ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 705 : สัตว์ประหลาด

ตอนที่ 705 : สัตว์ประหลาด

ปัง !

หวังเย่าต่อยเขาใส่มนุษย์โคลน หมัดที่ทรงพลังนั้นทำให้มนุษย์โคลนตัวแตกออกจากกัน แต่โคลนที่กระจายนั้นกลับรวมตัวกันเป็นมนุษย์โคลนตัวใหม่ขึ้นมา

หวังเย่าคิ้วขมวด มนุษย์โคลนล้อมเขาเอาไว้ ถึงพวกมันจะดูงุ่มง่ามแต่ก็มีความสามารถที่รับมือได้ยาก

แมวสะบัดกรงเล็บออกไปพร้อมกับใช้ใบมีดลมฟันเข้าใส่พวกมนุษย์โคลน

“ไม่มีประโยชน์ เก็บแรงไว้ดีกว่า หลังจากนี้ไม่รู้เลยว่าจะเจอปัญหาอะไรบ้าง” หวังเย่าพูดขึ้นมา

หมอกขาวกลืนกินพลังจิตไปอย่างต่อเนื่อง มันไม่ฉลาดที่จะใช้สกิลต่าง ๆ ที่มี เพราะจะเป็นการผลาญพลังลงไปเรื่อย ๆ

“นั่นอะไร ? ” แมวมองไปที่มนุษย์โคลนที่โดนตัดออกเป็นชิ้น ๆ และพบว่าพวกมันไม่ได้ฟื้นคืนกลับมาอีก

หวังเย่าเห็นแบบนั้นก็มองไปที่แมวและพูดขึ้นมา “พวกมันเหมือนจะตายกันไปจริง ๆ ”

“มนุษย์โคลนพวกนี้กลัวสกิลอะไร ? ตะกี้มีคนจำนวนมากใช้สกิลออกมา ส่วนมากไม่ได้ผล” แมวพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าสับสน

ไม่ใช่ทุกคนที่ใจเย็นแบบเดียวกับหวังเย่า ภายใต้ภัยจากมนุษย์โคลนเหล่านี้แล้ว พวกเขาพากันใช้สกิลออกมา แต่สกิลส่วนมากนั้นได้ผลแค่เล็กน้อยเท่านั้น ไม่ใช่แค่ฆ่ามนุษย์โคลนเหล่านั้นไม่ได้ แต่จำนวนมนุษย์โคลนก็ยังเพิ่มขึ้นด้วย

เพื่อที่จะไม่ให้จำนวนมนุษย์โคลนเพิ่มขึ้น ทุกคนจึงได้แต่พยายามเก็บพลังไว้ให้มากที่สุด พวกเขาใช้อาวุธโจมตีเข้าใส่มนุษย์โคลน แต่ก็ไม่อาจจะจัดการกับวิกฤตนี้ได้

“มนุษย์โคลนเหล่านี้ไม่กลัวสกิลทั่วไป มันคงมีแต่สกิลพิเศษที่ใช้ได้ผลกับมันรึไง ? ” หวังเย่าเดาก่อนจะต่อยเข้าใส่หัวของมนุษย์โคลนอีกครั้ง

ครั้งนี้เขาได้ใช้ไฟหยินหยานไปด้วย พลังไฟหยินหยานนั้นรุนแรง มันทำให้ร่างของมนุษย์โคลนระเบิดออกทันที

แต่โคลนที่กระจายไปโดยรอบไม่ได้รวมตัวกันอีก แต่มันได้กลายเป็นก้อนดินสีดำแทน

“มันต้องใช้พลังพิเศษในการจัดการพวกนี้ สกิลทั่วไปใช้ไม่ได้ผล” หวังเย่าพูดขึ้นมา

“แต่ใบมีดลมของข้าไม่ได้มีพลังกฎแต่ก็ยังฆ่ามนุษย์โคลนพวกนี้ได้” แมวพูดขึ้นมา

“นายเป็นสุดยอดสัตว์อสูรที่สร้างขึ้นโดยคนของดาวนิบิรุ พลังสายเลือดนั้นทัดเทียมกับกิเลนได้ เดาว่ามนุษย์โคลนพวกนี้คงเสียเปรียบด้านสายเลือด นายถึงได้ฆ่าพวกมันได้” หวังเย่าพูดขึ้นมา

