ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 677 : บรรพบุรุษของการ์ฟิลด์

ตอนที่ 677 : บรรพบุรุษของการ์ฟิลด์

เมื่อได้ยินที่หวังเย่าพูดขึ้นมา ฟู่หมิงก็สะบัดมือพร้อมกับอุกกาบาตที่สลายตัวไปทันที

อสูรแมวที่อยู่บนหน้าผามองมายังทั้งสองคนที่อยู่ด้านล่าง ตัวของมันอาบไปด้วยเลือด มันมีแผลลึกจนเห็นถึงกระดูกอยู่หลายแห่ง ขนบางส่วนโดนเผาไป มันเกิดขึ้นจากการต่อสู้กับฟู่หมิง

แต่อสูรแมวนี่ก็ยังมองมายังทั้งสองด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง พลังของมันยังแผ่ออกมาจากตัว

จากการต่อสู้เมื่อตะกี้นี้ หวังเย่าเห็นว่าความแข็งแกร่งหรือความเร็วต้องไม่ด้อยไปกว่าสัตว์อสูรระดับเทพ ต่อหน้าคลื่นไฟแล้วมันก็ยังหนีออกมาได้

หวังเย่ามั่นใจว่าแมวนี่คือคนที่ฆ่าชายชุดดำที่ลักพาตัวมนุษย์จิ้งจอกมาอย่างแน่นอน มันไม่น่าจะใช่ผู้ร้ายที่ไปลักพาตัวมนุษย์จิ้งจอกมา

“หวังเย่า ทำไมนายถึงหยุดฉัน ? ” ฟู่หมิงมองไปที่หวังย่าด้วยความสับสน

“พี่ ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นคนร้าย” หวังเย่าพูดขึ้นและใช้ระบบเพื่อตรวจสอบข้อมูลของอสูรแมวทันที

ในสายตาของเขาแล้วมันคล้ายกับสัตว์อสูรตัวแรกของเขา การ์ฟิลด์นั้นเป็นแมวธรรมดาทั่วไป หากเทียบกับแมวตัวนี้แล้วมันต่างกันราวกับมดกับภูเขา

หวังเย่าอดคิดไม่ได้ว่าถ้าการ์ฟิลด์เติบโตขึ้นมามันจะมีความสามารถแบบนี้รึไม่ เหตุผลหนึ่งที่เขาหยุดฟู่หมิงเอาไว้เพราะสัตว์อสูรนี่มีความแข็งแกร่งที่โดดเด่น อีกเหตุผลคือมันทำให้หวังเย่านึกถึงการ์ฟิลด์ขึ้นมา

ด้วยการตรวจสอบจากระบบ ข้อมูลของแมวนี่ก็ถูกส่งเข้ามาในหัวของหวังเย่า

ชื่อ : อสูรแมวโบราณ เลเวล : 150

ระดับ : เทพขั้นสูง สกิล : ท่องนภา มีพลังทะยานในอากาศ หลบหลีกได้อย่างว่องไว สามารถใช้หลบการโจมตีทั่วไปได้, คำราม ใช้คลื่นเสียงโจมตีศัตรูทำให้ศัตรูชะงัก 1 วินาที, พายุมีด ใช้ใบมีดลมออกมาจำนวนมากสร้างเป็นพายุเข้าโจมตีศัตรูอย่างต่อเนื่อง สกิลเทพ : ตะปบ ขยายร่างขึ้นจากเดิมหลายสิบเท่า สร้างความเสียหายให้กับศัตรู หากศัตรูเหลือพลังชีวิตไม่ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ งั้นการโจมตีนี้จะฆ่าศัตรูทันที ! เตือน : สัตว์อสูรนี่คือราชาของเผ่าแมว บรรพชนของมนุษย์แมว มันมีสายเลือดแมวที่เข้มข้นที่สุด ในสภาพอ่อนแอในตอนนี้ มันได้เสียพลังของมันไปจำนวนมากจนเหลือพลังแค่ 30 เปอร์เซ็นต์เมื่อเห็นข้อมูลนี้หวังเย่าก็ต้องอึ้ง ต้นกำเนิดของมันนี่น่าทึ่งจริงๆ !

นี่คือบรรพชนของเผ่าแมวทั้งหมด ต้องบอกว่านี่คือบรรพบุรุษของการ์ฟิลด์งั้นหรือ ?

