ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 721 : แผนการ

ตอนที่ 721 : แผนการ

หวังเย่าไม่ได้แกร่งที่สุดในหมู่คนที่เข้ามา แต่สำหรับคนกลุมนี้แล้วถึงเลเวลจะสูงกว่าเขาสัก 10 เลเวล แต่ก็ยังอ่อนแอเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา

ไฟหยินหยางของหวังเย่าเริ่มทำงาน มันเป็นภัยร้ายแรงต่อพวกเงือกอย่างมาก

การปรากฏตัวของเขาถือว่าเป็นการรบกวนแผนของกองกำลังทหารพิษ การโจมตีของพวกนั้นโดนขัดจังหวะและเปิดโอกาสให้กลุ่มของหยูเจียได้พักหายใจ หยูเจียได้ใช้โอกาสนั้นในการจัดตำแหน่งทหารใหม่รวมถึงการวางกลยุทธด้วย

หลังจากที่ทหารน้ำหลุดออกมาจากน้ำวนได้แล้ว ภายใต้คำสั่งของหยูเจีย พวกเขาก็ได้เข้าประจำตำแหน่งและทำการโจมตีเข้าใส่ทะเล พวกเขาถึงกับใช้ระเบิดออกมา

ก่อนหน้านี้เพราะกลัวว่าการโจมตีจะสร้างความเสียหายให้กับเรือลำอื่นจึงไม่กล้าใช้มันออกมา แต่หลังจากที่เรือทุกลำถอยออกมาได้แล้ว มันก็ง่ายที่จะใช้การโจมตีแบบนี้ออกมา

ตอนนั้นความได้เปรียบของพวกเงือกก็หายไปกลายเป็นเสียเปรียบในทันที ทหารน้ำไม่ได้เปิดโอกาสให้กับพวกนั้นได้พลิกวิกฤกลับมาได้ กระสุนนับไม่ถ้วนถูกยิงออกไปเข้าใส่พวกนั้นอย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่โจมตีอยู่สักพัก ร่างของเงือกก็ลอยขึ้นมาที่ผิวน้ำ บางตัวยังไม่ตายแต่ก็ได้รับบาดเจ็บหนัก

หวังเย่าแค่คนเดียวก็ฆ่าเงือกไปกว่า 10 ตัวแล้ว แม้ว่าพวกนั้นจะไม่กลัวตายแต่เมื่อเห็นฉากนี้ก็พากันถอยกลับไป

พวกเขานั้นกล้าก็จริงแต่ไม่ได้โง่ !

“เด็กน้อย วันนี้แกมาสอดเรื่องของฉัน ฉันจะจำหน้าแกเอาไว้ ! ” หัวหน้ากองกำลังทหารพิษมองมาที่หวังเย่าด้วยสายตาแค้นเคืองก่อนจะพาคนของเขาถอยกลับไป

หวังเย่ามองไปที่เงือกที่ถอยกลับไป แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจคำพูดของอีกฝ่าย เขาได้หาเรื่องกองกำลังชั้นนำอย่างตระกูลหยุนและเจียงหยานมาแล้ว การที่มีอีกกองกำลังมาแค้นเขาเพิ่มอย่างกองกำลังที่ไม่ได้แข็งแกร่งนักนั้นเขาไม่ได้ใส่ใจอะไร

“น้องชาย ขอบคุณนายจริง ๆ ! ” หยูเจียเห็นว่าหวังเย่าลงมายืนที่ดาดฟ้าของเรือก็เข้าไปต้อนรับด้วยรอยยิ้มทันที

“ไม่ต้องใส่ใจหรอก ฉันแค่บังเอิญผ่านมา” หวังเย่าพูดขึ้น

“ฉันชื่อหยูเจีย ฉันเป็นแม่ทัพทหารน้ำของเทพธิดาน้ำแข็ง”

“ฉัน หวังเย่า”

แม้ว่าตัวตนของคนเหล่านี้ หวังเย่าจะพอเดาออกแต่แรกแล้ว แต่เมื่อรู้ฐานะของอีกฝ่าย หวังเย่าก็แปลกใจนิด ๆ ชายหนุ่มคนนี้กลับเป็นหนึ่งในแม่ทัพของเทพธิดาน้ำแข็งงั้นหรือ ?