พลังของแมวนั้นมาจากดาวนิบิรุ สายเลือดจึงมีพลังที่แข็งแกร่งอย่างมาก

หวังเย่ามองไปรอบ ๆ และพบว่ามีไม่กี่กองกำลังที่รับมือกับมนุษย์โคลนได้ บางคนใช้สกิลที่สามารถฆ่ามนุษย์โคลนเหล่านั้นได้จริง ๆ เขารับรู้ได้ถึงพลังกฎที่มาจากสกิลของคนเหล่านั้น

มันทำให้หวังเย่าตัดสินได้ว่ากองกำลังเหล่านั้นคงรับรู้ได้แล้วว่ามนุษย์โคลนเหล่านี้กลัวพลังกฎ แต่เพื่อที่จะไม่ให้คนอื่นรับรู้ได้ถึงพลังของตัวเอง พวกเขาจึงไม่ได้แสดงพลังออกมาอย่างเต็มที่

“ไม่อยากให้คนอื่นรู้ถึงความแข็งแกร่งรึไง ? ” หวังเย่ารู้ความคิดของคนเหล่านี้ แต่ยังไงซะเขาก็ตัวคนเดียว ที่นี่มันมีแต่พวกกองกำลังใหญ่ เมื่อเป็นเรื่องการแย่งชิงอสูรมิติมา เขาอาจจะโดนคนเหล่านี้กำจัดไปก็ได้

ดังนั้นเขาจึงต้องออมแรงเอาไว้ !

“ระวังไว้ มนุษย์โคลนพวกนี้กลัวพลังกฎ การโจมตีอื่น ๆ มีแต่จะเพิ่มจำนวนมันขึ้นมา หากต้องการจะจัดการกับพวกมันจริง ๆ แล้ว พวกนายต้องใช้พลังกฎในการจัดการมัน” หวังเย่าตะโกนขึ้นมา

เมื่อได้ยินคำพูดของหวังเย่า ทุกคนก็พากันมองมาที่เขาและเห็นว่าเขาใช้พลังกฎไฟที่รวมตัวเป็นร่างฉลามไฟอัดเข้าใส่กลุ่มมนุษย์โคลนและเปิดทางออก

คนเหล่านี้เห็นว่าหวังเย่าพูดความจริง หลายคนจึงพากันแสดงสีหน้ายินดีออกมา

“เด็กน้อย ฉันจะจดจำไว้ ถ้านายต้องการความช่วยเหลืออะไรหลังจากนี้ก็บอกมาได้เลย” ชายแก่คนหนึ่งพูดขึ้นมา

ถ้าไม่ได้ยินคำพูดของหวังเย่า พวกเขาคงไม่อาจจะจัดการกับวิกฤตนี้ได้ ตอนนี้เมื่อพวกเขารู้จุดอ่อนของมนุษย์โคลนแล้ว จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะจัดการกับพวกนี้ได้ ก่อนหน้านี้พวกเขากลัวว่าหากใช้วิธีผิดไปก็อาจจะทำให้มนุษย์โคลนเพิ่มขึ้น เมื่อรู้ว่าพลังกฎสามารถจัดการได้ ไม่นานพวกเขาก็จัดการมันได้จริง ๆ

คนตระกูลเจียงเห็นแบบนั้นก็ไม่พอใจกับการกระทำของหวังเย่าอย่างมาก “เด็กนี่พลาดโอกาสที่จะลดจำนวนคนไป ! ” เจียงหยานพูดขึ้นมา

เจียงหยานละสายตากลับมาและฟาดฝ่ามือออกไปตรงหน้า จากนั้นมนุษย์โคลนหลายร้อยตัวก็ตายไปไม่เหลือแม้แต่ซาก