เมื่อคิดแบบนั้นหวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย ดูเหมือนว่าแมวทุกตัวที่เขาเจอมาบนโลกนั้นมีมันเป็นบรรพบุรุษ ในจักรวาลแห่งนี้คงไม่มีบรรพบุรุษของเผ่าไหนหลงเหลืออยู่ไม่ใช่รึไง ?

แต่สิ่งที่ทำให้หวังเย่าแปลกใจคือสัตว์อสูรนี่อยู่ระดับเทพ แม้ว่าในดินแดนนรกจะมีสัตว์อสูรเทพอยู่บ้างแต่ก็มีไม่มาก กั้วหงเองก็เป็นสัตว์อสูรเทพเช่นกัน

ตอนที่กั้วหงยังมีชีวิตอยู่ เขาแทบถือว่าปกครองที่นี่เลยก็ว่าได้ มันเห็นได้ว่าแมวนี่แกร่งแค่ไหนเมื่อทัดเทียมกับตัวตนนั้นได้

หากเขาเลี้ยงการ์ฟิลด์มาจนถึงระดับนี้ได้ งั้นหวังเย่าก็จะมีผู้ช่วยที่แข็งแกร่ง

แมวนี่ถือว่าอยู่ระดับสูงสุดจากบรรดาสัตว์อสูรที่หวังเย่าเคยเห็นมา ถ้าแฟนธอมเติบโตไปถึงระดับเดียวกันได้ งั้นก็ไม่น่าจะอ่อนแอกว่าแมวนี่

“กรร ! ” ในตอนที่หวังเย่ามัวแต่เหม่อลอยอยู่นั้น อสูรแมวเหมือนจะรู้ว่าหวังเย่าไม่คิดจะฆ่ามัน มันจึงได้กระโดดออกไปแล้วหายตัวไปทันที

เมื่อเห็นว่าแมวหนีไป ฟู่หมิงก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที แต่เขาไม่คิดจะไล่ตาม เขาเดินไปที่เด็กสาวที่นอนอยู่ที่พื้นก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมา

“เสี่ยวหยิง ตื่น ! ” ฟู่หมิงกดลงไปที่หน้าผากของเธอและส่งพลังเข้าไปในตัวเธอ

“หือ” ทันใดนั้นเสี่ยวหยิงก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาก่อนจะพบกับฟู่หมิง

“ฮือ…” เสี่ยวหยิงกอดฟู่หมิงไว้แน่นและร้องไห้ออกมา “นายท่าน ฉันคิดว่าจะไม่ได้เจอนายท่านอีกแล้ว ! คนพวกนั้นดุร้าย พวกนั้นลักพาตัวฉันมา…”

แม้ว่าเธอจะอยู่กับเทพไฟมาตั้งแต่เด็ก และได้พบกับคนที่แข็งแกร่งมากมายจนมีความกล้าไม่ใช่น้อย แต่การที่โดนจับตัวมาที่หุบเขาน้ำแข็งเช่นนี้ จะไม่ให้เธอกลัวได้ยังไง ?

แต่การกระทำของหวังเย่าและฟู่หมิงทำให้เด็กสาวคนอื่น ๆ ที่โดนจับตัวมาต่างก็พากันตกใจกลัวไปด้วย

ถึงจะปลอบยังไงแต่แม้แต่เด็ก 3 ขวดก็ยังไม่เชื่อข้อแก้ตัวนี้ หวังเย่าไม่รู้ว่าคำพูดทั่วไปจะปลอบพวกเธอได้รึเปล่า

มนุษย์จิ้งจอกโดนพวกคนชุดดำจับตัวมา หวังเย่าไม่คิดว่าพวกเธอจะโดนเอามาซ่อนตัวไว้ที่นี่ เมื่อมองไปที่ถ้ำ เขาก็พบกับร่องรอยการต่อสู้ มันน่าจะเกิดขึ้นเพราะสัตว์อสูร

“หรือว่านี่จะเป็นการ์ฟิลด์ ? ” หวังย่าคาดเดา ก่อนจะบอกกับคนที่โดนลักพาตัวมา “ไม่ต้องกลัวไป ฉันมาเพื่อช่วยพวกเธอ”

เมื่อได้ยินคำพูดของหวังเย่า หญิงสาวก็พากันกังวลน้อยลง พวกเธอมองออกไปเมื่อพบร่างของชายชุดดำ จากนั้นพวกเธอก็พากันผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง

“แมวหายไปแล้ว ! ” เด็กสาวคนหนึ่งตบอกตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“เธอเห็นแมวด้วยหรือ ? ” หวังย่าถามขึ้นมา

“แมวนั่นโผล่มาและหยุดพวกชายชุดดำเอาไว้ เราใช้โอกาสที่พวกนั้นสู้กับแมวหนีมาที่ถ้ำนี่” เด็กสาวที่มีหูเป็นกระต่ายพูดขึ้นมา

“แมวนั่นแกร่งจริง ๆ ! ถ้ำนี่ถูกสร้างขึ้นโดยแมวนั่น มันใช้เล็บตะปบแค่ครั้งเดียวก็สร้างถ้ำนี้ขึ้นมาได้แล้ว” เด็กผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นมา

ผู้หญิงอีกคนเมื่อเห็นว่าด้านนอกปลอดภัยก็พูดขึ้นมาบ้าง หวังเย่าได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากพวกเธออยู่บ้าง

แมวนั่นเหมือนจะจงใจรออยู่ที่นี่ราวกับรู้ว่าพวกคนชุดดำจะผ่านมา การปรากฏตัวของมันชัดแล้วว่าเพื่อขัดขวางพวกคนชุดดำ จากนั้นทั้งสองฝ่ายก็เริ่มสู้กัน

แม้ว่าพวกผู้หญิงจะซ่อนอยู่ในถ้ำและกลัวเกินกว่าจะออกไปดูการต่อสู้ แต่จากคำพูดของเธอแล้ว หวังเย่าก็เดาว่าการต่อสู้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน อย่างน้อยแมวนั่นก็แข็งแกร่ง มันรู้ว่าพวกคนชุดดำก็แข็งแกร่งเช่นกัน มันเหมือนมาที่นี่เพื่อช่วยหญิงสาวพวกนี้

ตอนนั้นฟู่หมิงที่ปลอบเสี่ยวหยิงเสร็จแล้ว ก็เดินเข้ามา

เมื่อเห็นท่าทีของเสี่ยวหยิง หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดขึ้น “ฉันต้องขอบคุณเธอจริง ๆ ไม่งั้นแล้วคนที่โดนจับตัวมาคงเป็นหลินฉี”

เสี่ยวหยิงรู้ว่าเป้าหมายของพวกคนชุดดำคือพวกครึ่งมนุษย์ “ฉันแค่โชคร้าย พี่หลินฉีไม่ผิดหรอก พวกนั้นน่ะบัดซบ ต้องขอบคุณนายกับนายท่าน ไม่งั้นแล้ว…ฉันคงโดนพวกนั้นทำไม่ดีไม่ร้ายเป็นแน่ ! ”

ดูเหมือนว่านี่คือสิ่งที่เธอกลัว

หวังเย่าบอกข้อมูลที่ได้รู้มาจากพวกผู้หญิงรวมถึงสิ่งที่เขาคาดเดา หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหวังย่า ฟู่หมิงก็ครุ่นคิดทันที

ตะกี้นี้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเสี่ยวหยิงโดนแมวนั้นทำร้าย ดังนั้นเขาจึงลงมือกับแมวนั่น เมื่อเห็นว่าเสี่ยวหยิงไม่เป็นอะไรแล้ว ฟู่หมิงก็ใจเย็นลง และตอนนี้เขาก็เริ่มรู้สึกแปลกกับเรื่องนี้

ตัดสินจากร่องรอยการต่อสู้แล้ว แมวนั่นได้สู้กับพวกคนชุดดำจริง ๆ การต่อสู้ดุเดือดอย่างมาก แมวได้ฆ่าคนชุดดำไปจนตัวเองบาดเจ็บ

“อสูรแมวคิดจะช่วยพวกนี้จริง ๆ หรือ ? ” แม้แต่ฟู่หมิงก็ยังไม่มั่นใจ

เพราะสัตว์อสูรเทพมีความฉลาดไม่น้อยไปกว่ามนุษย์ และด้วยความแข็งแกร่งมันมักจะทำให้สัตว์อสูรเทพไม่คิดใส่ใจพวกที่อ่อนแอกว่า แต่เพื่อจะช่วยหญิงสาวพวกนี้มันกลับต้องยอมบาดเจ็บ ในสายตาของฟู่หมิงและหวังเย่าแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ

และเหตุผลที่แท้จริงคงมีแค่แมวตัวนั้นที่รู้