เมื่อเห็นสีหน้าของหวังเย่า หยูเจียก็พอเดาความคิดของหวังเย่าออก และพูดขึ้น “ฉันเกิดมาในตระกูลที่ดูแลทหารน้ำอยู่แล้ว ปู่ฉันเป็นแม่ทัพรุ่นก่อน ๆ หลังจากที่ปู่ฉันตายไป ตำแหน่งก็เลยตกมาเป็นของฉัน”

“น้องหวังเย่า ขอบคุณนายมากที่มาช่วย นายช่วยเราไว้ได้มากจริง ๆ ฉันต้องขอบคุณนายจากใจ” หยูเจียลาก หวังเย่าไปที่ห้องสั่งการ

เมื่อหยูเจียพาหวังเย่าไปที่ห้องสั่งการ เขาก็อธิบายว่านี่คือห้องสั่งการ ห้องนี้เป็นห้องที่กว้าง ปกติแล้วเรือทั่วไปจะยาว 700-800 เมตร แต่ห้องนี้ก็มีพื้นที่กว่า 100 ตารางเมตรแล้ว

มันมีโต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในห้อง นอกจากนี้แล้วก็ยังมีทหารคนอื่น ๆ นั่งรออยู่ที่นั่นด้วย มันมีอาหารมากมายรอให้พวกเขาไปทาน

“ในเขตดาวโบไลด์นี้ถ้าจะถามว่าที่ไหนดีที่สุดก็คงจะเป็นที่ของเทพธิดาน้ำแข็ง แม้แต่ในดินแดนนรกที่อันตรายเทพธิดาน้ำแข็งก็ยังรู้ถึงสถานการณ์ที่นี่โดยเฉพาะในทะเลหมื่นมังกรนี้ อย่าหาว่าฉันพูดเกินไปเลย แต่ฉันกับกองทัพน่ะเดินทางไปมาเกือบทุกที่แล้ว”

หยูเจียชี้ไปที่อาหารบนโต๊ะแล้วพูดขึ้น “ของพวกนี้จัดเตรียมด้วยวัตถุดิบพิเศษในทะเลหมื่นมังกร เนื้อสัตว์อสูรทะเลน่ะไม่ใช่แค่อร่อยแต่ยังเต็มไปด้วยพลังงาน มันดีสำหรับการฟื้นฟูพลังกายขึ้นมา”

เมื่อพูดจบหยูเจียก็พาหวังเย่าไปนั่งก่อนจะยกตะเกียบขึ้นมา คนอื่น ๆ เห็นแบบนั้นก็พากันลงมือกินอย่างเอร็ดอร่อยทันที

“งั้นฉันไม่เกรงใจแล้ว” หวังเย่ายิ้มออกมาและลองชิมอาหารทุกจาน บอกได้ว่าอาหารที่ทำมาจากสัตว์อสูรทะเลนี่รสชาติดีจริง ๆ

เนื้อนี้ทั้งสดและนุ่ม ซุปก็รสชาติดี มันทำให้หวังเย่าพอใจอย่างมาก

ไม่รู้ว่าพ่อครัวฝีมือดีรึวัตถุดิบมันดีกว่ากัน หลังจากที่ผ่านไปสักพักอาหารบนโต๊ะก็หมดเกลี้ยง

หลังจากที่ดื่มเหล้าและกินอาหารเสร็จสิ้น หวังเย่าก็มองไปที่หยูเจียแล้วถามขึ้นมา “ฉันไม่รู้ว่านายไปมีเรื่องอะไรกับพวกนั้น ? ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด คนพวกนั้นน่าจะเป็นกองกำลังทหารพิษใช่ไหม”

