามต่อไป จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนเพียงส่ายศีรษะและพูดว่า “ไม่ต้องถามแล้ว ดูเหมือนว่าทุกสิ่งจะเกิดขึ้นจากชั้นที่สี่!”
“เราต้องไปชั้นที่สี่!”
สิ้นคำสั่งของหลัวชิงเซียน ทุกคนก็เปิดประตูเข้าสู่ชั้นที่สี่ของถ้ำปีศาจบรรพกาลในทันที!
…
ในตอนนี้ ณ ชั้นที่สี่ของถ้ำปีศาจบรรพกาล!
แท่นบูชาทมิฬกำลังสั่นสะเทือนรุนแรง ปราณไร้สิ้นสุดพรั่งพรูออกมาจากสิ่งนั้น
เผ่าปีศาจบรรพกาลที่นำโดยปีศาจทองคำทมิฬกำลังคุกเข่าอยู่รอบแท่นบูชา ใบหน้าของพวกเขาล้วนเปี่ยมด้วยความตื่นเต้นคลั่งไคล้!
“ฮ่า ๆ!”
“หลังจากผ่านมาหนึ่งล้านปี ในที่สุดเผ่าปีศาจบรรพกาลก็หวนคืนสู่โลกมนุษย์อีกครั้ง!”
“ถึงคราวที่โลกใบนี้จะต้องล่มสลายและตกอยู่ภายใต้อำนาจของราชาปีศาจบรรพกาล!”
“@#￥%&*…”
“…”
เวลานี้ ปีศาจทองคำทมิฬและสมาชิกเผ่ากำลังคุกเข่า ปากเปล่งวาจาภาษาประหลาดทว่าลึกซึ้ง ทั้งหมดล้วนแต่เป็นคาถาโบราณของเผ่าปีศาจบรรพกาล
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ!
บนที่ราบทมิฬ เมื่อป้ายคำสั่งผ่านทางกะพริบ หลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ มาถึงสถานที่แห่งนี้อย่างรวดเร็ว ตามด้วยผู้ทวารบาลชั้นที่สามและผู้นำเผ่าปีศาจทั้งเจ็ด
ทันทีที่มาถึง หลัวชิงเซียนก็ได้พบกับปีศาจทองคำทมิฬและเผ่าปีศาจบรรพกาล ซ้ำยังเห็นแท่นบูชาทมิฬที่กำลังสั่นสะเทือนรุนแรง พร้อมกับมีปราณปีศาจพวยพุ่งอย่างรุนแรง
“ปีศาจทองคำทมิฬ! เจ้ากำลังคิดทำสิ่งใด!” หลัวชิงเซียนคำรามลั่นพร้อมกับพาฝูงชนไปด้านหน้า
“มนุษย์!”
เมื่อเห็นหลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ เข้ามา ปีศาจทองคำทมิฬขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเผยท่าทีผ่อนคลายในภายหลัง เขาลุกขึ้นพร้อมเผยสีหน้าเย้ยหยัน “ฮ่า ๆ แน่นอนว่าสิ่งที่พวกข้ากำลังทำคือ การต้อนรับเผ่าปีศาจบรรพกาลผู้ยิ่งใหญ่ที่กำลังหวนคืนสู่โลกมนุษย์!”
“เผ่าปีศาจบรรพกาล? หวนคืนสู่โลก?!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว ดวงตาของหลัวชิงเซียนฉายแววเย็นชา นางคาดเดาบางสิ่งในใจก่อนจะลั่นคำด้วยความเกรี้ยวกราด “เวลานั้นเจ้าโกหกสามีของข้า ถ้ำปีศาจบรรพกาลนี้มีมากกว่าสี่ชั้น!”
“โอ้ ฉลาดแล้ว!” ปีศาจทองคำทมิฬกล่าวชื่นชม
“วิญญาณปฐมภูมิของเจ้าอยู่ในมือเรา ชัดเจนว่าเจ้าไม่คิดเกรงกลัวความตายเมื่อกระทำเรื่องนี้?” หลัวชิงเซียนกล่าวคำ
เมื่อปีศาจทองคำทมิฬได้ยิน มันเพียงยกยิ้มและกล่าวด้วยใบหน้าคลั่งไคล้ “พวกเราคือนักรบของเผ่าปีศาจบรรพกาล ตราบใดที่เราสามารถนำพาเผ่าปีศาจบรรพกาลกลับคืนสู่โลกใบนี้ได้ ความตายจึงมิใช่เรื่องใหญ่!”
“โฮก!”
“โฮก!”
“โฮก!”
จากคำพูดของปีศาจทองคำทมิฬ เผ่าปีศาจบรรพกาลทั้งหมดที่อยู่ใกล้เคียงต่างปลดปล่อยเสียงคำรามออกมา ใบหน้าของพวกมันเผยความตื่นเต้นยินดีเช่นเดียวกันกับปีศาจทองคำทมิฬ
“ระยำนัก! หยุดการกระทำบนแท่นบูชานี้เสีย แล้วข้าจะลืมเลือนเรื่องวันนี้ไป มิฉะนั้น ทั้งเจ้าและพวกพ้องได้ไร้ซึ่งลมหายใจเป็นแน่!” หลัวชิงเซียนกล่าวคำเย็นชาก่อนจะปลดปล่อยจิตสังหารรุนแรงออกมา
“แท่นบูชานี้ไม่อาจหยุดได้อีกต่อไป แม้จะถูกทำลายก็ไม่อาจหยุดมันได้! เวลานี้ราชาปีศาจบรรพกาลได้รับตำแหน่งของโลกมนุษย์แล้ว อีกไม่นานพวกเขาจะมายังโลกแห่งนี้!”
