ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 659 : งูกระดูกเงิน

ตอนที่ 659 : งูกระดูกเงิน

สุดท้ายฝนก็หยุดตกพร้อมกับท้องฟ้าที่โปร่งใส

หวังเย่าเงยหน้าขึ้นมองแต่ก็ไม่เห็นเงาของสัตว์อสูรเลยแม้แต่น้อย แต่การที่เขามองไม่เห็นก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่มีตัวตน ด้วยความสามารถรับรู้ของหวังเย่าในตอนนี้แล้ว มันง่ายที่จะตรวจจับสัตว์อสูรที่เลเวลต่ำกว่า 90 ได้

และที่แน่ ๆ สัตว์อสูรตัวนี้จะต้องเป็นนกที่มีสายตาดี

มันเหมือนกับดาวเทียมที่ถ่ายพื้นที่ต่าง ๆ บนโลกเอาไว้ คนทั่วไปไม่อาจจะมองเห็น แต่มันมีอยู่จริง

หวังเย่ามองดูการเคลื่อนไหวของสัตว์อสูรบนท้องฟ้า จากนั้นเขาก็ได้เข้าไปในหุบเขาหิมะ

ตอนที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน แสงแดดก็ได้สาดเข้าใส่ตัวของหวังเย่าจนเกิดเงาลากยาวออกไป

เขาก้าวเท้าขึ้นไปบนหิมะ แต่ก็ไม่ได้รีบร้อนแต่อย่างใด และคอยจับตาดูสัตว์อสูรที่ตามเขามา สัตว์ตัวนี้มันเหมือนกับปลิงที่คอยเกาะติดเขาไปทั่วทุกที่ ดูเหมือนว่ามันจะไม่ยอมปล่อยหวังเย่าไปง่าย ๆ

“ในเมื่อฉันรับรู้ตัวตนของมันได้ มันก็หมายความว่าเลเวลของมันไม่น่าจะเกิน 90 เมื่อมันเห็นวิธีที่ฉันจัดการกับอสูรฟองน้ำ มันน่าจะรู้ว่าฉันแข็งแกร่งกว่ามัน แต่มันกลับไม่คิดจะหนี มันคิดว่าฉันจัดการได้ง่าย ๆ รึไง ? ” หวังเย่าส่ายหน้าและยิ้มออกมา

อยู่ ๆ ที่เท้าของเขาก็รู้สึกได้ถึงความว่างเปล่า มันมีหลุมปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าข้างขวาของเขา

ก่อนที่จะมีคีมของสัตว์มาจับที่ข้อเท้าของเขาเอาไว้แน่นพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมา

“บัดซบ ! ” หวังเย่ารู้แล้วว่าเขาหลงเข้ามาในกับดักของอีกฝ่าย

มันมีเสียงบางอย่างเสียดสีกับหิมะพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

เสียงตัดฝ่าสายลมดังขึ้นพร้อมกับสัตว์อสูรจำนวนมากที่เข้ามาล้อมหวังเย่าเอาไว้

“เร็วจริง ๆ ! ” หวังเย่าอึ้ง แต่ก็ไม่อาจจะเห็นรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายได้

เขารู้แค่ว่าศัตรูนั้นมีจำนวนมาก พวกนี้ทำงานเหมือนกับฝูงหมาป่าที่ร่วมมือกันเป็นอย่างดี

“พวกนี้ทำงานกันเป็นทีม ! ”

สัตว์อสูรบนท้องฟ้ามีหน้าที่ดึงความสนใจของหวังเย่าและส่งให้เพื่อนของมันในหุบเขาเตรียมกับดักเพื่อซุ่มโจมตีไว้ล่วงหน้า

กับดักนี้ทำมาจากสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ กระดูกของสัตว์อสูรที่นี่มีอยู่ทั่วทุกที่ ด้วยพลังจิตที่ยกระดับขึ้นมานั้น หวังเย่าก็รับรู้ได้ว่ามันมีรูปร่างแบบไหน เมื่อมันเป็นกระดูกของสัตว์อสูร หวังเย่าก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก ดังนั้นเขาจึงหลงเข้ามาในกับดักนี้