“นายเข้าใจไม่ผิดหรอก คนพวกนั้นเป็นสมาชิกของกองกำลังทหารพิษจริง ๆ พวกนั้นคือองค์กรนักฆ่าที่แข็งแกร่งในจักรวาล หัวหน้า 2 ใน 3 ของพวกมันเป็นมนุษย์เงือก คนที่นายเจอตะกี้คือ 1 ใน 3 หัวหน้าของพวกนั้น” หยูเจียอธิบายออกมา

“พวกมนุษย์เงือกน่ะใจแคบและโลภมาก เราได้สำรวจน่านน้ำแถวนี้และพบกับผลึกทะเล แต่เราก็พบกับพวกนั้นเข้า ตอนที่พวกมันเห็นผลึก มันก็เกิดโลภและบอกว่าผลึกนั่นเป็นของตัวเอง” หยูเจียฮึดฮัดออกมาด้วยท่าทีไม่พอใจ

“พวกนั้นน่ะอ่อนแอ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันตกลงไปในทะเล ฉันคงสั่งให้ระดมยิงไปนานแล้ว” เมื่อนึกถึงตอนที่ตัวเองตกลงไปในทะเล หยูเจียก็ไม่พอใจอย่างมาก

สิ่งที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับทะเลนี้คือส่วนที่ลึกลงไป นี่ยังไม่รวมสัตว์อสูรในทะเล แค่แรงดันก็ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะรับได้แล้ว !

“แต่นายต้องระวังตัวไว้ เขาต้องรายงานกับคนอื่นแน่ว่านายน่ะไปหาเรื่องเขา หลังจากนั้นพวกกองกำลังทหารพิษก็จะมาหาเรื่องนาย” หยูเจียเตือนขึ้นมา

“แต่มันไม่สำคัญ เพราะถ้าพวกนั้นกล้าหาเรื่องนาย ฉันรับรองว่าทหารน้ำในเขตดาวโบไลด์จะต้องช่วยตราบใดที่ฉันสั่งการ แม้ว่าจะเป็นทั้งกองกำลังทหารพิษ แต่ฉันก็จะแสดงให้เห็นเองว่าเราแกร่งแค่ไหน”

หวังเย่าได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้า เขาแอบคิดว่าแม่ทัพหนุ่มคนนี้ใจร้อนจริง ๆ

“แล้วผลึกที่นายพูดถึงนั้นคืออะไรกัน ? ” หวังเย่านึกถึงผลึกทะเล มันฟังดูเหมือนกับแร่

“แร่ผลึกจากทะเลหมื่นมังกร มันมีพลังงานที่แข็งแกร่ง แค่ขนาดเท่ากับกำปั้นก็เพียงพอให้พลังงานกับเมืองที่มีคนกว่าล้านคนได้ ทรัพยากรนี้มีความหมายต่อเขตดาวโบไลด์อย่างมาก” หยูเจียพูดขึ้น

หวังเย่าเข้าใจแล้วว่าทำไม หยูเจียถึงได้สู้กับกองกำลังทหารพิษและไม่คิดที่จะถอนตัว กลับเป็นว่าเพราะแร่นี้นี่เอง

เมื่อคิดแบบนั้น หวังเย่าก็ถามขึ้นมา “งั้นมันก็จริงละสิ ที่ว่านายเดินทางไปมาในทะเลหมื่นมังกรนี้ก็เพื่อหาแร่นี่ ? ”

“มากกว่านั้นอีก” หยูเจียโบกมือ “ดินแดนนรกนั้นวิเศษ ทะเลหมื่นมังกรนี้มีทรัพยากรมากมายเท่าไหร่ไม่รู้ แต่การจะได้ทรัพยากรเหล่านั้นมาไม่ใช่เรื่องง่าย มันต้องเข้าไปส่วนลึกของทะเล มีแค่กองกำลังทหารน้ำใหญ่ ๆ แบบเราเท่านั้นที่จะทำการสำรวจได้”