“ไม่ใช่ ในทางกลับกันเขาฉลาดต่างหาก เขารู้ว่าเราคิดจะกำจัดคน เขาบอกวิธีนี้กับคนอื่น ๆ เพื่อจะประหยัดพลังเอาไว้” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น “ ที่เขาทำแบบนี้ก็เพื่อสร้างปัญหาให้กับเราและลดแรงกดดันในการแข่งขันเอาอสูรมิติ”

เจียงยู่มองไปรอบ ๆ และพูดขึ้นมา “ ไอ้ขยะนี่คิดจะหยุดเรางั้นหรือ ? มันกล้าจริง ๆ ”

เจียงหยานไม่ได้พูดอะไรออกมา เขามองไปข้าง ๆ เพื่อดูคนของเขา

ในอีกด้าน กองกำลังทหารอื่น ๆ ก็พากันมองไปที่หวังเย่า พวกเขาไม่คิดเลยว่าหวังเย่าจะทำแบบนี้ พวกเขาสามารถจัดการกับมนุษย์โคลนเหล่านี้ได้ แต่มันก็เป็นเครื่องมือที่ดีในการจัดการกับคู่แข่งเหมือนกัน

แต่แผนนั้นกลับโดนหวังเย่าทำลายไป หัวหน้าของกองกำลังทหารเลือดวิญญาณรู้สึกไม่พอใจนิด ๆ “ เด็กนี่มาจากไหน ? ”

“ฉันไม่รู้แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักกับเทพไฟ ฉันเคยเห็นเขาคุยกับเทพไฟ” ทหารคนหนึ่งพูดขึ้นมา

“รู้จักกับเทพไฟงั้นหรือ ? ” หัวหน้ากองกำลังทหารมองไปที่หวังเย่า แต่ก็เห็นว่าเด็กหนุ่มคนนี้เลเวลไม่ถึง 130 ด้วยซ้ำจึงไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ

“หัวหน้า เราจะจัดการเด็กนี่เลยไหม ? ” ทหารอีกคนพูดขึ้นมา

“ไม่ต้องกังวล เราต้องหาทางไปชั้นต่อไปก่อน เราไม่ควรเสียเวลาที่นี่” หัวหน้ากองกำลังหทารเลือดวิญญาณพูดขึ้นมา

หวังเย่าใช้ไฟหยินหยางปกป้องร่างกาย เมื่อมนุษย์โคลนเหล่านี้เข้ามาใกล้ก็จะโดนเผาเป็นเถ้า มันไม่จำเป็นที่ หวังเย่าต้องลงมือเอง แม้ว่าแมวจะไม่ได้มีพลังแบบเดียวกันกับหวังเย่า แต่ร่างกายของเขาก็คล่องแคล่วอย่างมาก มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์โคลนเหล่านี้จะเข้าใกล้เขาได้

สองคนนี้แค่เคลื่อนที่ไปมา บางครั้งก็ใช้ใบมีดลมออกมาเพื่อฆ่ามนุษย์โคลน ไม่นานพวกเขาก็มาถึงที่ขอบบ่อตมได้อีกครั้ง

ไม่ใช่แค่สองคนนี้เท่านั้น แต่คนอื่น ๆ ก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง พวกคนที่เชี่ยวชาญพลังกฎต่างก็มาถึงที่ขอบบ่อได้เหมือนกัน

พวกเขาจัดการกับมนุษย์โคลนได้เกือบหมดแล้ว สิ่งต่อไป ที่เขาต้องทำคือต้องผ่านบ่อตมนี้ไปให้ได้

ถึงใช้พลังกฎในการจัดการกับมนุษย์โคลนได้แต่ก็ยังกังวลเรื่องบ่อนี่อยู่ดี

“มาดูสิว่าใครจะหยุดฉันได้ ! ” ชายวัยกลางคนฮึดฮัดออกมาอย่างเย็นชาและบินเข้าไปในค่ายกลเคลื่อนย้าย

เมื่อบินมาได้ครึ่งทางก็มีมือโคลนพุ่งออกมาจากบ่อจับชายวัยกลางคนเอาไว้ ชายคนนั้นระวังตัวไว้อยู่แล้ว เมื่อมือนั้นพุ่งขึ้นมา เขาก็ได้เอียงตัวหลบหนีและใช้ใบมีดลมออกไป