ปีศาจทองคำทมิฬเงยหน้ามองท้องฟ้า ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะลั่น มันไม่คิดสนใจสิ่งใดอีกต่อไปแล้ว “อย่างไรเสีย ข้าขอเตือนเจ้าว่าเผ่าปีศาจบรรพกาลของพวกเรามีผู้นำคือ ราชาปีศาจบรรพกาลผู้ยิ่งใหญ่ และเขา… คือเซียนธุลีสีชาดที่แท้จริง!”
“อะไรนะ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้แล้ว หลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ ก็พลันตื่นตระหนก
ปีศาจทองคำทมิฬพึงพอใจกับสีหน้าของทุกคน ก่อนที่มันจะคำรามลั่น “ฮ่า ๆๆ! เผ่าพันธุ์มนุษย์เอ๋ย รอดูเถิด หลังจากที่เผ่าปีศาจบรรพกาลของพวกเรามายังโลกใบนี้ เผ่าพันธุ์มนุษย์ของพวกเจ้าจะถูกทำให้เป็นทาสของเผ่าพันธุ์ปีศาจของพวกเราอีกครั้ง…”
“เผ่าปีศาจบรรพกาล อมตะนิรันดร์กาล!”
ตู้ม!
สุดท้าย มันไม่รอให้หลัวชิงเซียนเคลื่อนไหว ปีศาจทองคำทมิฬระเบิดพลังออกขณะที่กู่ก้องร้องตะโกน
“เผ่าปีศาจบรรพกาล อมตะนิรันดร์กาล!”
“เผ่าปีศาจบรรพกาล อมตะนิรันดร์กาล!”
“เผ่าปีศาจบรรพกาล อมตะนิรันดร์กาล!”
“…”
ท่ามกลางเสียงคำรามบ้าคลั่ง เผ่าปีศาจบรรพกาลที่เหลือค่อย ๆ ระเบิดร่างกายตนเองทีละตน ในพริบตาพวกมันทั้งหมดก็ล้มลงกับพื้น
เมื่อเห็นฉากตรงหน้า หลัวชิงเซียนและคนอื่น ๆ มิใช่มีความยินดี แต่กลับรู้สึกกังวลมากกว่าเดิม!
นางมองผู้ทวารบาลชั้นที่สามและผู้นำเผ่าปีศาจทั้งเจ็ด “พวกเจ้าล้วนแต่เป็นสมาชิกของเผ่าปีศาจบรรพกาลด้วยเช่นกัน สิ่งที่ปีศาจทองคำทมิฬกล่าวคำนั้นเป็นความจริงหรือไม่?”
“จากที่พวกเราพิจารณาแล้ว แท่นบูชาทมิฬนี้เป็นของจริง ส่วนราชาปีศาจบรรพกาลจะอยู่ในขอบเขตเซียนธุลีสีชาดจริงหรือไม่นั้น… พวกเราไม่ทราบ!” เพราะว่าผู้ทวารบาลและอาวุโสทั้งเจ็ดมีสถานะต่ำต้อยในเผ่าปีศาจบรรพกาล อีกทั้งพวกเขาไม่เคยอยู่ในยุคโบราณกาลก่อนหน้านี้ จึงไม่เคยพบเจอกับราชาปีศาจบรรพกาลที่ปีศาจทองคำทมิฬกล่าวถึง
“บัดซบ!”
“อย่างนี้พวกเราควรทำเช่นไร? นี่เราทำได้เพียงรอให้ราชาปีศาจบรรพกาลมาถึงอย่างที่ปีศาจทองคำทมิฬกล่าวจริงหรือ?”
“ตามที่ปีศาจทองคำทมิฬกล่าวคำ ความแข็งแกร่งของเผ่าปีศาจบรรพกาลน่าเกรงกลัวยิ่งกว่ากองทัพแคว้นเซียนก่อนหน้านี้!”
“ราชาปีศาจบรรพกาลในขอบเขตเซียนธุลีสีชาด… เวลานี้ท่านหนิงฝานไม่อยู่ พวกเราจะปกป้องราชวงศ์เทพขนนกได้อย่างไร!”
“หากเผ่าปีศาจบรรพกาลกลับคืนสู่โลกใบนี้ เผ่าพันธุ์มนุษย์คงถึงคราวล่มสลายแล้ว!”
“…”
กึ่งเซียนทั้งหมดของราชวงศ์เทพขนนกต่างรู้สึกหดหู่ สีหน้าของพวกเขาตอนนี้เผยความกังวลอย่างไม่คิดปิดบัง
จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนขมวดคิ้วแน่นด้วยเช่นกัน
นับตั้งแต่ที่นางขึ้นเป็นผู้ปกครองมหาทวีปเซียนอู่ นางก็คิดว่าราชวงศ์เทพขนนกจะคงอยู่เป็นอันดับหนึ่งตลอดไป นางไม่คาดคิดว่าภัยพิบัติจะมาหารวดเร็วเช่นนี้ ซ้ำยังเป็นภัยพิบัติที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าที่เคยมีมา!