“โชคร้ายที่ฉันได้รับภารกิจนี้มาและต้องอยู่ประจำที่นี่เท่านั้น แต่ถ้านายอยากหาทางเข้าไปชั้นต่อไป ฉันก็สามารถบอกนายได้”

“หือ ? นายรู้หรือว่าทางเข้ามันอยู่ที่ไหน ? ” หวังเย่าถามขึ้นมา

“จากที่นี่ไปทางทะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 30,000 ไมล์ มันจะมีทางเข้าไปชั้นต่อไป” หยูเจียพูดขึ้น

เขาคือมือซ้ายของเทพธิดาน้ำแข็งจึงรู้เกี่ยวกับทะเลหมื่นมังกรนี้เป็นอย่างดี

เพราะหยูเจียมีภารกิจที่ต้องทำที่นี่ เมื่อหวังเย่าต้องการไปยังชั้นต่อไปให้เร็วที่สุด ดังนั้นเมื่อได้ยินเรื่องทางเข้าชั้นต่อไปเขาจึงแยกตัวจากหยูเจียทันที

ในทะเลนี้สิ่งที่น่ากังวลที่สุดคือการเดินทางออกนอกเส้นทาง มันไม่มีดวงอาทิตย์ที่นี่ มันไม่มีเวลาแบ่งแยกกลางวันกลางคืน มันมีแต่ทะเลสุดลูกหูลูกตา ถ้าไม่ใช่เพราะพายุแล้ว มันคงบอกเส้นทางไม่ได้

โชคดีที่เรือดำน้ำนั้นสามารถบอกเส้นทางได้ หวังเย่าจึงขับเรือดำน้ำมุ่งหน้าไปทางตะวันตกเฉียงเหนือเพราะเดินทางในทะเลจึงได้พบกับสัตว์อสูรจำนวนมาก

โชคดีที่สัตว์อสูรเหล่านั้นไม่ได้สนใจเรือดำน้ำ ดังนั้นมันจึงไม่ได้เข้าโจมตี หวังเหยา

“ถ้าด้วยความเร็วระดับนี้แล้วคงใช้เวลาอย่างมาก 1 วันจนกว่าจะถึงทางเข้า” หวังเย่าคำนวณเวลา

ตอนนี้มันเกือบสองวันแล้วตั้งแต่ที่แยกกับฟู่หมิงและคนอื่น ๆ ตามที่ตกลงกันไว้แล้ว หากพวกนั้นไม่ปรากฎตัวในครึ่งวันหลังจากที่ตามหาทางเข้าแล้ว พวกเขาจะไปที่ชั้นต่อไปทันที

“ไม่รู้ว่าพี่ฟู่หมิงจะเจอทางเข้ารึเปล่า” หวังเย่าพูดกับตัวเอง

ในตอนที่หวังเย่าเดินทางอยู่ ห่างไปไม่ถึงร้อยไมล์ กองทหารน้ำกองหนึ่งที่ดูคล้ายกับคนของหยูเฉียก็ปรากฏตัวขึ้นมา สิ่งเดียวที่ต่างคือธงนั้นต่างกัน

“ทำไมนายถึงมาที่นี่ได้ ? เผื่อนายไม่รู้ว่ามีสายตามากมายอยู่” ยีองมองไปที่ทหารด้านหลังและบอกกับชายแก่ที่อยู่ตรงหน้า

“ฉันบอกนายแล้วว่าจะไม่มาถ้าไม่มีเรื่องสำคัญจะบอกนาย” ชายแก่มองไปที่ยีองและพูดขึ้น

“มีเรื่องอะไร ? ” ยีองแสดงสีหน้าสับสนออกมา

“โลกนรกฟ้าเปิดแล้ว การเดินทางอันตรายอย่างมาก แม้แต่เจ้าของดาวก็ยังเดินทางมาที่นี่ มันไม่ปลอดภัย ดังนั้นมันจึงเป็นโอกาสของเราสำหรับการยึดเขตดาวตกเทพ” ชายแก่พูดขึ้น