ใบมีดลมเหล่านี้มีพลังกฎอยู่ มันได้ตัดมือขนาดใหญ่นั้นออก ส่วนที่ยังเหลืออยู่ได้แต่แน่นิ่งไป

ชายวัยกลางคนหัวเราะออกมาและถีบตัวออกจากแขนโคลนนั้นเพื่อบินไปยังประตูต่อ แต่จากนั้นก็มีมือขนาดใหญ่อีกสองอันปรากฏขึ้นมาจากบ่ออีกครั้ง

มือทั้งสองรวดเร็วอย่างมาก มันเร็วกว่าเดิม ก่อนที่ชายวัยกลางคนจะรู้ตัว เขายังไม่ทันได้กรีดร้องออกมาก็โดนดึงลงไปในบ่อ

นักสู้เลเวล 130 ยังตายง่ายดายแบบนี้ เขาไม่อาจจะต้านทานได้เลยแม้แต่น้อย เมื่อเห็นแบบนั้นผู้คนที่คิดจะทดลองก็ต้องชะงักไปทันที พวกเขาไม่กล้าจะลงมือจนกว่าจะหาทางแก้ปัญหาได้จริง ๆ

แต่มือโคลนนั่นเหมือนจะไม่หยุด ก่อนหน้านี้ผู้คนฆ่ามนุษย์โคลนไปจำนวนมาก มันจึงทำให้เจ้าของบ่อตมนี้โกรธอย่างมาก

โคลนในบ่อเมื่อปะทุขึ้นมา สุดท้ายมันก็มีสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ปีนขึ้นมาจากบ่อช้า ๆ

สัตว์ประหลาดนี่ตัวสูงอย่างน้อย 40-50 เมตร มันไม่ได้อยู่ระดับเดียวกับมนุษย์โคลนก่อนหน้านี้เลย

หัวของมันมีเกราะหุ้มอยู่ มันมีดาบหินกว่า 8 เล่มอีกด้วย

หลังจากที่เห็นสัตว์ประหลาดนั้น ทุกคนต่างก็พากันชะงักไป

“ตัวใหญ่จริง ๆ มันไม่ได้อยู่ระดับเดียวกับมนุษย์โคลนตอนแรก” บางคนมองไปที่สัตว์ประหลาดตรงหน้าและพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าตกตะลึง

“ไม่แปลกเลยที่จัดการกับคนเลเวล 130 ได้ ตะกี้นี้มันไม่ได้ใช้พลังที่แท้จริงออกมา เราจะสู้มันได้ยังไง” คนอื่น ๆ พากันรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมา

“คงมีแค่พวกที่แกร่งระดับสูงเท่านั้นที่จัดการสัตว์ประหลาดนี้ได้ คนของกองกำลังทหารเลือดวิญญาณกับตระกูลเจียงอยู่ที่นี่ด้วย พวกเขาน่าจะจัดการมันได้”

เมื่อได้ยินแบบนั้น หลายคนก็พากันฮึดฮัดในใจ พวกนั้นไม่คิดจะบอกวิธีจัดการกับมนุษย์โคลนกับคนอื่นด้วยซ้ำ แล้วอย่างนั้นพวกเขาจะจัดการกับสัตว์ประหลาดนี้จริง ๆ หรือ ?

เจียงหยานหันไปมองหวังเย่าและยิ้มออกมา “ ก่อนหน้านี้นายรู้จุดอ่อนของมนุษย์โคลน สัตว์ประหลาดตรงหน้าเราแม้ว่าจะตัวใหญ่กว่าแต่ก็น่าจะจัดการเหมือนกัน เราอาจจะต้องรบกวนให้นายลองจัดการกับสัตว์ประหลาดนี่ดู”

“หมายความว่ายังไง ? ” ถึงเจียงหยานจะยิ้ม แต่มันก็ทำให้หวังเย่าใจหล่นวูบแทน