ระบบมังกร - ตอนที่ 1 ชีวิตใหม่
ข้าคือ เซน มังกรผู้ยิ่งใหญ่
พวกมันพยายามมาเป็น 1,000 ปีในที่สุดพวกมันก็ทำสำเร็จ
แม่มดคนนั้นคือใครกัน?
มีบางคนที่แข็งแกร่งในหมู่พวกมัน
ข้าจำเหตุการณ์ก่อนตายไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ข้าจำได้ว่า มนุษย์มักออกมาเพื่อสู้กับข้า เมื่อข้าตามหาสิ่งที่เรียกว่าบ้าน มนุษย์มักจะโจมตีโดยไม่มีเหตุผล
พวกมันไล่ล่าเผ่าพันธุ์ของข้า
พวกมันฆ่าเพื่อนฉัน ฆ่าครอบครัวข้า จนเหลือแต่ข้าเพียงตัวเดียว ดังนั้น เพื่อตอบแทนที่ฆ่าเพื่อนและครอบครัวของข้าทั้งหมด
ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจตอบโต้
“ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ” ตามที่มนุษย์พูด ข้าได้ยินมนุษย์ตะโกนประโยคนั้นใส่ข้าในขณะต่อสู้
ขณะข้ากำลังจะตาย ข้าเริ่มได้ยินเสียงแปลกๆ เข้ามาในหูของข้า
“เป็นเด็กผู้ชาย เด็กที่น่ารัก”
ข้าอยากตะโกนใส่ใครก็ตามที่ทำลายช่วงเวลาสุดท้ายของการพักผ่อนของข้า
เกิดอะไรขึ้นข้าตั้งใจจะก้าวไปไม่ใช่หลอ?
“เขาดูน่ารักจัง”
น่ารัก! ใครกล้าเรียก เซน ว่าน่ารัก
ข้ากำลังดูคนเขลาที่จะหายใจเฮือกสุดท้าย
ข้ากำลังจะลืมตา ร่างพร่ามัวเริ่มเห็นสองร่างเข้ามาในสายตาข้า สายตาข้าเริ่มจะเห็นชัดขึ้นเรื่อย ๆ ช้า ๆ ในที่สุดก็ได้เห็น
มันเป็นมนุษย์ มนุษย์ผู้หญิง ข้าเริ่มสังเกตอย่างใกล้ชิด เพราะ ข้าไม่เคยเห็นมนุษย์ใกล้ขนาดนี้มาก่อน เธอมีผมยาวสีดำ ใบหน้ารูปไข่ ใต้ตาเธอมีถุงสีดำชนาดใหญ่สองถุง แต่ถึงแม้ว่าเธอจะเหนื่อยล้า เธอก็อดยิ้มไม่ได้ สิ่งที่ทำให้ข้าตกใจมากที่สุดคือคือเธอตัวใหญ่ขนาดไหน
นี้คือนรกหลอ? ข้าจะถูกมนุษย์ยักษ์ทรมาน เพราะ คนที่ข้าฆ่าทั้งหมดงั้นหลอ
มนุษย์คนนี้เป็นใคร เธอไม่ธรรมดา ข้าต้องหนี ข้าใช้แรงทั้งหมดที่มีพยายามบินหนี
แม้พวกมันจะใหญ่โต แต่พวกมันไม่สามารถบินบนฟ้าได้
เมื่อข้าพยายามบินไม่มีอะไรเกิดขึ้น ข้าไม่รู้สึกถึงปีกของตัวเองด้วยซ้ำ
หลังของข้า…มันหายไป เกิดอะไรขึ้นกับปีกของข้า ข้าค่อย ๆ มองลงไปที่ร่างกายข้า และข้าเห็นว่า ข้าคิดถูกนี่มันนรกชัด ๆ
ข้าเป็นทารกมนุษย์
ถัดไปจากผู้หญิงมีปู้ชายคนหนึ่งจ้องมองมาที่ข้าราวกับข้าเป็นชิ้นเนื้อ