“ไม่แปลกเลยที่โจวอวิ๋นและคนอื่น ๆ ไม่อาจจะอยู่รอดในที่นี่ได้ ด้วยความรอบคอบที่พวกเขามีแล้ว พวกเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกนี้ได้ยังไง ! ”

เกิดลมแรงก่อตัวขึ้นพร้อมกับสัตว์อสูรตัวหนึ่งที่วิ่งเข้ามานำหน้าฝูง ก่อนจะพุ่งเข้าใส่หวังเย่า

มันเป็น…สัตว์อสูรครึ่งมนุษย์ มันมีหัวเป็นคนแต่มีตัวเป็นงู และสิ่งที่ทำให้ผู้คนรู้สึกกลัวคือร่างกายที่เป็นงูของมันกลับมีขาจำนวนมากราวกับตะขาบ

ขาแต่ละข้างวิ่งได้อย่างรวดเร็ว เมื่อมันเริ่มเคลื่อนไหว มันก็เหมือนกับเครื่องยนต์ที่เริ่มทำงาน มันเหมือนเกียร์ที่ค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้นมาเรื่อย ๆ….ความเร็วของมันยังเพิ่มขึ้นต่อและสุดท้ายมันก็แทบเป็นไปได้ที่จะมองตามทัน

ตอนนั้นระบบได้ส่งข้อมูลของสัตว์อสูรนี้ให้กับหวังเย่า

ชื่อ : งูกระดูกเงินเลเวล : 89 ระดับ : ศักดิ์สิทธิ์สกิล : เก่งในการต่อสู้บนหิมะและทราย วิ่งได้อย่างรวดเร็ว ขุดหลุมเก่ง, โจมตีไร้เงา ด้วยร่างของมันแล้วหลังจากที่โจมตีศัตรูเสร็จ มันจะอำพรางตัวเอง มันพรางตัวกับสภาพแวดล้อมได้และหายไปอย่างไร้ร่องรอย, ดาบกระดูก ดึงกระดูกสันหลังออกมาเปลี่ยนเป็นดาบ ดาบนี้มาพร้อมกับความอาฆาต มันสามารถแทงทะลุเกาะและสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับศัตรูได้ หลังจากที่สร้างความเสียหายแล้ว ศัตรูจะตกสู่ภาวะอ่อนแอ (หากศัตรูเลเวลต่ำกว่า ความเสียหายที่ศัตรูจะได้รับนั้นมี 70 เปอร์เซ็นต์ แต่หากศัตรูเลเวลสูงกว่ารึเท่ากัน ความเสียหายที่จะได้รับนั้นจะมี 30 เปอร์เซ็นต์)งูกระดูกเงินพุ่งเข้าหาหวังเย่าราวกับฟ้าที่ผ่าลงมา

หวังเย่าถึงกับตกตะลึง ไฟลุกไหม้ที่ใต้เท้าของเขา จนทำให้กับดักเหล่านั้นละลายลงไปในทันที

เขาพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า จนทำให้งูนั้นพุ่งชนแต่ความว่างเปล่า

ก่อนที่หวังเย่าจะลงมาที่พื้น ฝูงงูก็ได้เข้าโจมตี พวกมันได้ดึงดาบออกมาจากหลังของมัน ก่อนจะโจมตีหวังเย่า

หวังเย่าไม่รอช้า เขาเอาดาบออกมาจากแหวนมิติเข้ารับการโจมตีโดยรอบเอาไว้

พวกมันโจมตีแค่ครั้งเดียว เมื่อเห็นว่าพลาดไป พวกมันก็พรางตัวเข้ากับหิมะรอบตัวและหายไปอย่างไร้ร่องรอย

พวกนี้เหมือนกับหนูที่คอยวิ่งวนไปมาในหิมะ

หวังเย่ามองไปยังรอยหิมะรอบตัวแต่ก็ไม่อาจจะเห็นงูแม้แต่ตัวเดียว เขาหลับตาลงและใช้การรับรู้ทางจิตเพื่อจับตาดูการเคลื่อนไหวของพวกมันแทน

งูตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากหิมะ หวังเย่าเปิดฉากก่อนและถีบเข้าไปที่ตัวของมันอย่างจัง

งูนั่นกระอักเลือดออกมาและกระเด็นอัดเข้ากับก้อนหิน ก่อนที่ร่างกายของมันจะเปลี่ยนเป็นสีขาวพรางตัวไปกับหิมะทันที

หวังเย่ายิ้มออกมา “แกคิดว่าฉันต้องใช้ตา จับตาดูแกอย่างเดียวรึไง ? ”

ตอนนั้นหวังเย่ากลับแทงดาบไปที่ด้านหลังแทน

เมื่อมันโดนหวังเย่าแทง มันก็พรางตัวไปกับหิมะทันที

มันคิดว่ามันหนีออกมาได้แล้ว แต่หวังเย่าตอนนี้กลับรู้การเคลื่อนไหวของมันทั้งหมด

งูเมื่อเห็นว่าหวังเย่าโจมตีมันได้ มันจึงเปิดเผยตัวออกมาด้วยความกลัว

ตอนที่มันกลัวและสับสนโดยที่ไม่รู้ว่าจะหนียังไงนั้น งูตัวหนึ่งก็โผล่มาตรงหน้ามันและฟันเข้าใส่หวังเย่าทันที

หวังเย่ายกดาบขึ้นกันแต่ดาบของเขากลับพังลง

งูนี่โจมตีด้วยความอาฆาตและใช้พลังทั้งหมดที่มี มันทำให้หวังเย่าแปลกใจนิด ๆ

“ดาบฉัน…พังแล้ว !”

ตอนนั้นเองความอาฆาตก็แผ่ออกจากตัวหวังเย่า งูตัวเดิมก็ได้โผล่มาตรงหน้าหวังเย่า มันได้ใช้ดาบของมันฟันเข้าใส่แต่ก็ถูกโล่เงากันเอาไว้ในตอนที่หางจากหน้าผากของหวังเย่าไม่มากนัก

หวังเย่ามองไปที่งูแล้วยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่น่าขนลุก ก่อนที่ดาบศักดิ์สิทธิ์จะโผล่ขึ้นมาในมือของเขา

ดาบนี้ใช้พลังเยอะ ถ้าไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย หวังเย่าคงไม่เอามันออกมาใช้ เขายอมใช้ดาบที่ทำมาจากเหล็กเบา ๆ แทนจะดีกว่า

ในแหวนมิติของเขามีดาบอยู่หลายร้อยเล่ม

และตอนนั้นเอง งูก็พบว่าดาบกระดูกของมันที่แทงทะลุเกราะส่วนมากได้นั้นกลับทำอะไรหวังเย่าไม่ได้เลย

โล่เงาไม่ใช่เกราะแต่มันสามารถปกป้องได้ยิ่งกว่าเกราะเสียอีก

ใช้ความอ่อนของเงาเพื่อรับแรงแทน พวกสัตว์อสูรอาจจะไม่เข้าใจเรื่องนี้

“ตายซะ ! ” หวังเย่ายกดาบศักดิ์สิทธิ์ที่เปล่งแสงขึ้นมา ก่อนจะฟันเข้าใส่งูตรงหน้าและผ่ามันออกเป็นสองส่วน

มันง่ายดายราวกับตัดกระดาษ เขาไม่อาจจะรับได้รู้ถึงแรงต้านเลยแม้แต่น้อย

ปัง !

ดาบและร่างของมันร่วงลงไปบนพื้นหิมะ

เลือดได้กระจายไปทั่วแต่ดาบกลับไม่มีเลือดเปื้อนอยู่เลยแม้แต่น้อย

หวังเย่ามองไปที่งูตัวแรกที่เขาถีบออกไปแล้วเดินเข้าไปหามันพร้อมกับยกดาบขึ้นมาช้า ๆ

“อย่า…”