“ดูเขาเคลื่อนไหว ขอจับเขาได้มั้ย”
ผู้หญิงพยายามส่งข้าไปหาผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอข้าพยายามอย่างสุดกำลังที่จะขัดขืนแต่ไม่สามารถควบคุมร่างกายของข้าได้ ทุกคำสั่งที่ข้าให้กับร่างกายเหมือนจะไม่ทำงาน ข้าพยายามตะโกนประท้วงแต่เสียงที่ออกมาคือเสียงร้องไห้
ขณะที่ชายคนนั้นจับมือข้า ข้าก็หยุดพยายามตะโกน เสียงร้องไห้ได้หยุดลง แม้ว่าข้าจะควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ แต่อย่างน้อยข้าก็ตัดสินใจได้ว่าจะส่งเสียงดังหรือไม่
“โอ้เขาหยุดร้องไห้แล้ว ฉันว่าเขาชอบพ่อของเขา”
ผู้ชายคนนั้นจ้องมองมาที่ข้าด้วยรอยยิ้มที่น่าขนลุก
ถ้าเพียงข้าสามารถสู้กลับได้
เดี๋ยวนี่มันไม่ใช่โอกาสที่สมบูรณ์แบบหลอ ข้ามีโอกาสที่สอง โอกาศที่ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนให้สำเร็จเช่นเดียวกับพวกมันที่ทำกับเผ่าพันธุ์ของข้า ตอนนี้ข้ามีโอกาศทำแบบเดียวกับพวกมันแล้ว ข้าสามารถแก้แค้นและฆ่ามนุษย์ทั้งหมดได้
“กา กา กา กา”
“ดูสิ หัวเราะน่ารักจัง เหมือนเขาจะอารมณ์ดีนะ”
เจ้าโง่นี้ ข้าจะแก้แค้นเจ้าก่อนเลย ข้าพยายามรวมพลังทั้งหมดไว้ที่ปากและลิ้น ข้าค่อย ๆ รวบรวม สลิเวีย (slyvia) เข้าปากเพื่อรอมันสร้างขึ้น มันได้ผลข้าสามารถสัมผัสถึงฟองอากาศที่ก่อตัวขึ้นในปากข้า
“เป็นอะไรไป เหมือนเขาจะไม่สบาย”
เมื่อผู้ชายคนนั้นเข้ามาใกล้ใบหน้าของข้า ข้ารู้ว่านี่แหละโอกาศของข้า! ข้าอ้าปากและเหวี่ยงของเหลวในปากให้แรงและ ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ น้ำลายกระเด็นไปไม่ไกลและตกลงบนหน้าของเขา ชายคนนั้นสะดุ้งและรีบคืนฉันให้ผู้หญิง
“แหวะ ฉันคิดว่าเขาทำอย่างนั้นโดยเจตนานะ!”
“กะ กะ กะ กะ” ข้าเริ่มหัวเราะมนุษย์ผู้น่าสมเพช
ผู้หญิงยิ้ม
“ดูเหมือนนายโตมาแล้วเป็นตัวสร้างปัญหานะ”
จบแล้วครับสำหรับบทที่1ผมพึ่งหัดแปล และผมไม่เก่งภาษาอังกฤษ ผมพยายามอ่านอ่านรอบนึงแล้วแต่ก็ใช้อาจารย์กูลช่วยแปล ผมไม่ได้แปลตรงๆนะ ผมพยายามเปลี่ยนเป็นคำของตัวเองเวลาอ่านจะได้ไม่ขัด แรงบรรดาใจเรื่องนี้อ่านมังงะที่มีคนแปลไว้แล้วสนุกแล้วไปอ่านnovelแล้วมันส์ดีเลยเอามาแปล งั้นก็ติดตามด้วยนะครับ